Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Romans I. Buch.
lich entlediget/ und solten auch hinführo gantz unfä-
hig seyn/ einige andere geistliche Pfründe zu empfa-
hen. Jnsonderheit aber befindet sich auch bey diesem
Decret dieser Anhang/ daß hinwieder die Privilegia
und Freyheiten/ so den Universitäten verliehen wor-
den/ nicht gelten/ noch angezogen werden könten.

Gregorius Tolosanus disputiret gründlich von
dem Handel/ und auß ihm der gelehrte Jesuit Ada-
mus
Contzen; Jst der Mühe werth/ daß wir beyde
anziehen von Wort zu Wort: Neque Doctor indo-
ctus debet frui privilegio Doctorum. Et certe tales,
qui titulo tenus Doctores sunt, & qui neglectu studio-
rum quod jam didicerant, amiserunt, digni essent, qui
iterum examinarentur, non quidem ab his, qui vo-
lunt videri Rabini: nam caecus caecum duceret, sed a
Magistris eruditis, probatis Professoribus, bonae con-
scientiae, & a timentibus Deum, a Rectoribus & Refor-
matoribus Scholarum, qui certe non minus necessarii
sunt in Republica, quam visitatores Ecclesiarum, sed
tales essent deputandi, qui in professionibus seu facul-
tatibus reformandis essent peritissimi, & munere Pro-
fessorum perfuncti laudabiliter fuissent, veterani &
emeriti, & non aliunde, vel alii. Nec inficias imus,
quin & aequum & salutare Reipublicae putamus, appro-
batum semel in Doctorem, posse iterum reprobari, si
postea inveniatur per reformatores praedictos, vel per
ipsos Magistros, qui ante approbarunt, insuffiens: imo
& insignibus posse privari saltem privilegiis, nisi
casu, vel morbo, vel senectute fuerit scientia amissa.
Sic Gordianus Caesar: Grammaticos seu oratores, de-
[c]reto ordinis probatos, si non se utiles studentibus
[p]raebeant, denuo ab eodem ordine reprobari posse in-
[c]ognitum non est. Nam & in his versatur publica uti-
[li]tas, cum propter praesumtionem doctrinae Doctores

ad
P 5

Romans I. Buch.
lich entlediget/ und ſolten auch hinfuͤhro gantz unfaͤ-
hig ſeyn/ einige andere geiſtliche Pfruͤnde zu empfa-
hen. Jnſonderheit aber befindet ſich auch bey dieſem
Decret dieſer Anhang/ daß hinwieder die Privilegia
und Freyheiten/ ſo den Univerſitaͤten verliehen wor-
den/ nicht gelten/ noch angezogen werden koͤnten.

Gregorius Toloſanus diſputiret gruͤndlich von
dem Handel/ und auß ihm der gelehrte Jeſuit Ada-
mus
Contzen; Jſt der Muͤhe werth/ daß wir beyde
anziehen von Wort zu Wort: Neque Doctor indo-
ctus debet frui privilegio Doctorum. Et certè tales,
qui titulo tenus Doctores ſunt, & qui neglectu ſtudio-
rum quod jam didicerant, amiſerunt, digni eſſent, qui
iterum examinarentur, non quidem ab his, qui vo-
lunt videri Rabini: nam cæcus cæcum duceret, ſed à
Magiſtris eruditis, probatis Profeſſoribus, bonæ con-
ſcientiæ, & à timentibus Deum, à Rectoribus & Refor-
matoribus Scholarum, qui certè non minus neceſſarii
ſunt in Republica, quàm viſitatores Eccleſiarum, ſed
tales eſſent deputandi, qui in profeſſionibus ſeu facul-
tatibus reformandis eſſent peritiſſimi, & munere Pro-
feſſorum perfuncti laudabiliter fuiſſent, veterani &
emeriti, & non aliunde, vel alii. Nec inficias imus,
quin & æquum & ſalutare Reipublicæ putamus, appro-
batum ſemel in Doctorem, poſſe iterum reprobari, ſi
poſtea inveniatur per reformatores prædictos, vel per
ipſos Magiſtros, qui antè approbarunt, inſuffiens: imò
& inſignibus poſſe privari ſaltem privilegiis, niſi
caſu, vel morbo, vel ſenectute fuerit ſcientia amiſſa.
Sic Gordianus Cæſar: Grammaticos ſeu oratores, de-
[c]reto ordinis probatos, ſi non ſe utiles ſtudentibus
[p]ræbeant, denuò ab eodem ordine reprobari poſſe in-
[c]ognitum non eſt. Nam & in his verſatur publica uti-
[li]tas, cum propter præſumtionem doctrinæ Doctores

ad
P 5
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0245" n="233"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Romans <hi rendition="#aq">I.</hi> Buch.</hi></fw><lb/>
lich entlediget/ und &#x017F;olten auch hinfu&#x0364;hro gantz unfa&#x0364;-<lb/>
hig &#x017F;eyn/ einige andere gei&#x017F;tliche Pfru&#x0364;nde zu empfa-<lb/>
hen. Jn&#x017F;onderheit aber befindet &#x017F;ich auch bey die&#x017F;em<lb/><hi rendition="#aq">Decret</hi> die&#x017F;er Anhang/ daß hinwieder die <hi rendition="#aq">Privilegia</hi><lb/>
und Freyheiten/ &#x017F;o den <hi rendition="#aq">Univer&#x017F;it</hi>a&#x0364;ten verliehen wor-<lb/>
den/ nicht gelten/ noch angezogen werden ko&#x0364;nten.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Gregorius Tolo&#x017F;anus di&#x017F;puti</hi>ret gru&#x0364;ndlich von<lb/>
dem Handel/ und auß ihm der gelehrte Je&#x017F;uit <hi rendition="#aq">Ada-<lb/>
mus</hi> Contzen; J&#x017F;t der Mu&#x0364;he werth/ daß wir beyde<lb/>
anziehen von Wort zu Wort: <hi rendition="#aq">Neque Doctor indo-<lb/>
ctus debet frui privilegio Doctorum. Et certè tales,<lb/>
qui titulo tenus Doctores &#x017F;unt, &amp; qui neglectu &#x017F;tudio-<lb/>
rum quod jam didicerant, ami&#x017F;erunt, digni e&#x017F;&#x017F;ent, qui<lb/>
iterum examinarentur, non quidem ab his, qui vo-<lb/>
lunt videri Rabini: nam cæcus cæcum duceret, &#x017F;ed à<lb/>
Magi&#x017F;tris eruditis, probatis Profe&#x017F;&#x017F;oribus, bonæ con-<lb/>
&#x017F;cientiæ, &amp; à timentibus Deum, à Rectoribus &amp; Refor-<lb/>
matoribus Scholarum, qui certè non minus nece&#x017F;&#x017F;arii<lb/>
&#x017F;unt in Republica, quàm vi&#x017F;itatores Eccle&#x017F;iarum, &#x017F;ed<lb/>
tales e&#x017F;&#x017F;ent deputandi, qui in profe&#x017F;&#x017F;ionibus &#x017F;eu facul-<lb/>
tatibus reformandis e&#x017F;&#x017F;ent periti&#x017F;&#x017F;imi, &amp; munere Pro-<lb/>
fe&#x017F;&#x017F;orum perfuncti laudabiliter fui&#x017F;&#x017F;ent, veterani &amp;<lb/>
emeriti, &amp; non aliunde, vel alii. Nec inficias imus,<lb/>
quin &amp; æquum &amp; &#x017F;alutare Reipublicæ putamus, appro-<lb/>
batum &#x017F;emel in Doctorem, po&#x017F;&#x017F;e iterum reprobari, &#x017F;i<lb/>
po&#x017F;tea inveniatur per reformatores prædictos, vel per<lb/>
ip&#x017F;os Magi&#x017F;tros, qui antè approbarunt, in&#x017F;uffiens: imò<lb/>
&amp; in&#x017F;ignibus po&#x017F;&#x017F;e privari &#x017F;altem privilegiis, ni&#x017F;i<lb/>
ca&#x017F;u, vel morbo, vel &#x017F;enectute fuerit &#x017F;cientia ami&#x017F;&#x017F;a.<lb/>
Sic Gordianus Cæ&#x017F;ar: Grammaticos &#x017F;eu oratores, de-<lb/><supplied>c</supplied>reto ordinis probatos, &#x017F;i non &#x017F;e utiles &#x017F;tudentibus<lb/><supplied>p</supplied>ræbeant, denuò ab eodem ordine reprobari po&#x017F;&#x017F;e in-<lb/><supplied>c</supplied>ognitum non e&#x017F;t. Nam &amp; in his ver&#x017F;atur publica uti-<lb/><supplied>li</supplied>tas, cum propter præ&#x017F;umtionem doctrinæ Doctores</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">P 5</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">ad</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[233/0245] Romans I. Buch. lich entlediget/ und ſolten auch hinfuͤhro gantz unfaͤ- hig ſeyn/ einige andere geiſtliche Pfruͤnde zu empfa- hen. Jnſonderheit aber befindet ſich auch bey dieſem Decret dieſer Anhang/ daß hinwieder die Privilegia und Freyheiten/ ſo den Univerſitaͤten verliehen wor- den/ nicht gelten/ noch angezogen werden koͤnten. Gregorius Toloſanus diſputiret gruͤndlich von dem Handel/ und auß ihm der gelehrte Jeſuit Ada- mus Contzen; Jſt der Muͤhe werth/ daß wir beyde anziehen von Wort zu Wort: Neque Doctor indo- ctus debet frui privilegio Doctorum. Et certè tales, qui titulo tenus Doctores ſunt, & qui neglectu ſtudio- rum quod jam didicerant, amiſerunt, digni eſſent, qui iterum examinarentur, non quidem ab his, qui vo- lunt videri Rabini: nam cæcus cæcum duceret, ſed à Magiſtris eruditis, probatis Profeſſoribus, bonæ con- ſcientiæ, & à timentibus Deum, à Rectoribus & Refor- matoribus Scholarum, qui certè non minus neceſſarii ſunt in Republica, quàm viſitatores Eccleſiarum, ſed tales eſſent deputandi, qui in profeſſionibus ſeu facul- tatibus reformandis eſſent peritiſſimi, & munere Pro- feſſorum perfuncti laudabiliter fuiſſent, veterani & emeriti, & non aliunde, vel alii. Nec inficias imus, quin & æquum & ſalutare Reipublicæ putamus, appro- batum ſemel in Doctorem, poſſe iterum reprobari, ſi poſtea inveniatur per reformatores prædictos, vel per ipſos Magiſtros, qui antè approbarunt, inſuffiens: imò & inſignibus poſſe privari ſaltem privilegiis, niſi caſu, vel morbo, vel ſenectute fuerit ſcientia amiſſa. Sic Gordianus Cæſar: Grammaticos ſeu oratores, de- creto ordinis probatos, ſi non ſe utiles ſtudentibus præbeant, denuò ab eodem ordine reprobari poſſe in- cognitum non eſt. Nam & in his verſatur publica uti- litas, cum propter præſumtionem doctrinæ Doctores ad P 5

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/245
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 233. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/245>, abgerufen am 30.06.2024.