Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

defunctis adijcimur, quam illos ad nos redu-
cimus, frena laxare, quam fluxae illius condi-
tionis nostrae causas rimari, & ad pium e vita
abitum nos parare iubemur. Qua in re
cum omisso valde simus animo, ac supra
modum negligentes; Et vero nihil sese men
tibus hominum profundius insinuet, tenaci-
us haereat, efficacius moueat, quam exempla
quae vti singularia sensibus obuia sunt, & iu-
dicari a quiuis sine negotio possunt: Subin-
de natura, sive potius arbiter naturae DEVS
quasi in theatrum, summorum infimorum
hominum funera, tanquam
ektupa fragilitatis
nostrae producit: Vt si futura mentis nostrae
caligine minus prospiciamus, praeterita in-
curia animi facile obliviscamur, saltem prae
sentia negligere prorsus non possimus. Illo-
rum autem etsi forte naturae aliqui conce-
dant, pleros tamen deijci cernimus ante,
quam lapsum sibi propinquum, vel aetatis
vel virium monitu prouideant. Quo vigi
li magis animo oculis isti nos momento
praestolari, ac paratos esse conuenit, ex cuius

recte
E 3

defunctis adijcimur, quàm illos ad nos redu-
cimus, frena laxare, quàm fluxæ illius condi-
tionis noſtræ cauſas rimari, & ad pium è vita
abitum nos parare iubemur. Qua in re
cum omiſſo valde ſimus animo, ac ſupra
modum negligentes; Et vero nìhil ſeſe men
tibus hominum profundius inſinuet, tenaci-
us hæreat, efficacius moueat, quam exempla
quæ vti ſingularia ſenſibus obuia ſunt, & iu-
dicari à quiuis ſine negotio poſſunt: Subin-
de natura, ſive potius arbiter naturæ DEVS
quaſi in theatrum, ſummorum infimorum
hominum funera, tanquam
ἔκτυπα fragilitatis
noſtræ producit: Vt ſi futura mentis noſtræ
caligine minus proſpiciamus, præterita in-
curia anìmi facìle obliviſcamur, ſaltem præ
ſentia negligere prorſus non poſſimus. Illo-
rum autem etſi forte naturæ aliqui conce-
dant, pleroſꝗ tamen deijci cernimus ante,
quam lapſum ſibi propinquum, vel ætatis
vel virium monitu prouideant. Quo vigi
li magis animo oculiſꝗ iſti nos momento
præſtolari, ac paratos eſſe conuenit, ex cuìus

recte
E 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsProgrammaAcademicum" n="1">
        <p><pb facs="#f0037" n="[37]"/><hi rendition="#aq">defunctis adijcimur, quàm illos ad nos redu-<lb/>
cimus, frena laxare, quàm fluxæ illius condi-<lb/>
tionis no&#x017F;træ cau&#x017F;as rimari, &amp; ad pium è vita<lb/>
abitum nos parare iubemur. Qua in re<lb/>
cum omi&#x017F;&#x017F;o valde &#x017F;imus animo, ac &#x017F;upra<lb/>
modum negligentes; Et vero nìhil &#x017F;e&#x017F;e men<lb/>
tibus hominum profundius in&#x017F;inuet, tenaci-<lb/>
us hæreat, efficacius moueat, quam exempla<lb/>
quæ vti &#x017F;ingularia &#x017F;en&#x017F;ibus obuia &#x017F;unt, &amp; iu-<lb/>
dicari à quiuis &#x017F;ine negotio po&#x017F;&#x017F;unt: Subin-<lb/>
de natura, &#x017F;ive potius arbiter naturæ <hi rendition="#g">DEVS</hi><lb/>
qua&#x017F;i in theatrum, &#x017F;ummorum infimorum<lb/>
hominum funera, tanquam</hi> &#x1F14;&#x03BA;&#x03C4;&#x03C5;&#x03C0;&#x03B1; <hi rendition="#aq">fragilitatis<lb/>
no&#x017F;træ producit: Vt &#x017F;i futura mentis no&#x017F;træ<lb/>
caligine minus pro&#x017F;piciamus, præterita in-<lb/>
curia anìmi facìle oblivi&#x017F;camur, &#x017F;altem præ<lb/>
&#x017F;entia negligere pror&#x017F;us non po&#x017F;&#x017F;imus. Illo-<lb/>
rum autem et&#x017F;i forte naturæ aliqui conce-<lb/>
dant, plero&#x017F;&#xA757; tamen deijci cernimus ante,<lb/>
quam lap&#x017F;um &#x017F;ibi propinquum, vel ætatis<lb/>
vel virium monitu prouideant. Quo vigi<lb/>
li magis animo oculi&#x017F;&#xA757; i&#x017F;ti nos momento<lb/>
præ&#x017F;tolari, ac paratos e&#x017F;&#x017F;e conuenit, ex cuìus</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">E</hi> 3</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">recte</hi></fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[37]/0037] defunctis adijcimur, quàm illos ad nos redu- cimus, frena laxare, quàm fluxæ illius condi- tionis noſtræ cauſas rimari, & ad pium è vita abitum nos parare iubemur. Qua in re cum omiſſo valde ſimus animo, ac ſupra modum negligentes; Et vero nìhil ſeſe men tibus hominum profundius inſinuet, tenaci- us hæreat, efficacius moueat, quam exempla quæ vti ſingularia ſenſibus obuia ſunt, & iu- dicari à quiuis ſine negotio poſſunt: Subin- de natura, ſive potius arbiter naturæ DEVS quaſi in theatrum, ſummorum infimorum hominum funera, tanquam ἔκτυπα fragilitatis noſtræ producit: Vt ſi futura mentis noſtræ caligine minus proſpiciamus, præterita in- curia anìmi facìle obliviſcamur, ſaltem præ ſentia negligere prorſus non poſſimus. Illo- rum autem etſi forte naturæ aliqui conce- dant, pleroſꝗ tamen deijci cernimus ante, quam lapſum ſibi propinquum, vel ætatis vel virium monitu prouideant. Quo vigi li magis animo oculiſꝗ iſti nos momento præſtolari, ac paratos eſſe conuenit, ex cuìus recte E 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/511528
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/511528/37
Zitationshilfe: Wenzel, Andreas: Von rechter Prob vnd merckzeichen Christgläubiger menschen. Frankfurt (Oder), 1591, S. [37]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/511528/37>, abgerufen am 24.04.2024.