Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.Berlich. p. 4. concl. 27. n. 8. ibi[unleserliches Material] alleg. DD. CCIII. Wenn ein Pfarrer oder ander Geistlicher bey den Evangelischen einen Ehebruch begehet/ hat er keine Ausflucht noch Freyheit/ sondern er wird eben so gerichtet wie die andern/ und in adulterio duplicato ihm der Kopff gleich einem gemeinen abgeschlagen. Matth. Coler. decis. 176. incip. adulterium proprie n. 9. part. 1. n. 9. Decius in tr. crim. lib. 6. c. 23. n. 14. Berlich. d. p. 4. concl. 27. n. 53. Carpzov. pract. crim. p. 2. q. 62. n. 20.CCIV. Der Ehebruch ist schwer zu beweisen/ weil derselbe gemeiniglich an heimlichen Orthen getrieben wird/ und keine Zeugen darbey genommen werden. Carpzov. p. 2. pract. crim. Qvaest. 57. n. 74. Doch ist ein gewiß Indicium qvando Masculus & foemina in ipso naturali & reali coitu adulterino deprehenduntur, ita ut pudenda in pudendis sint posita, id[unleserliches Material]ve testibus doceri qveat. Blanc. de Indic. homicid. ex propos. commiss. n. 69. Mascard. de probat. v. 1. concl. 57. n. 5.Sed per id adulterium probatum non est. Etsi enim hoc casu dicatur adulterium manifestum, revera tamen & cum effectu id perpetratum fuisse, exinde non constat, nisi confessio reorum accesserit. Siqvidem contingere potuisset qvod delinqventes in opere deprehensi, adulterium, QVOD SOLA IMMISSIONE SEMINIS consummatur, non perfecissent. Restat itaqve unicum illud remedium ut ad eruendam veritatem hoc casper qvaestionem confessio extorqveatur. Nicol. Boer. decis. 316. n. 1. & seqq. Carpzov. Jur. prud. Forens p. 4. const. 19. def. 17.CCV. Sic etiamsi testes deponant se vidisse Titium supra Cajam jacentem, nisi tamen dicant, expugnasle pudicitiam tremulantibus femoribus, adulterium ne qvidem praesumptive probari docent DD. communiter in c. praerium ne qvidem praesumtive probari docent DD. communiter in c. praeterea X. de testib. Zanger. de qvaest. & tortur. cap. 2. n. 108. Campeg. tr. de Testibus reg. 385. Goswin ab Esbach ad Carpz. J. P. F. p. 4. const. 19. def. 17.CCVI. Osculum qvoqve nihil ad probationem adulterii facere, praesertim in locis ubi ex more oscula sunt recepta, recte docet Harprecht. ad §. 4. Instit. de publ. Jud. n. 60. & seqq. Besold. delib. ex lib. 48. ff. part. 2. q. 17.Berlich. p. 4. concl. 27. n. 8. ibi[unleserliches Material] alleg. DD. CCIII. Wenn ein Pfarrer oder ander Geistlicher bey den Evangelischen einen Ehebruch begehet/ hat er keine Ausflucht noch Freyheit/ sondern er wird eben so gerichtet wie die andern/ und in adulterio duplicato ihm der Kopff gleich einem gemeinen abgeschlagen. Matth. Coler. decis. 176. incip. adulterium propriè n. 9. part. 1. n. 9. Decius in tr. crim. lib. 6. c. 23. n. 14. Berlich. d. p. 4. concl. 27. n. 53. Carpzov. pract. crim. p. 2. q. 62. n. 20.CCIV. Der Ehebruch ist schwer zu beweisen/ weil derselbe gemeiniglich an heimlichen Orthen getrieben wird/ und keine Zeugen darbey genommen werden. Carpzov. p. 2. pract. crim. Qvaest. 57. n. 74. Doch ist ein gewiß Indicium qvando Masculus & foemina in ipso naturali & reali coitu adulterino deprehenduntur, ita ut pudenda in pudendis sint posita, id[unleserliches Material]ve testibus doceri qveat. Blanc. de Indic. homicid. ex propos. commiss. n. 69. Mascard. de probat. v. 1. concl. 57. n. 5.Sed per id adulterium probatum non est. Etsi enim hoc casu dicatur adulterium manifestum, revera tamen & cum effectu id perpetratum fuisse, exinde non constat, nisi confessio reorum accesserit. Siqvidem contingere potuisset qvod delinqventes in opere deprehensi, adulterium, QVOD SOLA IMMISSIONE SEMINIS consummatur, non perfecissent. Restat itaqve unicum illud remedium ut ad eruendam veritatem hoc casper qvaestionem confessio extorqveatur. Nicol. Boer. decis. 316. n. 1. & seqq. Carpzov. Jur. prud. Forens p. 4. const. 19. def. 17.CCV. Sic etiamsi testes deponant se vidisse Titium supra Cajam jacentem, nisi tamen dicant, expugnasle pudicitiam tremulantibus femoribus, adulterium ne qvidem praesumptive probari docent DD. communiter in c. praerium ne qvidem praesumtive probari docent DD. communiter in c. praeterea X. de testib. Zanger. de qvaest. & tortur. cap. 2. n. 108. Campeg. tr. de Testibus reg. 385. Goswin ab Esbach ad Carpz. J. P. F. p. 4. const. 19. def. 17.CCVI. Osculum qvoqve nihil ad probationem adulterii facere, praesertim in locis ubi ex more oscula sunt recepta, rectè docet Harprecht. ad §. 4. Instit. de publ. Jud. n. 60. & seqq. Besold. delib. ex lib. 48. ff. part. 2. q. 17.<TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0122" n="112"/> <l>Berlich. p. 4. concl. 27. n. 8. ibi<gap reason="illegible"/> alleg. DD.</l> <p>CCIII. Wenn ein Pfarrer oder ander Geistlicher bey den Evangelischen einen Ehebruch begehet/ hat er keine Ausflucht noch Freyheit/ sondern er wird eben so gerichtet wie die andern/ und in adulterio duplicato ihm der Kopff gleich einem gemeinen abgeschlagen.</p> <l>Matth. Coler. decis. 176. incip. adulterium propriè n. 9. part. 1. n. 9.</l> <l>Decius in tr. crim. lib. 6. c. 23. n. 14.</l> <l>Berlich. d. p. 4. concl. 27. n. 53.</l> <l>Carpzov. pract. crim. p. 2. q. 62. n. 20.</l> <p>CCIV. Der Ehebruch ist schwer zu beweisen/ weil derselbe gemeiniglich an heimlichen Orthen getrieben wird/ und keine Zeugen darbey genommen werden. Carpzov. p. 2. pract. crim. Qvaest. 57. n. 74.</p> <p>Doch ist ein gewiß Indicium qvando Masculus & foemina in ipso naturali & reali coitu adulterino deprehenduntur, ita ut pudenda in pudendis sint posita, id<gap reason="illegible"/>ve testibus doceri qveat.</p> <l>Blanc. de Indic. homicid. ex propos. commiss. n. 69.</l> <l>Mascard. de probat. v. 1. concl. 57. n. 5.</l> <p>Sed per id adulterium probatum non est. Etsi enim hoc casu dicatur adulterium manifestum, revera tamen & cum effectu id perpetratum fuisse, exinde non constat, nisi confessio reorum accesserit. Siqvidem contingere potuisset qvod delinqventes in opere deprehensi, adulterium, QVOD SOLA IMMISSIONE SEMINIS consummatur, non perfecissent. Restat itaqve unicum illud remedium ut ad eruendam veritatem hoc casper qvaestionem confessio extorqveatur.</p> <l>Nicol. Boer. decis. 316. n. 1. & seqq.</l> <l>Carpzov. Jur. prud. Forens p. 4. const. 19. def. 17.</l> <p>CCV. Sic etiamsi testes deponant se vidisse Titium supra Cajam jacentem, nisi tamen dicant, expugnasle pudicitiam tremulantibus femoribus, adulterium ne qvidem praesumptive probari docent DD. communiter in c. praerium ne qvidem praesumtive probari docent DD. communiter in c. praeterea X. de testib.</p> <l>Zanger. de qvaest. & tortur. cap. 2. n. 108.</l> <l>Campeg. tr. de Testibus reg. 385.</l> <l>Goswin ab Esbach ad Carpz. J. P. F. p. 4. const. 19. def. 17.</l> <p>CCVI. Osculum qvoqve nihil ad probationem adulterii facere, praesertim in locis ubi ex more oscula sunt recepta, rectè docet</p> <l>Harprecht. ad §. 4. Instit. de publ. Jud. n. 60. & seqq.</l> <l>Besold. delib. ex lib. 48. ff. part. 2. q. 17.</l> </div> </body> </text> </TEI> [112/0122]
Berlich. p. 4. concl. 27. n. 8. ibi_ alleg. DD. CCIII. Wenn ein Pfarrer oder ander Geistlicher bey den Evangelischen einen Ehebruch begehet/ hat er keine Ausflucht noch Freyheit/ sondern er wird eben so gerichtet wie die andern/ und in adulterio duplicato ihm der Kopff gleich einem gemeinen abgeschlagen.
Matth. Coler. decis. 176. incip. adulterium propriè n. 9. part. 1. n. 9. Decius in tr. crim. lib. 6. c. 23. n. 14. Berlich. d. p. 4. concl. 27. n. 53. Carpzov. pract. crim. p. 2. q. 62. n. 20. CCIV. Der Ehebruch ist schwer zu beweisen/ weil derselbe gemeiniglich an heimlichen Orthen getrieben wird/ und keine Zeugen darbey genommen werden. Carpzov. p. 2. pract. crim. Qvaest. 57. n. 74.
Doch ist ein gewiß Indicium qvando Masculus & foemina in ipso naturali & reali coitu adulterino deprehenduntur, ita ut pudenda in pudendis sint posita, id_ ve testibus doceri qveat.
Blanc. de Indic. homicid. ex propos. commiss. n. 69. Mascard. de probat. v. 1. concl. 57. n. 5. Sed per id adulterium probatum non est. Etsi enim hoc casu dicatur adulterium manifestum, revera tamen & cum effectu id perpetratum fuisse, exinde non constat, nisi confessio reorum accesserit. Siqvidem contingere potuisset qvod delinqventes in opere deprehensi, adulterium, QVOD SOLA IMMISSIONE SEMINIS consummatur, non perfecissent. Restat itaqve unicum illud remedium ut ad eruendam veritatem hoc casper qvaestionem confessio extorqveatur.
Nicol. Boer. decis. 316. n. 1. & seqq. Carpzov. Jur. prud. Forens p. 4. const. 19. def. 17. CCV. Sic etiamsi testes deponant se vidisse Titium supra Cajam jacentem, nisi tamen dicant, expugnasle pudicitiam tremulantibus femoribus, adulterium ne qvidem praesumptive probari docent DD. communiter in c. praerium ne qvidem praesumtive probari docent DD. communiter in c. praeterea X. de testib.
Zanger. de qvaest. & tortur. cap. 2. n. 108. Campeg. tr. de Testibus reg. 385. Goswin ab Esbach ad Carpz. J. P. F. p. 4. const. 19. def. 17. CCVI. Osculum qvoqve nihil ad probationem adulterii facere, praesertim in locis ubi ex more oscula sunt recepta, rectè docet
Harprecht. ad §. 4. Instit. de publ. Jud. n. 60. & seqq. Besold. delib. ex lib. 48. ff. part. 2. q. 17.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/122 |
Zitationshilfe: | Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 112. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/122>, abgerufen am 16.02.2025. |