Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.Additio. tandi ratione adducta sunt, minime efficere possunt, ut aliter quissentiat, non enim obstant Actorum intentioni & juri. Quod in primo continetur, id ipsum est, quo nititur & confirmatur ipso- rum intentio. Qui ut ex superioribus constat, & in Actis de- monstratur, artem non in una illa specie seu domestica mactatio- ne; sed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinae docu- monta praebere haut prohibendi sunt. Secundum ex diversis no- minibus nihil aliud concludit, quam diversa esse opificia Actorum & Reorum, quod in controversia non est. At ut de sistant ab iis, quae hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non sequitur, nisi simul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri- um jus redditum fuisse, ex quo prohibitio siat. Quod cum non ap- pareat nulla lege prohibitum, licitum & permissum est, l. nulla. 4 C. de jur. dot: Ex tertio, nihil aliud potest colligi ac inferri. quan quod proprium est & opificii lanionum der Knochenhauer/ non posse usurpari ab Actoribus, quorum separatum & diversum est opificium. Sed nihil his ex jure separati opificii proprium est, quod ut in foro frustratim cedant & vendant mactatas carnes. Cetera quae ad mactationem vel mactandi artem spectant, com- munia ipsis sunt cum Actoribus, quorum operis saepe utuntur, quos etiam velut suae artis ignaros in collegium assumunt, quo- rum jura petere opus habent, qui ipsis ministeria praebent, ut in superioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter utrosq; differentia est, quod laniones saltem ea, quae in macello vendunt, ipsimet sua manu mactare queunt, Actores vero non mo- do istis operam suam praestant, sed etiam quicquid ad eam spectat, in aliis pluribus soli exercent, saltem avenditione carnis in macel- lo, quatenus speciatim in privilegio non permirtitur, abstinere eoguntur. Jdcirco quae istius artis sunt, etsi lege aut privilegio non specialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt, l. magistratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet, quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli vero constituti sunt
Additio. tandi ratione adducta ſunt, minimè efficere poſſunt, ut aliter quisſentiat, non enim obſtant Actorum intentioni & juri. Quod in primo continetur, id ipſum eſt, quo nititur & confirmatur ipſo- rum intentio. Qui ut ex ſuperioribus conſtat, & in Actis de- monſtratur, artem non in una illa ſpecie ſeu domeſtica mactatio- ne; ſed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinæ docu- monta præbere haut prohibendi ſunt. Secundum ex diverſis no- minibus nihil aliud concludit, quam diverſa eſſe opificia Actorum & Reorum, quod in controverſia non eſt. At ut de ſiſtant ab iis, quæ hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non ſequitur, niſi ſimul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri- um jus redditum fuiſſe, ex quo prohibitio ſiat. Quod cum non ap- pareat nulla lege prohibitum, licitum & permiſſum eſt, l. nulla. 4 C. de jur. dot: Ex tertiô, nihil aliud poteſt colligi ac inferri. quã quod proprium eſt & opificii lanionum der Knochenhauer/ non poſſe uſurpari ab Actoribus, quorum ſeparatum & diverſum eſt opificium. Sed nihil his ex jure ſeparati opificii proprium eſt, quod ut in foro fruſtratim cedant & vendant mactatas carnes. Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem ſpectant, com- munia ipſis ſunt cum Actoribus, quorum operis ſæpe utuntur, quos etiam velut ſuæ artis ignaros in collegium aſſumunt, quo- rum jura petere opus habent, qui ipſis miniſteria præbent, ut in ſuperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter utrosq; differentia eſt, quod laniones ſaltem ea, quæ in macello vendunt, ipſimet ſua manu mactare queunt, Actores vero non mo- do iſtis operam ſuam præſtant, ſed etiam quicquid ad eam ſpectat, in aliis pluribus ſoli exercent, ſaltem àvenditione carnis in macel- lo, quatenus ſpeciatim in privilegio non permirtitur, abſtinere eoguntur. Jdcircò quæ iſtius artis ſunt, etſi lege aut privilegio non ſpecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt, l. magiſtratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet, quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò conſtituti ſunt
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0082" n="72"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Additio.</hi></hi></hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">tandi ratione adducta ſunt, minimè efficere poſſunt, ut aliter quis<lb/> ſentiat, non enim obſtant Actorum intentioni & juri. Quod in<lb/> primo continetur, id ipſum eſt, quo nititur & confirmatur ipſo-<lb/> rum intentio. Qui ut ex ſuperioribus conſtat, & in Actis de-<lb/> monſtratur, artem non in una illa ſpecie ſeu domeſtica mactatio-<lb/> ne; ſed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinæ docu-<lb/> monta præbere haut prohibendi ſunt. Secundum ex diverſis no-<lb/> minibus nihil aliud concludit, quam diverſa eſſe opificia Actorum<lb/> & Reorum, quod in controverſia non eſt. At ut de ſiſtant ab iis,<lb/> quæ hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non ſequitur, niſi<lb/> ſimul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri-<lb/> um jus redditum fuiſſe, ex quo prohibitio ſiat. Quod cum non ap-<lb/> pareat nulla lege prohibitum, licitum & permiſſum eſt, <hi rendition="#i">l. nulla. 4</hi><lb/> C. <hi rendition="#i">de jur. dot</hi>: Ex tertiô, nihil aliud poteſt colligi ac inferri.<lb/> quã quod proprium eſt & opificii lanionum</hi> der Knochenhauer/<lb/><hi rendition="#aq">non poſſe uſurpari ab Actoribus, quorum ſeparatum & diverſum<lb/> eſt opificium. Sed nihil his ex jure ſeparati opificii proprium eſt,<lb/> quod ut in foro fruſtratim cedant & vendant mactatas carnes.<lb/> Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem ſpectant, com-<lb/> munia ipſis ſunt cum Actoribus, quorum operis ſæpe utuntur,<lb/> quos etiam velut ſuæ artis ignaros in collegium aſſumunt, quo-<lb/> rum jura petere opus habent, qui ipſis miniſteria præbent, ut in<lb/> ſuperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter<lb/> utrosq; differentia eſt, quod laniones ſaltem ea, quæ in macello<lb/> vendunt, ipſimet ſua manu mactare queunt, Actores vero non mo-<lb/> do iſtis operam ſuam præſtant, ſed etiam quicquid ad eam ſpectat,<lb/> in aliis pluribus ſoli exercent, ſaltem àvenditione carnis in macel-<lb/> lo, quatenus ſpeciatim in privilegio non permirtitur, abſtinere<lb/> eoguntur. Jdcircò quæ iſtius artis ſunt, etſi lege aut privilegio non<lb/> ſpecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt,<lb/><hi rendition="#i">l. magiſtratus. 25. ff. ad L. Municip.</hi> Quartum nihil ultra habet,<lb/> quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò conſtituti</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">ſunt</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [72/0082]
Additio.
tandi ratione adducta ſunt, minimè efficere poſſunt, ut aliter quis
ſentiat, non enim obſtant Actorum intentioni & juri. Quod in
primo continetur, id ipſum eſt, quo nititur & confirmatur ipſo-
rum intentio. Qui ut ex ſuperioribus conſtat, & in Actis de-
monſtratur, artem non in una illa ſpecie ſeu domeſtica mactatio-
ne; ſed in aliis pluribus exercent, ideoq; docere & doctrinæ docu-
monta præbere haut prohibendi ſunt. Secundum ex diverſis no-
minibus nihil aliud concludit, quam diverſa eſſe opificia Actorum
& Reorum, quod in controverſia non eſt. At ut de ſiſtant ab iis,
quæ hactenus exercuerunt & docuerunt, inde non ſequitur, niſi
ſimul probetur, id quod Rei inter dictum volunt, illorum propri-
um jus redditum fuiſſe, ex quo prohibitio ſiat. Quod cum non ap-
pareat nulla lege prohibitum, licitum & permiſſum eſt, l. nulla. 4
C. de jur. dot: Ex tertiô, nihil aliud poteſt colligi ac inferri.
quã quod proprium eſt & opificii lanionum der Knochenhauer/
non poſſe uſurpari ab Actoribus, quorum ſeparatum & diverſum
eſt opificium. Sed nihil his ex jure ſeparati opificii proprium eſt,
quod ut in foro fruſtratim cedant & vendant mactatas carnes.
Cetera quæ ad mactationem vel mactandi artem ſpectant, com-
munia ipſis ſunt cum Actoribus, quorum operis ſæpe utuntur,
quos etiam velut ſuæ artis ignaros in collegium aſſumunt, quo-
rum jura petere opus habent, qui ipſis miniſteria præbent, ut in
ſuperioribus allegatum fuit. Et circa mactandi opificium ea inter
utrosq; differentia eſt, quod laniones ſaltem ea, quæ in macello
vendunt, ipſimet ſua manu mactare queunt, Actores vero non mo-
do iſtis operam ſuam præſtant, ſed etiam quicquid ad eam ſpectat,
in aliis pluribus ſoli exercent, ſaltem àvenditione carnis in macel-
lo, quatenus ſpeciatim in privilegio non permirtitur, abſtinere
eoguntur. Jdcircò quæ iſtius artis ſunt, etſi lege aut privilegio non
ſpecialiter data, dummodo non denegata, moribus competunt,
l. magiſtratus. 25. ff. ad L. Municip. Quartum nihil ultra habet,
quam ut quilibet intra limites opificii permeat. Jlli verò conſtituti
ſunt
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |