Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Gryphius, Andreas: Teutsche Reim-Gedichte. Frankfurt (Main), 1650.

Bild:
<< vorherige Seite

Dedicatio.
iter fatigaret, raro in urbe, saepius in equo
navique viventem. Neque excidit memoria
tempestatis illius, quam in hocce caput effu-
dit livor, & dedecus illatura Veritati saevitia.
Licuit sane Juveni in publicu apud vos pro-
duci, nec scio quo fato, una atque altera a-
ctio, subitum adeo mihi summorum conci-
liarit favorem. Ut primum vero versus ad te-
xendam cladium nostrarum seriem, infesta-
que Virtuti tempora & squallentes tot oppi-
dorum bustis agros rudi penicillo adumbra-
vi:non id obtrectationi, sed periculo fuit tot
testium fide, tot Celeberrimorum ope sufful-
to. Advertere aures Tuas hostium minae,
spectasti discrimen quod instabat, cum tot
inter infensos animam traherem. Melius ta-
men qui mesolum furori destinabat. Certe
non decuit Virum Maximum Parentem
Tuum, postrema corporis aegritudine decu-
bentem, miscere sorti meae, quod ex recepto
more breve & innoxium carmen operi prae-
fixisset. Haud discreverim atrocius sit funestis
accusationibus conscientiam facinorum que
tulimus, velle abolitam; an nobili calumnia
incusare Viros Illustres, innocentis amicitiae
poenas daturos. Non sufficiebam quippe

vilis
H 4

Dedicatio.
iter fatigaret, raro in urbe, ſæpius in equo
navique viventem. Neque excidit memoria
tempeſtatis illius, quam in hocce caput effu-
dit livor, & dedecus illatura Veritati ſævitia.
Licuit ſane Juveni in publicū apud vos pro-
duci, nec ſcio quo fato, una atque altera a-
ctio, ſubitum adeo mihi ſummorum conci-
liarit favorem. Ut primum vero verſus ad te-
xendam cladium noſtrarum ſeriem, infeſta-
que Virtuti tempora & ſquallentes tot oppi-
dorum buſtis agros rudi penicillo adumbra-
vi:non id obtrectationi, ſed periculo fuit tot
teſtium fide, tot Celeberrimorum ope ſufful-
to. Advertere aures Tuas hoſtium minæ,
ſpectaſti diſcrimen quod inſtabat, cum tot
inter infenſos animam traherem. Melius ta-
men qui meſolum furori deſtinabat. Certe
non decuit Virum Maximum Parentem
Tuum, poſtrema corporis ægritudine decū-
bentem, miſcere ſorti meæ, quod ex recepto
more breve & innoxium carmen operi præ-
fixiſſet. Haud diſcreverim atrocius ſit funeſtis
accuſationibus conſcientiam facinorum quę
tulimus, velle abolitam; an nobili calumnia
incuſare Viros Illuſtres, innocentis amicitiæ
pœnas daturos. Non ſufficiebam quippe

vilis
H 4
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div type="dedication">
          <p>
            <pb facs="#f0123" n="111"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#k"><hi rendition="#g">Dedicatio</hi>.</hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">iter fatigaret, raro in urbe, &#x017F;æpius in equo<lb/>
navique viventem. Neque excidit memoria<lb/>
tempe&#x017F;tatis illius, quam in hocce caput effu-<lb/>
dit livor, &amp; dedecus illatura Veritati &#x017F;ævitia.<lb/>
Licuit &#x017F;ane Juveni in public&#x016B; apud vos pro-<lb/>
duci, nec &#x017F;cio quo fato, una atque altera a-<lb/>
ctio, &#x017F;ubitum adeo mihi &#x017F;ummorum conci-<lb/>
liarit favorem. Ut primum vero ver&#x017F;us ad te-<lb/>
xendam cladium no&#x017F;trarum &#x017F;eriem, infe&#x017F;ta-<lb/>
que Virtuti tempora &amp; &#x017F;quallentes tot oppi-<lb/>
dorum bu&#x017F;tis agros rudi penicillo adumbra-<lb/>
vi:non id obtrectationi, &#x017F;ed periculo fuit tot<lb/>
te&#x017F;tium fide, tot Celeberrimorum ope &#x017F;ufful-<lb/>
to. Advertere aures Tuas ho&#x017F;tium minæ,<lb/>
&#x017F;pecta&#x017F;ti di&#x017F;crimen quod in&#x017F;tabat, cum tot<lb/>
inter infen&#x017F;os animam traherem. Melius ta-<lb/>
men qui me&#x017F;olum furori de&#x017F;tinabat. Certe<lb/>
non decuit Virum Maximum Parentem<lb/>
Tuum, po&#x017F;trema corporis ægritudine dec&#x016B;-<lb/>
bentem, mi&#x017F;cere &#x017F;orti meæ, quod ex recepto<lb/>
more breve &amp; innoxium carmen operi præ-<lb/>
fixi&#x017F;&#x017F;et. Haud di&#x017F;creverim atrocius &#x017F;it fune&#x017F;tis<lb/>
accu&#x017F;ationibus con&#x017F;cientiam facinorum qu&#x0119;<lb/>
tulimus, velle abolitam; an nobili calumnia<lb/>
incu&#x017F;are Viros Illu&#x017F;tres, innocentis amicitiæ<lb/>
p&#x0153;nas daturos. Non &#x017F;ufficiebam quippe</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">H</hi> 4</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">vilis</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[111/0123] Dedicatio. iter fatigaret, raro in urbe, ſæpius in equo navique viventem. Neque excidit memoria tempeſtatis illius, quam in hocce caput effu- dit livor, & dedecus illatura Veritati ſævitia. Licuit ſane Juveni in publicū apud vos pro- duci, nec ſcio quo fato, una atque altera a- ctio, ſubitum adeo mihi ſummorum conci- liarit favorem. Ut primum vero verſus ad te- xendam cladium noſtrarum ſeriem, infeſta- que Virtuti tempora & ſquallentes tot oppi- dorum buſtis agros rudi penicillo adumbra- vi:non id obtrectationi, ſed periculo fuit tot teſtium fide, tot Celeberrimorum ope ſufful- to. Advertere aures Tuas hoſtium minæ, ſpectaſti diſcrimen quod inſtabat, cum tot inter infenſos animam traherem. Melius ta- men qui meſolum furori deſtinabat. Certe non decuit Virum Maximum Parentem Tuum, poſtrema corporis ægritudine decū- bentem, miſcere ſorti meæ, quod ex recepto more breve & innoxium carmen operi præ- fixiſſet. Haud diſcreverim atrocius ſit funeſtis accuſationibus conſcientiam facinorum quę tulimus, velle abolitam; an nobili calumnia incuſare Viros Illuſtres, innocentis amicitiæ pœnas daturos. Non ſufficiebam quippe vilis H 4

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650/123
Zitationshilfe: Gryphius, Andreas: Teutsche Reim-Gedichte. Frankfurt (Main), 1650, S. 111. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/gryphius_leoarmenius_1650/123>, abgerufen am 02.05.2024.