Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.minis nostris clementissimis, qvi certe hoc ampliora nobis promittunt, postqvam pauciores ex pluribus sunt relicti. Ac praedicanda maximopere est infinita supremi Numinis bonitas, qvod, etiamsi ambo Heroes isti saepius eisdem periculis, eidem bellorum violentiae, qva duo ex beatissimis Fratribus occubuere, capita sua objectarint: tamen adhuc salvos atqve incolumes Eos intueri nobis ac venerari liceat. Iidem vero cum iterum ardere videantur in arma, agnoscit qvidem Patria ingenitam illam generositatem, extollit acre studium salutis suae propugnandae; sed qvei potest aliter, qvam ingenti anxietate simul premi, ne redditi castris & expositi denuo hostili ferro, itidem humani qvid patiantur. Itaqve hac Eos voce, illa nunc alloqvitur: Sat meritorum est, qvibus obligata & devincta Vobis, fortissimi Duces, sum. Revocate jam animos a certamine Martio. exuite thoraces: deponite gladios, & alia in posterum ratione commodis inservite meis. Ecce in Vobis situm est, ne qvando orbitas ista, qvae tot alias terras infestavit, concussit, evertit, meis qvoqve finibus discrimina atqve damna importet. Haec amoliri, haec prohibere in manu vestra est. Demite hos mihi metus: auferte hos timores, & missis praeliis cultaqve domi pace rationem habete desideratae nimium posteritatis. Haec cum tacite precatur Patria, optat qvidem impetrare, optat feliciter succedere, qvod cupit; sed tamen, cum potestatem sibi non sumat, id ab invitis exigendi, omnibus simul precibus fatigat coelum, & nos ei votis calidissimis succinimus, ut, si Heroibus illis perstet animus revertendi ad tubas & ad bellicorum tonitruum fragores, intacti semper ab omni injuria conserventur: imo ut potius metu nominis ac virtutis, qvam incursione atqve impetu copias hostium rejiciant, oppida alia expugnent, alia liberent, itaqve sine periculo profundendi sangvinis pretiosissimi, majestatem Caesaris, integritatem jurium Austriacorum, libertatem ordinum Imperii, & salutem dilectae Germaniae tutentur, relinqventes spem sartam arqve tectam, post Maximum Patruum & Serenissimos Patrueles, qvorum fata diutissime morari velit DEUS, ex augustissima stirpe Gvelfica videndi posteros & haeredes nullo unqvam seculo defuturos. minis nostris clementissimis, qvi certe hoc ampliora nobis promittunt, postqvam pauciores ex pluribus sunt relicti. Ac praedicanda maximopere est infinita supremi Numinis bonitas, qvod, etiamsi ambo Heroës isti saepius eisdem periculis, eidem bellorum violentiae, qvâ duo ex beatissimis Fratribus occubuere, capita sua objectarint: tamen adhuc salvos atqve incolumes Eos intueri nobis ac venerari liceat. Iidem vero cum iterum ardere videantur in arma, agnoscit qvidem Patria ingenitam illam generositatem, extollit acre studium salutis suae propugnandae; sed qvî potest aliter, qvam ingenti anxietate simul premi, ne redditi castris & expositi denuo hostili ferro, itidem humani qvid patiantur. Itaqve hac Eos voce, illa nunc alloqvitur: Sat meritorum est, qvibus obligata & devincta Vobis, fortissimi Duces, sum. Revocate jam animos à certamine Martio. exuite thoraces: deponite gladios, & aliâ in posterum ratione commodis inservite meis. Ecce in Vobis situm est, ne qvando orbitas ista, qvae tot alias terras infestavit, concussit, evertit, meis qvoqve finibus discrimina atqve damna importet. Haec amoliri, haec prohibere in manu vestra est. Demite hos mihi metus: auferte hos timores, & missis praeliis cultaqve domi pace rationem habete desideratae nimium posteritatis. Haec cum tacite precatur Patria, optat qvidem impetrare, optat feliciter succedere, qvod cupit; sed tamen, cum potestatem sibi non sumat, id ab invitis exigendi, omnibus simul precibus fatigat coelum, & nos ei votis calidissimis succinimus, ut, si Heroibus illis perstet animus revertendi ad tubas & ad bellicorum tonitruum fragores, intacti semper ab omni injuria conserventur: imo ut potius metu nominis ac virtutis, qvam incursione atqve impetu copias hostium rejiciant, oppida alia expugnent, alia liberent, itaqve sine periculo profundendi sangvinis pretiosissimi, majestatem Caesaris, integritatem jurium Austriacorum, libertatem ordinum Imperii, & salutem dilectae Germaniae tutentur, relinqventes spem sartam arqve tectam, post Maximum Patruum & Serenissimos Patrueles, qvorum fata diutissime morari velit DEUS, ex augustissima stirpe Gvelfica videndi posteros & haeredes nullo unqvam seculo defuturos. <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0076"/> minis nostris clementissimis, qvi certe hoc ampliora nobis promittunt, postqvam pauciores ex pluribus sunt relicti. Ac praedicanda maximopere est infinita supremi Numinis bonitas, qvod, etiamsi ambo Heroës isti saepius eisdem periculis, eidem bellorum violentiae, qvâ duo ex beatissimis Fratribus occubuere, capita sua objectarint: tamen adhuc salvos atqve incolumes Eos intueri nobis ac venerari liceat. Iidem vero cum iterum ardere videantur in arma, agnoscit qvidem Patria ingenitam illam generositatem, extollit acre studium salutis suae propugnandae; sed qvî potest aliter, qvam ingenti anxietate simul premi, ne redditi castris & expositi denuo hostili ferro, itidem humani qvid patiantur. Itaqve hac Eos voce, illa nunc alloqvitur: Sat meritorum est, qvibus obligata & devincta Vobis, fortissimi Duces, sum. Revocate jam animos à certamine Martio. exuite thoraces: deponite gladios, & aliâ in posterum ratione commodis inservite meis. Ecce in Vobis situm est, ne qvando orbitas ista, qvae tot alias terras infestavit, concussit, evertit, meis qvoqve finibus discrimina atqve damna importet. Haec amoliri, haec prohibere in manu vestra est. Demite hos mihi metus: auferte hos timores, & missis praeliis cultaqve domi pace rationem habete desideratae nimium posteritatis. Haec cum tacite precatur Patria, optat qvidem impetrare, optat feliciter succedere, qvod cupit; sed tamen, cum potestatem sibi non sumat, id ab invitis exigendi, omnibus simul precibus fatigat coelum, & nos ei votis calidissimis succinimus, ut, si Heroibus illis perstet animus revertendi ad tubas & ad bellicorum tonitruum fragores, intacti semper ab omni injuria conserventur: imo ut potius metu nominis ac virtutis, qvam incursione atqve impetu copias hostium rejiciant, oppida alia expugnent, alia liberent, itaqve sine periculo profundendi sangvinis pretiosissimi, majestatem Caesaris, integritatem jurium Austriacorum, libertatem ordinum Imperii, & salutem dilectae Germaniae tutentur, relinqventes spem sartam arqve tectam, post Maximum Patruum & Serenissimos Patrueles, qvorum fata diutissime morari velit DEUS, ex augustissima stirpe Gvelfica videndi posteros & haeredes nullo unqvam seculo defuturos.</p> </div> </body> </text> </TEI> [0076]
minis nostris clementissimis, qvi certe hoc ampliora nobis promittunt, postqvam pauciores ex pluribus sunt relicti. Ac praedicanda maximopere est infinita supremi Numinis bonitas, qvod, etiamsi ambo Heroës isti saepius eisdem periculis, eidem bellorum violentiae, qvâ duo ex beatissimis Fratribus occubuere, capita sua objectarint: tamen adhuc salvos atqve incolumes Eos intueri nobis ac venerari liceat. Iidem vero cum iterum ardere videantur in arma, agnoscit qvidem Patria ingenitam illam generositatem, extollit acre studium salutis suae propugnandae; sed qvî potest aliter, qvam ingenti anxietate simul premi, ne redditi castris & expositi denuo hostili ferro, itidem humani qvid patiantur. Itaqve hac Eos voce, illa nunc alloqvitur: Sat meritorum est, qvibus obligata & devincta Vobis, fortissimi Duces, sum. Revocate jam animos à certamine Martio. exuite thoraces: deponite gladios, & aliâ in posterum ratione commodis inservite meis. Ecce in Vobis situm est, ne qvando orbitas ista, qvae tot alias terras infestavit, concussit, evertit, meis qvoqve finibus discrimina atqve damna importet. Haec amoliri, haec prohibere in manu vestra est. Demite hos mihi metus: auferte hos timores, & missis praeliis cultaqve domi pace rationem habete desideratae nimium posteritatis. Haec cum tacite precatur Patria, optat qvidem impetrare, optat feliciter succedere, qvod cupit; sed tamen, cum potestatem sibi non sumat, id ab invitis exigendi, omnibus simul precibus fatigat coelum, & nos ei votis calidissimis succinimus, ut, si Heroibus illis perstet animus revertendi ad tubas & ad bellicorum tonitruum fragores, intacti semper ab omni injuria conserventur: imo ut potius metu nominis ac virtutis, qvam incursione atqve impetu copias hostium rejiciant, oppida alia expugnent, alia liberent, itaqve sine periculo profundendi sangvinis pretiosissimi, majestatem Caesaris, integritatem jurium Austriacorum, libertatem ordinum Imperii, & salutem dilectae Germaniae tutentur, relinqventes spem sartam arqve tectam, post Maximum Patruum & Serenissimos Patrueles, qvorum fata diutissime morari velit DEUS, ex augustissima stirpe Gvelfica videndi posteros & haeredes nullo unqvam seculo defuturos.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/76 |
Zitationshilfe: | Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/76>, abgerufen am 06.07.2024. |