Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 4. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1840.

Bild:
<< vorherige Seite

watt,' sed de Fru, 'he kann dat recht good, un deit dat geern, ga du man hen.' Daar gieng der Mann hen, und siin Hart was em so swar; as he awerst bi de See kam, was dat Water gans vigelett und grag und dunkelblag, doch was't noch still, dar gieng he staan, un sed

'Mandje, Mandje Timpe Te,
Buttje, Buttje in de See,
miine Fru, de Jlsebill,
will nich so as ick wol will.'

'Na, wat will se denn?' sed de Butt. 'Ach,' sed de Mann, ganz bedrövd, 'miine Fru will in enn steenern Slott wanen.' 'Ga man hen, se steit vör de Döör.' sed de Butt.

Daar gieng de Mann hen, un siine Fru stund vör eenen groten Pallast. 'Sü Mann,' sed se, 'wat is dat nu schön!' Mit des giengen se tosamen herin, daar weeren so veel Bedeenters, un de Wände weeren all blank, un goldne Stööl un Dische weeren in de Stuw, un achter dat Slott was een Gaaren un Holt, woll eene halve Miil lang, daar in weeren Hirsche, Reeh un Hasen, un up den Hoff Köh- und Peerdställ. 'Ach,' sed de Mann, 'nu willn wi ook in dat schöne Slott bliwen, un tofreden sin.' 'Dat willn wi uns bedenken,' sedd de Fru, 'und willn't beschlapen.' Mit des giengen se to Bed.

Den annern Morgen waakt de Fru up, da was't all Dag: da stödd se den Mann mit den Ellbagen in de Siid, un sed 'Mann, stah up, wi möten König warden över all dat Land.' 'Ach, Fru,' sed de Mann, 'wat wulln wi König warden, ick

watt,’ sed de Fru, ‘he kann dat recht good, un deit dat geern, ga du man hen.’ Daar gieng der Mann hen, und siin Hart was em so swar; as he awerst bi de See kam, was dat Water gans vigelett und grag und dunkelblag, doch was’t noch still, dar gieng he staan, un sed

‘Mandje, Mandje Timpe Te,
Buttje, Buttje in de See,
miine Fru, de Jlsebill,
will nich so as ick wol will.’

‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ganz bedrövd, ‘miine Fru will in enn steenern Slott wanen.’ ‘Ga man hen, se steit vör de Döör.’ sed de Butt.

Daar gieng de Mann hen, un siine Fru stund vör eenen groten Pallast. ‘Sü Mann,’ sed se, ‘wat is dat nu schön!’ Mit des giengen se tosamen herin, daar weeren so veel Bedeenters, un de Wände weeren all blank, un goldne Stööl un Dische weeren in de Stuw, un achter dat Slott was een Gaaren un Holt, woll eene halve Miil lang, daar in weeren Hirsche, Reeh un Hasen, un up den Hoff Köh- und Peerdställ. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘nu willn wi ook in dat schöne Slott bliwen, un tofreden sin.’ ‘Dat willn wi uns bedenken,’ sedd de Fru, ‘und willn’t beschlapen.’ Mit des giengen se to Bed.

Den annern Morgen waakt de Fru up, da was’t all Dag: da stödd se den Mann mit den Ellbagen in de Siid, un sed ‘Mann, stah up, wi möten König warden över all dat Land.’ ‘Ach, Fru,’ sed de Mann, ‘wat wulln wi König warden, ick

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0168" n="119"/>
watt,&#x2019; sed de Fru, &#x2018;he kann dat recht good, un deit dat geern, ga du man hen.&#x2019; Daar gieng der Mann hen, und siin Hart was em so swar; as he awerst bi de See kam, was dat Water gans vigelett und grag und dunkelblag, doch was&#x2019;t noch still, dar gieng he staan, un sed</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x2018;Mandje, Mandje Timpe Te,</l><lb/>
          <l>Buttje, Buttje in de See,</l><lb/>
          <l>miine Fru, de Jlsebill,</l><lb/>
          <l>will nich so as ick wol will.&#x2019;</l><lb/>
        </lg>
        <p>&#x2018;Na, wat will se denn?&#x2019; sed de Butt. &#x2018;Ach,&#x2019; sed de Mann, ganz bedrövd, &#x2018;miine Fru will in enn steenern Slott wanen.&#x2019; &#x2018;Ga man hen, se steit vör de Döör.&#x2019; sed de Butt.</p><lb/>
        <p>Daar gieng de Mann hen, un siine Fru stund vör eenen groten Pallast. &#x2018;Sü Mann,&#x2019; sed se, &#x2018;wat is dat nu schön!&#x2019; Mit des giengen se tosamen herin, daar weeren so veel Bedeenters, un de Wände weeren all blank, un goldne Stööl un Dische weeren in de Stuw, un achter dat Slott was een Gaaren un Holt, woll eene halve Miil lang, daar in weeren Hirsche, Reeh un Hasen, un up den Hoff Köh- und Peerdställ. &#x2018;Ach,&#x2019; sed de Mann, &#x2018;nu willn wi ook in dat schöne Slott bliwen, un tofreden sin.&#x2019; &#x2018;Dat willn wi uns bedenken,&#x2019; sedd de Fru, &#x2018;<choice><sic>uud</sic><corr>und</corr></choice> willn&#x2019;t beschlapen.&#x2019; Mit des giengen se to Bed.</p><lb/>
        <p>Den annern Morgen waakt de Fru up, da was&#x2019;t all Dag: da stödd se den Mann mit den Ellbagen in de Siid, un sed &#x2018;Mann, stah up, wi möten König warden över all dat Land.&#x2019; &#x2018;Ach, Fru,&#x2019; sed de Mann, &#x2018;wat wulln wi König warden, ick
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[119/0168] watt,’ sed de Fru, ‘he kann dat recht good, un deit dat geern, ga du man hen.’ Daar gieng der Mann hen, und siin Hart was em so swar; as he awerst bi de See kam, was dat Water gans vigelett und grag und dunkelblag, doch was’t noch still, dar gieng he staan, un sed ‘Mandje, Mandje Timpe Te, Buttje, Buttje in de See, miine Fru, de Jlsebill, will nich so as ick wol will.’ ‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ganz bedrövd, ‘miine Fru will in enn steenern Slott wanen.’ ‘Ga man hen, se steit vör de Döör.’ sed de Butt. Daar gieng de Mann hen, un siine Fru stund vör eenen groten Pallast. ‘Sü Mann,’ sed se, ‘wat is dat nu schön!’ Mit des giengen se tosamen herin, daar weeren so veel Bedeenters, un de Wände weeren all blank, un goldne Stööl un Dische weeren in de Stuw, un achter dat Slott was een Gaaren un Holt, woll eene halve Miil lang, daar in weeren Hirsche, Reeh un Hasen, un up den Hoff Köh- und Peerdställ. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘nu willn wi ook in dat schöne Slott bliwen, un tofreden sin.’ ‘Dat willn wi uns bedenken,’ sedd de Fru, ‘und willn’t beschlapen.’ Mit des giengen se to Bed. Den annern Morgen waakt de Fru up, da was’t all Dag: da stödd se den Mann mit den Ellbagen in de Siid, un sed ‘Mann, stah up, wi möten König warden över all dat Land.’ ‘Ach, Fru,’ sed de Mann, ‘wat wulln wi König warden, ick

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in Wikisource-Syntax. (2015-05-11T18:40:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme aus Wikisource entsprechen muss.
Herzogin Anna Amalia Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2017-11-08T15:10:00Z)
Sandra Balck, Benjamin Fiechter: Bearbeitung der digitalen Edition. (2015-07-24T14:12:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840/168
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder und Hausmärchen. 4. Aufl. Bd. 1. Göttingen, 1840, S. 119. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1840/168>, abgerufen am 02.05.2024.