Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.standen Königs Philippi in Macedonien, und seines Geschlechts/ rühmliches Andencken auch aus zu rotten und zu vertilgen/ wovon Livius lib. 31. c. 44. schreibet. Athenienses comperta Romanorum adversus Philippum victoria, rogationem extemplo tulerunt, ut ejus Statuae, imagines omnes, nomiaqve earum, item majorum ejus virilis ac muliebris Sexus, omnium tollerentur, delerenturqve dies Festi, Sacra, Sacerdotes, qvae ipsius, majorumve ejus honoris causa instituta essent, omnia profanarentur, loca qvoqve, in qvibus positum aliqvid inscriptumqve honoris ejus causa fuisset, detestabilia esse, neqve in iisqvicqvam postea poni dedicariqve placere eorum, qvae in loco puro poni dedicariqve ras esset, Sacerdotes publicos qvotiescunqve pro populo Atheniensi Sociisqve & Exercitibus & Classibus eorum precarentur, toties detestari atqve execrari Philippum, liberos ejus, Regnumqve, terrestres, navaleqve copias, Macedonum Genus omneqve nomen, &c. VI. Drum setzet Cicero in Epist. 15. ad Brutum gantz recht Memoriae damnationem esse antiqvam & Omnium Gentium. VII. Und hält Raevardus lib. 3. Conjectan. c. 16. davor daß wie viele andere Gebräuche/ also auch die Damnatio Memoriae von den Griechen an die Römer kommen sey/ wie wohl Angangs bey diesen Letztern damit nicht so scharff verfahren wurde/ als hernach/ da die Tyrannische Käyser auffkahmen/ die den Leuthen / sonderlich den Reichen/ nach Leib und Leben/ Ehre/ Guth und Blut trachteten. Gerlach d. disp. de damnat. memoriae thes. 4. 5. 6. & 7. VIII. Käyser Pertinax hat zwar dieselbe gantz abgeschaffet. Capitolinus in ejus vita pag. 101. IX. Die beyde Käysere Severus und Antoninus aber haben sie wieder eingeführet / wie ex L. 8. C. ad. L. Jul. Maj. zu sehen/ und Justinianus hat solche §. 3. Inst. de publ. Judic. approbiret. X. Die Päpste/ sonderlich Bonifacius VIII. haben sie gleichfals behalten in c. 5. de poenit. in 6. ibi: Si qvis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem fuerit hostiliter insecutus vel percusserit aut ceperit vel socius fuerit facientis &c, si ut reus Criminis L. M. perpetuo sit infamis, diffidatus nihilominus & bannitus, sit intestabilis &c. Fiant habitationes ejus desertae, & non sit qui eas inhabitet, dentur cuncta ejus aedificia in ruinam & ut perpetuae notam infamiae perpetua ruina testetur, nullo tempore reparentur, nullus ei debita reddere, nullus respondere standen Königs Philippi in Macedonien, und seines Geschlechts/ rühmliches Andencken auch aus zu rotten und zu vertilgen/ wovon Livius lib. 31. c. 44. schreibet. Athenienses comperta Romanorum adversus Philippum victoria, rogationem extemplo tulerunt, ut ejus Statuae, imagines omnes, nomiaqve earum, item majorum ejus virilis ac muliebris Sexus, omnium tollerentur, delerenturqve dies Festi, Sacra, Sacerdotes, qvae ipsius, majorumve ejus honoris causa instituta essent, omnia profanarentur, loca qvoqve, in qvibus positum aliqvid inscriptumqve honoris ejus causa fuisset, detestabilia esse, neqve in iisqvicqvam postea poni dedicariqve placere eorum, qvae in loco puro poni dedicariqve ras esset, Sacerdotes publicos qvotiescunqve pro populo Atheniensi Sociisqve & Exercitibus & Classibus eorum precarentur, toties detestari atqve execrari Philippum, liberos ejus, Regnumqve, terrestres, navaleqve copias, Macedonum Genus omneqve nomen, &c. VI. Drum setzet Cicero in Epist. 15. ad Brutum gantz recht Memoriae damnationem esse antiqvam & Omnium Gentium. VII. Und hält Raevardus lib. 3. Conjectan. c. 16. davor daß wie viele andere Gebräuche/ also auch die Damnatio Memoriae von den Griechen an die Römer kommen sey/ wie wohl Angangs bey diesen Letztern damit nicht so scharff verfahren wurde/ als hernach/ da die Tyrannische Käyser auffkahmen/ die den Leuthen / sonderlich den Reichen/ nach Leib und Leben/ Ehre/ Guth und Blut trachteten. Gerlach d. disp. de damnat. memoriae thes. 4. 5. 6. & 7. VIII. Käyser Pertinax hat zwar dieselbe gantz abgeschaffet. Capitolinus in ejus vita pag. 101. IX. Die beyde Käysere Severus und Antoninus aber haben sie wieder eingeführet / wie ex L. 8. C. ad. L. Jul. Maj. zu sehen/ und Justinianus hat solche §. 3. Inst. de publ. Judic. approbiret. X. Die Päpste/ sonderlich Bonifacius VIII. haben sie gleichfals behalten in c. 5. de poenit. in 6. ibi: Si qvis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem fuerit hostiliter insecutus vel percusserit aut ceperit vel socius fuerit facientis &c, si ut reus Criminis L. M. perpetuo sit infamis, diffidatus nihilominus & bannitus, sit intestabilis &c. Fiant habitationes ejus desertae, & non sit qui eas inhabitet, dentur cuncta ejus aedificia in ruinam & ut perpetuae notam infamiae perpetua ruina testetur, nullo tempore reparentur, nullus ei debita reddere, nullus respondere <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0656" n="646"/> standen Königs Philippi in Macedonien, und seines Geschlechts/ rühmliches Andencken auch aus zu rotten und zu vertilgen/ wovon Livius lib. 31. c. 44. schreibet.</p> <p>Athenienses comperta Romanorum adversus Philippum victoria, rogationem extemplo tulerunt, ut ejus Statuae, imagines omnes, nomiaqve earum, item majorum ejus virilis ac muliebris Sexus, omnium tollerentur, delerenturqve dies Festi, Sacra, Sacerdotes, qvae ipsius, majorumve ejus honoris causa instituta essent, omnia profanarentur, loca qvoqve, in qvibus positum aliqvid inscriptumqve honoris ejus causa fuisset, detestabilia esse, neqve in iisqvicqvam postea poni dedicariqve placere eorum, qvae in loco puro poni dedicariqve ras esset, Sacerdotes publicos qvotiescunqve pro populo Atheniensi Sociisqve & Exercitibus & Classibus eorum precarentur, toties detestari atqve execrari Philippum, liberos ejus, Regnumqve, terrestres, navaleqve copias, Macedonum Genus omneqve nomen, &c.</p> <p>VI. Drum setzet Cicero in Epist. 15. ad Brutum gantz recht Memoriae damnationem esse antiqvam & Omnium Gentium.</p> <p>VII. Und hält Raevardus lib. 3. Conjectan. c. 16. davor daß wie viele andere Gebräuche/ also auch die Damnatio Memoriae von den Griechen an die Römer kommen sey/ wie wohl Angangs bey diesen Letztern damit nicht so scharff verfahren wurde/ als hernach/ da die Tyrannische Käyser auffkahmen/ die den Leuthen / sonderlich den Reichen/ nach Leib und Leben/ Ehre/ Guth und Blut trachteten.</p> <p>Gerlach d. disp. de damnat. memoriae thes. 4. 5. 6. & 7.</p> <p>VIII. Käyser Pertinax hat zwar dieselbe gantz abgeschaffet.</p> <p>Capitolinus in ejus vita pag. 101.</p> <p>IX. Die beyde Käysere Severus und Antoninus aber haben sie wieder eingeführet / wie ex L. 8. C. ad. L. Jul. Maj. zu sehen/ und Justinianus hat solche §. 3. Inst. de publ. Judic. approbiret.</p> <p>X. Die Päpste/ sonderlich Bonifacius VIII. haben sie gleichfals behalten in c. 5. de poenit. in 6. ibi: Si qvis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem fuerit hostiliter insecutus vel percusserit aut ceperit vel socius fuerit facientis &c, si ut reus Criminis L. M. perpetuo sit infamis, diffidatus nihilominus & bannitus, sit intestabilis &c. Fiant habitationes ejus desertae, & non sit qui eas inhabitet, dentur cuncta ejus aedificia in ruinam & ut perpetuae notam infamiae perpetua ruina testetur, nullo tempore reparentur, nullus ei debita reddere, nullus respondere </p> </div> </body> </text> </TEI> [646/0656]
standen Königs Philippi in Macedonien, und seines Geschlechts/ rühmliches Andencken auch aus zu rotten und zu vertilgen/ wovon Livius lib. 31. c. 44. schreibet.
Athenienses comperta Romanorum adversus Philippum victoria, rogationem extemplo tulerunt, ut ejus Statuae, imagines omnes, nomiaqve earum, item majorum ejus virilis ac muliebris Sexus, omnium tollerentur, delerenturqve dies Festi, Sacra, Sacerdotes, qvae ipsius, majorumve ejus honoris causa instituta essent, omnia profanarentur, loca qvoqve, in qvibus positum aliqvid inscriptumqve honoris ejus causa fuisset, detestabilia esse, neqve in iisqvicqvam postea poni dedicariqve placere eorum, qvae in loco puro poni dedicariqve ras esset, Sacerdotes publicos qvotiescunqve pro populo Atheniensi Sociisqve & Exercitibus & Classibus eorum precarentur, toties detestari atqve execrari Philippum, liberos ejus, Regnumqve, terrestres, navaleqve copias, Macedonum Genus omneqve nomen, &c.
VI. Drum setzet Cicero in Epist. 15. ad Brutum gantz recht Memoriae damnationem esse antiqvam & Omnium Gentium.
VII. Und hält Raevardus lib. 3. Conjectan. c. 16. davor daß wie viele andere Gebräuche/ also auch die Damnatio Memoriae von den Griechen an die Römer kommen sey/ wie wohl Angangs bey diesen Letztern damit nicht so scharff verfahren wurde/ als hernach/ da die Tyrannische Käyser auffkahmen/ die den Leuthen / sonderlich den Reichen/ nach Leib und Leben/ Ehre/ Guth und Blut trachteten.
Gerlach d. disp. de damnat. memoriae thes. 4. 5. 6. & 7.
VIII. Käyser Pertinax hat zwar dieselbe gantz abgeschaffet.
Capitolinus in ejus vita pag. 101.
IX. Die beyde Käysere Severus und Antoninus aber haben sie wieder eingeführet / wie ex L. 8. C. ad. L. Jul. Maj. zu sehen/ und Justinianus hat solche §. 3. Inst. de publ. Judic. approbiret.
X. Die Päpste/ sonderlich Bonifacius VIII. haben sie gleichfals behalten in c. 5. de poenit. in 6. ibi: Si qvis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem fuerit hostiliter insecutus vel percusserit aut ceperit vel socius fuerit facientis &c, si ut reus Criminis L. M. perpetuo sit infamis, diffidatus nihilominus & bannitus, sit intestabilis &c. Fiant habitationes ejus desertae, & non sit qui eas inhabitet, dentur cuncta ejus aedificia in ruinam & ut perpetuae notam infamiae perpetua ruina testetur, nullo tempore reparentur, nullus ei debita reddere, nullus respondere
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/656 |
Zitationshilfe: | Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 646. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/656>, abgerufen am 03.07.2024. |