Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.Athanasius apud Vigilium: Quomodo ait, vado ad Patrem, cum quo semper erat, & a quo nunquam recesserat (Eius est enim ire, & venire, qui aliquibus locorum terminis circumscribitur, & eum, in quo erat, deserere locum, vt ad alium, vbi non erat, veniat) nisi quia vtique de illo, quem assumserat, homine loquebatur? Tertull de Trin. Vbique inuocatum adesse, non hominis natura est, sed Dei, vt adesse omni loco possit. Cyrillus lib. 10. cap. 38. in Ioann: Nullus ambigit, cum ad coelos ascenderit, quamuis virtute Spiritus semper adfuerit, praesentia tamen carnis ipsum abesse. Item; Etsi corpore absens sit Christus, Patri pro nobis apparens, & ad dextram ipsius sedens; habitat tamen in Sanctis per Spiritum, nec patitur eos orphanos esse, quibus coelum ascendens Spiritum misit. Non enim conuersari carne cum Apostolis poterat, cum ad Patrem ascenderit. Hieraus ist offenbar / dz aus der Himelfart / vnd sitzen Christi zur Rechten Gottes im Himel / so gar kein allenthalbenheit des angenomenen fleisches kan / noch sol geschlossen werden / das auch die alten Lerer das gegenspiel daraus erwiesen / vnd nichts desto weniger der Lehr von dem heiligen Nachtmal nichts benomen haben. Vigilius Martyr lib. 1. contra Eutychen. Dei Filius secundum humanitatem suam recessit a nobis: secundum vero diuinitarem suam ait nobis; Ecce ego vobiscum sum. Est igitur nobiscum, & non nobiscum, quia quos reliquit, & a quibus discessit humanitate sua, non reliquit, nec deseruit diuinitate sua. Ambrosius lib. de Spiritu S. Omnis creatura certis suae naturae circunscripta est limitibus, nec creatura dicenda est, Athanasius apud Vigilium: Quomodo ait, vado ad Patrem, cum quo semper erat, & à quo nunquam recesserat (Eius est enim ire, & venire, qui aliquibus locorum terminis circumscribitur, & eum, in quo erat, deserere locum, vt ad alium, vbi non erat, veniat) nisi quia vtique de illo, quem assumserat, homine loquebatur? Tertull de Trin. Vbique inuocatum adesse, non hominis natura est, sed Dei, vt adesse omni loco possit. Cyrillus lib. 10. cap. 38. in Ioann: Nullus ambigit, cum ad coelos ascenderit, quamuis virtute Spiritus semper adfuerit, praesentia tamen carnis ipsum abesse. Item; Etsi corpore absens sit Christus, Patri pro nobis apparens, & ad dextram ipsius sedens; habitat tamen in Sanctis per Spiritum, nec patitur eos orphanos esse, quibus coelum ascendens Spiritum misit. Non enim conuersari carne cum Apostolis poterat, cum ad Patrem ascenderit. Hieraus ist offenbar / dz aus der Himelfart / vnd sitzen Christi zur Rechten Gottes im Himel / so gar kein allenthalbenheit des angenomenen fleisches kan / noch sol geschlossen werden / das auch die alten Lerer das gegenspiel daraus erwiesen / vnd nichts desto weniger der Lehr von dem heiligen Nachtmal nichts benomen haben. Vigilius Martyr lib. 1. contra Eutychen. Dei Filius secundum humanitatem suam recessit à nobis: secundum verò diuinitarem suam ait nobis; Ecce ego vobiscum sum. Est igitur nobiscum, & non nobiscum, quia quos reliquit, & à quibus discessit humanitate sua, non reliquit, nec deseruit diuinitate sua. Ambrosius lib. de Spiritu S. Omnis creatura certis suae naturae circũscripta est limitibus, nec creatura dicenda est, <TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0472" n="468"/> <p>Athanasius apud Vigilium: Quomodo ait, vado ad Patrem, cum quo semper erat, & à quo nunquam recesserat (Eius est enim ire, & venire, qui aliquibus locorum terminis circumscribitur, & eum, in quo erat, deserere locum, vt ad alium, vbi non erat, veniat) nisi quia vtique de illo, quem assumserat, homine loquebatur?</p> <p>Tertull de Trin. Vbique inuocatum adesse, non hominis natura est, sed Dei, vt adesse omni loco possit.</p> <p>Cyrillus lib. <hi rendition="#i">10</hi>. cap. <hi rendition="#i">38</hi>. in Ioann: Nullus ambigit, cum ad coelos ascenderit, quamuis virtute Spiritus semper adfuerit, praesentia tamen carnis ipsum abesse.</p> <p>Item; Etsi corpore absens sit Christus, Patri pro nobis apparens, & ad dextram ipsius sedens; habitat tamen in Sanctis per Spiritum, nec patitur eos orphanos esse, quibus coelum ascendens Spiritum misit. Non enim conuersari carne cum Apostolis poterat, cum ad Patrem ascenderit. Hieraus ist offenbar / dz aus der Himelfart / vnd sitzen Christi zur Rechten Gottes im Himel / so gar kein allenthalbenheit des angenomenen fleisches kan / noch sol geschlossen werden / das auch die alten Lerer das gegenspiel daraus erwiesen / vnd nichts desto weniger der Lehr von dem heiligen Nachtmal nichts benomen haben.</p> <p>Vigilius Martyr lib. <hi rendition="#i">1</hi>. contra Eutychen. Dei Filius secundum humanitatem suam recessit à nobis: secundum verò diuinitarem suam ait nobis; Ecce ego vobiscum sum. Est igitur nobiscum, & non nobiscum, quia quos reliquit, & à quibus discessit humanitate sua, non reliquit, nec deseruit diuinitate sua.</p> <p>Ambrosius lib. de Spiritu S. Omnis creatura certis suae naturae circũscripta est limitibus, nec creatura dicenda est, </p> </div> </body> </text> </TEI> [468/0472]
Athanasius apud Vigilium: Quomodo ait, vado ad Patrem, cum quo semper erat, & à quo nunquam recesserat (Eius est enim ire, & venire, qui aliquibus locorum terminis circumscribitur, & eum, in quo erat, deserere locum, vt ad alium, vbi non erat, veniat) nisi quia vtique de illo, quem assumserat, homine loquebatur?
Tertull de Trin. Vbique inuocatum adesse, non hominis natura est, sed Dei, vt adesse omni loco possit.
Cyrillus lib. 10. cap. 38. in Ioann: Nullus ambigit, cum ad coelos ascenderit, quamuis virtute Spiritus semper adfuerit, praesentia tamen carnis ipsum abesse.
Item; Etsi corpore absens sit Christus, Patri pro nobis apparens, & ad dextram ipsius sedens; habitat tamen in Sanctis per Spiritum, nec patitur eos orphanos esse, quibus coelum ascendens Spiritum misit. Non enim conuersari carne cum Apostolis poterat, cum ad Patrem ascenderit. Hieraus ist offenbar / dz aus der Himelfart / vnd sitzen Christi zur Rechten Gottes im Himel / so gar kein allenthalbenheit des angenomenen fleisches kan / noch sol geschlossen werden / das auch die alten Lerer das gegenspiel daraus erwiesen / vnd nichts desto weniger der Lehr von dem heiligen Nachtmal nichts benomen haben.
Vigilius Martyr lib. 1. contra Eutychen. Dei Filius secundum humanitatem suam recessit à nobis: secundum verò diuinitarem suam ait nobis; Ecce ego vobiscum sum. Est igitur nobiscum, & non nobiscum, quia quos reliquit, & à quibus discessit humanitate sua, non reliquit, nec deseruit diuinitate sua.
Ambrosius lib. de Spiritu S. Omnis creatura certis suae naturae circũscripta est limitibus, nec creatura dicenda est,
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/472 |
Zitationshilfe: | Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 468. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/472>, abgerufen am 23.07.2024. |