Mollenfeld, Johann: Christliche LeichPredigt/ Bey dem seligen Abschied. Darmstadt, 1617.Quare dolori pone modum, & tibi Vidva. Nolo sacratis consilijs DeiObmurmurare. At cottidie mihi Desideraris. Cum recordor, Care marite, tui, repente Efflentur oculi. Nam prius lupis Iungentur hoedi, montibus arduis Proni retro-labentur amnes, At citus Tybaris reuertet, Quam nostra sit mens immemor heic tui. Si fata corpus talia nunc quo Meum necarent, nil profecto Nil mihi gratius eueniret. Te quam süauis vita superstite! Clamosa nobis iurgia erant procul: Et vana lis rixae. Tanti Quei potero immemor esse amoris? Defvnctvs. Tecum süauis vita mihi fuit:Clamosa nobis iurgia erant procul Et vana lis rixae. Verum Quid gemitus, dolor & querelae Prosunt inanes? non mihi fas humo Redire, quamquam luctibus anxijs Cor vulneres, terramque matrem Perpetuis precibus fatiges. Diuina totum sic voluit Dei Lex & voluntas. Ille dedit crucem, Ille D 2
Quare dolori pone modum, & tibi Vidva. Nolo ſacratis conſilijs DeiObmurmurare. At cottidie mihi Deſideraris. Cum recordor, Care marite, tui, repentè Efflentur oculi. Namꝙ prius lupis Iungentur hœdi, montibus arduis Proni retro-labentur amnes, Atꝙ citus Tybaris reuertet, Quam noſtra ſit mens immemor heic tui. Si fata corpus talià nunc quoꝙ Meum necarent, nil profectò Nil mihi gratiùs eueniret. Te quàm ſüauis vita ſuperſtite! Clamoſa nobis iurgia erant procul: Et vana lis rixæꝙ. Tanti Quei potero immemor eſſe amoris? Defvnctvs. Tecum ſüauis vita mihi fuit:Clamoſa nobis iurgia erant procul Et vana lis rixæꝙ́. Verùm Quid gemitus, dolor & querelæ Proſunt inanes? non mihi fas humo Redire, quamquam luctibus anxijs Cor vulneres, terrámque matrem Perpetuis precibus fatiges. Diuina totùm ſic voluit Dei Lex & voluntas. Ille dedit crucem, Ille D 2
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <lg n="5"> <pb facs="#f0027" n="27"/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quare dolori pone modum, & tibi</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quodcunꝙ tandem, dum ſuperas, Deus</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Imponet, æquê perfer, vt ne</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Murmura commoueant Tonantem.</hi> </hi> </hi> </l> </lg><lb/> <lg n="6"> <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Vidva.</hi> </hi> </hi> </head><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nolo ſacratis conſilijs Dei</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Obmurmurare. At cottidie mihi</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Deſideraris. Cum recordor,</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Care marite, tui, repentè</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Efflentur oculi. Namꝙ prius lupis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Iungentur hœdi, montibus arduis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">P<hi rendition="#i">roni retro-labentur amnes,</hi></hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Atꝙ citus Tybaris reuertet,</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quam noſtra ſit mens immemor heic tui.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Si fata corpus talià nunc quoꝙ</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Meum necarent, nil profectò</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nil mihi gratiùs eueniret.</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Te quàm ſüauis vita ſuperſtite!</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Clamoſa nobis iurgia erant procul:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et vana lis rixæꝙ. Tanti</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quei potero immemor eſſe amoris?</hi> </hi> </hi> </l> </lg><lb/> <lg n="7"> <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Defvnctvs.</hi> </hi> </hi> </head><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Tecum ſüauis vita mihi fuit:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Clamoſa nobis iurgia erant procul</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et vana lis rixæꝙ́. Verùm</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quid gemitus, dolor & querelæ</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">P<hi rendition="#i">roſunt inanes? non mihi fas humo</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Redire, quamquam luctibus anxijs</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Cor vulneres, terrámque matrem</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">P<hi rendition="#i">erpetuis precibus fatiges.</hi></hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Diuina totùm ſic voluit</hi> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Dei</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Lex & voluntas. Ille dedit crucem,</hi> </hi> </l><lb/> <fw type="sig" place="bottom"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">D</hi> 2</hi> </fw> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ille</hi> </hi> </fw><lb/> </lg> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [27/0027]
Quare dolori pone modum, & tibi
Quodcunꝙ tandem, dum ſuperas, Deus
Imponet, æquê perfer, vt ne
Murmura commoueant Tonantem.
Vidva.
Nolo ſacratis conſilijs Dei
Obmurmurare. At cottidie mihi
Deſideraris. Cum recordor,
Care marite, tui, repentè
Efflentur oculi. Namꝙ prius lupis
Iungentur hœdi, montibus arduis
Proni retro-labentur amnes,
Atꝙ citus Tybaris reuertet,
Quam noſtra ſit mens immemor heic tui.
Si fata corpus talià nunc quoꝙ
Meum necarent, nil profectò
Nil mihi gratiùs eueniret.
Te quàm ſüauis vita ſuperſtite!
Clamoſa nobis iurgia erant procul:
Et vana lis rixæꝙ. Tanti
Quei potero immemor eſſe amoris?
Defvnctvs.
Tecum ſüauis vita mihi fuit:
Clamoſa nobis iurgia erant procul
Et vana lis rixæꝙ́. Verùm
Quid gemitus, dolor & querelæ
Proſunt inanes? non mihi fas humo
Redire, quamquam luctibus anxijs
Cor vulneres, terrámque matrem
Perpetuis precibus fatiges.
Diuina totùm ſic voluit Dei
Lex & voluntas. Ille dedit crucem,
Ille
D 2
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/524107 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/524107/27 |
Zitationshilfe: | Mollenfeld, Johann: Christliche LeichPredigt/ Bey dem seligen Abschied. Darmstadt, 1617, S. 27. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524107/27>, abgerufen am 25.07.2024. |