Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.

Bild:
<< vorherige Seite

Affinitatis, ejus, qvae nuncupatione parentum continetur, fata praeparaverit, sive clam, sive palam id ausus fuerit, nec non is, cujus dolo malo id factum est, conscius Criminis extitit, licet extraneus sit, poena parricidii puniatur; & neqve gladio, neqve ignibus, neqve ulli alii solemni Poena subjiciatur; sed insutus Culeo, cum cane, gallo gallinaceo, vipera & Simia, & inter eas ferales angustias comprehensus, secundum qvod regionis qvalitas tulerit, vel in vicinum mare, vel in amnem projiciatur. Si qvis autem alias cognatione vel affinitate conjunctas personas necaverit, poenam Legis Corneliae de Sicariis sustinebit.

Ex qvibus liqvet hoc culei tormentum a Majoribus (veluti Cicero oratione pro Roscio Amerino indicat) ex cogitatum fuisse a Pompejo vero auctum atqve in Propinqvorum, patronorumqve interfectores extensum.

Ant. Gallon. de Cruc. Martyr. pag. 461.

Hinc Invenalis lib. 5. Satyr. 13. canit:

Confer & artisices mercatoremqve veneni,

Et deducendum Corio bovis in mare cum qvo

Clauditur adversis innoxia Simia fatis.

X. Drittens kam diese speciale Strafe eine Zeitlang ab/ und wurden die Parricidae denen wilden Thieren vorgeworffen/ oder gar verbrannt.

Attestante Paulo lib. 5. Sent. t. 24.

Giphan. ad. cit. §. alia deinde in vers. & neqve gladio. Petr. Greg. Tholosan. Synt. Jur. lib. 36. c. 24. n. 5.

XI. Vierdten und Letztens hat Käyser Constantinus die alte Strafe des Ersäuffens wie der eingeführet/ und verordnet/ daß der Affe/ Schlange/ Hund und Hahn mit dem Vater-Mörder/ noch wie vor/ in den Sack gethan werden solten.

L. un. C. de his qvi parent, vel lib. occid. Harprecht ad §. alia deinde Lex Inst. de publ. jud. n. 18.

XII. Ubi ratio hujus poenae singularis ut & in §. alia deinde Lex Inst. de Publ. Judic. exponitur, scilicet

UT OMNIUM ELEMENTORUM USU VIVUS CARERE INCIPIAT, ET SI COELUM SUPERSTITI ET TERRA MORTUO AUFERATUR:

XIII. Qvam rationem etiam pulcherrime descripsit M. Tullius pro Roscio Amerino, inqviens:

O singularem Sapientiam judices! Nonne videntur hunc hominem ex

Affinitatis, ejus, qvae nuncupatione parentum continetur, fata praeparaverit, sive clam, sive palam id ausus fuerit, nec non is, cujus dolo malo id factum est, conscius Criminis extitit, licet extraneus sit, poena parricidii puniatur; & neqve gladio, neqve ignibus, neqve ulli alii solemni Poena subjiciatur; sed insutus Culeo, cum cane, gallo gallinaceo, vipera & Simia, & inter eas ferales angustias comprehensus, secundum qvod regionis qvalitas tulerit, vel in vicinum mare, vel in amnem projiciatur. Si qvis autem alias cognatione vel affinitate conjunctas personas necaverit, poenam Legis Corneliae de Sicariis sustinebit.

Ex qvibus liqvet hoc culei tormentum à Majoribus (veluti Cicero oratione pro Roscio Amerino indicat) ex cogitatum fuisse à Pompejo vero auctum atqve in Propinqvorum, patronorumqve interfectores extensum.

Ant. Gallon. de Cruc. Martyr. pag. 461.

Hinc Invenalis lib. 5. Satyr. 13. canit:

Confer & artisices mercatoremqve veneni,

Et deducendum Corio bovis in mare cum qvo

Clauditur adversis innoxia Simia fatis.

X. Drittens kam diese speciale Strafe eine Zeitlang ab/ und wurden die Parricidae denen wilden Thieren vorgeworffen/ oder gar verbrannt.

Attestante Paulo lib. 5. Sent. t. 24.

Giphan. ad. cit. §. alia deinde in vers. & neqve gladio. Petr. Greg. Tholosan. Synt. Jur. lib. 36. c. 24. n. 5.

XI. Vierdten und Letztens hat Käyser Constantinus die alte Strafe des Ersäuffens wie der eingeführet/ und verordnet/ daß der Affe/ Schlange/ Hund und Hahn mit dem Vater-Mörder/ noch wie vor/ in den Sack gethan werden solten.

L. un. C. de his qvi parent, vel lib. occid. Harprecht ad §. alia deinde Lex Inst. de publ. jud. n. 18.

XII. Ubi ratio hujus poenae singularis ut & in §. alia deinde Lex Inst. de Publ. Judic. exponitur, scilicet

UT OMNIUM ELEMENTORUM USU VIVUS CARERE INCIPIAT, ET SI COELUM SUPERSTITI ET TERRA MORTUO AUFERATUR:

XIII. Qvam rationem etiam pulcherrimè descripsit M. Tullius pro Roscio Amerino, inqviens:

O singularem Sapientiam judices! Nonne videntur hunc hominem ex

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0288" n="278"/>
Affinitatis, ejus, qvae nuncupatione                      parentum continetur, fata praeparaverit, sive clam, sive palam id ausus fuerit,                      nec non is, cujus dolo malo id factum est, conscius Criminis extitit, licet                      extraneus sit, poena parricidii puniatur; &amp; neqve gladio, neqve ignibus,                      neqve ulli alii solemni Poena subjiciatur; sed insutus Culeo, cum cane, gallo                      gallinaceo, vipera &amp; Simia, &amp; inter eas ferales angustias comprehensus,                      secundum qvod regionis qvalitas tulerit, vel in vicinum mare, vel in amnem                      projiciatur. Si qvis autem alias cognatione vel affinitate conjunctas personas                      necaverit, poenam Legis Corneliae de Sicariis sustinebit.</p>
        <p>Ex qvibus liqvet hoc culei tormentum à Majoribus (veluti Cicero oratione pro                      Roscio Amerino indicat) ex cogitatum fuisse à Pompejo vero auctum atqve in                      Propinqvorum, patronorumqve interfectores extensum.</p>
        <p>Ant. Gallon. de Cruc. Martyr. pag. 461.</p>
        <p>Hinc Invenalis lib. 5. Satyr. 13. canit:</p>
        <p>Confer &amp; artisices mercatoremqve veneni,</p>
        <p>Et deducendum Corio bovis in mare cum qvo</p>
        <p>Clauditur adversis innoxia Simia fatis.</p>
        <p>X. Drittens kam diese speciale Strafe eine Zeitlang ab/ und wurden die                      Parricidae denen wilden Thieren vorgeworffen/ oder gar verbrannt.</p>
        <p>Attestante Paulo lib. 5. Sent. t. 24.</p>
        <l>Giphan. ad. cit. §. alia deinde in vers. &amp; neqve gladio.</l>
        <l>Petr. Greg. Tholosan. Synt. Jur. lib. 36. c. 24. n. 5.</l>
        <p>XI. Vierdten und Letztens hat Käyser Constantinus die alte Strafe des Ersäuffens                      wie der eingeführet/ und verordnet/ daß der Affe/ Schlange/ Hund und Hahn                      mit dem Vater-Mörder/ noch wie vor/ in den Sack gethan werden solten.</p>
        <l>L. un. C. de his qvi parent, vel lib. occid.</l>
        <l>Harprecht ad §. alia deinde Lex Inst. de publ. jud. n. 18.</l>
        <p>XII. Ubi ratio hujus poenae singularis ut &amp; in §. alia deinde Lex Inst. de                      Publ. Judic. exponitur, scilicet</p>
        <p>UT OMNIUM ELEMENTORUM USU VIVUS CARERE INCIPIAT, ET SI COELUM SUPERSTITI ET TERRA                      MORTUO AUFERATUR:</p>
        <p>XIII. Qvam rationem etiam pulcherrimè descripsit M. Tullius pro Roscio Amerino,                      inqviens:</p>
        <p>O singularem Sapientiam judices! Nonne videntur hunc hominem ex
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[278/0288] Affinitatis, ejus, qvae nuncupatione parentum continetur, fata praeparaverit, sive clam, sive palam id ausus fuerit, nec non is, cujus dolo malo id factum est, conscius Criminis extitit, licet extraneus sit, poena parricidii puniatur; & neqve gladio, neqve ignibus, neqve ulli alii solemni Poena subjiciatur; sed insutus Culeo, cum cane, gallo gallinaceo, vipera & Simia, & inter eas ferales angustias comprehensus, secundum qvod regionis qvalitas tulerit, vel in vicinum mare, vel in amnem projiciatur. Si qvis autem alias cognatione vel affinitate conjunctas personas necaverit, poenam Legis Corneliae de Sicariis sustinebit. Ex qvibus liqvet hoc culei tormentum à Majoribus (veluti Cicero oratione pro Roscio Amerino indicat) ex cogitatum fuisse à Pompejo vero auctum atqve in Propinqvorum, patronorumqve interfectores extensum. Ant. Gallon. de Cruc. Martyr. pag. 461. Hinc Invenalis lib. 5. Satyr. 13. canit: Confer & artisices mercatoremqve veneni, Et deducendum Corio bovis in mare cum qvo Clauditur adversis innoxia Simia fatis. X. Drittens kam diese speciale Strafe eine Zeitlang ab/ und wurden die Parricidae denen wilden Thieren vorgeworffen/ oder gar verbrannt. Attestante Paulo lib. 5. Sent. t. 24. Giphan. ad. cit. §. alia deinde in vers. & neqve gladio. Petr. Greg. Tholosan. Synt. Jur. lib. 36. c. 24. n. 5. XI. Vierdten und Letztens hat Käyser Constantinus die alte Strafe des Ersäuffens wie der eingeführet/ und verordnet/ daß der Affe/ Schlange/ Hund und Hahn mit dem Vater-Mörder/ noch wie vor/ in den Sack gethan werden solten. L. un. C. de his qvi parent, vel lib. occid. Harprecht ad §. alia deinde Lex Inst. de publ. jud. n. 18. XII. Ubi ratio hujus poenae singularis ut & in §. alia deinde Lex Inst. de Publ. Judic. exponitur, scilicet UT OMNIUM ELEMENTORUM USU VIVUS CARERE INCIPIAT, ET SI COELUM SUPERSTITI ET TERRA MORTUO AUFERATUR: XIII. Qvam rationem etiam pulcherrimè descripsit M. Tullius pro Roscio Amerino, inqviens: O singularem Sapientiam judices! Nonne videntur hunc hominem ex

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/288
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 278. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/288>, abgerufen am 20.05.2024.