Demum hoc ipsum monosyllabum s concludit. Haec quippe nota sinuosa qua- dam, atque circumflexa hinc inde ducta linea designatur, quae a duabus extremitati- bus in sui medium progressa, duos distinctos, quasisemicir culos designat; e quibus duci ipsa, atque constitui ostenditur. Quod lineamentum, cum illa ipsa triade compa- ratum tertiam divinam personam, nempe Spiritum Sanctum, adumbrat. Is namq; Spi- ritus ab utriusque, Patris scilicet, Filiiq; sinu, unica, eademque spiratione procedens, duas distinctas personas illas, quibus & coaequalis, & coaeternus est, sic infinito amo- ris sui nexu connectit, ut ipso distincta persona manens, una cum illis, in simplicissi- ma, individua, atque immensa natura conveniat.
Ve um enim vero ut aliis personis; ita & Sacrosancto Spiritui sua ex tempo- re communicatio attribuenda est: quae mire exprimitur per ejusdem literae s ductum: si tamen inferam ejus extremitatem, quae ab anterioribus monosyllabi literis quasi oriri videtur, consideremus. Nempe quonam illa pacto, quoad nos, primo in dexte- ra porrigatur: deinde a dextera in laevam, sinuoso ductu paululum ascendendo con- torqueatur: atque inde tandem, simili sequente obliquitate, rursum in dextram desi- nat. Etenim sacer idem ipse Spiritus ab aeternis illis, ac infinitis duabus personis, qua- si ab immenso infinitatis fonte progressus, dum in tempore dona sua mundo com- municat, ea primum in derteram, hoc est, in corda hominum, ad eos divino legis na- turae lumine illustrandos, & imbuendos effudit. Deinde eodem ipso remanente lu- mine, quasi a dextra in laevam paululum ascendendo deflectens, Mosaicam legem di- gito Dei, hoc est, se dictante, soriptam, Israeliti[s] protulit. Postremo relicta Mosai- cae legis laeva, in dexteram revolutus, Evangelicam legem a Christo Servatore latam suo sapientissimo, amantissimoque gratiae Sale condidit.
Ex quibus, quod ad rem pertinet, apparet tres illas Salis literas unam constitu- entes syllabam: ac rursum hanc ipsam eisdem illis tribus explicatam, indicasse nobis, in Sale esse impressum vestigium aliquod illius sacrosanctae, atque individuae Triadis, quam in monade peraeque, ac monadem in Triade veneramur.
Quam quidem Triadem, ut infinitam, utque aeternam, ac ineffabilem rem qua- dam, ignotam fere, & incomprehensam habuissemus; & quasi remotissimum Salem, nullo unquam humano, angelicove antea deportatum salino, intactum reliquisse- mus; nisi tandem divina ejusce Triadis Persona Verbum, divinitatem tantam in as- sumpta a se humanitate tanquam in salino Salem, nobis degustandam obtulisset. Namque hoc ipsum salinum, tum figura, & aeterno splendore Patris caelatum; tum vermiculatis passionis suae notis compunctum, & illustratum; atque sanctissima et- iam sacris Spiritus unctione decoratum, coelesti beatorum mensae semper est apposi- tum; ad ipsorum escam solemnesque epulas, aeterno, atque ineffabili modo condien- das. Utpote cum in eo prorsus reconditi sint divini omnes, suavissimique aeternae sa- pientiae sapores, & gustatus excellentissimi. Est enim ipsemet Christus, caelestis, opu- lentissimique convivii non modo conditor sapientissimus; sed ipsummet etiam con-
dimen-
De Signatura Salium,
Demum hoc ipſum monoſyllabum ς concludit. Hæc quippe nota ſinuoſa qua- dam, atque circumflexa hinc inde ducta linea deſignatur, quæ à duabus extremitati- bus in ſui medium progreſſa, duos diſtinctos, quaſiſemicir culos deſignat; è quibus duci ipſa, atque conſtitui oſtenditur. Quod lineamentum, cùm illa ipſa triade compa- ratum tertiam divinam perſonam, nempe Spiritum Sanctum, adumbrat. Is namq; Spi- ritus ab utriuſque, Patris ſcilicet, Filiiq́; ſinu, unica, eademque ſpiratione procedens, duas diſtinctas perſonas illas, quibus & coæqualis, & coæternus eſt, ſic infinito amo- ris ſui nexu connectit, ut ipſo diſtincta perſona manens, unà cum illis, in ſimpliciſſi- ma, individua, atque immenſa natura conveniat.
Ve ùm enim verò ut aliis perſonis; ita & Sacroſancto Spiritui ſua ex tempo- re communicatio attribuenda eſt: quæ mirè exprimitur per ejusdem literæ ς ductum: ſi tamen inferam ejus extremitatem, quæ ab anterioribus monoſyllabi literis quaſi oriri videtur, conſideremus. Nempe quonam illa pacto, quoad nos, primò in dexte- râ porrigatur: deinde à dextera in lævam, ſinuoſo ductu paululum aſcendendo con- torqueatur: atque inde tandem, ſimili ſequente obliquitate, rurſum in dextram deſi- nat. Etenim ſacer idem ipſe Spiritus ab æternis illis, ac infinitis duabus perſonis, qua- ſi ab immenſo infinitatis fonte progreſſus, dum in tempore dona ſua mundo com- municat, ea primùm in derteram, hoc eſt, in corda hominum, ad eos divino legis na- turæ lumine illuſtrandos, & imbuendos effudit. Deinde eodem ipſo remanente lu- mine, quaſi à dextra in lævam paululum aſcendendo deflectens, Moſaicam legem di- gito Dei, hoc eſt, ſe dictante, ſoriptam, Iſraëliti[s] protulit. Poſtremò relicta Moſai- cæ legis læva, in dexteram revolutus, Evangelicam legem à Chriſto Servatore latam ſuo ſapientiſſimo, amantiſſimoque gratiæ Sale condidit.
Ex quibus, quod ad rem pertinet, apparet tres illas Salis literas unam conſtitu- entes ſyllabam: ac rurſum hanc ipſam eiſdem illis tribus explicatam, indicaſſe nobis, in Sale eſſe impreſſum veſtigium aliquod illius ſacroſanctæ, atque individuæ Triadis, quam in monade peræquè, ac monadem in Triade veneramur.
Quam quidem Triadem, ut infinitam, utque æternam, ac ineffabilem rem quã- dam, ignotam ferè, & incomprehenſam habuiſſemus; & quaſi remotiſſimum Salem, nullo unquam humano, angelicove anteà deportatum ſalino, intactum reliquiſſe- mus; niſi tandem divina ejuſce Triadis Perſona Verbum, divinitatem tantam in aſ- ſumpta à ſe humanitate tanquam in ſalino Salem, nobis deguſtandam obtuliſſet. Namque hoc ipſum ſalinum, tum figura, & æterno ſplendore Patris cælatum; tum vermiculatis paſſionis ſuæ notis compunctum, & illuſtratum; atque ſanctiſſima et- iam ſacris Spiritus unctione decoratum, cœleſti beatorum menſæ ſemper eſt appoſi- tum; ad ipſorum eſcam ſolemneſque epulas, æterno, àtque ineffabili modo condien- das. Utpote cùm in eo prorſus reconditi ſint divini omnes, ſuaviſſimique æternæ ſa- pientiæ ſapores, & guſtatus excellentiſſimi. Eſt enim ipſemet Chriſtus, cæleſtis, opu- lentiſſimique convivii non modo conditor ſapientiſſimus; ſed ipſummet etiam con-
dimen-
<TEI><text><body><divn="1"><divn="2"><pbfacs="#f0542"n="528"/><fwplace="top"type="header"><hirendition="#aq">De Signatura Salium,</hi></fw><lb/><p><hirendition="#aq">Demum hoc ipſum monoſyllabum ς concludit. Hæc quippe nota ſinuoſa qua-<lb/>
dam, atque circumflexa hinc inde ducta linea deſignatur, quæ à duabus extremitati-<lb/>
bus in ſui medium progreſſa, duos diſtinctos, quaſiſemicir culos deſignat; è quibus<lb/>
duci ipſa, atque conſtitui oſtenditur. Quod lineamentum, cùm illa ipſa triade compa-<lb/>
ratum tertiam divinam perſonam, nempe Spiritum Sanctum, adumbrat. Is namq; Spi-<lb/>
ritus ab utriuſque, Patris ſcilicet, Filiiq́; ſinu, unica, eademque ſpiratione procedens,<lb/>
duas diſtinctas perſonas illas, quibus & coæqualis, & coæternus eſt, ſic infinito amo-<lb/>
ris ſui nexu connectit, ut ipſo diſtincta perſona manens, unà cum illis, in ſimpliciſſi-<lb/>
ma, individua, atque immenſa natura conveniat.</hi></p><lb/><p><hirendition="#aq">Ve ùm enim verò ut aliis perſonis; ita & Sacroſancto Spiritui ſua ex tempo-<lb/>
re communicatio attribuenda eſt: quæ mirè exprimitur per ejusdem literæ ς ductum:<lb/>ſi tamen inferam ejus extremitatem, quæ ab anterioribus monoſyllabi literis quaſi<lb/>
oriri videtur, conſideremus. Nempe quonam illa pacto, quoad nos, primò in dexte-<lb/>
râ porrigatur: deinde à dextera in lævam, ſinuoſo ductu paululum aſcendendo con-<lb/>
torqueatur: atque inde tandem, ſimili ſequente obliquitate, rurſum in dextram deſi-<lb/>
nat. Etenim ſacer idem ipſe Spiritus ab æternis illis, ac infinitis duabus perſonis, qua-<lb/>ſi ab immenſo infinitatis fonte progreſſus, dum in tempore dona ſua mundo com-<lb/>
municat, ea primùm in derteram, hoc eſt, in corda hominum, ad eos divino legis na-<lb/>
turæ lumine illuſtrandos, & imbuendos effudit. Deinde eodem ipſo remanente lu-<lb/>
mine, quaſi à dextra in lævam paululum aſcendendo deflectens, Moſaicam legem di-<lb/>
gito Dei, hoc eſt, ſe dictante, ſoriptam, Iſraëliti<supplied>s</supplied> protulit. Poſtremò relicta Moſai-<lb/>
cæ legis læva, in dexteram revolutus, Evangelicam legem à Chriſto Servatore latam<lb/>ſuo ſapientiſſimo, amantiſſimoque gratiæ Sale condidit.</hi></p><lb/><p><hirendition="#aq">Ex quibus, quod ad rem pertinet, apparet tres illas Salis literas unam conſtitu-<lb/>
entes ſyllabam: ac rurſum hanc ipſam eiſdem illis tribus explicatam, indicaſſe nobis,<lb/>
in Sale eſſe impreſſum veſtigium aliquod illius ſacroſanctæ, atque individuæ Triadis,<lb/>
quam in monade peræquè, ac monadem in Triade veneramur.</hi></p><lb/><p><hirendition="#aq">Quam quidem Triadem, ut infinitam, utque æternam, ac ineffabilem rem quã-<lb/>
dam, ignotam ferè, & incomprehenſam habuiſſemus; & quaſi remotiſſimum Salem,<lb/>
nullo unquam humano, angelicove anteà deportatum ſalino, intactum reliquiſſe-<lb/>
mus; niſi tandem divina ejuſce Triadis Perſona Verbum, divinitatem tantam in aſ-<lb/>ſumpta à ſe humanitate tanquam in ſalino Salem, nobis deguſtandam obtuliſſet.<lb/>
Namque hoc ipſum ſalinum, tum figura, & æterno ſplendore Patris cælatum; tum<lb/>
vermiculatis paſſionis ſuæ notis compunctum, & illuſtratum; atque ſanctiſſima et-<lb/>
iam ſacris Spiritus unctione decoratum, cœleſti beatorum menſæ ſemper eſt appoſi-<lb/>
tum; ad ipſorum eſcam ſolemneſque epulas, æterno, àtque ineffabili modo condien-<lb/>
das. Utpote cùm in eo prorſus reconditi ſint divini omnes, ſuaviſſimique æternæ ſa-<lb/>
pientiæ ſapores, & guſtatus excellentiſſimi. Eſt enim ipſemet Chriſtus, cæleſtis, opu-<lb/>
lentiſſimique convivii non modo conditor ſapientiſſimus; ſed ipſummet etiam con-</hi><lb/><fwplace="bottom"type="catch"><hirendition="#aq">dimen-</hi></fw><lb/></p></div></div></body></text></TEI>
[528/0542]
De Signatura Salium,
Demum hoc ipſum monoſyllabum ς concludit. Hæc quippe nota ſinuoſa qua-
dam, atque circumflexa hinc inde ducta linea deſignatur, quæ à duabus extremitati-
bus in ſui medium progreſſa, duos diſtinctos, quaſiſemicir culos deſignat; è quibus
duci ipſa, atque conſtitui oſtenditur. Quod lineamentum, cùm illa ipſa triade compa-
ratum tertiam divinam perſonam, nempe Spiritum Sanctum, adumbrat. Is namq; Spi-
ritus ab utriuſque, Patris ſcilicet, Filiiq́; ſinu, unica, eademque ſpiratione procedens,
duas diſtinctas perſonas illas, quibus & coæqualis, & coæternus eſt, ſic infinito amo-
ris ſui nexu connectit, ut ipſo diſtincta perſona manens, unà cum illis, in ſimpliciſſi-
ma, individua, atque immenſa natura conveniat.
Ve ùm enim verò ut aliis perſonis; ita & Sacroſancto Spiritui ſua ex tempo-
re communicatio attribuenda eſt: quæ mirè exprimitur per ejusdem literæ ς ductum:
ſi tamen inferam ejus extremitatem, quæ ab anterioribus monoſyllabi literis quaſi
oriri videtur, conſideremus. Nempe quonam illa pacto, quoad nos, primò in dexte-
râ porrigatur: deinde à dextera in lævam, ſinuoſo ductu paululum aſcendendo con-
torqueatur: atque inde tandem, ſimili ſequente obliquitate, rurſum in dextram deſi-
nat. Etenim ſacer idem ipſe Spiritus ab æternis illis, ac infinitis duabus perſonis, qua-
ſi ab immenſo infinitatis fonte progreſſus, dum in tempore dona ſua mundo com-
municat, ea primùm in derteram, hoc eſt, in corda hominum, ad eos divino legis na-
turæ lumine illuſtrandos, & imbuendos effudit. Deinde eodem ipſo remanente lu-
mine, quaſi à dextra in lævam paululum aſcendendo deflectens, Moſaicam legem di-
gito Dei, hoc eſt, ſe dictante, ſoriptam, Iſraëlitis protulit. Poſtremò relicta Moſai-
cæ legis læva, in dexteram revolutus, Evangelicam legem à Chriſto Servatore latam
ſuo ſapientiſſimo, amantiſſimoque gratiæ Sale condidit.
Ex quibus, quod ad rem pertinet, apparet tres illas Salis literas unam conſtitu-
entes ſyllabam: ac rurſum hanc ipſam eiſdem illis tribus explicatam, indicaſſe nobis,
in Sale eſſe impreſſum veſtigium aliquod illius ſacroſanctæ, atque individuæ Triadis,
quam in monade peræquè, ac monadem in Triade veneramur.
Quam quidem Triadem, ut infinitam, utque æternam, ac ineffabilem rem quã-
dam, ignotam ferè, & incomprehenſam habuiſſemus; & quaſi remotiſſimum Salem,
nullo unquam humano, angelicove anteà deportatum ſalino, intactum reliquiſſe-
mus; niſi tandem divina ejuſce Triadis Perſona Verbum, divinitatem tantam in aſ-
ſumpta à ſe humanitate tanquam in ſalino Salem, nobis deguſtandam obtuliſſet.
Namque hoc ipſum ſalinum, tum figura, & æterno ſplendore Patris cælatum; tum
vermiculatis paſſionis ſuæ notis compunctum, & illuſtratum; atque ſanctiſſima et-
iam ſacris Spiritus unctione decoratum, cœleſti beatorum menſæ ſemper eſt appoſi-
tum; ad ipſorum eſcam ſolemneſque epulas, æterno, àtque ineffabili modo condien-
das. Utpote cùm in eo prorſus reconditi ſint divini omnes, ſuaviſſimique æternæ ſa-
pientiæ ſapores, & guſtatus excellentiſſimi. Eſt enim ipſemet Chriſtus, cæleſtis, opu-
lentiſſimique convivii non modo conditor ſapientiſſimus; ſed ipſummet etiam con-
dimen-
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Glauber, Johann Rudolph: Philosophi & Medici Celeberrimi Opera Chymica. Frankfurt (Main), 1658, S. 528. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glauber_opera01_1658/542>, abgerufen am 25.11.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.