Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. 2. Aufl. Bd. 1. Berlin, 1819.

Bild:
<< vorherige Seite

hobend g'sogt, er sull's übe d' Nacht g'holte (bei sich behalten.) Oft (da) hot de Spielhansl g'sogt: "wögn meine kints do bleibn döi Nocht; ober i kong eng koan Bött und ninx zöss'n (zu essen) gebn." Oft hot unse Herrgout g'sogt, er sulls ne (nur) g'holten und söi willetn ian (ihnen) selbe wos z'össn kaffen; dos is in Spielhansl recht g'wön. Oft hot iahm de halli Pedrus drei Grouschn gebn und er sull zen Böcke (Becker) gehn und e Brod huhln. Hietzt is hullt (halt) de Spielhansl gonge, wie er aber ze den Haus kemme is, wou die onnen Spiellumpn drin g'wön sand, döi iahm ullss ogwunge hobnd, do hobn's n g'ruefft und hobnd g'schrien: "Hansl, geh ahne (herein)" "Jo!" hot e g'sogt, "willt's me die drei Grouschn a non ogwinge." Döi hobnd'n obe (aber) nit ausg'lossn. Hietzt is e hullt anhi (hinein) und oft hot e die drei Grouschn a non vespielt. De halli Pedrus und unse Herrgout hobnd ollewall (immer) g'wort't und wie er ian z'long nit kemme is, sand's iahm intgög'n gonge. De Spielhansl obe, wie e kemme is, hot thon, us wenn iahm's Geld in ne Locken (Lacken) g'folln war, und hot ollewall drin herumkrobbelt: obe unse Herrgout hots schon g'wißt, daß e's vespielt hot. Oft hot iahm de halli Pedrus non mohl drei Grouschn gebn. Hietzt hot e sie obe nimme veführn losse und hot ian s' Brod brocht. Oft hot'n unse Herrgout gfrogt, wou e koan'n Wein nit hot? do hot e g'sagt: "u Herr, d'Fasse sand alli laar;" oft hot unse Herrgout g'sogt, er sull ner in Költe (Keller) ohi (hinab) geh'n: "is is non de böst Wein int." Er hots long nit glaub'n will'n, obe af d'löst hot e g'sogt: "i will ohi gehn, ober i woaß's, daß koane int is."

hobend g’sogt, er sull’s uͤbe d’ Nacht g’holte (bei sich behalten.) Oft (da) hot de Spielhansl g’sogt: „woͤgn meine kints do bleibn doͤi Nocht; ober i kong eng koan Boͤtt und ninx zoͤss’n (zu essen) gebn.“ Oft hot unse Herrgout g’sogt, er sulls ne (nur) g’holten und soͤi willetn ian (ihnen) selbe wos z’oͤssn kaffen; dos is in Spielhansl recht g’woͤn. Oft hot iahm de halli Pedrus drei Grouschn gebn und er sull zen Boͤcke (Becker) gehn und e Brod huhln. Hietzt is hullt (halt) de Spielhansl gonge, wie er aber ze den Haus kemme is, wou die onnen Spiellumpn drin g’woͤn sand, doͤi iahm ullss ogwunge hobnd, do hobn’s n g’ruefft und hobnd g’schrien: „Hansl, geh ahne (herein)“ „Jo!“ hot e g’sogt, „willt’s me die drei Grouschn a non ogwinge.“ Doͤi hobnd’n obe (aber) nit ausg’lossn. Hietzt is e hullt anhi (hinein) und oft hot e die drei Grouschn a non vespielt. De halli Pedrus und unse Herrgout hobnd ollewall (immer) g’wort’t und wie er ian z’long nit kemme is, sand’s iahm intgoͤg’n gonge. De Spielhansl obe, wie e kemme is, hot thon, us wenn iahm’s Geld in ne Locken (Lacken) g’folln war, und hot ollewall drin herumkrobbelt: obe unse Herrgout hots schon g’wißt, daß e’s vespielt hot. Oft hot iahm de halli Pedrus non mohl drei Grouschn gebn. Hietzt hot e sie obe nimme vefuͤhrn losse und hot ian s’ Brod brocht. Oft hot’n unse Herrgout gfrogt, wou e koan’n Wein nit hot? do hot e g’sagt: „u Herr, d’Fasse sand alli laar;“ oft hot unse Herrgout g’sogt, er sull ner in Koͤlte (Keller) ohi (hinab) geh’n: „is is non de boͤst Wein int.“ Er hots long nit glaub’n will’n, obe af d’loͤst hot e g’sogt: „i will ohi gehn, ober i woaß’s, daß koane int is.“

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0484" n="420"/>
hobend g&#x2019;sogt, er sull&#x2019;s u&#x0364;be d&#x2019; Nacht g&#x2019;holte (bei sich behalten.) Oft (da) hot de Spielhansl g&#x2019;sogt: &#x201E;wo&#x0364;gn meine kints do bleibn do&#x0364;i Nocht; ober i kong eng koan Bo&#x0364;tt und ninx zo&#x0364;ss&#x2019;n (zu essen) gebn.&#x201C; Oft hot unse Herrgout g&#x2019;sogt, er sulls ne (nur) g&#x2019;holten und so&#x0364;i willetn ian (ihnen) selbe wos z&#x2019;o&#x0364;ssn kaffen; dos is in Spielhansl recht g&#x2019;wo&#x0364;n. Oft hot iahm de halli Pedrus drei Grouschn gebn und er sull zen Bo&#x0364;cke (Becker) gehn und e Brod huhln. Hietzt is hullt (halt) de Spielhansl gonge, wie er aber ze den Haus kemme is, wou die onnen Spiellumpn drin g&#x2019;wo&#x0364;n sand, do&#x0364;i iahm ullss ogwunge hobnd, do hobn&#x2019;s n g&#x2019;ruefft und hobnd g&#x2019;schrien: &#x201E;Hansl, geh ahne (herein)&#x201C; &#x201E;Jo!&#x201C; hot e g&#x2019;sogt, &#x201E;willt&#x2019;s me die drei Grouschn a non ogwinge.&#x201C; Do&#x0364;i hobnd&#x2019;n obe (aber) nit ausg&#x2019;lossn. Hietzt is e hullt anhi (hinein) und oft hot e die drei Grouschn a non vespielt. De halli Pedrus und unse Herrgout hobnd ollewall (immer) g&#x2019;wort&#x2019;t und wie er ian z&#x2019;long nit kemme is, sand&#x2019;s iahm intgo&#x0364;g&#x2019;n gonge. De Spielhansl obe, wie e kemme is, hot thon, us wenn iahm&#x2019;s Geld in ne Locken (Lacken) g&#x2019;folln war, und hot ollewall drin herumkrobbelt: obe unse Herrgout hots schon g&#x2019;wißt, daß e&#x2019;s vespielt hot. Oft hot iahm de halli Pedrus non mohl drei Grouschn gebn. Hietzt hot e sie obe nimme vefu&#x0364;hrn losse und hot ian s&#x2019; Brod brocht. Oft hot&#x2019;n unse Herrgout gfrogt, wou e koan&#x2019;n Wein nit hot? do hot e g&#x2019;sagt: &#x201E;u Herr, d&#x2019;Fasse sand alli laar;&#x201C; oft hot unse Herrgout g&#x2019;sogt, er sull ner in Ko&#x0364;lte (Keller) ohi (hinab) geh&#x2019;n: &#x201E;is is non de bo&#x0364;st Wein int.&#x201C; Er hots long nit glaub&#x2019;n will&#x2019;n, obe af d&#x2019;lo&#x0364;st hot e g&#x2019;sogt: &#x201E;i will ohi gehn, ober i woaß&#x2019;s, daß koane int is.&#x201C;
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[420/0484] hobend g’sogt, er sull’s uͤbe d’ Nacht g’holte (bei sich behalten.) Oft (da) hot de Spielhansl g’sogt: „woͤgn meine kints do bleibn doͤi Nocht; ober i kong eng koan Boͤtt und ninx zoͤss’n (zu essen) gebn.“ Oft hot unse Herrgout g’sogt, er sulls ne (nur) g’holten und soͤi willetn ian (ihnen) selbe wos z’oͤssn kaffen; dos is in Spielhansl recht g’woͤn. Oft hot iahm de halli Pedrus drei Grouschn gebn und er sull zen Boͤcke (Becker) gehn und e Brod huhln. Hietzt is hullt (halt) de Spielhansl gonge, wie er aber ze den Haus kemme is, wou die onnen Spiellumpn drin g’woͤn sand, doͤi iahm ullss ogwunge hobnd, do hobn’s n g’ruefft und hobnd g’schrien: „Hansl, geh ahne (herein)“ „Jo!“ hot e g’sogt, „willt’s me die drei Grouschn a non ogwinge.“ Doͤi hobnd’n obe (aber) nit ausg’lossn. Hietzt is e hullt anhi (hinein) und oft hot e die drei Grouschn a non vespielt. De halli Pedrus und unse Herrgout hobnd ollewall (immer) g’wort’t und wie er ian z’long nit kemme is, sand’s iahm intgoͤg’n gonge. De Spielhansl obe, wie e kemme is, hot thon, us wenn iahm’s Geld in ne Locken (Lacken) g’folln war, und hot ollewall drin herumkrobbelt: obe unse Herrgout hots schon g’wißt, daß e’s vespielt hot. Oft hot iahm de halli Pedrus non mohl drei Grouschn gebn. Hietzt hot e sie obe nimme vefuͤhrn losse und hot ian s’ Brod brocht. Oft hot’n unse Herrgout gfrogt, wou e koan’n Wein nit hot? do hot e g’sagt: „u Herr, d’Fasse sand alli laar;“ oft hot unse Herrgout g’sogt, er sull ner in Koͤlte (Keller) ohi (hinab) geh’n: „is is non de boͤst Wein int.“ Er hots long nit glaub’n will’n, obe af d’loͤst hot e g’sogt: „i will ohi gehn, ober i woaß’s, daß koane int is.“

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in Wikisource-Syntax. (2015-05-11T18:40:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme aus Wikisource entsprechen muss.
Bayerische Staatsbibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2015-05-11T18:40:00Z)
Sandra Balck, Benjamin Fiechter: Bearbeitung der digitalen Edition. (2015-06-15T16:12:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

Zusätzlich zu dieser historischen Ausgabe gibt es in der 2004 von Prof. Hans-Jörg Uther herausgegebenen und im Olms-Verlag erschienenen Ausgabe (ISBN 978-3-487-12545-9) in Bd. 1, S. 7–27 ein aussagekräftiges Vorwort.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819/484
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. 2. Aufl. Bd. 1. Berlin, 1819, S. 420. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819/484>, abgerufen am 18.05.2024.