Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1790.

Bild:
<< vorherige Seite

1. Buch. 3. Tit.
den ich hier vorzüglich gefolgt bin, öffnet uns jedoch noch
einen andern Weg zur Erklärung dieses Capittels 4).
Nämlich da Gregor in dem ersten Theil desselben von
den gebietenden und verbietenden natürlichen Recht
(iure naturali praeceptivo ac prohibitivo) redet,
so läßt sich mit gutem Grund vermuthen, daß er in
dem zweyten Theil das gebietende und verbietende positive
Recht zum Gegenstand genommen habe. Nach diesem
Gesichtspunct liesse sich also von dem Text folgende Er-
klärung machen: Wenn gleich in den meisten
Fällen eine Gewohnheit jemanden ein Recht
beylegt, wodurch er sich aus dem Grunde,

daß
4) In der angeführten Diss. §. XXIV. Seine Paraphrase ist
diese. Licet in plerisque consuetudo sufficiat, ut aliquis iure
quodam, quo diu usus est, tanquam suo utatur, et adversus
aliorum impetitiones consuetudine se defendat, non tamen est
usque adeo valitura, ut quis se ab obligatione generali iuris
positivi confuetudine sola eximere, vel ius sibi, quod negat
ipsi ius positivum, sola consuetudine asserere possit, nisi fuerit
rationabilis,
i. e. nisi fuerit talis consuetudo, ut ex
causa peculiari ipsi contra ius positivum concedi posset, et
legitime praescripta (si soilicet solo consuetudinis ti-
tulo nitatur.) Haec consuetudo non tollit aut abrogat ius
positivum, de quo neque loquitur Pontifex, ei tamen derogat,
sive praeiudicium facit,
i. e. exceptionem constituit a regula
generali in certis personis, quae, quia rationem habet, ad-
[m]ittitur, si sit legitime constituta. -- Paulo ante
grego-
rium
IX. eandem sententiam secutum est Concilium Latera-
nense IV. sub
innocentio III. habitum, quo iuxta c. 13. X.
de offic. iud. ord. capitulis cathedralium Ecclesiarum ius in-
dulgetur, quod diuturna ipsis consuetudo tribuerat, exercendi
iurisdictionem correctivam in sua membra. Eo iure derogatur
iuri positivo, quod Episcopo eam iurisdictionem tribuit, et
eximuntur Canonici cathedralium Ecclesiarum ab obligatione
generali, agnoscendi iurisdictionem Episcopi.

1. Buch. 3. Tit.
den ich hier vorzuͤglich gefolgt bin, oͤffnet uns jedoch noch
einen andern Weg zur Erklaͤrung dieſes Capittels 4).
Naͤmlich da Gregor in dem erſten Theil deſſelben von
den gebietenden und verbietenden natuͤrlichen Recht
(iure naturali praeceptivo ac prohibitivo) redet,
ſo laͤßt ſich mit gutem Grund vermuthen, daß er in
dem zweyten Theil das gebietende und verbietende poſitive
Recht zum Gegenſtand genommen habe. Nach dieſem
Geſichtspunct lieſſe ſich alſo von dem Text folgende Er-
klaͤrung machen: Wenn gleich in den meiſten
Faͤllen eine Gewohnheit jemanden ein Recht
beylegt, wodurch er ſich aus dem Grunde,

daß
4) In der angefuͤhrten Diſſ. §. XXIV. Seine Paraphraſe iſt
dieſe. Licet in plerisque conſuetudo ſufficiat, ut aliquis iure
quodam, quo diu uſus eſt, tanquam ſuo utatur, et adverſus
aliorum impetitiones conſuetudine ſe defendat, non tamen eſt
usque adeo valitura, ut quis ſe ab obligatione generali iuris
poſitivi confuetudine ſola eximere, vel ius ſibi, quod negat
ipſi ius poſitivum, ſola conſuetudine aſſerere poſſit, niſi fuerit
rationabilis,
i. e. niſi fuerit talis conſuetudo, ut ex
cauſa peculiari ipſi contra ius poſitivum concedi poſſet, et
legitime praeſcripta (ſi ſoilicet ſolo conſuetudinis ti-
tulo nitatur.) Haec conſuetudo non tollit aut abrogat ius
poſitivum, de quo neque loquitur Pontifex, ei tamen derogat,
ſive praeiudicium facit,
i. e. exceptionem conſtituit a regula
generali in certis perſonis, quae, quia rationem habet, ad-
[m]ittitur, ſi ſit legitime conſtituta. — Paulo ante
grego-
rium
IX. eandem ſententiam ſecutum eſt Concilium Latera-
nenſe IV. ſub
innocentio III. habitum, quo iuxta c. 13. X.
de offic. iud. ord. capitulis cathedralium Eccleſiarum ius in-
dulgetur, quod diuturna ipſis conſuetudo tribuerat, exercendi
iurisdictionem correctivam in ſua membra. Eo iure derogatur
iuri poſitivo, quod Epiſcopo eam iurisdictionem tribuit, et
eximuntur Canonici cathedralium Eccleſiarum ab obligatione
generali, agnoſcendi iurisdictionem Epiſcopi.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0476" n="456"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#fr">1. Buch. 3. Tit.</hi></fw><lb/>
den ich hier vorzu&#x0364;glich gefolgt bin, o&#x0364;ffnet uns jedoch noch<lb/>
einen andern Weg zur Erkla&#x0364;rung die&#x017F;es Capittels <note place="foot" n="4)">In der angefu&#x0364;hrten <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">Di&#x017F;&#x017F;. §. XXIV.</hi></hi> Seine Paraphra&#x017F;e i&#x017F;t<lb/>
die&#x017F;e. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Licet in plerisque con&#x017F;uetudo &#x017F;ufficiat, ut aliquis iure<lb/>
quodam, quo diu u&#x017F;us e&#x017F;t, tanquam &#x017F;uo utatur, et adver&#x017F;us<lb/>
aliorum impetitiones con&#x017F;uetudine &#x017F;e defendat, non tamen e&#x017F;t<lb/>
usque adeo valitura, ut quis &#x017F;e ab obligatione generali iuris<lb/>
po&#x017F;itivi confuetudine &#x017F;ola eximere, vel ius &#x017F;ibi, quod negat<lb/>
ip&#x017F;i ius po&#x017F;itivum, &#x017F;ola con&#x017F;uetudine a&#x017F;&#x017F;erere po&#x017F;&#x017F;it, ni&#x017F;i fuerit<lb/><hi rendition="#g">rationabilis,</hi></hi> i. e. <hi rendition="#i">ni&#x017F;i fuerit talis con&#x017F;uetudo, ut ex<lb/>
cau&#x017F;a peculiari ip&#x017F;i contra ius po&#x017F;itivum concedi po&#x017F;&#x017F;et, et<lb/><hi rendition="#g">legitime prae&#x017F;cripta</hi> (&#x017F;i &#x017F;oilicet &#x017F;olo con&#x017F;uetudinis ti-<lb/>
tulo nitatur.) Haec con&#x017F;uetudo non tollit aut abrogat ius<lb/>
po&#x017F;itivum, de quo neque loquitur Pontifex, ei tamen derogat,<lb/>
&#x017F;ive praeiudicium facit,</hi> i. e. <hi rendition="#i">exceptionem con&#x017F;tituit a regula<lb/>
generali in certis per&#x017F;onis, quae, quia rationem habet, ad-<lb/><supplied>m</supplied>ittitur, &#x017F;i &#x017F;it legitime con&#x017F;tituta. &#x2014; Paulo ante</hi> <hi rendition="#k">grego-<lb/>
rium</hi> <hi rendition="#i">IX. eandem &#x017F;ententiam &#x017F;ecutum e&#x017F;t Concilium Latera-<lb/>
nen&#x017F;e IV. &#x017F;ub</hi> <hi rendition="#k">innocentio</hi> <hi rendition="#i">III. habitum, quo iuxta c.</hi> 13. <hi rendition="#i">X.<lb/>
de offic. iud. ord. capitulis cathedralium Eccle&#x017F;iarum ius in-<lb/>
dulgetur, quod diuturna ip&#x017F;is con&#x017F;uetudo tribuerat, exercendi<lb/>
iurisdictionem correctivam in &#x017F;ua membra. Eo iure derogatur<lb/>
iuri po&#x017F;itivo, quod Epi&#x017F;copo eam iurisdictionem tribuit, et<lb/>
eximuntur Canonici cathedralium Eccle&#x017F;iarum ab obligatione<lb/>
generali, agno&#x017F;cendi iurisdictionem Epi&#x017F;copi.</hi></hi></note>.<lb/>
Na&#x0364;mlich da <hi rendition="#fr">Gregor</hi> in dem er&#x017F;ten Theil de&#x017F;&#x017F;elben von<lb/>
den gebietenden und verbietenden natu&#x0364;rlichen Recht<lb/>
(<hi rendition="#aq">iure naturali praeceptivo ac prohibitivo</hi>) redet,<lb/>
&#x017F;o la&#x0364;ßt &#x017F;ich mit gutem Grund vermuthen, daß er in<lb/>
dem zweyten Theil das gebietende und verbietende po&#x017F;itive<lb/>
Recht zum Gegen&#x017F;tand genommen habe. Nach die&#x017F;em<lb/>
Ge&#x017F;ichtspunct lie&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ich al&#x017F;o von dem Text folgende Er-<lb/>
kla&#x0364;rung machen: <hi rendition="#g">Wenn gleich in den mei&#x017F;ten<lb/>
Fa&#x0364;llen eine Gewohnheit jemanden ein Recht<lb/>
beylegt, wodurch er &#x017F;ich aus dem Grunde,</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#g">daß</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[456/0476] 1. Buch. 3. Tit. den ich hier vorzuͤglich gefolgt bin, oͤffnet uns jedoch noch einen andern Weg zur Erklaͤrung dieſes Capittels 4). Naͤmlich da Gregor in dem erſten Theil deſſelben von den gebietenden und verbietenden natuͤrlichen Recht (iure naturali praeceptivo ac prohibitivo) redet, ſo laͤßt ſich mit gutem Grund vermuthen, daß er in dem zweyten Theil das gebietende und verbietende poſitive Recht zum Gegenſtand genommen habe. Nach dieſem Geſichtspunct lieſſe ſich alſo von dem Text folgende Er- klaͤrung machen: Wenn gleich in den meiſten Faͤllen eine Gewohnheit jemanden ein Recht beylegt, wodurch er ſich aus dem Grunde, daß 4) In der angefuͤhrten Diſſ. §. XXIV. Seine Paraphraſe iſt dieſe. Licet in plerisque conſuetudo ſufficiat, ut aliquis iure quodam, quo diu uſus eſt, tanquam ſuo utatur, et adverſus aliorum impetitiones conſuetudine ſe defendat, non tamen eſt usque adeo valitura, ut quis ſe ab obligatione generali iuris poſitivi confuetudine ſola eximere, vel ius ſibi, quod negat ipſi ius poſitivum, ſola conſuetudine aſſerere poſſit, niſi fuerit rationabilis, i. e. niſi fuerit talis conſuetudo, ut ex cauſa peculiari ipſi contra ius poſitivum concedi poſſet, et legitime praeſcripta (ſi ſoilicet ſolo conſuetudinis ti- tulo nitatur.) Haec conſuetudo non tollit aut abrogat ius poſitivum, de quo neque loquitur Pontifex, ei tamen derogat, ſive praeiudicium facit, i. e. exceptionem conſtituit a regula generali in certis perſonis, quae, quia rationem habet, ad- mittitur, ſi ſit legitime conſtituta. — Paulo ante grego- rium IX. eandem ſententiam ſecutum eſt Concilium Latera- nenſe IV. ſub innocentio III. habitum, quo iuxta c. 13. X. de offic. iud. ord. capitulis cathedralium Eccleſiarum ius in- dulgetur, quod diuturna ipſis conſuetudo tribuerat, exercendi iurisdictionem correctivam in ſua membra. Eo iure derogatur iuri poſitivo, quod Epiſcopo eam iurisdictionem tribuit, et eximuntur Canonici cathedralium Eccleſiarum ab obligatione generali, agnoſcendi iurisdictionem Epiſcopi.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790/476
Zitationshilfe: Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1790, S. 456. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten01_1790/476>, abgerufen am 23.06.2024.