Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite

Die Zwey vnd viertzigste
zieret/ Zum anzeig seines Geschlechts auß dem Stammen Juda; sinte-
* Apud
Genebrar.
Chronol.
ad annum
4146. ex
Gen
49, 9.
mal der Stam Juda/ auß welchem Salomon gebürtig/ einen Löwen im
Panier geführet haben soll/ wie die alten * Rabbinen darvor gehalten:
die Löwen stunden da als deß Königes guardi, die ihm auffwarten/ vnd sei-
ne autorität schützen solten: die ihn erinnern solten königlicher Tugen-
den der Großmütigkeit/ Richterlicher Stärcke/ auch Wachsamkeit/
Prov. 19, 12Sanfftmut vnd Clementz; Die Vngnad eines Königes/ sagt der wei-
seste vnter den weltlichen Königen/ ist wie das brüllen eines jungen
Löwen/ aber seine Gnade ist wie Thau auff dem Grase.

Plin. l. 8. c. 16 Leoni, inquit, tantum ex feris clementia ad supplices prostratis
parcit, & ubi saevit, in viros prius quam in foeminas fremit, in infantes non nisi ma-
gna fame: credit Lybia intellectum pervenire ad eos precum.

Barth. ad Claudian. p. 606. Deliramenta uno exemplo Regiae stellae demon-
strat Luitprandus, lib. VI. Historiarum Europaearum, cap. II. cuius & subiicienda ver-
ba arbitratus sum: Est Constantinopoli domus, Palatio contigua, mirae magnitudi-
nis & pulchritudinis, quae a Graecis Megaura, quasi magna aula, dicitur. Hanc ita-
que Constantinus, tum ob Hispanorum nuntios, qui tum noviter co venerant, tum
ob me & Luitphredum hoc modo parari iussit. Aerea, sed deaurata, quaedam arbor
ante Imperatoris oculos stabat, cuius ramos ibidem aereae, diversi generis, deauratae-
que volucres replebant, quae, secundum species suas, diversarum avium voces emit-
tebant, Imprimis vero solium huiusmodi erat arte compositum, ut in momento
humile, excelsius modo, quam mox videretur sublime. Sed sedile, quoad erat im-
mensae magnitudinis, incertum utrum aerei an lignei, verum auro tecti leones quasi
custodiebant. In hac igitur duorum Eunuchorum humeris incumbens, ante Im-
peratoris praesentiam tum deductus. Quumque in adventu meo rugitum leones
emitterent, aves secundum voces suas perstreperent, nullo sum terrore, nulla admi-
ratione permotus. Tertio itaque Imperatorem pronus adorans, caput sustuli, &
quem prius moderata mensura a terra elevatum vidi, mox aliis indutum vestibus pe-
nes domus laquear sedere perspexi. Quod qualiter fieret cogitare non potui, nisi
forte eo sit subvectus ergalio, quo torcularium arbores subvehuntur. Haec Luit-
prandus, qui de mirifico illo solio addit, non potuisse ipsi loqui Imperatorem tanta
altitudine subvectum.


Aber das war Schatten: Hier die rechte Warheit! Dieser Thron
ist
über alle/ vnd nichts anders/ als die vnendliche himmlische Allmacht/
Majestät vnd Richterliche Gewalt/
mit so viel muthigen Löwen be-
Dan. 7, 10.wacht/ als Engel vnd Heerscharen sind im Himmel/ Tausendmal tau-
send dieneten ihm/ vnd Zehenhundertmal tausend stunden vor

Apoc. 22,
1. 2.
ihm: Er/ sagt der Geheimnuß-schauer Gottes/ der Evangelist Johannes/

Zeiget

Die Zwey vnd viertzigſte
zieret/ Zum anzeig ſeines Geſchlechts auß dem Stammen Juda; ſinte-
* Apud
Genebrar.
Chronol.
ad annum
4146. ex
Gen
49, 9.
mal der Stam Juda/ auß welchem Salomon gebuͤrtig/ einen Loͤwen im
Panier gefuͤhret haben ſoll/ wie die alten * Rabbinen darvor gehalten:
die Loͤwen ſtunden da als deß Koͤniges guardi, die ihm auffwarten/ vnd ſei-
ne autoritaͤt ſchuͤtzen ſolten: die ihn erinnern ſolten koͤniglicher Tugen-
den der Großmuͤtigkeit/ Richterlicher Staͤrcke/ auch Wachſamkeit/
Prov. 19, 12Sanfftmut vnd Clementz; Die Vngnad eines Koͤniges/ ſagt der wei-
ſeſte vnter den weltlichen Koͤnigen/ iſt wie das bruͤllen eines jungen
Loͤwen/ aber ſeine Gnade iſt wie Thau auff dem Graſe.

Plin. l. 8. c. 16 Leoni, inquit, tantùm ex feris clementia ad ſupplices proſtratis
parcit, & ubi ſævit, in viros prius quam in fœminas fremit, in infantes non niſi ma-
gna fame: credit Lybia intellectum pervenire ad eos precum.

Barth. ad Claudian. p. 606. Deliramenta uno exemplo Regiæ ſtellæ demon-
ſtrat Luitprandus, lib. VI. Hiſtoriarum Europæarum, cap. II. cuius & ſubiicienda ver-
ba arbitratus ſum: Eſt Conſtantinopoli domus, Palatio contigua, miræ magnitudi-
nis & pulchritudinis, quæ à Græcis Megaura, quaſi magna aula, dicitur. Hanc ita-
que Conſtantinus, tùm ob Hiſpanorum nuntios, qui tum noviter cò venerant, tùm
ob me & Luitphredum hoc modo parari iuſſit. Aerea, ſed deaurata, quædam arbor
ante Imperatoris oculos ſtabat, cuius ramos ibidem æreæ, diverſi generis, deauratæ-
que volucres replebant, quæ, ſecundum ſpecies ſuas, diverſarum avium voces emit-
tebant, Imprimis verò ſolium huiusmodi erat arte compoſitum, ut in momento
humile, excelſius modo, quàm mox videretur ſublime. Sed ſedile, quoad erat im-
menſæ magnitudinis, incertum utrum ærei an lignei, verum auro tecti leones quaſi
cuſtodiebant. In hac igitur duorum Eunuchorum humeris incumbens, ante Im-
peratoris præſentiam tum deductus. Quumque in adventu meo rugitum leones
emitterent, aves ſecundum voces ſuas perſtreperent, nullo ſum terrore, nullâ admi-
ratione permotus. Tertiò itaque Imperatorem pronus adorans, caput ſuſtuli, &
quem prius moderata menſura à terra elevatum vidi, mox aliis indutum veſtibus pe-
nes domus laquear ſedere perſpexi. Quod qualiter fieret cogitare non potui, niſi
fortè eo ſit ſubvectus ergalio, quo torcularium arbores ſubvehuntur. Hæc Luit-
prandus, qui de mirifico illo ſolio addit, non potuiſſe ipſi loqui Imperatorem tanta
altitudine ſubvectum.


Aber das war Schatten: Hier die rechte Warheit! Dieſer Thron
iſt
uͤber alle/ vñ nichts anders/ als die vnendliche him̃liſche Allmacht/
Majeſtaͤt vnd Richterliche Gewalt/
mit ſo viel muthigen Loͤwen be-
Dan. 7, 10.wacht/ als Engel vnd Heerſcharen ſind im Himmel/ Tauſendmal tau-
ſend dieneten ihm/ vnd Zehenhundertmal tauſend ſtunden vor

Apoc. 22,
1. 2.
ihm: Er/ ſagt der Geheimnuß-ſchauer Gottes/ der Evangeliſt Johannes/

Zeiget
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0618" n="1134"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Die Zwey vnd viertzig&#x017F;te</hi></fw><lb/>
zieret/ Zum anzeig &#x017F;eines Ge&#x017F;chlechts auß dem Stammen Juda; &#x017F;inte-<lb/><note place="left">* <hi rendition="#aq">Apud<lb/>
Genebrar.<lb/>
Chronol.<lb/>
ad annum<lb/>
4146. ex<lb/>
Gen</hi> 49, 9.</note>mal der Stam Juda/ auß welchem Salomon gebu&#x0364;rtig/ einen Lo&#x0364;wen im<lb/>
Panier gefu&#x0364;hret haben &#x017F;oll/ wie die alten * Rabbinen darvor gehalten:<lb/>
die Lo&#x0364;wen &#x017F;tunden da als deß Ko&#x0364;niges <hi rendition="#aq">guardi,</hi> die ihm auffwarten/ vnd &#x017F;ei-<lb/>
ne <hi rendition="#aq">autorit</hi>a&#x0364;t &#x017F;chu&#x0364;tzen &#x017F;olten: die ihn erinnern &#x017F;olten ko&#x0364;niglicher Tugen-<lb/>
den der Großmu&#x0364;tigkeit/ Richterlicher Sta&#x0364;rcke/ auch Wach&#x017F;amkeit/<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Prov.</hi> 19, 12</note>Sanfftmut vnd Clementz; <hi rendition="#fr">Die Vngnad eines Ko&#x0364;niges/</hi> &#x017F;agt der wei-<lb/>
&#x017F;e&#x017F;te vnter den weltlichen Ko&#x0364;nigen/ <hi rendition="#fr">i&#x017F;t wie das bru&#x0364;llen eines jungen<lb/>
Lo&#x0364;wen/ aber &#x017F;eine Gnade i&#x017F;t wie Thau auff dem Gra&#x017F;e.</hi></p><lb/>
          <cit>
            <quote>
              <p> <hi rendition="#aq">Plin. l. 8. c. 16 Leoni, inquit, tantùm ex feris clementia ad &#x017F;upplices pro&#x017F;tratis<lb/>
parcit, &amp; ubi &#x017F;ævit, in viros prius quam in f&#x0153;minas fremit, in infantes non ni&#x017F;i ma-<lb/>
gna fame: credit Lybia intellectum pervenire ad eos precum.</hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Barth. ad Claudian. p. 606. Deliramenta uno exemplo Regiæ &#x017F;tellæ demon-<lb/>
&#x017F;trat Luitprandus, lib. VI. Hi&#x017F;toriarum Europæarum, cap. II. cuius &amp; &#x017F;ubiicienda ver-<lb/>
ba arbitratus &#x017F;um: E&#x017F;t Con&#x017F;tantinopoli domus, Palatio contigua, miræ magnitudi-<lb/>
nis &amp; pulchritudinis, quæ à Græcis Megaura, qua&#x017F;i magna aula, dicitur. Hanc ita-<lb/>
que Con&#x017F;tantinus, tùm ob Hi&#x017F;panorum nuntios, qui tum noviter cò venerant, tùm<lb/>
ob me &amp; Luitphredum hoc modo parari iu&#x017F;&#x017F;it. Aerea, &#x017F;ed deaurata, quædam arbor<lb/>
ante Imperatoris oculos &#x017F;tabat, cuius ramos ibidem æreæ, diver&#x017F;i generis, deauratæ-<lb/>
que volucres replebant, quæ, &#x017F;ecundum &#x017F;pecies &#x017F;uas, diver&#x017F;arum avium voces emit-<lb/>
tebant, Imprimis verò &#x017F;olium huiusmodi erat arte compo&#x017F;itum, ut in momento<lb/>
humile, excel&#x017F;ius modo, quàm mox videretur &#x017F;ublime. Sed &#x017F;edile, quoad erat im-<lb/>
men&#x017F;æ magnitudinis, incertum utrum ærei an lignei, verum auro tecti leones qua&#x017F;i<lb/>
cu&#x017F;todiebant. In hac igitur duorum Eunuchorum humeris incumbens, ante Im-<lb/>
peratoris præ&#x017F;entiam tum deductus. Quumque in adventu meo rugitum leones<lb/>
emitterent, aves &#x017F;ecundum voces &#x017F;uas per&#x017F;treperent, nullo &#x017F;um terrore, nullâ admi-<lb/>
ratione permotus. Tertiò itaque Imperatorem pronus adorans, caput &#x017F;u&#x017F;tuli, &amp;<lb/>
quem prius moderata men&#x017F;ura à terra elevatum vidi, mox aliis indutum ve&#x017F;tibus pe-<lb/>
nes domus laquear &#x017F;edere per&#x017F;pexi. Quod qualiter fieret cogitare non potui, ni&#x017F;i<lb/>
fortè eo &#x017F;it &#x017F;ubvectus ergalio, quo torcularium arbores &#x017F;ubvehuntur. Hæc Luit-<lb/>
prandus, qui de mirifico illo &#x017F;olio addit, non potui&#x017F;&#x017F;e ip&#x017F;i loqui Imperatorem tanta<lb/>
altitudine &#x017F;ubvectum.</hi> </p>
            </quote>
            <bibl/>
          </cit><lb/>
          <p>Aber das war Schatten: Hier die rechte Warheit! <hi rendition="#fr">Die&#x017F;er Thron<lb/>
i&#x017F;t</hi> u&#x0364;ber alle/ vn&#x0303; nichts anders/ als <hi rendition="#fr">die vnendliche him&#x0303;li&#x017F;che Allmacht/<lb/>
Maje&#x017F;ta&#x0364;t vnd Richterliche Gewalt/</hi> mit &#x017F;o viel muthigen Lo&#x0364;wen be-<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Dan.</hi> 7, 10.</note>wacht/ als Engel vnd Heer&#x017F;charen &#x017F;ind im Himmel/ <hi rendition="#fr">Tau&#x017F;endmal tau-<lb/>
&#x017F;end dieneten ihm/ vnd Zehenhundertmal tau&#x017F;end &#x017F;tunden vor</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Apoc.</hi> 22,<lb/>
1. 2.</note><hi rendition="#fr">ihm: Er/</hi> &#x017F;agt der Geheimnuß-&#x017F;chauer Gottes/ der Evangeli&#x017F;t Johannes/<lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#fr">Zeiget</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[1134/0618] Die Zwey vnd viertzigſte zieret/ Zum anzeig ſeines Geſchlechts auß dem Stammen Juda; ſinte- mal der Stam Juda/ auß welchem Salomon gebuͤrtig/ einen Loͤwen im Panier gefuͤhret haben ſoll/ wie die alten * Rabbinen darvor gehalten: die Loͤwen ſtunden da als deß Koͤniges guardi, die ihm auffwarten/ vnd ſei- ne autoritaͤt ſchuͤtzen ſolten: die ihn erinnern ſolten koͤniglicher Tugen- den der Großmuͤtigkeit/ Richterlicher Staͤrcke/ auch Wachſamkeit/ Sanfftmut vnd Clementz; Die Vngnad eines Koͤniges/ ſagt der wei- ſeſte vnter den weltlichen Koͤnigen/ iſt wie das bruͤllen eines jungen Loͤwen/ aber ſeine Gnade iſt wie Thau auff dem Graſe. * Apud Genebrar. Chronol. ad annum 4146. ex Gen 49, 9. Prov. 19, 12 Plin. l. 8. c. 16 Leoni, inquit, tantùm ex feris clementia ad ſupplices proſtratis parcit, & ubi ſævit, in viros prius quam in fœminas fremit, in infantes non niſi ma- gna fame: credit Lybia intellectum pervenire ad eos precum. Barth. ad Claudian. p. 606. Deliramenta uno exemplo Regiæ ſtellæ demon- ſtrat Luitprandus, lib. VI. Hiſtoriarum Europæarum, cap. II. cuius & ſubiicienda ver- ba arbitratus ſum: Eſt Conſtantinopoli domus, Palatio contigua, miræ magnitudi- nis & pulchritudinis, quæ à Græcis Megaura, quaſi magna aula, dicitur. Hanc ita- que Conſtantinus, tùm ob Hiſpanorum nuntios, qui tum noviter cò venerant, tùm ob me & Luitphredum hoc modo parari iuſſit. Aerea, ſed deaurata, quædam arbor ante Imperatoris oculos ſtabat, cuius ramos ibidem æreæ, diverſi generis, deauratæ- que volucres replebant, quæ, ſecundum ſpecies ſuas, diverſarum avium voces emit- tebant, Imprimis verò ſolium huiusmodi erat arte compoſitum, ut in momento humile, excelſius modo, quàm mox videretur ſublime. Sed ſedile, quoad erat im- menſæ magnitudinis, incertum utrum ærei an lignei, verum auro tecti leones quaſi cuſtodiebant. In hac igitur duorum Eunuchorum humeris incumbens, ante Im- peratoris præſentiam tum deductus. Quumque in adventu meo rugitum leones emitterent, aves ſecundum voces ſuas perſtreperent, nullo ſum terrore, nullâ admi- ratione permotus. Tertiò itaque Imperatorem pronus adorans, caput ſuſtuli, & quem prius moderata menſura à terra elevatum vidi, mox aliis indutum veſtibus pe- nes domus laquear ſedere perſpexi. Quod qualiter fieret cogitare non potui, niſi fortè eo ſit ſubvectus ergalio, quo torcularium arbores ſubvehuntur. Hæc Luit- prandus, qui de mirifico illo ſolio addit, non potuiſſe ipſi loqui Imperatorem tanta altitudine ſubvectum. Aber das war Schatten: Hier die rechte Warheit! Dieſer Thron iſt uͤber alle/ vñ nichts anders/ als die vnendliche him̃liſche Allmacht/ Majeſtaͤt vnd Richterliche Gewalt/ mit ſo viel muthigen Loͤwen be- wacht/ als Engel vnd Heerſcharen ſind im Himmel/ Tauſendmal tau- ſend dieneten ihm/ vnd Zehenhundertmal tauſend ſtunden vor ihm: Er/ ſagt der Geheimnuß-ſchauer Gottes/ der Evangeliſt Johannes/ Zeiget Dan. 7, 10. Apoc. 22, 1. 2.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/618
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654, S. 1134. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/618>, abgerufen am 10.06.2024.