Hubrig, Johann: Pii studiosi encomium, FIDI PRÆCEPTORIS DIDACTRUM, BONI PASTORIS PRÆMIUM. Oels, 1642.Abdanckung. denn waß sind trewfleißige Praeceptores anders/ danntrewe Väter/ auß dem bekandten Verßlein: Dij Praeceptorem sancti voluere Parentis Der Heyde sagt: Die Götter wollen/ das man Obrig-
Abdanckung. denn waß ſind trewfleißige Præceptores anders/ danntrewe Vaͤter/ auß dem bekandten Verßlein: Dij Præceptorem ſancti voluêre Parentis Der Heyde ſagt: Die Goͤtter wollen/ das man Obrig-
<TEI> <text> <body> <div type="fsThanks" n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0022"/><fw place="top" type="header">Abdanckung.</fw><lb/> denn waß ſind trewfleißige <hi rendition="#aq">Præceptores</hi> anders/ dann<lb/> trewe <hi rendition="#i">V</hi>aͤter/ auß dem bekandten <hi rendition="#i">V</hi>erßlein:</p><lb/> <cit> <note place="left"> <hi rendition="#aq">Iuvenalis.</hi> </note> <quote> <hi rendition="#et"><hi rendition="#aq">Dij Præceptorem ſancti voluêre Parentis<lb/> Eſſe loco</hi> — — —</hi> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p>Der Heyde ſagt: <hi rendition="#fr">Die Goͤtter wollen/ das man<lb/> die</hi> <hi rendition="#aq">Præceptores</hi> <hi rendition="#fr">ehre wie die Eltern:</hi> <hi rendition="#aq">Alexander</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Plutarchꝰ.</hi></note><hi rendition="#aq">M.</hi> der Maͤchtige <hi rendition="#aq">Potentat,</hi> hat <hi rendition="#aq">Ariſtotelem</hi> wie ſeinen<lb/> Herrn <hi rendition="#i">V</hi>ater gehoͤret vnd geehret/ dann er ſagte: <hi rendition="#aq">Quod<lb/> â patre vivendi, à Præceptore verò benè vivendi ini-</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Volat. l.</hi> 3.</note><hi rendition="#aq">tium accepiſſet: Ageſilaus</hi> der Koͤnig/ hielt hoch ſei-<lb/> nen <hi rendition="#aq">Præceptorem Agathonem: Philippus</hi> der Koͤnig<lb/> in <hi rendition="#aq">Macedonien, venerirte Platonem</hi> vnd <hi rendition="#aq">Theophra-<lb/> ſtum: Nicocles</hi> der Koͤnig in <hi rendition="#aq">Cyp</hi>ern liebte den <hi rendition="#aq">Iſocra-</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Ælian. 4.<lb/> var. Tacit.<lb/> 14. Annal.</hi></note><hi rendition="#aq">tem: Nero</hi> ehe er <hi rendition="#aq">degenerirte, Senecam: Pompejus<lb/> Magnus, Poſſidonium:</hi> Kayſer <hi rendition="#aq">Gratianus; Auſonium:</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Plutarchꝰ.<lb/> Auſonius.</hi></note>Kayſer <hi rendition="#aq">Veſpaſianus, Salucium Baſſum: Scipio Affri-<lb/> canus, Xenophontem: Alphonſus</hi> Koͤnig in <hi rendition="#aq">Arrago-</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Tacit. 2.<lb/> Hiſtor.</hi></note>nien/ <hi rendition="#aq">Quintum Curtium: Marcus Antonius Philoſo-</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Plutarchꝰ.</hi></note><hi rendition="#aq">phus, Frontonem: Carolus Quintus,</hi> der Roͤmiſche<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Iohann. à<lb/> Chox. in<lb/> Theſaur.<lb/> Polit. lib.<lb/> 1. cap.</hi> 11.</note>Kayſer/ <hi rendition="#aq">Hadrianum: Philippus II.</hi> Koͤnig in Spanien/<lb/><hi rendition="#aq">Joannem Marcinum:</hi> Denn es erkenneten dieſe groſſe<lb/><hi rendition="#aq">Potentaten</hi> wohl: <hi rendition="#aq">Linguarum ſcientiam originem<lb/> eſſe omnium artium, eadem ratione, quâ volunt Me-</hi><lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Iohann.<lb/> Chriſtoph.<lb/> Oelhaf.<lb/> ICt.</hi></note><hi rendition="#aq">dici<hi rendition="#i">:</hi> Nervos, venas, arterias, deniq̀; vim omnem vi-<lb/> talem, â corde exordium ducere:</hi> Ja es bleibet dar-<lb/> bey daß die Schuelen ſind rechte <hi rendition="#aq">Seminaria Eccleſiæ;<lb/> Plantaria; Alvearia Reipublicæ:</hi> Pflantzgaͤrten der<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">VVeinri-<lb/> chius.</hi></note>Kirchen: Zweiggruben vnd Bienbeuten voller nuͤtzlicher<lb/> loͤblicher Regenten: Derwegen/ der beruͤhmbte Mann<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">Taubmannus</hi></hi> gar wohl geredet/ wann er Regenten vnd<lb/> <fw place="bottom" type="catch">Obrig-</fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [0022]
Abdanckung.
denn waß ſind trewfleißige Præceptores anders/ dann
trewe Vaͤter/ auß dem bekandten Verßlein:
Dij Præceptorem ſancti voluêre Parentis
Eſſe loco — — —
Der Heyde ſagt: Die Goͤtter wollen/ das man
die Præceptores ehre wie die Eltern: Alexander
M. der Maͤchtige Potentat, hat Ariſtotelem wie ſeinen
Herrn Vater gehoͤret vnd geehret/ dann er ſagte: Quod
â patre vivendi, à Præceptore verò benè vivendi ini-
tium accepiſſet: Ageſilaus der Koͤnig/ hielt hoch ſei-
nen Præceptorem Agathonem: Philippus der Koͤnig
in Macedonien, venerirte Platonem vnd Theophra-
ſtum: Nicocles der Koͤnig in Cypern liebte den Iſocra-
tem: Nero ehe er degenerirte, Senecam: Pompejus
Magnus, Poſſidonium: Kayſer Gratianus; Auſonium:
Kayſer Veſpaſianus, Salucium Baſſum: Scipio Affri-
canus, Xenophontem: Alphonſus Koͤnig in Arrago-
nien/ Quintum Curtium: Marcus Antonius Philoſo-
phus, Frontonem: Carolus Quintus, der Roͤmiſche
Kayſer/ Hadrianum: Philippus II. Koͤnig in Spanien/
Joannem Marcinum: Denn es erkenneten dieſe groſſe
Potentaten wohl: Linguarum ſcientiam originem
eſſe omnium artium, eadem ratione, quâ volunt Me-
dici: Nervos, venas, arterias, deniq̀; vim omnem vi-
talem, â corde exordium ducere: Ja es bleibet dar-
bey daß die Schuelen ſind rechte Seminaria Eccleſiæ;
Plantaria; Alvearia Reipublicæ: Pflantzgaͤrten der
Kirchen: Zweiggruben vnd Bienbeuten voller nuͤtzlicher
loͤblicher Regenten: Derwegen/ der beruͤhmbte Mann
Taubmannus gar wohl geredet/ wann er Regenten vnd
Obrig-
Plutarchꝰ.
Volat. l. 3.
Ælian. 4.
var. Tacit.
14. Annal.
Plutarchꝰ.
Auſonius.
Tacit. 2.
Hiſtor.
Plutarchꝰ.
Iohann. à
Chox. in
Theſaur.
Polit. lib.
1. cap. 11.
Iohann.
Chriſtoph.
Oelhaf.
ICt.
VVeinri-
chius.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/360686 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/360686/22 |
Zitationshilfe: | Hubrig, Johann: Pii studiosi encomium, FIDI PRÆCEPTORIS DIDACTRUM, BONI PASTORIS PRÆMIUM. Oels, 1642, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/360686/22>, abgerufen am 06.07.2024. |