Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite

buit, quod ipsi, ut dicit, facere non erubescunt, ut omnibus modis horrorem incutiat hujusmodi sacinosa audientibus. Vid. Tiraquell. in L. 15. connub. gloss. 1 p. 15. n. 137. & 138. Menstruatae mulieris coitu abstinendum, Levit. 15. 18. & 20. ubi huic rei poena mortis irrogatur, Exech. c. 18. statim post princip. & iterun c. 20. Nec non D. Clemens, in Epistola ad Julium & Julianum ita scribit: observet unus quisque, ne menstruatae mulieri misceatur: hoc enim ut execrabile dicti Lex Domini. Quod si Lex de his non admonuisset, nos ut canthari libenter volutaremur in stercore. Et hanc Legem, ut alias plurimas, Mahometes in suum Alcoranum transtulit: Menstruosas [ait] nemo tangat, nisi mundatae sint. Ex hujusmodi enim concubitu liberi Epileptici, elephantiaci & alias morbosi. Canon cap. ad ejus 5. dist. ibique Gloss. Archi. & alii. Hieronym. in comment. d. c. 18. Ezechiel. & iterum in lib. 1. Lament. Hieremiae c. 1. Plinius quoque lib. 28. c. 7. tradit, hujus modi foeminarum coitus in silente luna maribus exitiales esse atg[unleserliches Material] pestiferos. Coeterum multum foeditatis ac maleficii, e contra multas commodiates & medicamina obtinent hujusmodi menstrua, de quibus vide Columellam, lib. rei Rusticae 11. c. 3. Orpheus Sacris prohibuit mulieres menstruatas, Thressas mulieres id ad earum ignominiam inventum existimantes illun unguibus interfecerunt, & in Hebrum flumen dejecerunt. Pausan. lib. 9. [unleserliches Material]uellae recenter stupratae coitus sunt appetentiores, quia nondum per aetatem in iis est multum humoris spermatici. Ideoque nihil, a[unleserliches Material]t certe minimum ex eo emittunt in concubitu. Hin fit, ut quanto magis coeunt, tanto magis quoque appecant: Nempe quia per Venerem his humor attrahitur, sed non emittitur. Cum aute attrahitur, calor simul & vento sitas generatur, quae res maxime coitun stimulant. Item cum earum meatus sint adhuc augusti, is humor quantuluscunque in eis est, non facile labitur. Ideoq; titillatione illa Venerea admodum oblectantur, quo possint hujusmodi humorem expellere, ut scienter disseruit Petrus Aponensis maximus sua tempestate Philosophus, in comment. in Aristot. probl. lib. 4. c. 26. monens propterea parentes, ut filias eo tempore diligenter custodiant, & alias quoque ejus rei affert rationes, quas illic videre omnibus promtum est. Atipse Aristoteles, lib. 7. de histor. animal. c. 1. suadet, etiam Puellas tum maxime

buit, quod ipsi, ut dicit, facere non erubescunt, ut omnibus modis horrorem incutiat hujusmodi sacinosa audientibus. Vid. Tiraquell. in L. 15. connub. gloss. 1 p. 15. n. 137. & 138. Menstruatae mulieris coitu abstinendum, Levit. 15. 18. & 20. ubi huic rei poena mortis irrogatur, Exech. c. 18. statim post princip. & iterũ c. 20. Nec non D. Clemens, in Epistola ad Julium & Julianum ita scribit: observet unus quisque, ne menstruatae mulieri misceatur: hoc enim ut execrabile dicti Lex Domini. Quod si Lex de his non admonuisset, nos ut canthari libenter volutaremur in stercore. Et hanc Legem, ut alias plurimas, Mahometes in suum Alcoranum transtulit: Menstruosas [ait] nemo tangat, nisi mundatae sint. Ex hujusmodi enim concubitu liberi Epileptici, elephantiaci & alias morbosi. Canon cap. ad ejus 5. dist. ibique Gloss. Archi. & alii. Hieronym. in comment. d. c. 18. Ezechiel. & iterum in lib. 1. Lament. Hieremiae c. 1. Plinius quoque lib. 28. c. 7. tradit, hujus modi foeminarum coitus in silente luna maribus exitiales esse atg[unleserliches Material] pestiferos. Coeterum multum foeditatis ac maleficii, è cõtra multas commodiates & medicamina obtinent hujusmodi menstrua, de quibus vide Columellam, lib. rei Rusticae 11. c. 3. Orpheus Sacris prohibuit mulieres menstruatas, Thressas mulieres id ad earum ignominiam inventum existimantes illũ unguibus interfecerunt, & in Hebrum flumen dejecerunt. Pausan. lib. 9. [unleserliches Material]uellae recenter stupratae coitus sunt appetentiores, quia nondum per aetatem in iis est multum humoris spermatici. Ideoque nihil, a[unleserliches Material]t certè minimum ex eo emittunt in concubitu. Hin fit, ut quanto magis coëunt, tantò magis quoque appecant: Nempe quia per Venerem his humor attrahitur, sed non emittitur. Cùm autë attrahitur, calor simul & vento sitas generatur, quae res maximè coitũ stimulant. Item cum earum meatus sint adhuc augusti, is humor quantuluscunque in eis est, non facile labitur. Ideoq; titillatione illa Venerea admodum oblectantur, quo possint hujusmodi humorem expellere, ut scienter disseruit Petrus Aponensis maximus sua tempestate Philosophus, in comment. in Aristot. probl. lib. 4. c. 26. monens propterea parentes, ut filias eo tempore diligenter custodiant, & alias quoque ejus rei affert rationes, quas illic videre omnibus promtum est. Atipse Aristoteles, lib. 7. de histor. animal. c. 1. suadet, etiam Puellas tum maximè

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f1044" n="1038"/>
buit, quod ipsi,                      ut dicit, facere non erubescunt, ut omnibus modis horrorem incutiat hujusmodi                      sacinosa audientibus. Vid. Tiraquell. in L. 15. connub. gloss. 1 p. 15. n. 137.                      &amp; 138. Menstruatae mulieris coitu abstinendum, Levit. 15. 18. &amp; 20. ubi                      huic rei poena mortis irrogatur, Exech. c. 18. statim post princip. &amp;                      iteru&#x0303; c. 20. Nec non D. Clemens, in Epistola ad Julium &amp; Julianum                      ita scribit: observet unus quisque, ne menstruatae mulieri misceatur: hoc enim                      ut execrabile dicti Lex Domini. Quod si Lex de his non admonuisset, nos ut                      canthari libenter volutaremur in stercore. Et hanc Legem, ut alias plurimas,                      Mahometes in suum Alcoranum transtulit: Menstruosas [ait] nemo tangat, nisi                      mundatae sint. Ex hujusmodi enim concubitu liberi Epileptici, elephantiaci &amp;                      alias morbosi. Canon cap. ad ejus 5. dist. ibique Gloss. Archi. &amp; alii.                      Hieronym. in comment. d. c. 18. Ezechiel. &amp; iterum in lib. 1. Lament.                      Hieremiae c. 1. Plinius quoque lib. 28. c. 7. tradit, hujus modi foeminarum                      coitus in silente luna maribus exitiales esse atg<gap reason="illegible"/> pestiferos. Coeterum multum                      foeditatis ac maleficii, è co&#x0303;tra multas commodiates &amp; medicamina                      obtinent hujusmodi menstrua, de quibus vide Columellam, lib. rei Rusticae 11. c.                      3. Orpheus Sacris prohibuit mulieres menstruatas, Thressas mulieres id ad earum                      ignominiam inventum existimantes illu&#x0303; unguibus interfecerunt, &amp; in                      Hebrum flumen dejecerunt. Pausan. lib. 9. <gap reason="illegible"/>uellae recenter stupratae coitus                      sunt appetentiores, quia nondum per aetatem in iis est multum humoris                      spermatici. Ideoque nihil, a<gap reason="illegible"/>t certè minimum ex eo emittunt in concubitu. Hin                      fit, ut quanto magis coëunt, tantò magis quoque appecant: Nempe quia per Venerem                      his humor attrahitur, sed non emittitur. Cùm autë attrahitur, calor simul &amp;                      vento sitas generatur, quae res maximè coitu&#x0303; stimulant. Item cum earum                      meatus sint adhuc augusti, is humor quantuluscunque in eis est, non facile                      labitur. Ideoq; titillatione illa Venerea admodum oblectantur, quo possint                      hujusmodi humorem expellere, ut scienter disseruit Petrus Aponensis maximus sua                      tempestate Philosophus, in comment. in Aristot. probl. lib. 4. c. 26. monens                      propterea parentes, ut filias eo tempore diligenter custodiant, &amp; alias                      quoque ejus rei affert rationes, quas illic videre omnibus promtum est. Atipse                      Aristoteles, lib. 7. de histor. animal. c. 1. suadet, etiam Puellas tum                          maximè
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[1038/1044] buit, quod ipsi, ut dicit, facere non erubescunt, ut omnibus modis horrorem incutiat hujusmodi sacinosa audientibus. Vid. Tiraquell. in L. 15. connub. gloss. 1 p. 15. n. 137. & 138. Menstruatae mulieris coitu abstinendum, Levit. 15. 18. & 20. ubi huic rei poena mortis irrogatur, Exech. c. 18. statim post princip. & iterũ c. 20. Nec non D. Clemens, in Epistola ad Julium & Julianum ita scribit: observet unus quisque, ne menstruatae mulieri misceatur: hoc enim ut execrabile dicti Lex Domini. Quod si Lex de his non admonuisset, nos ut canthari libenter volutaremur in stercore. Et hanc Legem, ut alias plurimas, Mahometes in suum Alcoranum transtulit: Menstruosas [ait] nemo tangat, nisi mundatae sint. Ex hujusmodi enim concubitu liberi Epileptici, elephantiaci & alias morbosi. Canon cap. ad ejus 5. dist. ibique Gloss. Archi. & alii. Hieronym. in comment. d. c. 18. Ezechiel. & iterum in lib. 1. Lament. Hieremiae c. 1. Plinius quoque lib. 28. c. 7. tradit, hujus modi foeminarum coitus in silente luna maribus exitiales esse atg_ pestiferos. Coeterum multum foeditatis ac maleficii, è cõtra multas commodiates & medicamina obtinent hujusmodi menstrua, de quibus vide Columellam, lib. rei Rusticae 11. c. 3. Orpheus Sacris prohibuit mulieres menstruatas, Thressas mulieres id ad earum ignominiam inventum existimantes illũ unguibus interfecerunt, & in Hebrum flumen dejecerunt. Pausan. lib. 9. _ uellae recenter stupratae coitus sunt appetentiores, quia nondum per aetatem in iis est multum humoris spermatici. Ideoque nihil, a_ t certè minimum ex eo emittunt in concubitu. Hin fit, ut quanto magis coëunt, tantò magis quoque appecant: Nempe quia per Venerem his humor attrahitur, sed non emittitur. Cùm autë attrahitur, calor simul & vento sitas generatur, quae res maximè coitũ stimulant. Item cum earum meatus sint adhuc augusti, is humor quantuluscunque in eis est, non facile labitur. Ideoq; titillatione illa Venerea admodum oblectantur, quo possint hujusmodi humorem expellere, ut scienter disseruit Petrus Aponensis maximus sua tempestate Philosophus, in comment. in Aristot. probl. lib. 4. c. 26. monens propterea parentes, ut filias eo tempore diligenter custodiant, & alias quoque ejus rei affert rationes, quas illic videre omnibus promtum est. Atipse Aristoteles, lib. 7. de histor. animal. c. 1. suadet, etiam Puellas tum maximè

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/1044
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 1038. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/1044>, abgerufen am 20.05.2024.