Hoepner, Johann: Christliche Leichpredigt Vber das Trostsprüchlein des 42. Psalms. Leipzig, 1632.lenter poterit contestari. Nam ab Anno 1626. quo in il- scien-
lenter poterit conteſtari. Nam ab Anno 1626. quo in il- ſcien-
<TEI> <text> <body> <div type="fsAcademicOration" n="1"> <p><pb facs="#f0028" n="[28]"/><hi rendition="#aq">lenter poterit conteſtari. Nam ab Anno 1626. quo in il-<lb/> lud receptus, atq; ita novâ dignitate ornatus fuit, nihil<lb/> eorum, quæ à Collegâ fideli atq; induſtrio requiruntur,<lb/> aut omiſit, aut tractavit ſegnitèr: ſed tantâ alacritate<lb/> muneris ſui partes obiit, ut non modò in ſe nihil patere-<lb/> tur deſiderari, ſed Dominos quoq; Collegas ſuos, quâ-<lb/> cunq; ratione poterat, promptiſſimè ſublevaret. Qvem-<lb/> admodum verò in publicis minimè ſegnis aut remiſſus<lb/> fuit: ita privatam qvoq; rem curavit qvàm diligentiſſi-<lb/> mè. Poſtqvam enim Anno 1626. die 11. Septemb. re-<lb/> bus ſuis ita ferentibus, matrimonio ſibi junxerat, Virgi-<lb/> nem pudiciſſimam <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Magdalenam,</hi></hi> Viri integerrimi<lb/> Johannis</hi> Scholtzens/ <hi rendition="#aq">Civis, & Muſici Lipſienſis filiam,<lb/> relictam nunc viduam mœſtiſſimam, ex ea annis ſequen-<lb/> tibus unius filioli (qvi tamen non diu fuit ſuperſtes) &<lb/> duarum filiolarum pater factus, in id non ſolùm, ut in<lb/> pacato, atq; tranquillo conjugio ſoboles chariſſima piè,<lb/> & honeſtè educaretur, omni curâ incubuit, ſed & rebus<lb/> ſuis, qvantum qvidem in hâc temporum deploratorum<lb/> difficultate potuit, proſpexit prudentiſſimè, nec eorum<lb/> qvicqvam, qvæ bonum decent patremfamiliâs, intermi-<lb/> ſit. Cæterùm pietatem non privatim modò, Sacra Bi-<lb/> blia, & Orthodoxorum Theologorum ſcripta aſſiduè<lb/> legendo, ac meditando, ſed & publicè, Sacras concio-<lb/> nes devotè audiendo, mutuæq́; dilectionis Sacramento<lb/> ad fidei confirmationem, ſæpiùs debitâ cum reverentiâ<lb/> utendo, vel inprimis coluit, eoq́; tantum profecit, ut<lb/> non ſciret duntaxat, qvæ <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Deo,</hi></hi> quæ ſibi, qvæ proximo<lb/> præſtanda, ſed præſtaret etiam, qvoad fieri per huma-<lb/> nam infirmitatem licebar; præſtiturus etiam porrò, glo-<lb/> riæq́; divinæ, & juventutis Academicæ emolumento o-<lb/> peraturus unicè, niſi fragile illud vas, in qvo tantus rectè</hi><lb/> <fw type="catch" place="bottom"><hi rendition="#aq">ſcien-</hi></fw><lb/></p> </div> </body> </text> </TEI> [[28]/0028]
lenter poterit conteſtari. Nam ab Anno 1626. quo in il-
lud receptus, atq; ita novâ dignitate ornatus fuit, nihil
eorum, quæ à Collegâ fideli atq; induſtrio requiruntur,
aut omiſit, aut tractavit ſegnitèr: ſed tantâ alacritate
muneris ſui partes obiit, ut non modò in ſe nihil patere-
tur deſiderari, ſed Dominos quoq; Collegas ſuos, quâ-
cunq; ratione poterat, promptiſſimè ſublevaret. Qvem-
admodum verò in publicis minimè ſegnis aut remiſſus
fuit: ita privatam qvoq; rem curavit qvàm diligentiſſi-
mè. Poſtqvam enim Anno 1626. die 11. Septemb. re-
bus ſuis ita ferentibus, matrimonio ſibi junxerat, Virgi-
nem pudiciſſimam Magdalenam, Viri integerrimi
Johannis Scholtzens/ Civis, & Muſici Lipſienſis filiam,
relictam nunc viduam mœſtiſſimam, ex ea annis ſequen-
tibus unius filioli (qvi tamen non diu fuit ſuperſtes) &
duarum filiolarum pater factus, in id non ſolùm, ut in
pacato, atq; tranquillo conjugio ſoboles chariſſima piè,
& honeſtè educaretur, omni curâ incubuit, ſed & rebus
ſuis, qvantum qvidem in hâc temporum deploratorum
difficultate potuit, proſpexit prudentiſſimè, nec eorum
qvicqvam, qvæ bonum decent patremfamiliâs, intermi-
ſit. Cæterùm pietatem non privatim modò, Sacra Bi-
blia, & Orthodoxorum Theologorum ſcripta aſſiduè
legendo, ac meditando, ſed & publicè, Sacras concio-
nes devotè audiendo, mutuæq́; dilectionis Sacramento
ad fidei confirmationem, ſæpiùs debitâ cum reverentiâ
utendo, vel inprimis coluit, eoq́; tantum profecit, ut
non ſciret duntaxat, qvæ Deo, quæ ſibi, qvæ proximo
præſtanda, ſed præſtaret etiam, qvoad fieri per huma-
nam infirmitatem licebar; præſtiturus etiam porrò, glo-
riæq́; divinæ, & juventutis Academicæ emolumento o-
peraturus unicè, niſi fragile illud vas, in qvo tantus rectè
ſcien-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/510784 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/510784/28 |
Zitationshilfe: | Hoepner, Johann: Christliche Leichpredigt Vber das Trostsprüchlein des 42. Psalms. Leipzig, 1632, S. [28]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/510784/28>, abgerufen am 28.07.2024. |