Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas a natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At vero de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eo spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0072"/> est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo- </p> </div> </body> </text> </TEI> [0072]
est, uti recte eo, qvod concessum erat, cetera mittere: qvo nihil prudentius, laudabilius, felicius poterat fieri. Multi multa praeter ingenium conati, turpiter se dederunt, & pro laude re tulerunt infamiam atqve dedecus. Qvanto rectius Noster. qvi in proprio maluit habitare solo, qvam colere alienum. Neqve etiam necesse est, ut, qvi vel surgit in spem patriae, vel ejusdem rebus cum imperio gerendis jam est admotus, tempestate belli ipse accingatur gladio, ipse arma ferat ac vibret, nisi aut graviore qvadam mentis vi, qvasi divino instinctu, rapiatur istuc, aut necessitatis ratio ita efflagitet. Alius enim auspiciis & consiliis, alius demum ductu suo rem agit felicius: alius utrinqve dum licet, abstinet, sibi vivens interea, & ingenio suo salutariter & cum respectu verae tum privatae tum publicae salutis obsecundans. Non sine causa humanae vitae aestimatores, simulacrum ejus aliqvod satis aptum reperire sibi vifi sunt in fabulis & scenicorum ludis. Etenim in hujus theatro vitae suam qvisque agit personam per varia aetatum, negotiorum, casuum intervalla; nec actuum suorum ante, qvam vivendi finem facit. Et procul dubio ille creditur qvam scitissime rem suam gerere, qvi toto vitae curriculo personam sibi imponit accommodatam indoli & facultatibus, qvas à natura & institutione habet. Ridentur, qvi secus faciunt in fabulis; par ratio in vita est. Beatissimus Princeps FERDINANDUS CHRISTIANUS eas profecto elegit partes, qvae ipsum maxime decebant. Ita & consilio conditoris summi, & suo officio satisfecit rectissime, & in suo genere laudem praeclarissimam reportavit. Nec dubito ego hanc solidam & perfectam perhibere gloriam, tametsi forte sint, qvi aliqvid desiderent, ii nempe, qvi veterum qvorundam more ideam ac formam aliqvam perfectionis, omnibus numeris, partibus rerumque generibus absolutissimae, animo secum praefigunt. At verò de singulis aliter omnino judicandum est. Satis consummatus, satis integer est, qvi suis bonis insistit atque inhaeret, in iisq, ad eum gradum conscendit, qvem omni studio potest contingere. Qvid qvaeso defuit Nostro? Natus factusque ad tranqvillitatem erat: hanc coluit, hanc sectatus est Principe Patriaque dignam. Cedo ullum studium eò spectans, cui se non addixerit: cedo virtutem, qvam non exercuerit, possederit: cedo artem, qvam neglexerit insuperqve habuerit. Vo-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/72 |
Zitationshilfe: | Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/finen_sterbewunsch_1707/72>, abgerufen am 28.07.2024. |