Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.

Bild:
<< vorherige Seite

Ergo & ibat (hoc est, abscedebat) per id, quod homo erat: & manebat per id, quod Deus erat. Ibat per id, quod in vno loco erat: manebat per id, quod vbique erat.

Item: Homo Christus, secundum corpus in loco est, de loco migrat, & cum ad alium locum venerit, in eo loco, vnde venit, non est. Deus autem implet omnia, & vbique totus est, nec secundum spatia tenetur locis.

Et tractatu 106. Christus iuit ad dexteram Patris, vnde venturus est ad iudicandum viuos, ac mortuos, praesentia corporali, secundum fidei regulam, sanamque doctrinam. Nam praesentia spirituali cum eis erat, vtique venturus, post ascensionem suam, & cum tota Ecclesia sua in hoc muudo, vsque ad consummationem seculi. Quos enim reliquit absentia corporali, seruaturus est cum Patre, praesentia spirituali.

Item, de essentia Diuinitatis: Sicut eundem Dei Filium, & Redemtorem nostrum secundum Diuinitatem inuisibilem, incorporeum, & incircumscriptum, sicut & Patrem, & Spiritum sanctum, non credere, impium est: ita eundem Dei Filium, in homine assumto, visibilem, corporeum, atque localem post resurrectionem non credere, & profiteri, est prophanum.

Idem lib. 22. de ciuitat. Dei: Christus vbique est tanquam Deus, & in loco aliquo coeli propter veri corporis modum; cui immortalitatem dedit, naturam non abstulit.

Item, Epist. 3. Quantumcunque sit corpus, vel corpusculun, vt loci occupet spacium, eundemque sic impleat, vt in nulla eius parte sit totum, necesse est.

Ergo & ibat (hoc est, abscedebat) per id, quod homo erat: & manebat per id, quod Deus erat. Ibat per id, quod in vno loco erat: manebat per id, quod vbique erat.

Item: Homo Christus, secundum corpus in loco est, de loco migrat, & cùm ad alium locum venerit, in eo loco, vnde venit, non est. Deus autem implet omnia, & vbique totus est, nec secundum spatia tenetur locis.

Et tractatu 106. Christus iuit ad dexteram Patris, vnde venturus est ad iudicandum viuos, ac mortuos, praesentia corporali, secundum fidei regulam, sanamque doctrinam. Nam praesentia spirituali cum eis erat, vtique venturus, post ascensionem suam, & cum tota Ecclesia sua in hoc muudo, vsque ad consummationem seculi. Quos enim reliquit absentia corporali, seruaturus est cum Patre, praesentia spirituali.

Item, de essentia Diuinitatis: Sicut eundem Dei Filium, & Redemtorem nostrum secundum Diuinitatem inuisibilem, incorporeum, & incircumscriptum, sicut & Patrem, & Spiritum sanctum, non credere, impium est: ita eundem Dei Filium, in homine assumto, visibilem, corporeum, atque localem post resurrectionem non credere, & profiteri, est prophanum.

Idem lib. 22. de ciuitat. Dei: Christus vbique est tanquam Deus, & in loco aliquo coeli propter veri corporis modum; cui immortalitatem dedit, naturam non abstulit.

Item, Epist. 3. Quantumcunque sit corpus, vel corpusculũ, vt loci occupet spacium, eundemque sic impleat, vt in nulla eius parte sit totum, necesse est.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0277" n="273"/>
Ergo &amp; ibat (hoc est, abscedebat) per id, quod homo erat:                      &amp; manebat per id, quod Deus erat. Ibat per id, quod in vno loco erat:                      manebat per id, quod vbique erat.</p>
        <p>Item: Homo Christus, secundum corpus in loco est, de loco migrat, &amp; cùm ad                      alium locum venerit, in eo loco, vnde venit, non est. Deus autem implet omnia,                      &amp; vbique totus est, nec secundum spatia tenetur locis.</p>
        <p>Et tractatu <hi rendition="#i">106.</hi> Christus iuit ad dexteram Patris, vnde                      venturus est ad iudicandum viuos, ac mortuos, praesentia corporali, secundum                      fidei regulam, sanamque doctrinam. Nam praesentia spirituali cum eis erat,                      vtique venturus, post ascensionem suam, &amp; cum tota Ecclesia sua in hoc                      muudo, vsque ad consummationem seculi. Quos enim reliquit absentia corporali,                      seruaturus est cum Patre, praesentia spirituali.</p>
        <p>Item, de essentia Diuinitatis: Sicut eundem Dei Filium, &amp; Redemtorem nostrum                      secundum Diuinitatem inuisibilem, incorporeum, &amp; incircumscriptum, sicut                      &amp; Patrem, &amp; Spiritum sanctum, non credere, impium est: ita eundem Dei                      Filium, in homine assumto, visibilem, corporeum, atque localem post                      resurrectionem non credere, &amp; profiteri, est prophanum.</p>
        <p>Idem lib. <hi rendition="#i">22.</hi> de ciuitat. Dei: Christus vbique est                      tanquam Deus, &amp; in loco aliquo coeli propter veri corporis modum; cui                      immortalitatem dedit, naturam non abstulit.</p>
        <p>Item, Epist. <hi rendition="#i">3.</hi> Quantumcunque sit corpus, vel                          corpusculu&#x0303;, vt loci occupet spacium, eundemque sic impleat,                      vt in nulla eius parte sit totum, necesse est.</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[273/0277] Ergo & ibat (hoc est, abscedebat) per id, quod homo erat: & manebat per id, quod Deus erat. Ibat per id, quod in vno loco erat: manebat per id, quod vbique erat. Item: Homo Christus, secundum corpus in loco est, de loco migrat, & cùm ad alium locum venerit, in eo loco, vnde venit, non est. Deus autem implet omnia, & vbique totus est, nec secundum spatia tenetur locis. Et tractatu 106. Christus iuit ad dexteram Patris, vnde venturus est ad iudicandum viuos, ac mortuos, praesentia corporali, secundum fidei regulam, sanamque doctrinam. Nam praesentia spirituali cum eis erat, vtique venturus, post ascensionem suam, & cum tota Ecclesia sua in hoc muudo, vsque ad consummationem seculi. Quos enim reliquit absentia corporali, seruaturus est cum Patre, praesentia spirituali. Item, de essentia Diuinitatis: Sicut eundem Dei Filium, & Redemtorem nostrum secundum Diuinitatem inuisibilem, incorporeum, & incircumscriptum, sicut & Patrem, & Spiritum sanctum, non credere, impium est: ita eundem Dei Filium, in homine assumto, visibilem, corporeum, atque localem post resurrectionem non credere, & profiteri, est prophanum. Idem lib. 22. de ciuitat. Dei: Christus vbique est tanquam Deus, & in loco aliquo coeli propter veri corporis modum; cui immortalitatem dedit, naturam non abstulit. Item, Epist. 3. Quantumcunque sit corpus, vel corpusculũ, vt loci occupet spacium, eundemque sic impleat, vt in nulla eius parte sit totum, necesse est.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/277
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 273. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/277>, abgerufen am 15.06.2024.