Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 4. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1840.

Bild:
<< vorherige Seite

willst du Pabst warden, Pabst is man eemal in de Christenheit.' 'Mann,' sed se, 'ick möt hüüt noch Pabst warden.' 'Ne Fru,' sed he, 'to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.' 'Mann, wat Snack, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen.' Daar gieng de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden flakkerten em, un buten gieng de Wind, un dat Water was as kaakt dat, de Scheep schoten in de Noot, un dansten un sprungen up de Bülgen, doch was de Himmel in de Midde noch so'n beeten blag: awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up as een swaar Gewitter. Da gieng he recht vörzufft staan, un sed

'Mandje, Mandje Timpe Te,
Buttje, Buttje in de See,
miine Fru, de Jlsebill,
will nich so as ick wol will.'

'Na, wat will se denn?' sed de Butt. 'Ach,' sed de Mann, 'miin Fru will Pabst warden.' 'Ga man hen,' sed de Butt, 'se ist all.'

Daar gieng he hen, un as he daar kamm, satt siine Fru up eenen Troon, de was twee Mil hoch, un had dree groote Kroonen up, un um eer du was so veel van geistlike Staat, un up de Siiden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter, dat grötste so dick un grot as de aller grötste Torm, bet to dat alle lüttste Kökenlicht. 'Fru,' sed de Mann, un sach se so recht an, 'bist du nu Pabst?' 'Ja,' sed se, 'ick bin Pabst.' 'Ach, Fru,' sed de Mann, 'wat lett dat schön, wenn du Pabst bist. Fru, nu

willst du Pabst warden, Pabst is man eemal in de Christenheit.’ ‘Mann,’ sed se, ‘ick möt hüüt noch Pabst warden.’ ‘Ne Fru,’ sed he, ‘to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.’ ‘Mann, wat Snack, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen.’ Daar gieng de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden flakkerten em, un buten gieng de Wind, un dat Water was as kaakt dat, de Scheep schoten in de Noot, un dansten un sprungen up de Bülgen, doch was de Himmel in de Midde noch so’n beeten blag: awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up as een swaar Gewitter. Da gieng he recht vörzufft staan, un sed

‘Mandje, Mandje Timpe Te,
Buttje, Buttje in de See,
miine Fru, de Jlsebill,
will nich so as ick wol will.’

‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘miin Fru will Pabst warden.’ ‘Ga man hen,’ sed de Butt, ‘se ist all.’

Daar gieng he hen, un as he daar kamm, satt siine Fru up eenen Troon, de was twee Mil hoch, un had dree groote Kroonen up, un um eer du was so veel van geistlike Staat, un up de Siiden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter, dat grötste so dick un grot as de aller grötste Torm, bet to dat alle lüttste Kökenlicht. ‘Fru,’ sed de Mann, un sach se so recht an, ‘bist du nu Pabst?’ ‘Ja,’ sed se, ‘ick bin Pabst.’ ‘Ach, Fru,’ sed de Mann, ‘wat lett dat schön, wenn du Pabst bist. Fru, nu

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0171" n="122"/>
willst du Pabst warden, Pabst is man eemal in de Christenheit.&#x2019; &#x2018;Mann,&#x2019; sed se, &#x2018;ick möt hüüt noch Pabst warden.&#x2019; &#x2018;Ne Fru,&#x2019; sed he, &#x2018;to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.&#x2019; &#x2018;Mann, wat Snack, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen.&#x2019; Daar gieng de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden flakkerten em, un buten gieng de Wind, un dat Water was as kaakt dat, de Scheep schoten in de Noot, un dansten un sprungen up de Bülgen, doch was de Himmel in de Midde noch so&#x2019;n beeten blag: awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up as een swaar Gewitter. Da gieng he recht vörzufft staan, un sed</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;Mandje, Mandje Timpe Te,</l><lb/>
          <l>Buttje, Buttje in de See,</l><lb/>
          <l>miine Fru, de Jlsebill,</l><lb/>
          <l>will nich so as ick wol will.&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>&#x2018;Na, wat will se denn?&#x2019; sed de Butt. &#x2018;Ach,&#x2019; sed de Mann, &#x2018;miin Fru will Pabst warden.&#x2019; &#x2018;Ga man hen,&#x2019; sed de Butt, &#x2018;se ist all.&#x2019;</p><lb/>
        <p>Daar gieng he hen, un as he daar kamm, satt siine Fru up eenen Troon, de was twee Mil hoch, un had dree groote Kroonen up, un um eer du was so veel van geistlike Staat, un up de Siiden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter, dat grötste so dick un grot as de aller grötste Torm, bet to dat alle lüttste Kökenlicht. &#x2018;Fru,&#x2019; sed de Mann, un sach se so recht an, &#x2018;bist du nu Pabst?&#x2019; &#x2018;Ja,&#x2019; sed se, &#x2018;ick bin Pabst.&#x2019; &#x2018;Ach, Fru,&#x2019; sed de Mann, &#x2018;wat lett dat schön, wenn du Pabst bist. Fru, nu
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[122/0171] willst du Pabst warden, Pabst is man eemal in de Christenheit.’ ‘Mann,’ sed se, ‘ick möt hüüt noch Pabst warden.’ ‘Ne Fru,’ sed he, ‘to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.’ ‘Mann, wat Snack, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen.’ Daar gieng de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden flakkerten em, un buten gieng de Wind, un dat Water was as kaakt dat, de Scheep schoten in de Noot, un dansten un sprungen up de Bülgen, doch was de Himmel in de Midde noch so’n beeten blag: awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up as een swaar Gewitter. Da gieng he recht vörzufft staan, un sed ‘Mandje, Mandje Timpe Te, Buttje, Buttje in de See, miine Fru, de Jlsebill, will nich so as ick wol will.’ ‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘miin Fru will Pabst warden.’ ‘Ga man hen,’ sed de Butt, ‘se ist all.’ Daar gieng he hen, un as he daar kamm, satt siine Fru up eenen Troon, de was twee Mil hoch, un had dree groote Kroonen up, un um eer du was so veel van geistlike Staat, un up de Siiden bi eer daar stunden twee Reegen Lichter, dat grötste so dick un grot as de aller grötste Torm, bet to dat alle lüttste Kökenlicht. ‘Fru,’ sed de Mann, un sach se so recht an, ‘bist du nu Pabst?’ ‘Ja,’ sed se, ‘ick bin Pabst.’ ‘Ach, Fru,’ sed de Mann, ‘wat lett dat schön, wenn du Pabst bist. Fru, nu

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in Wikisource-Syntax. (2015-05-11T18:40:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme aus Wikisource entsprechen muss.
Herzogin Anna Amalia Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2017-11-08T15:10:00Z)
Sandra Balck, Benjamin Fiechter: Bearbeitung der digitalen Edition. (2015-07-24T14:12:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840/171
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 4. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1840, S. 122. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840/171>, abgerufen am 01.05.2024.