Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666.

Bild:
<< vorherige Seite

Die siebende
bey/ daß man eben sagen kan/ es ist nur ein GOtt/ und drey Personen/
was aber ein Person sey und heisse/ und wie solches zu erweisen/ und was
wir von solchem Glauben an die H. Drey-Einigkeit für Safft und Trost
davon haben und schöpffen sollen/ da ist altum silentium, da schreckt
man die Gemüther/ mit dem Knäblein welches Augustinum in die Schul
geführt; Jn dem daß er unterstanden das grosse Meer in ein kleines
Grüblein zu giessen und fassen/ grad als würde das Stück-wissen/ durch
die Unmügligkeit vollkommelich zu begreiffen auffgehoben.

Hi homines (ita D. Gerh. Tom. 1. Locor. C. p. m. 395.) eodem impulsi
Spiritu, ex quo pater ipsorum Servetus dicebat: facillime conciliationem institui
posse, inter Alcoranum Mahometi, & doctrinam Ecclesia, si modo articulus de Tri-
nitate tolleretur; & maxima commoda, quae ex conjunctione illa exoritura essent, im-
pediri: attrahi vero tristissimas vastationes regnorum, pertinaci illius Articuli defen-
sione.
At maledicta sit omnis, contta Dei honorem & veritatem, concordia!

Da doch solches Augustinus Epist. 205. hypobolimaea, in einem sol-
chen Brieff/ der nicht aus Augustini sondern frembder Hand und Sinn
auffs Papier geklittert worden/ solches referirt von Hieronymi Seel/
die Augustinum abgehalten zu forschen solche Ding/ die in Gottes
Wort klar nicht geoffenbart. Was geht aber das an die Wissenschafft
dessen und so viel uns geoffenbart? Massen dann eben daselbst Hiero-
nymi
Seel viel Sachen von der H. Dreyfaltigkeit subtil und hell ent-
deckt haben soll. (*)

(*) Verba sunt in Epist. 205. p. 1003. Eodem die & hora, qua exutus pu-
tredinis & immunditie carnis toga Hieronymus sanctissimus vestimentum per-
petuae immortalitatis, inaestimabilis laetitiae & gloriae induit, eram Hipponae
in cellula mea quiescens, avide cogitans qualis inesset animabus beatorum, qui
cum Christo gaudent, gloriae & laetitiarum quantitas, cupiens inde ex hac mate-
ria brevem componere Tractatum, precibus compulsus nostri Severi quondam
venerabilis Martini Turonensis Episcopi discipuli, charta, calamo, pugillarique
in manibus susceptis, ut brevem scriberem Epistolam sanctissimo Hieronymo de-
stinandam, ut quicquid ex hoc sentiret responderet. Sciebam enim in tam dif-
ficili quaestione a nullo alio viventium me posse melius doceri & evidentius.
Cumque jam scribens salutationis exordium Hieronymo praenotarem, ineffabi-
le subito lumen nostris invisum temporibus, nostrisque minime linguis decla-
randum, cum ineffabili inauditaque odorum omnium fragrantia, cellulam in
qua stabam, intravit, hora jam completorii. Quo a me viso, stupore admi-
rationeque commotus, animi & membrorum virtutes repente amisi. Et mox
pag. seq. 1004. pergit:
Inter haec autem meis in me perstrepentibus cogitationi-
bus, quid hoc esset, de luce haec dicens verba vox emicuit: Augustine, Augu-
stine quid quaeris? putasne brevi immittere vasculo mare rotum? brevi include-

re

Die ſiebende
bey/ daß man eben ſagen kan/ es iſt nur ein GOtt/ und drey Perſonen/
was aber ein Perſon ſey und heiſſe/ und wie ſolches zu erweiſen/ und was
wir von ſolchem Glauben an die H. Drey-Einigkeit fuͤr Safft und Troſt
davon haben und ſchoͤpffen ſollen/ da iſt altum ſilentium, da ſchreckt
man die Gemuͤther/ mit dem Knaͤblein welches Auguſtinum in die Schul
gefuͤhrt; Jn dem daß er unterſtanden das groſſe Meer in ein kleines
Gruͤblein zu gieſſen und faſſen/ grad als wuͤrde das Stuͤck-wiſſen/ durch
die Unmuͤgligkeit vollkommelich zu begreiffen auffgehoben.

Hi homines (ita D. Gerh. Tom. 1. Locor. C. p. m. 395.) eodem impulſi
Spiritu, ex quo pater ipſorum Servetus dicebat: facillimè conciliationem inſtitui
poſſe, inter Alcoranum Mahometi, & doctrinam Eccleſia, ſi modo articulus de Tri-
nitate tolleretur; & maxima commoda, quæ ex conjunctione illa exoritura eſſent, im-
pediri: attrahi verò tristiſſimas vaſtationes regnorum, pertinaci illius Articuli defen-
ſione.
At maledicta ſit omnis, contta Dei honorem & veritatem, concordia!

Da doch ſolches Auguſtinus Epiſt. 205. hypobolimæa, in einem ſol-
chen Brieff/ der nicht aus Auguſtini ſondern frembder Hand und Sinn
auffs Papier geklittert worden/ ſolches referirt von Hieronymi Seel/
die Auguſtinum abgehalten zu forſchen ſolche Ding/ die in Gottes
Wort klar nicht geoffenbart. Was geht aber das an die Wiſſenſchafft
deſſen und ſo viel uns geoffenbart? Maſſen dann eben daſelbſt Hiero-
nymi
Seel viel Sachen von der H. Dreyfaltigkeit ſubtil und hell ent-
deckt haben ſoll. (*)

(*) Verba ſunt in Epiſt. 205. p. 1003. Eodem die & hora, qua exutus pu-
tredinis & immunditie carnis toga Hieronymus ſanctiſſimus veſtimentum per-
petuæ immortalitatis, inæſtimabilis lætitiæ & gloriæ induit, eram Hipponæ
in cellulâ meâ quieſcens, avidè cogitans qualis ineſſet animabus beatorum, qui
cum Chriſto gaudent, gloriæ & lætitiarum quantitas, cupiens inde ex hâc mate-
ria brevem componere Tractatum, precibus compulſus noſtri Severi quondam
venerabilis Martini Turonenſis Epiſcopi diſcipuli, chartâ, calamo, pugillarique
in manibus ſuſceptis, ut brevem ſcriberem Epiſtolam ſanctiſſimo Hieronymo de-
ſtinandam, ut quicquid ex hoc ſentiret reſponderet. Sciebam enim in tàm dif-
ficili quæſtione à nullo alio viventium me poſſe melius doceri & evidentius.
Cumque jam ſcribens ſalutationis exordium Hieronymo prænotarem, ineffabi-
le ſubitò lumen noſtris inviſum temporibus, noſtrisque minimè linguis decla-
randum, cum ineffabili inauditâque odorum omnium fragrantia, cellulam in
qua ſtabam, intravit, hora jam completorii. Quo à me viſo, ſtupore admi-
rationeque commotus, animi & membrorum virtutes repente amiſi. Et mox
pag. ſeq. 1004. pergit:
Inter hæc autem meis in me perſtrepentibus cogitationi-
bus, quid hoc eſſet, de luce hæc dicens verba vox emicuit: Auguſtine, Augu-
ſtine quid quæris? putasne brevi immittere vaſculo mare rotum? brevi include-

re
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0130" n="108"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Die &#x017F;iebende</hi></fw><lb/>
bey/ daß man eben &#x017F;agen kan/ es i&#x017F;t nur ein GOtt/ und drey Per&#x017F;onen/<lb/>
was aber ein Per&#x017F;on &#x017F;ey und hei&#x017F;&#x017F;e/ und wie &#x017F;olches zu erwei&#x017F;en/ und was<lb/>
wir von &#x017F;olchem Glauben an die H. Drey-Einigkeit fu&#x0364;r Safft und Tro&#x017F;t<lb/>
davon haben und &#x017F;cho&#x0364;pffen &#x017F;ollen/ da i&#x017F;t <hi rendition="#aq">altum &#x017F;ilentium,</hi> da &#x017F;chreckt<lb/>
man die Gemu&#x0364;ther/ mit dem Kna&#x0364;blein welches <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tinum</hi> in die Schul<lb/>
gefu&#x0364;hrt; Jn dem daß er unter&#x017F;tanden das gro&#x017F;&#x017F;e Meer in ein kleines<lb/>
Gru&#x0364;blein zu gie&#x017F;&#x017F;en und fa&#x017F;&#x017F;en/ grad als wu&#x0364;rde das Stu&#x0364;ck-wi&#x017F;&#x017F;en/ durch<lb/>
die Unmu&#x0364;gligkeit vollkommelich zu begreiffen auffgehoben.</p><lb/>
        <cit>
          <quote> <hi rendition="#aq">Hi homines (ita D. Gerh. Tom. 1. Locor. C. p. m. 395.) eodem impul&#x017F;i<lb/>
Spiritu, ex quo pater ip&#x017F;orum <hi rendition="#i">Servetus</hi> dicebat<hi rendition="#i">: facillimè conciliationem in&#x017F;titui<lb/>
po&#x017F;&#x017F;e, inter Alcoranum Mahometi, &amp; doctrinam Eccle&#x017F;ia, &#x017F;i modo articulus de Tri-<lb/>
nitate tolleretur; &amp; maxima commoda, quæ ex conjunctione illa exoritura e&#x017F;&#x017F;ent, im-<lb/>
pediri: attrahi verò tristi&#x017F;&#x017F;imas va&#x017F;tationes regnorum, pertinaci illius Articuli defen-<lb/>
&#x017F;ione.</hi> At maledicta &#x017F;it omnis, contta Dei honorem &amp; veritatem, concordia!</hi> </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <p>Da doch &#x017F;olches <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tinus Epi&#x017F;t. 205. hypobolimæa,</hi> in einem &#x017F;ol-<lb/>
chen Brieff/ der nicht aus <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tini</hi> &#x017F;ondern frembder Hand und Sinn<lb/>
auffs Papier geklittert worden/ &#x017F;olches <hi rendition="#aq">referi</hi>rt von <hi rendition="#aq">Hieronymi</hi> Seel/<lb/>
die <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tinum</hi> abgehalten zu for&#x017F;chen &#x017F;olche Ding/ die in Gottes<lb/>
Wort klar nicht geoffenbart. Was geht aber das an die Wi&#x017F;&#x017F;en&#x017F;chafft<lb/>
de&#x017F;&#x017F;en und &#x017F;o viel uns geoffenbart? Ma&#x017F;&#x017F;en dann eben da&#x017F;elb&#x017F;t <hi rendition="#aq">Hiero-<lb/>
nymi</hi> Seel viel Sachen von der H. Dreyfaltigkeit <hi rendition="#aq">&#x017F;ubtil</hi> und hell ent-<lb/>
deckt haben &#x017F;oll. <note xml:id="seg2pn_4_1" next="#seg2pn_4_2" place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Verba &#x017F;unt in Epi&#x017F;t. 205. p.</hi> 1003. Eodem die &amp; hora, qua exutus pu-<lb/>
tredinis &amp; immunditie carnis toga Hieronymus &#x017F;ancti&#x017F;&#x017F;imus ve&#x017F;timentum per-<lb/>
petuæ immortalitatis, inæ&#x017F;timabilis lætitiæ &amp; gloriæ induit, eram Hipponæ<lb/>
in cellulâ meâ quie&#x017F;cens, avidè cogitans qualis ine&#x017F;&#x017F;et animabus beatorum, qui<lb/>
cum Chri&#x017F;to gaudent, gloriæ &amp; lætitiarum quantitas, cupiens inde ex hâc mate-<lb/>
ria brevem componere Tractatum, precibus compul&#x017F;us no&#x017F;tri Severi quondam<lb/>
venerabilis Martini Turonen&#x017F;is Epi&#x017F;copi di&#x017F;cipuli, chartâ, calamo, pugillarique<lb/>
in manibus &#x017F;u&#x017F;ceptis, ut brevem &#x017F;criberem Epi&#x017F;tolam &#x017F;ancti&#x017F;&#x017F;imo Hieronymo de-<lb/>
&#x017F;tinandam, ut quicquid ex hoc &#x017F;entiret re&#x017F;ponderet. Sciebam enim in tàm dif-<lb/>
ficili quæ&#x017F;tione à nullo alio viventium me po&#x017F;&#x017F;e melius doceri &amp; evidentius.<lb/>
Cumque jam &#x017F;cribens &#x017F;alutationis exordium Hieronymo prænotarem, ineffabi-<lb/>
le &#x017F;ubitò lumen no&#x017F;tris invi&#x017F;um temporibus, no&#x017F;trisque minimè linguis decla-<lb/>
randum, cum ineffabili inauditâque odorum omnium fragrantia, cellulam in<lb/>
qua &#x017F;tabam, intravit, hora jam completorii. Quo à me vi&#x017F;o, &#x017F;tupore admi-<lb/>
rationeque commotus, animi &amp; membrorum virtutes repente ami&#x017F;i. <hi rendition="#i">Et mox<lb/>
pag. &#x017F;eq. 1004. pergit:</hi> Inter hæc autem meis in me per&#x017F;trepentibus cogitationi-<lb/>
bus, quid hoc e&#x017F;&#x017F;et, de luce hæc dicens verba vox emicuit: Augu&#x017F;tine, Augu-<lb/>
&#x017F;tine quid quæris? putasne brevi immittere va&#x017F;culo mare rotum? brevi include-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">re</hi></fw></note></p><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[108/0130] Die ſiebende bey/ daß man eben ſagen kan/ es iſt nur ein GOtt/ und drey Perſonen/ was aber ein Perſon ſey und heiſſe/ und wie ſolches zu erweiſen/ und was wir von ſolchem Glauben an die H. Drey-Einigkeit fuͤr Safft und Troſt davon haben und ſchoͤpffen ſollen/ da iſt altum ſilentium, da ſchreckt man die Gemuͤther/ mit dem Knaͤblein welches Auguſtinum in die Schul gefuͤhrt; Jn dem daß er unterſtanden das groſſe Meer in ein kleines Gruͤblein zu gieſſen und faſſen/ grad als wuͤrde das Stuͤck-wiſſen/ durch die Unmuͤgligkeit vollkommelich zu begreiffen auffgehoben. Hi homines (ita D. Gerh. Tom. 1. Locor. C. p. m. 395.) eodem impulſi Spiritu, ex quo pater ipſorum Servetus dicebat: facillimè conciliationem inſtitui poſſe, inter Alcoranum Mahometi, & doctrinam Eccleſia, ſi modo articulus de Tri- nitate tolleretur; & maxima commoda, quæ ex conjunctione illa exoritura eſſent, im- pediri: attrahi verò tristiſſimas vaſtationes regnorum, pertinaci illius Articuli defen- ſione. At maledicta ſit omnis, contta Dei honorem & veritatem, concordia! Da doch ſolches Auguſtinus Epiſt. 205. hypobolimæa, in einem ſol- chen Brieff/ der nicht aus Auguſtini ſondern frembder Hand und Sinn auffs Papier geklittert worden/ ſolches referirt von Hieronymi Seel/ die Auguſtinum abgehalten zu forſchen ſolche Ding/ die in Gottes Wort klar nicht geoffenbart. Was geht aber das an die Wiſſenſchafft deſſen und ſo viel uns geoffenbart? Maſſen dann eben daſelbſt Hiero- nymi Seel viel Sachen von der H. Dreyfaltigkeit ſubtil und hell ent- deckt haben ſoll. (*) (*) Verba ſunt in Epiſt. 205. p. 1003. Eodem die & hora, qua exutus pu- tredinis & immunditie carnis toga Hieronymus ſanctiſſimus veſtimentum per- petuæ immortalitatis, inæſtimabilis lætitiæ & gloriæ induit, eram Hipponæ in cellulâ meâ quieſcens, avidè cogitans qualis ineſſet animabus beatorum, qui cum Chriſto gaudent, gloriæ & lætitiarum quantitas, cupiens inde ex hâc mate- ria brevem componere Tractatum, precibus compulſus noſtri Severi quondam venerabilis Martini Turonenſis Epiſcopi diſcipuli, chartâ, calamo, pugillarique in manibus ſuſceptis, ut brevem ſcriberem Epiſtolam ſanctiſſimo Hieronymo de- ſtinandam, ut quicquid ex hoc ſentiret reſponderet. Sciebam enim in tàm dif- ficili quæſtione à nullo alio viventium me poſſe melius doceri & evidentius. Cumque jam ſcribens ſalutationis exordium Hieronymo prænotarem, ineffabi- le ſubitò lumen noſtris inviſum temporibus, noſtrisque minimè linguis decla- randum, cum ineffabili inauditâque odorum omnium fragrantia, cellulam in qua ſtabam, intravit, hora jam completorii. Quo à me viſo, ſtupore admi- rationeque commotus, animi & membrorum virtutes repente amiſi. Et mox pag. ſeq. 1004. pergit: Inter hæc autem meis in me perſtrepentibus cogitationi- bus, quid hoc eſſet, de luce hæc dicens verba vox emicuit: Auguſtine, Augu- ſtine quid quæris? putasne brevi immittere vaſculo mare rotum? brevi include- re

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/130
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666, S. 108. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/130>, abgerufen am 19.05.2024.