Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Romans II. Buch.
tiatur praesens suam ab aliis bibi sanitatem? Ita obtinet usu, ut
quis non reputetur politicus, qui talem sibi exhiberi patitur ho-
norem. Imo multoties incivilitati ascribitur, si quis sine prote-
statione inchoari permittat sanitatem proximi cognati. Ama-
toriis tamen seu Veneris mancipiis specialiter indultum est, ur
in suarum Animularum (licet praesentium) sanitatem hujus-
modi vorivos haustus instillent, qui maximos in iis pruritus ex-
citare solent, cordaque & renes penetrare: imo tanto hoc ipso
incenduntur aestu, licet poculum sit ingens valde, cujus profun-
ditatem vacca quadrima haut valeret absorbere, illi tamen sine
difficultate ad unguem usque exsugere possinr.

18. Extra ordinem bibitur, cum ordinis ratio non atten-
ditur, sed hucillucve poculum destinare licet. Quod vel sim-
pliciter fit, vel cum singulari sensu: simpliciter veluti si nihil
praeter ipsum bibendi actum introducas poculum, quemadmo-
dum communiter bibi solet. Hic salebrosa satis incidit quaestio,
quam multi tanquam altas radices hominum attingere nolue-
runt. An is, qui adversario suo hoc pacto propinat, injuriam
sibi factam remisisse videatur? Ajentibus assentimur: nam
cum hujusmodi propinationes votiva quadam salutis compre-
catione perficiantur, quis neget, restinctum esse animi fervorem
in eum, qui nobis faustissima quaeque comprecatur. Eo re-
spicit §. fin. Inst. de Injur. dissimulatione injuriarum actionem
aboleri, ubi notant Dd illud fieri per salutationem reciprocam,
compressionem manuum, convivalem & familiarem conver-
sationem. Iidem tradunt praedictis modis injuriam ad animum
semel revocatam, tacite remissam censeri, quod tamen commu-
nius, non absolute recipitur, sed cum quadam limitatione, si id
lite nondum mota fiat. Quod vos notare volo, quibus publicas
popinas crebrius visitare moris est, ur sicuti vobis cum alio res
sit, nolitis vel illi praebibere vel ab illo profectum suscipere, nisi
ipsimet reconciliationem appetatis. Unde protestari quosdam
videmus, quoties cum inimicis ipsis convivaliter conversandum
sit, causae inde nihil decedere debere, daß sie ihm auf Hofrecht
eines bringen wollen.

19. Singularem prae se fert sensum POCULUM, quod
vocant FRATERNITATIS, moribus introductum, quo ali-
quis velut initiationis ritu verbis solennibus in fratrem coopta-
tur: vulgo vocant die Bruderschafft/ oder auf Dutz trin-
cken/ Formula communis adoptantis haec esse solet: si non
Domino juvenis nimis aut inaequalis viderer, optatem cum eo-

dem
Q q q 2

Romans II. Buch.
tiatur præſens ſuam ab aliis bibi ſanitatem? Ita obtinet uſu, ut
quis non reputetur politicus, qui talem ſibi exhiberi patitur ho-
norem. Imò multoties incivilitati aſcribitur, ſi quis ſine prote-
ſtatione inchoari permittat ſanitatem proximi cognati. Ama-
toriis tamen ſeu Veneris mancipiis ſpecialiter indultum eſt, ur
in ſuarum Animularum (licet præſentium) ſanitatem hujus-
modi vorivos hauſtus inſtillent, qui maximos in iis pruritus ex-
citare ſolent, cordaque & renes penetrare: imò tanto hoc ipſo
incenduntur æſtu, licet poculum ſit ingens valdè, cujus profun-
ditatem vacca quadrima haut valeret abſorbere, illi tamen ſine
difficultate ad unguem usque exſugere poſſinr.

18. Extra ordinem bibitur, cum ordinis ratio non atten-
ditur, ſed hucillucvè poculum deſtinare licet. Quod vel ſim-
pliciter fit, vel cum ſingulari ſenſu: ſimpliciter veluti ſi nihil
præter ipſum bibendi actum introducas poculum, quemadmo-
dum communiter bibi ſolet. Hic ſalebroſa ſatis incidit quæſtio,
quam multi tanquam altas radices hominum attingere nolue-
runt. An is, qui adverſario ſuo hoc pacto propinat, injuriam
ſibi factam remiſiſſe videatur? Ajentibus aſſentimur: nam
cum hujusmodi propinationes votiva quadam ſalutis compre-
catione perficiantur, quis neget, reſtinctum eſſe animi fervorem
in eum, qui nobis fauſtiſſima quæque comprecatur. Eo re-
ſpicit §. fin. Inſt. de Injur. diſſimulatione injuriarum actionem
aboleri, ubi notant Dd illud fieri per ſalutationem reciprocam,
compreſſionem manuum, convivalem & familiarem conver-
ſationem. Iidem tradunt prædictis modis injuriam ad animum
ſemel revocatam, tacitè remiſſam cenſeri, quod tamen commu-
nius, non abſolutè recipitur, ſed cum quadam limitatione, ſi id
lite nondum mota fiat. Quod vos notare volo, quibus publicas
popinas crebrius viſitare moris eſt, ur ſicuti vobis cum alio res
ſit, nolitis vel illi præbibere vel ab illo profectum ſuſcipere, niſi
ipſimet reconciliationem appetatis. Unde proteſtari quosdam
videmus, quoties cum inimicis ipſis convivaliter converſandum
ſit, cauſæ inde nihil decedere debere, daß ſie ihm auf Hofrecht
eines bringen wollen.

19. Singularem præ ſe fert ſenſum POCULUM, quod
vocant FRATERNITATIS, moribus introductum, quo ali-
quis velut initiationis ritu verbis ſolennibus in fratrem coopta-
tur: vulgo vocant die Bruderſchafft/ oder auf Dutz trin-
cken/ Formula communis adoptantis hæc eſſe ſolet: ſi non
Domino juvenis nimis aut inæqualis viderer, optatem cum eo-

dem
Q q q 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p>
              <pb facs="#f0999" n="979"/>
              <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Romans <hi rendition="#aq">II.</hi> Buch.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">tiatur præ&#x017F;ens &#x017F;uam ab aliis bibi &#x017F;anitatem? Ita obtinet u&#x017F;u, ut<lb/>
quis non reputetur politicus, qui talem &#x017F;ibi exhiberi patitur ho-<lb/>
norem. Imò multoties incivilitati a&#x017F;cribitur, &#x017F;i quis &#x017F;ine prote-<lb/>
&#x017F;tatione inchoari permittat &#x017F;anitatem proximi cognati. Ama-<lb/>
toriis tamen &#x017F;eu Veneris mancipiis &#x017F;pecialiter indultum e&#x017F;t, ur<lb/>
in &#x017F;uarum Animularum (licet præ&#x017F;entium) &#x017F;anitatem hujus-<lb/>
modi vorivos hau&#x017F;tus in&#x017F;tillent, qui maximos in iis pruritus ex-<lb/>
citare &#x017F;olent, cordaque &amp; renes penetrare: imò tanto hoc ip&#x017F;o<lb/>
incenduntur æ&#x017F;tu, licet poculum &#x017F;it ingens valdè, cujus profun-<lb/>
ditatem vacca quadrima haut valeret ab&#x017F;orbere, illi tamen &#x017F;ine<lb/>
difficultate ad unguem usque ex&#x017F;ugere po&#x017F;&#x017F;inr.</hi> </p><lb/>
            <p><hi rendition="#aq">18. Extra ordinem bibitur, cum ordinis ratio non atten-<lb/>
ditur, &#x017F;ed hucillucvè poculum de&#x017F;tinare licet. Quod vel &#x017F;im-<lb/>
pliciter fit, vel cum &#x017F;ingulari &#x017F;en&#x017F;u: &#x017F;impliciter veluti &#x017F;i nihil<lb/>
præter ip&#x017F;um bibendi actum introducas poculum, quemadmo-<lb/>
dum communiter bibi &#x017F;olet. Hic &#x017F;alebro&#x017F;a &#x017F;atis incidit quæ&#x017F;tio,<lb/>
quam multi tanquam altas radices hominum attingere nolue-<lb/>
runt. An is, qui adver&#x017F;ario &#x017F;uo hoc pacto propinat, injuriam<lb/>
&#x017F;ibi factam remi&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e videatur? Ajentibus a&#x017F;&#x017F;entimur: nam<lb/>
cum hujusmodi propinationes votiva quadam &#x017F;alutis compre-<lb/>
catione perficiantur, quis neget, re&#x017F;tinctum e&#x017F;&#x017F;e animi fervorem<lb/>
in eum, qui nobis fau&#x017F;ti&#x017F;&#x017F;ima quæque comprecatur. Eo re-<lb/>
&#x017F;picit §. fin. In&#x017F;t. de Injur. di&#x017F;&#x017F;imulatione injuriarum actionem<lb/>
aboleri, ubi notant Dd illud fieri per &#x017F;alutationem reciprocam,<lb/>
compre&#x017F;&#x017F;ionem manuum, convivalem &amp; familiarem conver-<lb/>
&#x017F;ationem. Iidem tradunt prædictis modis injuriam ad animum<lb/>
&#x017F;emel revocatam, tacitè remi&#x017F;&#x017F;am cen&#x017F;eri, quod tamen commu-<lb/>
nius, non ab&#x017F;olutè recipitur, &#x017F;ed cum quadam limitatione, &#x017F;i id<lb/>
lite nondum mota fiat. Quod vos notare volo, quibus publicas<lb/>
popinas crebrius vi&#x017F;itare moris e&#x017F;t, ur &#x017F;icuti vobis cum alio res<lb/>
&#x017F;it, nolitis vel illi præbibere vel ab illo profectum &#x017F;u&#x017F;cipere, ni&#x017F;i<lb/>
ip&#x017F;imet reconciliationem appetatis. Unde prote&#x017F;tari quosdam<lb/>
videmus, quoties cum inimicis ip&#x017F;is convivaliter conver&#x017F;andum<lb/>
&#x017F;it, cau&#x017F;æ inde nihil decedere debere,</hi> daß &#x017F;ie ihm auf Hofrecht<lb/>
eines bringen wollen.</p><lb/>
            <p><hi rendition="#aq">19. Singularem præ &#x017F;e fert &#x017F;en&#x017F;um <hi rendition="#g">POCULUM,</hi> quod<lb/>
vocant <hi rendition="#g">FRATERNITATIS,</hi> moribus introductum, quo ali-<lb/>
quis velut initiationis ritu verbis &#x017F;olennibus in fratrem coopta-<lb/>
tur: vulgo vocant</hi> die Bruder&#x017F;chafft/ oder auf Dutz trin-<lb/>
cken/ <hi rendition="#aq">Formula communis adoptantis hæc e&#x017F;&#x017F;e &#x017F;olet: &#x017F;i non<lb/>
Domino juvenis nimis aut inæqualis viderer, optatem cum eo-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">Q q q</hi> 2</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">dem</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[979/0999] Romans II. Buch. tiatur præſens ſuam ab aliis bibi ſanitatem? Ita obtinet uſu, ut quis non reputetur politicus, qui talem ſibi exhiberi patitur ho- norem. Imò multoties incivilitati aſcribitur, ſi quis ſine prote- ſtatione inchoari permittat ſanitatem proximi cognati. Ama- toriis tamen ſeu Veneris mancipiis ſpecialiter indultum eſt, ur in ſuarum Animularum (licet præſentium) ſanitatem hujus- modi vorivos hauſtus inſtillent, qui maximos in iis pruritus ex- citare ſolent, cordaque & renes penetrare: imò tanto hoc ipſo incenduntur æſtu, licet poculum ſit ingens valdè, cujus profun- ditatem vacca quadrima haut valeret abſorbere, illi tamen ſine difficultate ad unguem usque exſugere poſſinr. 18. Extra ordinem bibitur, cum ordinis ratio non atten- ditur, ſed hucillucvè poculum deſtinare licet. Quod vel ſim- pliciter fit, vel cum ſingulari ſenſu: ſimpliciter veluti ſi nihil præter ipſum bibendi actum introducas poculum, quemadmo- dum communiter bibi ſolet. Hic ſalebroſa ſatis incidit quæſtio, quam multi tanquam altas radices hominum attingere nolue- runt. An is, qui adverſario ſuo hoc pacto propinat, injuriam ſibi factam remiſiſſe videatur? Ajentibus aſſentimur: nam cum hujusmodi propinationes votiva quadam ſalutis compre- catione perficiantur, quis neget, reſtinctum eſſe animi fervorem in eum, qui nobis fauſtiſſima quæque comprecatur. Eo re- ſpicit §. fin. Inſt. de Injur. diſſimulatione injuriarum actionem aboleri, ubi notant Dd illud fieri per ſalutationem reciprocam, compreſſionem manuum, convivalem & familiarem conver- ſationem. Iidem tradunt prædictis modis injuriam ad animum ſemel revocatam, tacitè remiſſam cenſeri, quod tamen commu- nius, non abſolutè recipitur, ſed cum quadam limitatione, ſi id lite nondum mota fiat. Quod vos notare volo, quibus publicas popinas crebrius viſitare moris eſt, ur ſicuti vobis cum alio res ſit, nolitis vel illi præbibere vel ab illo profectum ſuſcipere, niſi ipſimet reconciliationem appetatis. Unde proteſtari quosdam videmus, quoties cum inimicis ipſis convivaliter converſandum ſit, cauſæ inde nihil decedere debere, daß ſie ihm auf Hofrecht eines bringen wollen. 19. Singularem præ ſe fert ſenſum POCULUM, quod vocant FRATERNITATIS, moribus introductum, quo ali- quis velut initiationis ritu verbis ſolennibus in fratrem coopta- tur: vulgo vocant die Bruderſchafft/ oder auf Dutz trin- cken/ Formula communis adoptantis hæc eſſe ſolet: ſi non Domino juvenis nimis aut inæqualis viderer, optatem cum eo- dem Q q q 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/999
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 979. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/999>, abgerufen am 23.11.2024.