Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite

imagines praeparentur, tantum tamen abfuit, ut duritie, quam secum attulerant, posita tractabiles se manibus nostris praebuerint, ut jussis potius contra iverint, vixque adeo judicare liceat, asperioresne acceperimus, an a nobis iterum abire jubeamus. Et primus quidem ex Arresto ob aes, quo obrutus prorsus erat, alie num indicto perfide discessit, postquam vociferationibus Stentoreis noctis a Deo hominum quieti datu silentium iterum irerum que contra rot Serenissima interdicta, praefracte rupisset. Sequentes quartuor insuper habitis iisdem Edictis nostris, intermitten das esse a Studiosis vociferationes, invasionesque innocentium nocturnas, nisi relegari ex Academia nostra velint, clamoribus non solum Cyclopicis totum oppidum misere inquietarunt, sed verberibus quoque affectis, & fuste nefandum in modum percussis obviis commilitonibus defendendi digladiandique necessitatem imposuerunt. Quod crimen in illis hoc magis nefandum, quod post factcum deprehensi, Arrestoque adstricti insciis, quorum intereat nosse, omnes ex urbe aufngerint. Ultimus tandem nobis, cum mandato potentissimi Patriae Patris instructi ante annum, & quod excurrit, in extirpando, qui Pennalismi vel veteris foetus, vel novi pater, caput iterum exeruerat, NATIONALISMO occuparemur, non proterve solum se opposuit, sed commilitiones quoque ad excitandum contra superiores omnes tumultum longe insolentissimum inter principes non postremus sollicita vit & induxit. Sed ut & jam dicti artifices terram, quae mollis affusis aquis, atque ad opus idonea reddi non potest, abjiciunt: ita & nos intractabiles hos homines in officina Musarum nostra ferre amplius nec possumus nec volumus. Nixi igitur partim autoritate, qua pollemus, partim confirmata a

imagines praeparentur, tantum tamen abfuit, ut duritie, quam secum attulerant, posita tractabiles se manibus nostris praebuerint, ut jussis potius contra iverint, vixque adeo judicare liceat, asperioresne acceperimus, an à nobis iterum abire jubeamus. Et primus quidem ex Arresto ob aes, quo obrutus prorsus erat, aliè num indicto perfide discessit, postquam vociferationibus Stentoreis noctis à Deo hominum quieti datũ silentium iterum irerum que contra rot Serenissima interdicta, praefractè rupisset. Sequentes quartuor insuper habitis iisdem Edictis nostris, intermitten das esse à Studiosis vociferationes, invasionesque innocentium nocturnas, nisi relegari ex Academia nostra velint, clamoribus non solum Cyclopicis totum oppidum miserè inquietarunt, sed verberibus quoque affectis, & fuste nefandum in modum percussis obviis commilitonibus defendendi digladiandique necessitatem imposuerunt. Quod crimen in illis hoc magis nefandum, quod post factcum deprehensi, Arrestoque adstricti insciis, quorum intereat nosse, omnes ex urbe aufngerint. Ultimus tandem nobis, cum mandato potentissimi Patriae Patris instructi ante annum, & quod excurrit, in extirpando, qui Pennalismi vel veteris foetus, vel novi pater, caput iterum exeruerat, NATIONALISMO occuparemur, non protervè solum se opposuit, sed commilitiones quoque ad excitandum contra superiores omnes tumultum longè insolentissimum inter principes non postremus sollicita vit & induxit. Sed ut & jam dicti artifices terram, quae mollis affusis aquis, atque ad opus idonea reddi non potest, abjiciunt: ita & nos intractabiles hos homines in officina Musarum nostra ferre amplius nec possumus nec volumus. Nixi igitur partim autoritate, qua pollemus, partim confirmata à

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0808" n="802"/>
imagines praeparentur,                      tantum tamen abfuit, ut duritie, quam secum attulerant, posita tractabiles se                      manibus nostris praebuerint, ut jussis potius contra iverint, vixque adeo                      judicare liceat, asperioresne acceperimus, an à nobis iterum abire jubeamus. Et                      primus quidem ex Arresto ob aes, quo obrutus prorsus erat, aliè num indicto                      perfide discessit, postquam vociferationibus Stentoreis noctis à Deo hominum                      quieti dat&#x0169; silentium iterum irerum que contra rot Serenissima interdicta,                      praefractè rupisset. Sequentes quartuor insuper habitis iisdem Edictis nostris,                      intermitten das esse à Studiosis vociferationes, invasionesque innocentium                      nocturnas, nisi relegari ex Academia nostra velint, clamoribus non solum                      Cyclopicis totum oppidum miserè inquietarunt, sed verberibus quoque affectis,                      &amp; fuste nefandum in modum percussis obviis commilitonibus defendendi                      digladiandique necessitatem imposuerunt. Quod crimen in illis hoc magis                      nefandum, quod post factcum deprehensi, Arrestoque adstricti insciis, quorum                      intereat nosse, omnes ex urbe aufngerint. Ultimus tandem nobis, cum mandato                      potentissimi Patriae Patris instructi ante annum, &amp; quod excurrit, in                      extirpando, qui Pennalismi vel veteris foetus, vel novi pater, caput iterum                      exeruerat, NATIONALISMO occuparemur, non protervè solum se opposuit, sed                      commilitiones quoque ad excitandum contra superiores omnes tumultum longè                      insolentissimum inter principes non postremus sollicita vit &amp; induxit. Sed                      ut &amp; jam dicti artifices terram, quae mollis affusis aquis, atque ad opus                      idonea reddi non potest, abjiciunt: ita &amp; nos intractabiles hos homines in                      officina Musarum nostra ferre amplius nec possumus nec volumus. Nixi igitur                      partim autoritate, qua pollemus, partim confirmata à
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[802/0808] imagines praeparentur, tantum tamen abfuit, ut duritie, quam secum attulerant, posita tractabiles se manibus nostris praebuerint, ut jussis potius contra iverint, vixque adeo judicare liceat, asperioresne acceperimus, an à nobis iterum abire jubeamus. Et primus quidem ex Arresto ob aes, quo obrutus prorsus erat, aliè num indicto perfide discessit, postquam vociferationibus Stentoreis noctis à Deo hominum quieti datũ silentium iterum irerum que contra rot Serenissima interdicta, praefractè rupisset. Sequentes quartuor insuper habitis iisdem Edictis nostris, intermitten das esse à Studiosis vociferationes, invasionesque innocentium nocturnas, nisi relegari ex Academia nostra velint, clamoribus non solum Cyclopicis totum oppidum miserè inquietarunt, sed verberibus quoque affectis, & fuste nefandum in modum percussis obviis commilitonibus defendendi digladiandique necessitatem imposuerunt. Quod crimen in illis hoc magis nefandum, quod post factcum deprehensi, Arrestoque adstricti insciis, quorum intereat nosse, omnes ex urbe aufngerint. Ultimus tandem nobis, cum mandato potentissimi Patriae Patris instructi ante annum, & quod excurrit, in extirpando, qui Pennalismi vel veteris foetus, vel novi pater, caput iterum exeruerat, NATIONALISMO occuparemur, non protervè solum se opposuit, sed commilitiones quoque ad excitandum contra superiores omnes tumultum longè insolentissimum inter principes non postremus sollicita vit & induxit. Sed ut & jam dicti artifices terram, quae mollis affusis aquis, atque ad opus idonea reddi non potest, abjiciunt: ita & nos intractabiles hos homines in officina Musarum nostra ferre amplius nec possumus nec volumus. Nixi igitur partim autoritate, qua pollemus, partim confirmata à

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/808
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 802. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/808>, abgerufen am 26.06.2024.