Dohm, Christian Conrad Wilhelm von: Über die bürgerliche Verbesserung der Juden. T. 2. Berlin u. a., 1783.Gewiß nur die Dunkelheit einer nicht zahlreichen mäßi- perpetuus judicii dies, ille nationibus insperatus; ille derisus, cum tanta seculi vetustas & tot eius natiuitates uno igne haurientur! Quae tunc specta- culi latitudo? quid admirer! quid rideam! ubi gan- deam? ubi exultem? tot spectans reges, qui in coe- lum recepti nuntiabantur, cum ipso Jone & ipsis suis testibus in imis tenebris congemiscentes? item praesides, persecutores Dominici nominis, saeuiori- bus, quam ipsi contra Christianos saeuierunt, flam- mis insultantibus liquescentes; praeterca sapientes illos philosophos coram discipulis suis una confla- grantibus erubescentes, quibus nihil ad Deum per- tinere suadebant, quibus animas aut nullas, aut non in pristina corpora redituras adsirmabant; etiam poetas non ad Rhadamanti, nec ad Minois, sed ad inopinati Christi tribunal palpitantes, Tunc ma- gis tragoedi audiendi, magis scilicet vocales in sua propria calamitate, tunc histriones cognoscendi so- lutiores multo per ignem tunc spectandus auriga, in flam- N
Gewiß nur die Dunkelheit einer nicht zahlreichen maͤßi- perpetuus judicii dies, ille nationibus inſperatus; ille deriſus, cum tanta ſeculi vetuſtas & tot eius natiuitates uno igne haurientur! Quae tunc ſpecta- culi latitudo? quid admirer! quid rideam! ubi gan- deam? ubi exultem? tot ſpectans reges, qui in coe- lum recepti nuntiabantur, cum ipſo Jone & ipſis ſuis teſtibus in imis tenebris congemiſcentes? item præſides, perſecutores Dominici nominis, ſaeuiori- bus, quam ipſi contra Chriſtianos ſaeuierunt, flam- mis inſultantibus liqueſcentes; praeterca ſapientes illos philoſophos coram diſcipulis ſuis unà confla- grantibus erubeſcentes, quibus nihil ad Deum per- tinere ſuadebant, quibus animas aut nullas, aut non in priſtina corpora redituras adſirmabant; etiam poëtas non ad Rhadamanti, nec ad Minois, ſed ad inopinati Chriſti tribunal palpitantes, Tunc ma- gis tragoedi audiendi, magis ſcilicet vocales in ſua propria calamitate, tunc hiſtriones cognoſcendi ſo- lutiores multo per ignem tunc ſpectandus auriga, in flam- N
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <pb facs="#f0201" n="193"/> <p>Gewiß nur die Dunkelheit einer nicht zahlreichen<lb/> Secte konnte ſie, bey ſolchen die Menſchlichkeit empoͤ-<lb/> renden und alle Bande der Geſellſchaft trennenden<lb/> Geſinnungen, einer gerechten Ahndung des Staats<lb/> entziehen, die freylich nicht, wie es im roͤmiſchen<lb/> Reich geſchah, in allemal ungerechten und unzweck-<lb/> <fw place="bottom" type="catch">maͤßi-</fw><lb/><note next="#note-0202" xml:id="note-0201" prev="#note-0200" place="foot" n="*)"><hi rendition="#aq">perpetuus judicii dies, ille nationibus inſperatus;<lb/> ille deriſus, cum tanta ſeculi vetuſtas & tot eius<lb/> natiuitates <hi rendition="#i">uno igne haurientur</hi>! Quae tunc ſpecta-<lb/> culi latitudo? quid admirer! quid <hi rendition="#i">rideam</hi>! ubi <hi rendition="#i">gan-<lb/> deam</hi>? ubi <hi rendition="#i">exultem</hi>? tot ſpectans reges, qui in coe-<lb/> lum recepti nuntiabantur, cum ipſo Jone & ipſis<lb/> ſuis teſtibus in imis tenebris congemiſcentes? item<lb/> præſides, perſecutores Dominici nominis, ſaeuiori-<lb/> bus, quam ipſi contra Chriſtianos ſaeuierunt, flam-<lb/> mis inſultantibus liqueſcentes; praeterca ſapientes<lb/> illos philoſophos coram diſcipulis ſuis unà confla-<lb/> grantibus erubeſcentes, quibus nihil ad Deum per-<lb/> tinere ſuadebant, quibus animas aut nullas, aut<lb/> non in priſtina corpora redituras adſirmabant; etiam<lb/> poëtas non ad Rhadamanti, nec ad Minois, ſed ad<lb/> inopinati Chriſti tribunal palpitantes, Tunc ma-<lb/> gis tragoedi audiendi, magis ſcilicet vocales in ſua<lb/> propria calamitate, tunc hiſtriones cognoſcendi ſo-<lb/> lutiores multo per ignem tunc ſpectandus auriga, in</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">flam-</hi></fw></note><lb/> <fw place="bottom" type="sig">N</fw><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [193/0201]
Gewiß nur die Dunkelheit einer nicht zahlreichen
Secte konnte ſie, bey ſolchen die Menſchlichkeit empoͤ-
renden und alle Bande der Geſellſchaft trennenden
Geſinnungen, einer gerechten Ahndung des Staats
entziehen, die freylich nicht, wie es im roͤmiſchen
Reich geſchah, in allemal ungerechten und unzweck-
maͤßi-
*)
*) perpetuus judicii dies, ille nationibus inſperatus;
ille deriſus, cum tanta ſeculi vetuſtas & tot eius
natiuitates uno igne haurientur! Quae tunc ſpecta-
culi latitudo? quid admirer! quid rideam! ubi gan-
deam? ubi exultem? tot ſpectans reges, qui in coe-
lum recepti nuntiabantur, cum ipſo Jone & ipſis
ſuis teſtibus in imis tenebris congemiſcentes? item
præſides, perſecutores Dominici nominis, ſaeuiori-
bus, quam ipſi contra Chriſtianos ſaeuierunt, flam-
mis inſultantibus liqueſcentes; praeterca ſapientes
illos philoſophos coram diſcipulis ſuis unà confla-
grantibus erubeſcentes, quibus nihil ad Deum per-
tinere ſuadebant, quibus animas aut nullas, aut
non in priſtina corpora redituras adſirmabant; etiam
poëtas non ad Rhadamanti, nec ad Minois, ſed ad
inopinati Chriſti tribunal palpitantes, Tunc ma-
gis tragoedi audiendi, magis ſcilicet vocales in ſua
propria calamitate, tunc hiſtriones cognoſcendi ſo-
lutiores multo per ignem tunc ſpectandus auriga, in
flam-
N
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/dohm_juden02_1783 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/dohm_juden02_1783/201 |
Zitationshilfe: | Dohm, Christian Conrad Wilhelm von: Über die bürgerliche Verbesserung der Juden. T. 2. Berlin u. a., 1783, S. 193. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dohm_juden02_1783/201>, abgerufen am 27.07.2024. |