Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Roth, Friedrich: Leichpredigt. Eisleben, 1585.

Bild:
<< vorherige Seite
EPITAPHIVM.
Hoc Comiti aceeptum ferimus, cui iusta parantes
Postremum grati soluimus officium.
Nam dilectorum iuuit caepta ardua fratrum
Et cognatorum, consilijs, studijs.
At vero ut duris non raro dulcia virgis
Pignora castigant, pectora blanda, patres:
Sic cruce dilectum vetuit Deus ipse sinistra
In fluxis solidam spem posuisse bonis.
Et tandem vitae post bis sex lustra peractae
Permisit rigido mortis agone premi.
Ille suum contra firmo solamine pectus
Fulcijt, ac semper, saluus & aeger, ait:
Dum bonitate tua potior Deus, arbiter aeui,
Dum mihi te solum non male velle scio,
Nil moror excelsi minitantia sydera coeli,
Nil, quas instabilis mundus honorat, opes.
Te quia quisquis habet, quibus indiget? omnia diues
Possideo, donec te modo possideo.
Sollicitet fidam trux desperatio mentem,
Et veluti diram mergat ad usq Stygem:
Arescant fragiles afflicti corporis artus:
Qauin vires anima nil agitante cadant:
Et, quae chara mihi in mundo sunt, perdere crudus
Tentet, meq fera tollere morte Sathan:
Anchora tu nostrae tamen es portusq salutis,
Tu mihi consilio praesidioq faues.
Tu mihi solamen, tu portio pectoris unus,
In vita & saeuae mortis agone, mei.
Haec, ait, est mea spes, hac curas vinco molestas:
Me pendere Dei de bonitate iuuat.
Haec Comiti vitam clausit fiducia nostro,
Et vitae mansit ter rata causa nouae.
Hacdonatus ouat, sedesq habitare priorcs
Respuit. Est coelum Patria tuta pijs.
Heic
EPITAPHIVM.
Hoc Comiti aceeptum ferimus, cui iuſta parantes
Poſtremum grati ſoluimus officium.
Nam dilectorum iuuit cæpta ardua fratrum
Et cognatorum, conſílijs, ſtudijs.
Āt verò ut duris non rarò dulcia virgis
Pignora caſtigant, pectora blanda, patres:
Sic cruce dilectum vetuit Deus ipſe ſíniſtra
In fluxis ſolidam ſpem poſuiſſe bonis.
Et tandem vitæ poſt bis ſex luſtra peractæ
Permiſít rigido mortis agone premi.
Ille ſuum contrà fírmo ſolamine pectus
Fulcijt, ac ſemper, ſaluus & æger, ait:
Dum bonitate tua potior Deus, arbiter æui,
Dum mihi te ſolum non malè velle ſcio,
Nil moror excelſí minitantia ſydera cœli,
Nil, quas inſtabilis mundus honorat, opes.
Te quia quisquis habet, quibus indiget? omnia diues
Poſsideo, donec te modò poſsideo.
Sollicitet fídam trux deſperatio mentem,
Et veluti diram mergat ad uſq Stygem:
Āreſcant fragiles afflicti corporis artus:
Qûin vires anima nil agitante cadant:
Et, quæ chara mihi in mundo ſunt, perdere crudus
Tentet, meq́ fera tollere morte Sathan:
Ānchora tu noſtræ tamen es portusq́ ſalutis,
Tu mihi conſílio præſídioq́ faues.
Tu mihi ſolamen, tu portio pectoris unus,
In vita & ſæuæ mortis agone, mei.
Hæc, ait, eſt mea ſpes, hac curas vinco moleſtas:
Me pendere Dei de bonitate iuuat.
Hæc Comiti vitam clauſít fíducia noſtro,
Et vitæ manſít ter rata cauſa nouæ.
Hacdonatus ouat, ſedesq́ habitare priorcs
Reſpuit. Eſt cœlum Patria tuta pijs.
Hîc
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0072" n="[72]"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">EPITAPHIVM.</hi> </hi> </fw><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hoc Comiti aceeptum ferimus, cui iu&#x017F;ta parantes</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Po&#x017F;tremum grati &#x017F;oluimus officium.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nam dilectorum iuuit cæpta ardua fratrum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et cognatorum, con&#x017F;ílijs, &#x017F;tudijs.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">&#x0100;t verò ut duris non rarò dulcia virgis</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pignora ca&#x017F;tigant, pectora blanda, patres:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sic cruce dilectum vetuit Deus ip&#x017F;e &#x017F;íni&#x017F;tra</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">In fluxis &#x017F;olidam &#x017F;pem po&#x017F;ui&#x017F;&#x017F;e bonis.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et tandem vitæ po&#x017F;t bis &#x017F;ex lu&#x017F;tra peractæ</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Permi&#x017F;ít rigido mortis agone premi.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ille &#x017F;uum contrà fírmo &#x017F;olamine pectus</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Fulcijt, ac &#x017F;emper, &#x017F;aluus &amp; æger, ait:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dum bonitate tua potior Deus, arbiter æui,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dum mihi te &#x017F;olum non malè velle &#x017F;cio,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nil moror excel&#x017F;í minitantia &#x017F;ydera c&#x0153;li,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nil, quas in&#x017F;tabilis mundus honorat, opes.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Te quia quisquis habet, quibus indiget? omnia diues</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Po&#x017F;sideo, donec te modò po&#x017F;sideo.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sollicitet fídam trux de&#x017F;peratio mentem,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et veluti diram mergat ad u&#x017F;q Stygem:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">&#x0100;re&#x017F;cant fragiles afflicti corporis artus:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Qûin vires anima nil agitante cadant:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et, quæ chara mihi in mundo &#x017F;unt, perdere crudus</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tentet, meq&#x0301; fera tollere morte Sathan:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">&#x0100;nchora tu no&#x017F;træ tamen es portusq&#x0301; &#x017F;alutis,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tu mihi con&#x017F;ílio præ&#x017F;ídioq&#x0301; faues.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tu mihi &#x017F;olamen, tu portio pectoris unus,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">In vita &amp; &#x017F;æuæ mortis agone, mei.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hæc, ait, e&#x017F;t mea &#x017F;pes, hac curas vinco mole&#x017F;tas:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Me pendere Dei de bonitate iuuat.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hæc Comiti vitam clau&#x017F;ít fíducia no&#x017F;tro,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et vitæ man&#x017F;ít ter rata cau&#x017F;a nouæ.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hacdonatus ouat, &#x017F;edesq&#x0301; habitare priorcs</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Re&#x017F;puit. E&#x017F;t c&#x0153;lum Patria tuta pijs.</hi> </l><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Hîc</hi> </fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[72]/0072] EPITAPHIVM. Hoc Comiti aceeptum ferimus, cui iuſta parantes Poſtremum grati ſoluimus officium. Nam dilectorum iuuit cæpta ardua fratrum Et cognatorum, conſílijs, ſtudijs. Āt verò ut duris non rarò dulcia virgis Pignora caſtigant, pectora blanda, patres: Sic cruce dilectum vetuit Deus ipſe ſíniſtra In fluxis ſolidam ſpem poſuiſſe bonis. Et tandem vitæ poſt bis ſex luſtra peractæ Permiſít rigido mortis agone premi. Ille ſuum contrà fírmo ſolamine pectus Fulcijt, ac ſemper, ſaluus & æger, ait: Dum bonitate tua potior Deus, arbiter æui, Dum mihi te ſolum non malè velle ſcio, Nil moror excelſí minitantia ſydera cœli, Nil, quas inſtabilis mundus honorat, opes. Te quia quisquis habet, quibus indiget? omnia diues Poſsideo, donec te modò poſsideo. Sollicitet fídam trux deſperatio mentem, Et veluti diram mergat ad uſq Stygem: Āreſcant fragiles afflicti corporis artus: Qûin vires anima nil agitante cadant: Et, quæ chara mihi in mundo ſunt, perdere crudus Tentet, meq́ fera tollere morte Sathan: Ānchora tu noſtræ tamen es portusq́ ſalutis, Tu mihi conſílio præſídioq́ faues. Tu mihi ſolamen, tu portio pectoris unus, In vita & ſæuæ mortis agone, mei. Hæc, ait, eſt mea ſpes, hac curas vinco moleſtas: Me pendere Dei de bonitate iuuat. Hæc Comiti vitam clauſít fíducia noſtro, Et vitæ manſít ter rata cauſa nouæ. Hacdonatus ouat, ſedesq́ habitare priorcs Reſpuit. Eſt cœlum Patria tuta pijs. Hîc

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/524295
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/524295/72
Zitationshilfe: Roth, Friedrich: Leichpredigt. Eisleben, 1585, S. [72]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524295/72>, abgerufen am 01.05.2024.