Non facit ille fidem simulata fronte tyrannus, Componit faciem, vapidi non pectoris aestus, Mendacem dicti affectata protervia prodit; Et sic jactator patulum descendit ad orcum! Cum sors lethali cujusvis exeat urna. Tardius aut citius, mors ultima linea rerum, Unicuique suae praefigat tempora vitae, Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra senectae, Mille modos & mille vias ex orbe migrandi Ostendat, reditum dias praecludat in auras, Membrorumque animas grata compage solutas. Vel Paradisiacos puras deducat in hortos, Vel sontes Erebi tristes detrudat in umbras, Et multos videas ob foedae crimina vitae. Heu! nunquam, nunquam exstingvendo mergier igni, Paucos ad coeli laetos emergere sedes, Non est dulce mori, bene posse mori leve non est. Curae praepediunt mordaces, officiosae, Officiunt curae quae cunctis anteferenda. Plures inviti gazas vel chara relinquunt Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi. Mors aliis festina & praematura videtur, Paucula qui numerant actorum lustra dierum! Hi crassos transisse dies, lucemque palustrem, Et sibi jam seri vitam ingemuere relictam: Adsunt tortores morbi, saevique dolores, Deplorant miseri pondus praegrande reatus, Perpetuasque sibi despondent pectore poenas. Non est dulce mori, bene posse mori leve non est.
Ut
K 4
Himmel-Schluͤſſel.
Non facit ille fidem ſimulata fronte tyrannus, Componit faciem, vapidi non pectoris æſtus, Mendacem dicti affectata protervia prodit; Et ſic jactator patulum deſcendit ad orcum! Cum ſors lethali cujusvis exeat urna. Tardius aut citius, mors ultima linea rerum, Unicuique ſuæ præfigat tempora vitæ, Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra ſenectæ, Mille modos & mille vias ex orbe migrandi Oſtendat, reditum dias præcludat in auras, Membrorumque animas grata compage ſolutas. Vel Paradiſiacos puras deducat in hortos, Vel ſontes Erebi triſtes detrudat in umbras, Et multos videas ob fœdæ crimina vitæ. Heu! nunquam, nunquam exſtingvendo mergier igni, Paucos ad cœli lætos emergere ſedes, Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt. Curæ præpediunt mordaces, officioſæ, Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda. Plures inviti gazas vel chara relinquunt Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi. Mors aliis feſtina & præmatura videtur, Paucula qui numerant actorum luſtra dierum! Hi craſſos tranſiſſe dies, lucemque paluſtrem, Et ſibi jam ſeri vitam ingemuere relictam: Adſunt tortores morbi, ſævique dolores, Deplorant miſeri pondus prægrande reatus, Perpetuasque ſibi deſpondent pectore pœnas. Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.
Ut
K 4
<TEI><text><body><divn="1"><divn="2"><divn="3"><lgtype="poem"><pbfacs="#f0571"n="151"/><fwplace="top"type="header">Himmel-Schluͤſſel.</fw><lb/><l><hirendition="#aq">Non facit ille fidem ſimulata fronte tyrannus,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Componit faciem, vapidi non pectoris æſtus,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Mendacem dicti affectata protervia prodit;</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Et ſic jactator patulum deſcendit ad orcum!</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Cum ſors lethali cujusvis exeat urna.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Tardius aut citius, mors ultima linea rerum,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Unicuique ſuæ præfigat tempora vitæ,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra ſenectæ,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Mille modos & mille vias ex orbe migrandi</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Oſtendat, reditum dias præcludat in auras,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Membrorumque animas grata compage ſolutas.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Vel Paradiſiacos puras deducat in hortos,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Vel ſontes Erebi triſtes detrudat in umbras,</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Et multos videas ob fœdæ crimina vitæ.</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq">Heu! nunquam, nunquam exſtingvendo mergier</hi></l><lb/><l><hirendition="#aq"><hirendition="#c">igni,</hi></hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Paucos ad cœli lætos emergere ſedes,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Curæ præpediunt mordaces, officioſæ,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda.</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Plures inviti gazas vel chara relinquunt</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi.</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Mors aliis feſtina & præmatura videtur,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Paucula qui numerant actorum luſtra dierum!</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Hi craſſos tranſiſſe dies, lucemque paluſtrem,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Et ſibi jam ſeri vitam ingemuere relictam:</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Adſunt tortores morbi, ſævique dolores,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Deplorant miſeri pondus prægrande reatus,</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Perpetuasque ſibi deſpondent pectore pœnas.</hi></l><lb/><l><hirendition="#c">Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.</hi></l><lb/><fwplace="bottom"type="sig"><hirendition="#aq">K 4</hi></fw><fwplace="bottom"type="catch"><hirendition="#aq">Ut</hi></fw><lb/></lg></div></div></div></body></text></TEI>
[151/0571]
Himmel-Schluͤſſel.
Non facit ille fidem ſimulata fronte tyrannus,
Componit faciem, vapidi non pectoris æſtus,
Mendacem dicti affectata protervia prodit;
Et ſic jactator patulum deſcendit ad orcum!
Cum ſors lethali cujusvis exeat urna.
Tardius aut citius, mors ultima linea rerum,
Unicuique ſuæ præfigat tempora vitæ,
Mox rapiat juvenes, mox corpora pigra ſenectæ,
Mille modos & mille vias ex orbe migrandi
Oſtendat, reditum dias præcludat in auras,
Membrorumque animas grata compage ſolutas.
Vel Paradiſiacos puras deducat in hortos,
Vel ſontes Erebi triſtes detrudat in umbras,
Et multos videas ob fœdæ crimina vitæ.
Heu! nunquam, nunquam exſtingvendo mergier
igni,
Paucos ad cœli lætos emergere ſedes,
Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.
Curæ præpediunt mordaces, officioſæ,
Officiunt curæ quæ cunctis anteferenda.
Plures inviti gazas vel chara relinquunt
Pignora, delicias oculorum & gaudia mundi.
Mors aliis feſtina & præmatura videtur,
Paucula qui numerant actorum luſtra dierum!
Hi craſſos tranſiſſe dies, lucemque paluſtrem,
Et ſibi jam ſeri vitam ingemuere relictam:
Adſunt tortores morbi, ſævique dolores,
Deplorant miſeri pondus prægrande reatus,
Perpetuasque ſibi deſpondent pectore pœnas.
Non eſt dulce mori, bene poſſe mori leve non eſt.
Ut
K 4
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 151. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/571>, abgerufen am 25.07.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.