Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683].

Bild:
<< vorherige Seite

Psychosophia
könne/ starcke oder schwache Sähnen habe/ hat
er eine starcke Natur und kans ertragen/ so wird
er die Warheit nicht gestehen/ sondern ver-
schweigen und außhalten/ hat er eine schwache
Natur und kans nicht außstehen/ so wird er be-
kennen/ wann es auch gleich nicht wahr ist. Dar-
um schreibet gar schön davon der H. Augusti-
nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipsa ju-
dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus
in quantalibet pace manentibus, deesse non
possunt, qualia putamus esse, quam misera,
quam dolenda: quandoquidem hi judicant, qui
conscientias eorum quos judicant, cernere ne-
queunt. Unde saepe coguntur tormentis inno-
centium testium ad alienam causam pertinen-
tem quaerere veritatem. Quid? cum in sua causa
quisque torquetur: & cum quaeritur, utrum
sit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in-
certo scelere certissimas poenas: non quia illud
commisisse detegitur, sed quia non commisisse
nescitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple-
rumque est calamitas innocentis. Et quod est
intolerabilius, magisque plangendum, rigan-
dumque, si fieri posset, fontibus lachrymarum:
cum propterea judex torqueat accusatum, ne
occidat nesciens innocentem, fit pet ignoran-
tiae miseriam, & ut tortum & innocentem oc-
cidat, quem ne innocentem occideret, torse-

rat.

Pſychoſophia
koͤnne/ ſtarcke oder ſchwache Saͤhnen habe/ hat
er eine ſtarcke Natur und kans ertragen/ ſo wird
er die Warheit nicht geſtehen/ ſondern ver-
ſchweigen und außhalten/ hat er eine ſchwache
Natur und kans nicht außſtehen/ ſo wird er be-
kennen/ wann es auch gleich nicht wahr iſt. Dar-
um ſchreibet gar ſchoͤn davon der H. Auguſti-
nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipſa ju-
dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus
in quantalibet pace manentibus, deeſſe non
poſſunt, qualia putamus eſſe, quàm miſera,
quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui
conſcientias eorum quos judicant, cernere ne-
queunt. Unde ſæpè coguntur tormentis inno-
centium teſtium ad alienam cauſam pertinen-
tem quærere veritatem. Quid? cum in ſua cauſa
quisque torquetur: & cum quæritur, utrum
ſit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in-
certo ſcelere certiſſimas pœnas: non quia illud
commiſiſſe detegitur, ſed quia non commiſiſſe
neſcitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple-
rumque eſt calamitas innocentis. Et quod eſt
intolerabilius, magisque plangendum, rigan-
dumque, ſi fieri poſſet, fontibus lachrymarum:
cum propterea judex torqueat accuſatum, ne
occidat neſciens innocentem, fit pet ignoran-
tiæ miſeriam, & ut tortum & innocentem oc-
cidat, quem ne innocentem occideret, torſe-

rat.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0338" n="280"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq">P&#x017F;ycho&#x017F;ophia</hi></fw><lb/>
ko&#x0364;nne/ &#x017F;tarcke oder &#x017F;chwache Sa&#x0364;hnen habe/ hat<lb/>
er eine &#x017F;tarcke Natur und kans ertragen/ &#x017F;o wird<lb/>
er die Warheit nicht ge&#x017F;tehen/ &#x017F;ondern ver-<lb/>
&#x017F;chweigen und außhalten/ hat er eine &#x017F;chwache<lb/>
Natur und kans nicht auß&#x017F;tehen/ &#x017F;o wird er be-<lb/>
kennen/ wann es auch gleich nicht wahr i&#x017F;t. Dar-<lb/>
um &#x017F;chreibet gar &#x017F;cho&#x0364;n davon der H. <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;ti-<lb/>
nus, <hi rendition="#i">lib. de civit. Dei</hi> 19. <hi rendition="#i">cap.</hi> 6. Quid ip&#x017F;a ju-<lb/>
dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus<lb/>
in quantalibet pace manentibus, dee&#x017F;&#x017F;e non<lb/>
po&#x017F;&#x017F;unt, qualia putamus e&#x017F;&#x017F;e, quàm mi&#x017F;era,<lb/>
quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui<lb/>
con&#x017F;cientias eorum quos judicant, cernere ne-<lb/>
queunt. Unde &#x017F;æpè coguntur tormentis inno-<lb/>
centium te&#x017F;tium ad alienam cau&#x017F;am pertinen-<lb/>
tem quærere veritatem. Quid? cum in &#x017F;ua cau&#x017F;a<lb/>
quisque torquetur: &amp; cum quæritur, utrum<lb/>
&#x017F;it nocens, cruciatur: &amp; innocens luit pro in-<lb/>
certo &#x017F;celere certi&#x017F;&#x017F;imas p&#x0153;nas: non quia illud<lb/>
commi&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e detegitur, &#x017F;ed quia non commi&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e<lb/>
ne&#x017F;citur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple-<lb/>
rumque e&#x017F;t calamitas innocentis. Et quod e&#x017F;t<lb/>
intolerabilius, magisque plangendum, rigan-<lb/>
dumque, &#x017F;i fieri po&#x017F;&#x017F;et, fontibus lachrymarum:<lb/>
cum propterea judex torqueat accu&#x017F;atum, ne<lb/>
occidat ne&#x017F;ciens innocentem, fit pet ignoran-<lb/>
tiæ mi&#x017F;eriam, &amp; ut tortum &amp; innocentem oc-<lb/>
cidat, quem ne innocentem occideret, tor&#x017F;e-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">rat.</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[280/0338] Pſychoſophia koͤnne/ ſtarcke oder ſchwache Saͤhnen habe/ hat er eine ſtarcke Natur und kans ertragen/ ſo wird er die Warheit nicht geſtehen/ ſondern ver- ſchweigen und außhalten/ hat er eine ſchwache Natur und kans nicht außſtehen/ ſo wird er be- kennen/ wann es auch gleich nicht wahr iſt. Dar- um ſchreibet gar ſchoͤn davon der H. Auguſti- nus, lib. de civit. Dei 19. cap. 6. Quid ipſa ju- dicia hominum, de hominibus, qui civitatibus in quantalibet pace manentibus, deeſſe non poſſunt, qualia putamus eſſe, quàm miſera, quàm dolenda: quandoquidem hi judicant, qui conſcientias eorum quos judicant, cernere ne- queunt. Unde ſæpè coguntur tormentis inno- centium teſtium ad alienam cauſam pertinen- tem quærere veritatem. Quid? cum in ſua cauſa quisque torquetur: & cum quæritur, utrum ſit nocens, cruciatur: & innocens luit pro in- certo ſcelere certiſſimas pœnas: non quia illud commiſiſſe detegitur, ſed quia non commiſiſſe neſcitur? Ac per hoc ignorantia judicis, ple- rumque eſt calamitas innocentis. Et quod eſt intolerabilius, magisque plangendum, rigan- dumque, ſi fieri poſſet, fontibus lachrymarum: cum propterea judex torqueat accuſatum, ne occidat neſciens innocentem, fit pet ignoran- tiæ miſeriam, & ut tortum & innocentem oc- cidat, quem ne innocentem occideret, torſe- rat.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/338
Zitationshilfe: Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683], S. 280. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/338>, abgerufen am 08.05.2024.