Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite
Iamq nives aetas, caput & jam sternere brumam
ceperat, Imperium aequavit cum provida menti
fatorum series, dedit ac Brunonia sceptra,
augustosq animos augusta in sede locavit.
Post quoque tritum illud, tandem patientia victrix,
pistillo donaetasuo campana sonavit
principe in urbe soli, bis quattuor exsularistis.
Sic fortunatos canos seniumque quieti
mancipat. Hinc virides niveis sub vultibus artaus
vernant, verq sedet mentis sub fronte senili
Principis, aeterno qui dignus flore juventae.
Otio at absconsus divina negotiatractat,
& Patrij purgat Sermonis sphalmata Vindex,
pro latere ac marmor Guelforum condit in urbe.
Non capitur nostro tot Laudum copia versu.
Hoc Tibi, ocelle Ducum, Fano immortale brabejum
Mnemosyne posuit, jussu stimulata Deorum,
Virtutiq domum hac mansuram erexit in aede.
Haec potuit. Meritis tantis quis digna rependat
praemia? posteritas Tegrata mente stupebit,
exstruet atque Tibi sub corde perennia fana.
Interea sero migres ad sidera sidus,
Terrarumq Deos oculis defigier in Te,
ceu speculo, patiare diu, scalaribus annis
auctior. Et subsint Mavortia Guelferbyti
valla Tuo aeternum imperio, imperioq Nepotum!
Carpe pilos Pylios. Te Pacis tempora vivum
circumdent, & Pace Senex conderis in urna.

XXXI. Pellectis hisce & memori palimpsesto inscribtis,
instans crepusculum abitum solicitabat; quem maturandum
ratus, illico per vestibulum istud arboreum, & semitam, quae
ingressum aperuerat, remeabam. Ne autem plane asumbolos
abirem, Epigrammata quaedam, quorum in transitu recordabar,

Serenis-
Iamq́ nives ætas, caput & jam ſternere brumam
ceperat, Imperium æquavit cum provida menti
fatorum ſeries, dedit ac Brunonia ſceptra,
auguſtoſq́ animos auguſta in ſede locavit.
Post quoque tritum illud, tandem patientia victrix,
piſtillo donætaſuo campana ſonavit
principe in urbe ſoli, bis quattuor exſulariſtis.
Sic fortunatos canos ſeniumq́ue quieti
mancipat. Hinc virides niveis ſub vultibus artûs
vernant, verq́ ſedet mentis ſub fronte ſenili
Principis, æterno qui dignus flore juventæ.
Otio at abſconſus divina negotiatractat,
& Patrij purgat Sermonis ſphalmata Vindex,
pro latere ac marmor Guelforum condit in urbe.
Non capitur noſtro tot Laudum copia verſu.
Hoc Tibi, ocelle Ducum, Fano immortale brabejum
Mnemoſyne poſuit, juſſu ſtimulata Deorum,
Virtutiq́ domum hâc manſuram erexit in æde.
Hæc potuit. Meritis tantis quis digna rependat
præmia? poſteritas Tegrata mente ſtupebit,
exſtruet atque Tibi ſub corde perennia fana.
Intereà ſerò migres ad ſidera ſidus,
Terrarumq́ Deos oculis defigier in Te,
ceu ſpeculo, patiare diu, ſcalaribus annis
auctior. Et ſubſint Mavortia Guelferbyti
valla Tuo æternùm imperio, imperioq́ Nepotum!
Carpe pilos Pylios. Te Pacis tempora vivum
circumdent, & Pace Senex conderis in urnâ.

XXXI. Pellectis hiſce & memori palimpſeſto inſcribtis,
inſtans crepuſculum abitum ſolicitabat; quem maturandum
ratus, illicò per veſtibulum iſtud arboreum, & ſemitam, quæ
ingreſſum aperuerat, remeabam. Ne autem planè ἀσύμβολος
abirem, Epigrammata quædam, quorum in tranſitu recordabar,

Serenis-
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div>
        <lg type="poem">
          <pb facs="#f0037"/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Iamq&#x0301; nives ætas, caput &amp; jam &#x017F;ternere brumam</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">ceperat, Imperium æquavit cum provida menti</hi> </hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">fatorum &#x017F;eries, dedit ac</hi> Brunonia &#x017F;ceptra,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">augu&#x017F;to&#x017F;q&#x0301; animos augu&#x017F;ta in &#x017F;ede locavit.</hi> </l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">Post quoque tritum illud</hi>, <hi rendition="#k">t</hi>andem patientia victrix,</l><lb/>
          <l>pi&#x017F;tillo <hi rendition="#i">donæta&#x017F;uo</hi> campana <hi rendition="#i">&#x017F;onavit</hi></l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">principe in urbe &#x017F;oli</hi>, bis quattuor <hi rendition="#i">ex&#x017F;ulari&#x017F;tis.</hi></l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">Sic fortunatos canos</hi> &#x017F;eniumq&#x0301;ue <hi rendition="#i">quieti</hi></l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">mancipat. Hinc virides niveis &#x017F;ub vultibus artûs</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">vernant, verq&#x0301; &#x017F;edet mentis &#x017F;ub fronte &#x017F;enili</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Principis, æterno qui dignus flore juventæ.</hi> </l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">Otio at ab&#x017F;con&#x017F;us</hi> divina <hi rendition="#i">negotiatractat,</hi></l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">&amp;</hi> Patrij <hi rendition="#i">purgat</hi> Sermonis <hi rendition="#i">&#x017F;phalmata</hi> <hi rendition="#k">Vindex</hi>,</l><lb/>
          <l>pro latere ac marmor Guelforum <hi rendition="#i">condit in</hi> urbe.</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Non capitur no&#x017F;tro tot Laudum copia ver&#x017F;u.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Hoc Tibi, ocelle Ducum, Fano immortale brabejum</hi> </l><lb/>
          <l>Mnemo&#x017F;yne <hi rendition="#i">po&#x017F;uit, ju&#x017F;&#x017F;u &#x017F;timulata Deorum,</hi></l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Virtutiq&#x0301; domum hâc man&#x017F;uram erexit in æde.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Hæc potuit. Meritis tantis quis digna rependat</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">præmia? po&#x017F;teritas Tegrata mente &#x017F;tupebit,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">ex&#x017F;truet atque Tibi &#x017F;ub corde perennia fana.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Intereà &#x017F;erò migres ad &#x017F;idera &#x017F;idus,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Terrarumq&#x0301; Deos oculis defigier in Te,</hi> </l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">ceu</hi> &#x017F;peculo, <hi rendition="#i">patiare diu,</hi> &#x017F;calaribus annis</l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">auctior. Et &#x017F;ub&#x017F;int Mavortia</hi> Guelferbyti</l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">valla Tuo æternùm imperio, imperioq&#x0301; Nepotum!</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Carpe pilos Pylios. Te Pacis tempora vivum</hi> </l><lb/>
          <l><hi rendition="#i">circumdent, &amp; Pace</hi> Senex <hi rendition="#i">conderis in urnâ.</hi></l>
        </lg><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq">XXXI. Pellectis hi&#x017F;ce &amp; memori palimp&#x017F;e&#x017F;to in&#x017F;cribtis,<lb/>
in&#x017F;tans crepu&#x017F;culum abitum &#x017F;olicitabat; quem maturandum<lb/>
ratus, illicò per ve&#x017F;tibulum i&#x017F;tud arboreum, &amp; &#x017F;emitam, quæ<lb/>
ingre&#x017F;&#x017F;um aperuerat, remeabam. Ne autem planè &#x1F00;&#x03C3;&#x03CD;&#x03BC;&#x03B2;&#x03BF;&#x03BB;&#x03BF;&#x03C2;<lb/>
abirem, <hi rendition="#i">Epigrammata</hi> quædam, quorum in tran&#x017F;itu recordabar,</hi><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">Serenis-</hi> </hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0037] Iamq́ nives ætas, caput & jam ſternere brumam ceperat, Imperium æquavit cum provida menti fatorum ſeries, dedit ac Brunonia ſceptra, auguſtoſq́ animos auguſta in ſede locavit. Post quoque tritum illud, tandem patientia victrix, piſtillo donætaſuo campana ſonavit principe in urbe ſoli, bis quattuor exſulariſtis. Sic fortunatos canos ſeniumq́ue quieti mancipat. Hinc virides niveis ſub vultibus artûs vernant, verq́ ſedet mentis ſub fronte ſenili Principis, æterno qui dignus flore juventæ. Otio at abſconſus divina negotiatractat, & Patrij purgat Sermonis ſphalmata Vindex, pro latere ac marmor Guelforum condit in urbe. Non capitur noſtro tot Laudum copia verſu. Hoc Tibi, ocelle Ducum, Fano immortale brabejum Mnemoſyne poſuit, juſſu ſtimulata Deorum, Virtutiq́ domum hâc manſuram erexit in æde. Hæc potuit. Meritis tantis quis digna rependat præmia? poſteritas Tegrata mente ſtupebit, exſtruet atque Tibi ſub corde perennia fana. Intereà ſerò migres ad ſidera ſidus, Terrarumq́ Deos oculis defigier in Te, ceu ſpeculo, patiare diu, ſcalaribus annis auctior. Et ſubſint Mavortia Guelferbyti valla Tuo æternùm imperio, imperioq́ Nepotum! Carpe pilos Pylios. Te Pacis tempora vivum circumdent, & Pace Senex conderis in urnâ. XXXI. Pellectis hiſce & memori palimpſeſto inſcribtis, inſtans crepuſculum abitum ſolicitabat; quem maturandum ratus, illicò per veſtibulum iſtud arboreum, & ſemitam, quæ ingreſſum aperuerat, remeabam. Ne autem planè ἀσύμβολος abirem, Epigrammata quædam, quorum in tranſitu recordabar, Serenis-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/37
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/37>, abgerufen am 29.03.2024.