Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641.Hujus nunc merito Tibi mors ploranda, Marite, est: Rei columna quae fuit domesticae: Quae fuit ingenua virtute & moribus aucta; Pietate vera quae Patrem coluit DEUM. Turbae inopum semper memor extitit, at pudica, Patiens in istis bellicis periculis: Ac ea quae possunt uxorem ornare probatam, In hac locum suum occuparunt omnia. Non sit flenda igitur? plangat Gryphoreia Turba Hanc, at ponat hoc pium Exemplar sibi. Quin Viduus plangat, quid enim Vir Conjuge cassus? Nae sauciata anima est in aegro corpore. AEdes quid Dominae cura fide carentes? Domesticorum sane Anarchia impotens. Hinc tristi viduo Domus Imperfecta relictaExHom. Ilia. b . 701. Domos emi- teles. Quis non dolorem dicet esse maximum? (est; Verum flecte animum, Vir praestantissime, moe- Omnes magno pectore aerumnas doma. (stum Summus Iöva dabit post nubila densa serenos Soles, dabit gaudium post tristia. Sunalgesas Dn. Patrono & Con- sangvineo suo scrib. Jacobus Wildius Gryphib. Gymnasri Vratislaviensis Eli- sabetani Alumnus. Epitaphium.
Hujus nunc meritò Tibi mors ploranda, Marite, est: Rei columna quæ fuit domeſticæ: Quæ fuit ingenuâ virtute & moribus aucta; Pietate verâ quæ Patrem coluit DEUM. Turbæ inopum ſemper memor extitit, atꝙ́ pudica, Patiensꝙ in iſtis bellicis periculis: Ac ea quæ poſsunt uxorem ornare probatam, In hac locum ſuum occuparunt omnia. Non ſit flenda igitur? plangat Gryphoréïa Turba Hanc, atꝙ́ ponat hoc pium Exemplar ſibi. Quin Viduus plangat, quid enim Vir Conjuge caſsus? Næ ſauciata anima est in ægro corpore. Ædes quid Dominæ curâꝙ́ fideꝙ́ carentes? Domeſticorum ſanè Anarchia impotens. Hinc triſti viduo Domus Imperfecta relictaExHom. Ilia. β ꝟ. 701. Δόμος ἡμι- τελής. Quis non dolorem dicet eſse maximum? (eſt; Verùm flecte animum, Vir præſtantisſime, mœ- Omnesꝙ́ magno pectore ærumnas doma. (ſtum Summus Iöva dabit poſt nubila denſa ſerenos Soles, dabitꝙ́ gaudium poſt triſtia. Συναλγήσας Dn. Patrono & Con- ſangvineo ſuo ſcrib. Jacobus Wildius Gryphib. Gymnaſri Vratislavienſis Eli- ſabetani Alumnus. Epitaphium.
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <pb facs="#f0083" n="[83]"/> <lg xml:id="poem3b" prev="#poem3a" type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hujus nunc meritò Tibi mors ploranda, Marite, est:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Rei columna quæ fuit domeſticæ:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quæ fuit ingenuâ virtute & moribus aucta;</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Pietate verâ quæ Patrem coluit DEUM.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Turbæ inopum ſemper memor extitit, atꝙ́ pudica,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Patiensꝙ in iſtis bellicis periculis:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ac ea quæ poſsunt uxorem ornare probatam,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">In hac locum ſuum occuparunt omnia.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Non ſit flenda igitur? plangat Gryphoréïa Turba</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hanc, atꝙ́ ponat hoc pium Exemplar ſibi.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quin Viduus plangat, quid enim Vir Conjuge caſsus?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Næ ſauciata anima est in ægro corpore.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ædes quid Dominæ curâꝙ́ fideꝙ́ carentes?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Domeſticorum ſanè Anarchia impotens.</hi> </hi> </l><lb/> <l xml:id="line2a" next="#line2b"> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Hinc triſti viduo</hi> Domus Imperfecta <hi rendition="#i">relicta</hi></hi> </l> <note place="right"><hi rendition="#aq">ExHom. Ilia.</hi><lb/> β <hi rendition="#aq">ꝟ</hi>. 701.<lb/> Δόμος ἡμι-<lb/> τελής.</note><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quis non dolorem dicet eſse maximum?</hi> </hi> </l> <space dim="horizontal"/> <l xml:id="line2b" prev="#line2a"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#et">(eſt;</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l xml:id="line3a" next="#line3b"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Verùm flecte animum, Vir præſtantisſime, mœ-</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Omnesꝙ́ magno pectore ærumnas doma.</hi> </hi> </l> <l xml:id="line3b" prev="#line3a"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#et">(ſtum</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Summus Iöva dabit poſt nubila denſa ſerenos</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Soles, dabitꝙ́ gaudium poſt triſtia.</hi> </hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et">Συναλγήσας <hi rendition="#aq">Dn. Patrono & Con-<lb/> ſangvineo ſuo ſcrib.<lb/><hi rendition="#k">Jacobus Wildius</hi> Gryphib.<lb/> Gymnaſri Vratislavienſis Eli-<lb/> ſabetani Alumnus.</hi></hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Epitaphium.</hi> </hi> </fw><lb/> </div> </body> </text> </TEI> [[83]/0083]
Hujus nunc meritò Tibi mors ploranda, Marite, est:
Rei columna quæ fuit domeſticæ:
Quæ fuit ingenuâ virtute & moribus aucta;
Pietate verâ quæ Patrem coluit DEUM.
Turbæ inopum ſemper memor extitit, atꝙ́ pudica,
Patiensꝙ in iſtis bellicis periculis:
Ac ea quæ poſsunt uxorem ornare probatam,
In hac locum ſuum occuparunt omnia.
Non ſit flenda igitur? plangat Gryphoréïa Turba
Hanc, atꝙ́ ponat hoc pium Exemplar ſibi.
Quin Viduus plangat, quid enim Vir Conjuge caſsus?
Næ ſauciata anima est in ægro corpore.
Ædes quid Dominæ curâꝙ́ fideꝙ́ carentes?
Domeſticorum ſanè Anarchia impotens.
Hinc triſti viduo Domus Imperfecta relicta
Quis non dolorem dicet eſse maximum? (eſt;
Verùm flecte animum, Vir præſtantisſime, mœ-
Omnesꝙ́ magno pectore ærumnas doma. (ſtum
Summus Iöva dabit poſt nubila denſa ſerenos
Soles, dabitꝙ́ gaudium poſt triſtia.
Συναλγήσας Dn. Patrono & Con-
ſangvineo ſuo ſcrib.
Jacobus Wildius Gryphib.
Gymnaſri Vratislavienſis Eli-
ſabetani Alumnus.
Epitaphium.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427/83 |
Zitationshilfe: | Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641, S. [83]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/386427/83>, abgerufen am 16.02.2025. |