Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.

Bild:
<< vorherige Seite

sum qvoque & victoriosum Principem, nec gloriosissimo Fratri concedentem qvicqvam! Ecce bellum ejus & in bello pugnas, in pugnis victoriam, in victoria mortem, qvin potius in morte victoriam. Verum est, Hunc non in campo stantem, sed decumbentem in lecto decertasse: non obviam iisse morti, sed eam exspectasse: solum coeleste, non item civile consecutum esse tropaeum. Sed aliis forte modis Hic eminere videtur. Etenim in praeliando multis ictibus tentatus, caesus est; Ille uno concidit: Hic diu sensit plagas inflictas, Ille ne sensit qvidem: vicit Hic solo spiritu, cum langveret corpus & deficeret: vicit nullo milite extra se stipatus, sed intra se omnia habens auxilia: obiit ita victor, ut ipsi impetrarit sibi, ipse jam fruatur & fruiturus usque sit, pro qvo decertavit: nec modo Heroibus bellicis, sed Christianis omnibus singulare praebuit exemplum pari virtute divina & fidendi & dimicandi & pervincendi. Ita duo illi beatissimi Fratres certant de relata gloria: qvam litem dirimere non est nostrum.

Id potius nostri jam muneris & facultatis est, ut agnitis & celebratis eorum laudibus atque meritis, gratulemur iis reportatos illos honores eminentissimos: ut dolorem ex eorum decessu pectoribus nostris illatum consolemur illis Celsissimis Ducibus, qvi divina gratia supersunt, utque his diuturnam incolumitatem devotissimo studio exorare nitamur. Ac facile jacturam illam solatur unus Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus ANTONIUS ULRICUS, Patriae Paterac Dominus noster Clementissimus. Hic qvamdiu viribus integris gubernaculo reipublicae praesidet, clavumque regit; non fluctuabimus in undis & tempestatibus, non submergemur in profundum, non allidemus ad scopulos, non haerebimus in syrtibus atqve vadis; sed vel in medio pelago tanqvam in portu coelo tranqvillissimo versabimur. Utinam Principi tam sapienti, tam magnanimo, tam clementi immortalitatem vota nostra conciliare possent! Qvod cum humanae vitae ratio non sinat, hoc tamen relinqvitur integrum, ut longius aevum, ut seram placidamque senectutem ad annos vel paternos vel Nestoreos devotissime Serenitati Ejus comprecemur. Vivat ergo Dux Maximus, ex agnatorum decurtatis annis longaevitatis incrementum capiat, & vires, qvas ex inopinato ante annum casu recepit,

sum qvoque & victoriosum Principem, nec gloriosissimo Fratri concedentem qvicqvam! Ecce bellum ejus & in bello pugnas, in pugnis victoriam, in victoria mortem, qvin potius in morte victoriam. Verum est, Hunc non in campo stantem, sed decumbentem in lecto decertasse: non obviam iisse morti, sed eam exspectasse: solùm coeleste, non item civile consecutum esse tropaeum. Sed aliis forte modis Hic eminere videtur. Etenim in praeliando multis ictibus tentatus, caesus est; Ille uno concidit: Hic diu sensit plagas inflictas, Ille ne sensit qvidem: vicit Hic solo spiritu, cum langveret corpus & deficeret: vicit nullo milite extra se stipatus, sed intra se omnia habens auxilia: obiit ita victor, ut ipsi impetrarit sibi, ipse jam fruatur & fruiturus usque sit, pro qvo decertavit: nec modo Heroibus bellicis, sed Christianis omnibus singulare praebuit exemplum pari virtute divina & fidendi & dimicandi & pervincendi. Ita duo illi beatissimi Fratres certant de relata gloria: qvam litem dirimere non est nostrum.

Id potius nostri jam muneris & facultatis est, ut agnitis & celebratis eorum laudibus atque meritis, gratulemur iis reportatos illos honores eminentissimos: ut dolorem ex eorum decessu pectoribus nostris illatum consolemur illis Celsissimis Ducibus, qvi divina gratia supersunt, utque his diuturnam incolumitatem devotissimo studio exorare nitamur. Ac facile jacturam illam solatur unus Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus ANTONIUS ULRICUS, Patriae Paterac Dominus noster Clementissimus. Hic qvamdiu viribus integris gubernaculo reipublicae praesidet, clavumque regit; non fluctuabimus in undis & tempestatibus, non submergemur in profundum, non allidemus ad scopulos, non haerebimus in syrtibus atqve vadis; sed vel in medio pelago tanqvam in portu coelo tranqvillissimo versabimur. Utinam Principi tam sapienti, tam magnanimo, tam clementi immortalitatem vota nostra conciliare possent! Qvod cum humanae vitae ratio non sinat, hoc tamen relinqvitur integrum, ut longius aevum, ut seram placidamque senectutem ad annos vel paternos vel Nestoreos devotissime Serenitati Ejus comprecemur. Vivat ergo Dux Maximus, ex agnatorum decurtatis annis longaevitatis incrementum capiat, & vires, qvas ex inopinato ante annum casu recepit,

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0074"/>
sum qvoque &amp; victoriosum                      Principem, nec gloriosissimo Fratri concedentem qvicqvam! Ecce bellum ejus &amp;                      in bello pugnas, in pugnis victoriam, in victoria mortem, qvin potius in morte                      victoriam. Verum est, Hunc non in campo stantem, sed decumbentem in lecto                      decertasse: non obviam iisse morti, sed eam exspectasse: solùm coeleste, non                      item civile consecutum esse tropaeum. Sed aliis forte modis Hic eminere videtur.                      Etenim in praeliando multis ictibus tentatus, caesus est; Ille uno concidit: Hic                      diu sensit plagas inflictas, Ille ne sensit qvidem: vicit Hic solo spiritu, cum                      langveret corpus &amp; deficeret: vicit nullo milite extra se stipatus, sed                      intra se omnia habens auxilia: obiit ita victor, ut ipsi impetrarit sibi, ipse                      jam fruatur &amp; fruiturus usque sit, pro qvo decertavit: nec modo Heroibus                      bellicis, sed Christianis omnibus singulare praebuit exemplum pari virtute                      divina &amp; fidendi &amp; dimicandi &amp; pervincendi. Ita duo illi beatissimi                      Fratres certant de relata gloria: qvam litem dirimere non est nostrum.</p>
        <p>Id potius nostri jam muneris &amp; facultatis est, ut agnitis &amp; celebratis                      eorum laudibus atque meritis, gratulemur iis reportatos illos honores                      eminentissimos: ut dolorem ex eorum decessu pectoribus nostris illatum                      consolemur illis Celsissimis Ducibus, qvi divina gratia supersunt, utque his                      diuturnam incolumitatem devotissimo studio exorare nitamur. Ac facile jacturam                      illam solatur unus Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus ANTONIUS ULRICUS,                      Patriae Paterac Dominus noster Clementissimus. Hic qvamdiu viribus integris                      gubernaculo reipublicae praesidet, clavumque regit; non fluctuabimus in undis                      &amp; tempestatibus, non submergemur in profundum, non allidemus ad scopulos,                      non haerebimus in syrtibus atqve vadis; sed vel in medio pelago tanqvam in portu                      coelo tranqvillissimo versabimur. Utinam Principi tam sapienti, tam magnanimo,                      tam clementi immortalitatem vota nostra conciliare possent! Qvod cum humanae                      vitae ratio non sinat, hoc tamen relinqvitur integrum, ut longius aevum, ut                      seram placidamque senectutem ad annos vel paternos vel Nestoreos devotissime                      Serenitati Ejus comprecemur. Vivat ergo Dux Maximus, ex agnatorum decurtatis                      annis longaevitatis incrementum capiat, &amp; vires, qvas ex inopinato ante                      annum casu recepit,
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0074] sum qvoque & victoriosum Principem, nec gloriosissimo Fratri concedentem qvicqvam! Ecce bellum ejus & in bello pugnas, in pugnis victoriam, in victoria mortem, qvin potius in morte victoriam. Verum est, Hunc non in campo stantem, sed decumbentem in lecto decertasse: non obviam iisse morti, sed eam exspectasse: solùm coeleste, non item civile consecutum esse tropaeum. Sed aliis forte modis Hic eminere videtur. Etenim in praeliando multis ictibus tentatus, caesus est; Ille uno concidit: Hic diu sensit plagas inflictas, Ille ne sensit qvidem: vicit Hic solo spiritu, cum langveret corpus & deficeret: vicit nullo milite extra se stipatus, sed intra se omnia habens auxilia: obiit ita victor, ut ipsi impetrarit sibi, ipse jam fruatur & fruiturus usque sit, pro qvo decertavit: nec modo Heroibus bellicis, sed Christianis omnibus singulare praebuit exemplum pari virtute divina & fidendi & dimicandi & pervincendi. Ita duo illi beatissimi Fratres certant de relata gloria: qvam litem dirimere non est nostrum. Id potius nostri jam muneris & facultatis est, ut agnitis & celebratis eorum laudibus atque meritis, gratulemur iis reportatos illos honores eminentissimos: ut dolorem ex eorum decessu pectoribus nostris illatum consolemur illis Celsissimis Ducibus, qvi divina gratia supersunt, utque his diuturnam incolumitatem devotissimo studio exorare nitamur. Ac facile jacturam illam solatur unus Serenissimus Princeps ac Dominus, Dominus ANTONIUS ULRICUS, Patriae Paterac Dominus noster Clementissimus. Hic qvamdiu viribus integris gubernaculo reipublicae praesidet, clavumque regit; non fluctuabimus in undis & tempestatibus, non submergemur in profundum, non allidemus ad scopulos, non haerebimus in syrtibus atqve vadis; sed vel in medio pelago tanqvam in portu coelo tranqvillissimo versabimur. Utinam Principi tam sapienti, tam magnanimo, tam clementi immortalitatem vota nostra conciliare possent! Qvod cum humanae vitae ratio non sinat, hoc tamen relinqvitur integrum, ut longius aevum, ut seram placidamque senectutem ad annos vel paternos vel Nestoreos devotissime Serenitati Ejus comprecemur. Vivat ergo Dux Maximus, ex agnatorum decurtatis annis longaevitatis incrementum capiat, & vires, qvas ex inopinato ante annum casu recepit,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/74
Zitationshilfe: Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/74>, abgerufen am 04.05.2024.