Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.

Bild:
<< vorherige Seite

Verum haec responsio euidenter refellitur. Primo, quia, vt argumentatur Smidelinus, Apostolus perspicuethe. VViteb. 175. scripsit: In ipso inhabitat OMNIS plenitudo Diuinitatis corporaliter. Col. 2.

At vbi aeternitas, Diuinitas, immaterialitas, aliaeque proprietates ante enumeratae absunt; ibi neque plenitudo, neque omnis plenitudo Diuinitatis esse potest; cum plena Diuinitas non sit, vbi vel vna eius desideratur proprietas.

Secundo, quia S. Patres a communione idiomatum nullam Diuinitatis, humanitatisque Christi proprietatem remouerunt, sed omnes vtrique naturae in concreto, hoc est, personae vicissim attribuerunt, vt sicut Christus Filius Dei ratione vnionis hypostaticae vere, & proprie dicitur natus, passus, sepultus; sic Christus homo vere, & proprie dicatur creator coeli, & terrae, aeternus, infinitus, immortalis.

Quod autem aliquando sancti Patres propositiones quasdam eiusdem generis, vt Christus est creatura, est incorporeus, est materiae expers, admittere reformidarunt; eo factum est, quod cum Arianorum, aliorumque haereticorum, & erroribus, & phrasibus conuenire viderentur. Itaque B. Hieronymus, & Augustinus, ne occasio esset deerrandi a veritate, ad certam regulam in Theologia loquendum esse monuerunt.

Deinde primae propositionis probatio inuicta est omnium Theologorum confessione. Nam cum omnes proprietates, vel attributa Diuinitatis sint vnum, & idem realiter, & essentialiter cum Diuinitate: neque a sese, neque a Diuinitate ipsa vlla Dei potentia, etiam absoluta, separari possunt. Quare si Diuinitas realiter communicata est humanitati, & eius naturalis infinitas, aeternitas, atque id genus aliae communicatae erunt.

Verùm haec responsio euidenter refellitur. Primò, quia, vt argumentatur Smidelinus, Apostolus perspicuèthe. VViteb. 175. scripsit: In ipso inhabitat OMNIS plenitudo Diuinitatis corporaliter. Col. 2.

At vbi aeternitas, Diuinitas, immaterialitas, aliaeque proprietates ante enumeratae absunt; ibi neque plenitudo, neque omnis plenitudo Diuinitatis esse potest; cum plena Diuinitas non sit, vbi vel vna eius desideratur proprietas.

Secundo, quia S. Patres à communione idiomatum nullam Diuinitatis, humanitatisque Christi proprietatem remouerunt, sed omnes vtrique naturae in concreto, hoc est, personae vicissim attribuerunt, vt sicut Christus Filius Dei ratione vnionis hypostaticae verè, & propriè dicitur natus, passus, sepultus; sic Christus homo verè, & propriè dicatur creator coeli, & terrae, aeternus, infinitus, immortalis.

Quòd autem aliquando sancti Patres propositiones quasdam eiusdem generis, vt Christus est creatura, est incorporeus, est materiae expers, admittere reformidarunt; eò factum est, quòd cum Arianorum, aliorumque haereticorum, & erroribus, & phrasibus conuenire viderentur. Itaque B. Hieronymus, & Augustinus, ne occasio esset deerrandi à veritate, ad certam regulam in Theologia loquendum esse monuerunt.

Deinde primae propositionis probatio inuicta est omnium Theologorum confessione. Nam cum omnes proprietates, vel attributa Diuinitatis sint vnum, & idem realiter, & essentialiter cum Diuinitate: neque à sese, neque à Diuinitate ipsa vlla Dei potentia, etiam absoluta, separari possunt. Quare si Diuinitas realiter communicata est humanitati, & eius naturalis infinitas, aeternitas, atque id genus aliae communicatae erunt.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0379" n="375"/>
        <p>Verùm haec responsio euidenter refellitur. Primò, quia, vt argumentatur                      Smidelinus, Apostolus perspicuè<note place="right">the. VViteb. <hi rendition="#i">175.</hi></note> scripsit: In ipso inhabitat OMNIS                      plenitudo Diuinitatis corporaliter. Col. <hi rendition="#i">2.</hi></p>
        <p>At vbi aeternitas, Diuinitas, immaterialitas, aliaeque proprietates ante                      enumeratae absunt; ibi neque plenitudo, neque omnis plenitudo Diuinitatis esse                      potest; cum plena Diuinitas non sit, vbi vel vna eius desideratur                      proprietas.</p>
        <p>Secundo, quia S. Patres à communione idiomatum nullam Diuinitatis, humanitatisque                      Christi proprietatem remouerunt, sed omnes vtrique naturae in concreto, hoc est,                      personae vicissim attribuerunt, vt sicut Christus Filius Dei ratione vnionis                      hypostaticae verè, &amp; propriè dicitur natus, passus, sepultus; sic Christus                      homo verè, &amp; propriè dicatur creator coeli, &amp; terrae, aeternus,                      infinitus, immortalis.</p>
        <p>Quòd autem aliquando sancti Patres propositiones quasdam eiusdem generis, vt                      Christus est creatura, est incorporeus, est materiae expers, admittere                      reformidarunt; eò factum est, quòd cum Arianorum, aliorumque haereticorum, &amp;                      erroribus, &amp; phrasibus conuenire viderentur. Itaque B. Hieronymus, &amp;                      Augustinus, ne occasio esset deerrandi à veritate, ad certam regulam in                      Theologia loquendum esse monuerunt.</p>
        <p>Deinde primae propositionis probatio inuicta est omnium Theologorum confessione.                      Nam cum omnes proprietates, vel attributa Diuinitatis sint vnum, &amp; idem                      realiter, &amp; essentialiter cum Diuinitate: neque à sese, neque à Diuinitate                      ipsa vlla Dei potentia, etiam absoluta, separari possunt. Quare si Diuinitas                      realiter communicata est humanitati, &amp; eius naturalis infinitas, aeternitas,                      atque id genus aliae communicatae erunt.</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[375/0379] Verùm haec responsio euidenter refellitur. Primò, quia, vt argumentatur Smidelinus, Apostolus perspicuè scripsit: In ipso inhabitat OMNIS plenitudo Diuinitatis corporaliter. Col. 2. the. VViteb. 175. At vbi aeternitas, Diuinitas, immaterialitas, aliaeque proprietates ante enumeratae absunt; ibi neque plenitudo, neque omnis plenitudo Diuinitatis esse potest; cum plena Diuinitas non sit, vbi vel vna eius desideratur proprietas. Secundo, quia S. Patres à communione idiomatum nullam Diuinitatis, humanitatisque Christi proprietatem remouerunt, sed omnes vtrique naturae in concreto, hoc est, personae vicissim attribuerunt, vt sicut Christus Filius Dei ratione vnionis hypostaticae verè, & propriè dicitur natus, passus, sepultus; sic Christus homo verè, & propriè dicatur creator coeli, & terrae, aeternus, infinitus, immortalis. Quòd autem aliquando sancti Patres propositiones quasdam eiusdem generis, vt Christus est creatura, est incorporeus, est materiae expers, admittere reformidarunt; eò factum est, quòd cum Arianorum, aliorumque haereticorum, & erroribus, & phrasibus conuenire viderentur. Itaque B. Hieronymus, & Augustinus, ne occasio esset deerrandi à veritate, ad certam regulam in Theologia loquendum esse monuerunt. Deinde primae propositionis probatio inuicta est omnium Theologorum confessione. Nam cum omnes proprietates, vel attributa Diuinitatis sint vnum, & idem realiter, & essentialiter cum Diuinitate: neque à sese, neque à Diuinitate ipsa vlla Dei potentia, etiam absoluta, separari possunt. Quare si Diuinitas realiter communicata est humanitati, & eius naturalis infinitas, aeternitas, atque id genus aliae communicatae erunt.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/379
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 375. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/379>, abgerufen am 23.07.2024.