Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Schmuck, Vincentius: Leichpredigt/ Von dem guten Lande. Leipzig, 1611.

Bild:
<< vorherige Seite
Quae modo mater erat fido sociata marito,
Occidit, ut prati flos cadit, umbra fugit.
Quiq maritus erat, viduus modo tristis & orbus
Filiolus vera matre relictus adest.
Quis non ingentes gemitus det pectore ab im o?
Quis nolit lachrymis ora rigare pijs?
Ah importune cadis heu sidißima conjunx
Unica spes decus atque una columna domus.
Binos jam linquis teneros, maestumq parentem
Filiolos, veri foedera coniugij.
Sed licet haud nimium querulo indulgere dolori,
Luctus enim certum debet habere modum.
Sic visum superis, sic fert Prudentia vitae
Nostrae cum Christo vivere cumq mori.
Sic visum superis divino Numine cuncta
Fiunt. Hoc Christo, est dulce, vocante mori
Siste igitur lachrymas, aegrum nunc siste dolorem:
Morigeros etenim nos decet esse Deo.
Siste precor lachrymas, placidus te subjice Christo,
Et placidus placide hoc pergrave perfer onus.
Interea corpus placide requiescit in urna,
Expectans reditum Christe benigne tuum.
Tempore postremo tunc glorificata resurget,
Quae jam fit foedis vermibus esca, caro.
Adponit
Paulus Vockelius LL. stud.
affinis.
Vita
Quæ modò mater erat fido ſociata marito,
Occidit, ut prati flos cadit, umbra fugit.
Quiq́ maritus erat, viduus modò triſtis & orbus
Filiolus verâ matre relictus adeſt.
Quis non ingentes gemitus det pectore ab im o?
Quis nolit lachrymis ora rigare pijs?
Ah importunè cadis heu ſidißima conjunx
Unica ſpes decus atque una columna domus.
Binos jam linquis teneros, mæſtumq́ parentem
Filiolos, veri fœdera coniugij.
Sed licet haud nimium querulo indulgere dolori,
Luctus enim certum debet habere modum.
Sic viſum ſuperis, ſic fert Prudentia vitæ
Noſtræ cum Chriſto vivere cumq́ mori.
Sic viſum ſuperis divino Numine cuncta
Fiunt. Hoc Christo, eſt dulce, vocante mori
Siſte igitur lachrymas, ægrum nunc ſiſte dolorem:
Morigeros etenim nos decet eſſe Deo.
Siſte precor lachrymas, placidus te ſubjice Christo,
Et placidus placidè hoc pergrave perfer onus.
Intereà corpus placidè requieſcit in urna,
Expectans reditum Christe benigne tuum.
Tempore poſtremo tunc glorificata reſurget,
Quæ jam fit fœdis vermibus eſca, caro.
Adponit
Paulus Vockelius LL. ſtud.
affinis.
Vita
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div type="fsEpicedia" n="1">
        <div n="2">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0024"/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quæ modò mater erat fido &#x017F;ociata marito,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Occidit, ut prati flos cadit, umbra fugit.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quiq&#x0301; maritus erat, viduus modò tri&#x017F;tis &amp; orbus</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Filiolus verâ matre relictus ade&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quis non ingentes gemitus det pectore ab im o?</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quis nolit lachrymis ora rigare pijs?</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ah importunè cadis heu &#x017F;idißima conjunx</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Unica &#x017F;pes decus atque una columna domus.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Binos jam linquis teneros, mæ&#x017F;tumq&#x0301; parentem</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Filiolos, veri f&#x0153;dera coniugij.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sed licet haud nimium querulo indulgere dolori,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Luctus enim certum debet habere modum.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sic vi&#x017F;um &#x017F;uperis, &#x017F;ic fert Prudentia vitæ</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">No&#x017F;træ cum Chri&#x017F;to vivere cumq&#x0301; mori.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sic vi&#x017F;um &#x017F;uperis divino Numine cuncta</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Fiunt. Hoc <hi rendition="#k"><hi rendition="#g">C<hi rendition="#i">hristo,</hi></hi></hi> e&#x017F;t dulce, vocante mori</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Si&#x017F;te igitur lachrymas, ægrum nunc &#x017F;i&#x017F;te dolorem:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Morigeros etenim nos decet e&#x017F;&#x017F;e Deo.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Si&#x017F;te precor lachrymas, placidus te &#x017F;ubjice <hi rendition="#k"><hi rendition="#g">C<hi rendition="#i">hristo,</hi></hi></hi></hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et placidus placidè hoc pergrave perfer onus.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Intereà corpus placidè requie&#x017F;cit in urna,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Expectans reditum <hi rendition="#k">C<hi rendition="#i">hriste</hi></hi> benigne tuum.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tempore po&#x017F;tremo tunc glorificata re&#x017F;urget,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quæ jam fit f&#x0153;dis vermibus e&#x017F;ca, caro.</hi> </l>
          </lg><lb/>
          <closer>
            <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Adponit<lb/>
Paulus Vockelius LL. &#x017F;tud.<lb/>
affinis.</hi> </hi> </hi> </salute>
          </closer>
        </div><lb/>
        <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vita</hi> </hi> </fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0024] Quæ modò mater erat fido ſociata marito, Occidit, ut prati flos cadit, umbra fugit. Quiq́ maritus erat, viduus modò triſtis & orbus Filiolus verâ matre relictus adeſt. Quis non ingentes gemitus det pectore ab im o? Quis nolit lachrymis ora rigare pijs? Ah importunè cadis heu ſidißima conjunx Unica ſpes decus atque una columna domus. Binos jam linquis teneros, mæſtumq́ parentem Filiolos, veri fœdera coniugij. Sed licet haud nimium querulo indulgere dolori, Luctus enim certum debet habere modum. Sic viſum ſuperis, ſic fert Prudentia vitæ Noſtræ cum Chriſto vivere cumq́ mori. Sic viſum ſuperis divino Numine cuncta Fiunt. Hoc Christo, eſt dulce, vocante mori Siſte igitur lachrymas, ægrum nunc ſiſte dolorem: Morigeros etenim nos decet eſſe Deo. Siſte precor lachrymas, placidus te ſubjice Christo, Et placidus placidè hoc pergrave perfer onus. Intereà corpus placidè requieſcit in urna, Expectans reditum Christe benigne tuum. Tempore poſtremo tunc glorificata reſurget, Quæ jam fit fœdis vermibus eſca, caro. Adponit Paulus Vockelius LL. ſtud. affinis. Vita

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/385105
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/385105/24
Zitationshilfe: Schmuck, Vincentius: Leichpredigt/ Von dem guten Lande. Leipzig, 1611, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/385105/24>, abgerufen am 28.03.2024.