Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591.

Bild:
<< vorherige Seite
letzte Seite

surpare poterit: non maeremus, quod talem
amisimus, sed gratias agimus, quod habui-
mus, immo habemus. DEO enim vivunt
omnia, & quic quid reuertitur ad Dominum,
in familiae numero computatur.

Neque vero, Magnifice Domine Rector,
Reuerendi, Amplissimi clarissimi prudentissi
mi viri, & vos genere ac studijs ornatiss. Iu-
uenes, infic iabitur, solatio sibi, at neccssarijs
suis magno fuisse augustam hanc & honori-
ficam vestram praesentiam: vnde piam agno-
scit singulorum
sumpatheian, propensionem
singularem: & adgratia nimi significationem
omnemvltro seipsum offert. Quam, voce, vel
sua, nisi morbus & dolor intercluderent, vel
mea hac humili, testatam faceret prolixius, si
abs homine vos, & non aliunde potius, pieta-
tis praemia expectare, mecum statueret. Ex-
pectabitis enim ab ipso rerum vniuersarum
autore ac Domino, qui vitam vobis, quamdiu

volet, & o vtinam diu velit, incolumem,
quae ad vitae tandem beatissimae
possessionem expetitis, om-
nia largietur.
Dixi.

ſurpare poterit: non mæremus, quòd talem
amiſimus, ſed gratias agimus, quòd habui-
mus, immò habemus. DEO enim vivunt
omnia, & quic quìd reuertitur ad Dominum,
in familiæ numero computatur.

Neque verò, Magnifice Domine Rector,
Reuerendi, Ampliſsimi clariſsimi prudentiſsi
miꝗ́ virì, & vos genere ac ſtudijs ornatiſs. Iu-
uenes, infic iabitur, ſolatio ſibi, atꝗ́ neccſſarijs
ſuis magno fuiſſe auguſtam hanc & honori-
ficam veſtram præſentiam: vnde piam agno-
ſcit ſingulorum
συμϖάϑειαν, propenſionemꝗ́
ſingularem: & adgratia nimi ſignificationem
omnemvltrò ſeipſum offert. Quam, voce, vel
ſua, niſi morbus & dolor intercluderent, vel
mea hac humili, teſtatam faceret prolixiùs, ſi
abs homine vos, & non aliunde potius, pieta-
tis præmìa expectare, mecum ſtatueret. Ex-
pectabitis ením ab ipſo rerum vniuerſarum
autore ac Domino, qui vitam vobis, quamdiu

volet, & ò vtinam diu velìt, incolumem,
quæꝗ ad vitæ tandem beatiſsimæ
poſſeſſionem expetitis, om-
nia largietur.
Dixi.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsOtherPublication" n="1">
        <p>
          <pb facs="#f0051" n="[51]"/> <hi rendition="#aq">&#x017F;urpare poterit: non mæremus, quòd talem<lb/>
ami&#x017F;imus, &#x017F;ed gratias agimus, quòd habui-<lb/>
mus, immò habemus. <hi rendition="#g">DEO</hi> enim vivunt<lb/>
omnia, &amp; quic quìd reuertitur ad Dominum,<lb/>
in familiæ numero computatur.</hi> </p><lb/>
        <p><hi rendition="#aq">Neque verò, Magnifice Domine Rector,<lb/>
Reuerendi, Ampli&#x017F;simi clari&#x017F;simi prudenti&#x017F;si<lb/>
mi&#xA757;&#x0301; virì, &amp; vos genere ac &#x017F;tudijs ornati&#x017F;s. Iu-<lb/>
uenes, infic iabitur, &#x017F;olatio &#x017F;ibi, at&#xA757;&#x0301; necc&#x017F;&#x017F;arijs<lb/>
&#x017F;uis magno fui&#x017F;&#x017F;e augu&#x017F;tam hanc &amp; honori-<lb/>
ficam ve&#x017F;tram præ&#x017F;entiam: vnde piam agno-<lb/>
&#x017F;cit &#x017F;ingulorum</hi> &#x03C3;&#x03C5;&#x03BC;&#x03D6;&#x03AC;&#x03D1;&#x03B5;&#x03B9;&#x03B1;&#x03BD;, <hi rendition="#aq">propen&#x017F;ionem&#xA757;&#x0301;<lb/>
&#x017F;ingularem<hi rendition="#i">:</hi> &amp; adgratia nimi &#x017F;ignificationem<lb/>
omnemvltrò &#x017F;eip&#x017F;um offert. Quam, voce, vel<lb/>
&#x017F;ua, ni&#x017F;i morbus &amp; dolor intercluderent, vel<lb/>
mea hac humili, te&#x017F;tatam faceret prolixiùs, &#x017F;i<lb/>
abs homine vos, &amp; non aliunde potius, pieta-<lb/>
tis præmìa expectare, mecum &#x017F;tatueret. Ex-<lb/>
pectabitis ením ab ip&#x017F;o rerum vniuer&#x017F;arum<lb/>
autore ac Domino, qui vitam vobis, quamdiu</hi><lb/><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">volet, &amp; ò vtinam diu velìt, incolumem,<lb/>
quæ&#xA757; ad vitæ tandem beati&#x017F;simæ<lb/>
po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ionem expetitis, om-<lb/>
nia largietur.<lb/>
Dixi.</hi></hi></p>
      </div><lb/>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[51]/0051] ſurpare poterit: non mæremus, quòd talem amiſimus, ſed gratias agimus, quòd habui- mus, immò habemus. DEO enim vivunt omnia, & quic quìd reuertitur ad Dominum, in familiæ numero computatur. Neque verò, Magnifice Domine Rector, Reuerendi, Ampliſsimi clariſsimi prudentiſsi miꝗ́ virì, & vos genere ac ſtudijs ornatiſs. Iu- uenes, infic iabitur, ſolatio ſibi, atꝗ́ neccſſarijs ſuis magno fuiſſe auguſtam hanc & honori- ficam veſtram præſentiam: vnde piam agno- ſcit ſingulorum συμϖάϑειαν, propenſionemꝗ́ ſingularem: & adgratia nimi ſignificationem omnemvltrò ſeipſum offert. Quam, voce, vel ſua, niſi morbus & dolor intercluderent, vel mea hac humili, teſtatam faceret prolixiùs, ſi abs homine vos, & non aliunde potius, pieta- tis præmìa expectare, mecum ſtatueret. Ex- pectabitis ením ab ipſo rerum vniuerſarum autore ac Domino, qui vitam vobis, quamdiu volet, & ò vtinam diu velìt, incolumem, quæꝗ ad vitæ tandem beatiſsimæ poſſeſſionem expetitis, om- nia largietur. Dixi.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/511528
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/511528/51
Zitationshilfe: Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591, S. [51]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/511528/51>, abgerufen am 28.03.2024.