Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.

Bild:
<< vorherige Seite
Crudeles hominum generi duraeque sorores, Qui trahitis Stygia stamina ducta colo, Nam tria transcendit cornix invisa Dianae Secula, cornicis corvus iners superat: Exuit aetatem cum pellibus anguis: & ales Exuvijs iterum nascitur Assyrius: Flosculus in campis unco succisus aratro In pratis it erum vere tepente viret, Et licet Hesperijs Phoebus merg atur in undis Luce tamen claro clarior ille redit, Ast ubi nigra semel rumpit sua stamina Parca, Amplius haud nobis vita redire solet, Tunc lachrymae incassum funduntur, & irrita vota Praetereunt veluti praeterit umbra levis. Quis tamen hos iustos posset retinere dolores? Quis precor? & lachrymas quis cohibere potest? Flevimus & gemitus luctantia verba repreßit, Eque oculis tepidae decidit imber aquae. Testes sint superi, testis mihi magnus Apollo, Chare pater tanti signa doloris habe: A cipe tristitiam nostram, & miserabile carmen, Accipe, tristitiae, tristiae signa meae. PArce precor paulum mea Musa, resiste dolori, Non luge ut functos Ethnica turba solet, Nam spem post mortem novit gens Ethnica nullam, Spes vitae at nobis nobilioris adest. Amplius haud luctus mors est, sed meta malorum, Non mors, at summi ianua facta poli. Ante DEI vultum mors est preliosa piorum, Amplius haud funus nobile foenus erit:
Crudeles hominum generi duraeque sorores, Qui trahitis Stygia stamina ducta colo, Nam tria transcendit cornix invisa Dianae Secula, cornicis corvus iners superat: Exuit aetatem cum pellibus anguis: & ales Exuvijs iterum nascitur Assyrius: Flosculus in campis unco succisus aratro In pratis it erum vere tepente viret, Et licet Hesperijs Phoebus merg atur in undis Luce tamen claro clarior ille redit, Ast ubi nigra semel rumpit sua stamina Parca, Amplius haud nobis vita redire solet, Tunc lachrymae incassum funduntur, & irrita vota Praetereunt veluti praeterit umbra levis. Quis tamen hos iustos posset retinere dolores? Quis precor? & lachrymas quis cohibere potest? Flevimus & gemitus luctantia verba repreßit, Eque oculis tepidae decidit imber aquae. Testes sint superi, testis mihi magnus Apollo, Chare pater tanti signa doloris habe: A cipe tristitiam nostram, & miserabile carmen, Accipe, tristitiae, tristiae signa meae. PArce precor paulum mea Musa, resiste dolori, Non luge ut functos Ethnica turba solet, Nam spem post mortem novit gens Ethnica nullam, Spes vitae at nobis nobilioris adest. Amplius haud luctus mors est, sed meta malorum, Non mors, at summi ianua facta poli. Ante DEI vultum mors est preliosa piorum, Amplius haud funus nobile foenus erit:
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0070"/>
Crudeles hominum generi duraeque sorores, Qui trahitis Stygia stamina ducta colo, Nam tria transcendit cornix invisa Dianae Secula, cornicis corvus iners superat: Exuit aetatem cum pellibus anguis: &amp; ales Exuvijs iterum nascitur Assyrius: Flosculus in campis unco succisus aratro In pratis it erum vere tepente viret, Et licet Hesperijs Phoebus merg atur in undis Luce tamen claro clarior ille redit, Ast ubi nigra semel rumpit sua stamina Parca, Amplius haud nobis vita redire solet, Tunc lachrymae incassum funduntur, &amp; irrita vota Praetereunt veluti praeterit umbra levis. Quis tamen hos iustos posset retinere dolores? Quis precor? &amp; lachrymas quis cohibere potest? Flevimus &amp; gemitus luctantia verba repreßit, Eque oculis tepidae decidit imber aquae. Testes sint superi, testis mihi magnus Apollo, Chare pater tanti signa doloris habe: A cipe tristitiam nostram, &amp; miserabile carmen, Accipe, tristitiae, tristiae signa meae.</hi> </l>
        <l>P<hi rendition="#i">Arce precor paulum mea Musa, resiste dolori, Non luge ut functos Ethnica turba solet, Nam spem post mortem novit gens Ethnica nullam, Spes vitae at nobis nobilioris adest. Amplius haud luctus mors est, sed meta malorum, Non mors, at summi ianua facta poli. Ante DEI vultum mors est preliosa piorum, Amplius haud funus nobile foenus erit:
</hi></l>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0070] Crudeles hominum generi duraeque sorores, Qui trahitis Stygia stamina ducta colo, Nam tria transcendit cornix invisa Dianae Secula, cornicis corvus iners superat: Exuit aetatem cum pellibus anguis: & ales Exuvijs iterum nascitur Assyrius: Flosculus in campis unco succisus aratro In pratis it erum vere tepente viret, Et licet Hesperijs Phoebus merg atur in undis Luce tamen claro clarior ille redit, Ast ubi nigra semel rumpit sua stamina Parca, Amplius haud nobis vita redire solet, Tunc lachrymae incassum funduntur, & irrita vota Praetereunt veluti praeterit umbra levis. Quis tamen hos iustos posset retinere dolores? Quis precor? & lachrymas quis cohibere potest? Flevimus & gemitus luctantia verba repreßit, Eque oculis tepidae decidit imber aquae. Testes sint superi, testis mihi magnus Apollo, Chare pater tanti signa doloris habe: A cipe tristitiam nostram, & miserabile carmen, Accipe, tristitiae, tristiae signa meae. PArce precor paulum mea Musa, resiste dolori, Non luge ut functos Ethnica turba solet, Nam spem post mortem novit gens Ethnica nullam, Spes vitae at nobis nobilioris adest. Amplius haud luctus mors est, sed meta malorum, Non mors, at summi ianua facta poli. Ante DEI vultum mors est preliosa piorum, Amplius haud funus nobile foenus erit:

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/70
Zitationshilfe: Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/70>, abgerufen am 03.05.2024.