Luce. 15.das do verloren ist. Matthäus 18,12Was dunckt euch? wenn yrgent eyn mensche hun- dert schaff hette/ vnd eyns vnter den selben sich veryrrete/ lessit er nitt die neun vnd neuntzig auff den bergen/ gehet hyn/ vnnd sucht das veryrrete/ Matthäus 18,13vnd so sichs begibt/ das ers findet/ warlich sage ich euch/ er frewt sich daruber/ mehr denn vber die neun vnnd neuntzig/ die nicht veryrret sind. Matthäus 18,14Alßo auch ists fur ewrem vatter ym hymel nicht der wille/ das yemand von disen kleynen verloren werde.
Matthäus 18,15Luce. 17.Sundigt aber deyn bruder an dyr/ so gang hyn vnnd straff yhn zwisschen dyr vnd yhm alleyn. Horet er dich/ so hastu deynen bru- der gewunnen. Matthäus 18,16Horet er dich nicht/ so nym zu dyr noch eynen odder zween/ auff das alle sach bestehe auff zwey oder dreyer zeugen mund/ Matthäus 18,17 Horet er die nicht/ so sag es der gemeyne/ Horet er die gemeyne nit/ so halt yhn als eynen heyden vnd zolner. Matthäus 18,18Warlich ich sage euch/ was yhr auff erden binden werdet/ soll auch ym hymel gepunden seyn/ vnd was yhr auff erden losen werdet/ soll auch ym hymel los seyn. Matthäus 18,19Wey- ter sag ich euch/ wo tzween vnter euch eynis werden auff erden/ war- umb es ist/ das sie bitten wollen/ das soll yhn widderfaren von mey- nem vatter ym hymel/ Matthäus 18,20denn wo tzween odder drey versamlet sind ynn meynem namen da byn ich mitten vnter yhn.
Matthäus 18,21Da trat Petrus zu yhm/ vnd sprach/ Herre wie offt mus ich denn meynem bruder vergeben? ists gnug sieben mal? Matthäus 18,22Jhesus sprach tzu yhm/ ich sage dyr nicht sieben mal/ sondernn/ siebentzig mal sieben mal. Matthäus 18,23Darumb ist das hymelreych gleych eynem konige/ der mit sey- nen knechten rechen wolt/ Matthäus 18,24vnd als er anfieng zu rechen/ kam yhm eyner fur/ der war tzehen tausend pfundt schuldig/ Matthäus 18,25da ers nu nicht hatte zu betzalen/ hies der herr verkeuffen/ yhn vnd seyn weyb vnd seyne kyn- der vnd alles was er hatte/ vnnd betzalen/ Matthäus 18,26da fiel der knecht nyder/ vnnd bettet yhn an/ vnd sprach/ Herr/ habe gedult mit myr/ ich will dyrs alles betzalen. Matthäus 18,27Da iamert den herren desselbigen knechts/ vnd lies yhn loß/ vnd die schuld erlies er yhm auch.
Matthäus 18,28Da gieng der selbige knecht hynaus/ vnnd fand eynen seyner mit- knechte/ der war yhm hundert grosschen schuldig/ vnd er greyff yhn an/ vnd wurget yhn/ vnd sprach/ betzale myr was du myr schuldig bist/ Matthäus 18,29 da fiel seyn mitknecht nydder/ vnd bat yhn/ vnd sprach/ habe gedult mit myr/ ich wil dyrs alles betzalen/ Matthäus 18,30Er wollt aber nicht/ sondern gieng hyn/ vnd warff yhn yns gefencknis/ bis das er betzalet was er schuldig war/ Matthäus 18,31Da aber seyne mitknechte solchs sahen/ worden sie seer betrubt/ vnd kamen vnnd brachten fur yhren herrn alles das sich be- geben hatte/ Matthäus 18,32da foddert yhn seyn herre fur sich/ vnd sprach tzu yhm/ Du schalck/ alle dise schuld hab ich dyr erlassen/ die weyl du mich batist/ Matthäus 18,33solltistu denn nit auch dich erbarmen vbir deynen mittknecht/ wie ich mich vbir dich erbarmet habe? Matthäus 18,34Vnd seyn herre wart tzornig/ vnd vbir antwortt yhn den peynigernn/ bis das er betzalet alles was er yhm schuldig war. Matthäus 18,35Also wirt euch meyn hymlischer vater auch thun/ so yhr nit vergebt von hertzen eyn iglicher seynen bruder seyne feyle.
Das Neunzehend Capitel.
Und es begab
L iij
Sanct Matthes. XV.
Luce. 15.das do verloꝛen iſt. Matthäus 18,12Was dunckt euch? weñ yrgent eyn menſche hun- dert ſchaff hette/ vnd eyns vnter den ſelben ſich veryrrete/ leſſit er nitt die neun vnd neuntzig auff den bergen/ gehet hyn/ vnnd ſucht das veryrrete/ Matthäus 18,13vnd ſo ſichs begibt/ das ers findet/ warlich ſage ich euch/ er frewt ſich daruber/ mehꝛ denn vber die neun vnnd neuntzig/ die nicht veryrret ſind. Matthäus 18,14Alſzo auch iſts fur ewrem vatter ym hymel nicht der wille/ das yemand von diſen kleynen verloꝛen werde.
Matthäus 18,15Luce. 17.Sundigt aber deyn bꝛuder an dyr/ ſo gang hyn vnnd ſtraff yhn zwiſſchen dyr vnd yhm alleyn. Hoꝛet er dich/ ſo haſtu deynen bꝛu- der gewunnen. Matthäus 18,16Hoꝛet er dich nicht/ ſo nym zu dyr noch eynen odder zween/ auff das alle ſach beſtehe auff zwey oder dꝛeyer zeugẽ mund/ Matthäus 18,17 Hoꝛet er die nicht/ ſo ſag es der gemeyne/ Hoꝛet er die gemeyne nit/ ſo halt yhn als eynen heyden vnd zolner. Matthäus 18,18Warlich ich ſage euch/ was yhꝛ auff erden bindẽ werdet/ ſoll auch ym hymel gepunden ſeyn/ vñ was yhꝛ auff erdẽ loſen werdet/ ſoll auch ym hymel los ſeyn. Matthäus 18,19Wey- ter ſag ich euch/ wo tzween vnter euch eynis werden auff erden/ war- umb es iſt/ das ſie bitten wollen/ das ſoll yhn widderfaren võ mey- nem vatter ym hymel/ Matthäus 18,20deñ wo tzween odder dꝛey verſamlet ſind ynn meynem namen da byn ich mitten vnter yhn.
Matthäus 18,21Da trat Petrus zu yhm/ vñ ſpꝛach/ Herre wie offt mus ich denn meynem bꝛuder vergeben? iſts gnug ſieben mal? Matthäus 18,22Jheſus ſpꝛach tzu yhm/ ich ſage dyr nicht ſieben mal/ ſondernn/ ſiebentzig mal ſieben mal. Matthäus 18,23Darumb iſt das hymelreych gleych eynem konige/ der mit ſey- nen knechten rechen wolt/ Matthäus 18,24vñ als er anfieng zu rechẽ/ kam yhm eyner fur/ der war tzehen tauſend pfundt ſchuldig/ Matthäus 18,25da ers nu nicht hatte zu betzalen/ hies der herr verkeuffen/ yhn vnd ſeyn weyb vnd ſeyne kyn- der vnd alles was er hatte/ vnnd betzalen/ Matthäus 18,26da fiel der knecht nyder/ vnnd bettet yhn an/ vnd ſpꝛach/ Herr/ habe gedult mit myr/ ich will dyrs alles betzalen. Matthäus 18,27Da iamert den herren deſſelbigen knechts/ vnd lies yhn loſz/ vnd die ſchuld erlies er yhm auch.
Matthäus 18,28Da gieng der ſelbige knecht hynaus/ vnnd fand eynen ſeyner mit- knechte/ der war yhm hũdert groſſchẽ ſchuldig/ vñ er greyff yhn an/ vnd wurget yhn/ vnd ſpꝛach/ betzale myr was du myr ſchuldig biſt/ Matthäus 18,29 da fiel ſeyn mitknecht nydder/ vnd bat yhn/ vnd ſpꝛach/ habe gedult mit myr/ ich wil dyrs alles betzalen/ Matthäus 18,30Er wollt aber nicht/ ſondern gieng hyn/ vñ warff yhn yns gefencknis/ bis das er betzalet was er ſchuldig war/ Matthäus 18,31Da aber ſeyne mitknechte ſolchs ſahen/ woꝛdẽ ſie ſeer betrubt/ vnd kamen vnnd bꝛachten fur yhren herrn alles das ſich be- geben hatte/ Matthäus 18,32da foddert yhn ſeyn herre fur ſich/ vnd ſpꝛach tzu yhm/ Du ſchalck/ alle diſe ſchuld hab ich dyr erlaſſen/ die weyl du mich batiſt/ Matthäus 18,33ſolltiſtu deñ nit auch dich erbarmen vbir deynen mittknecht/ wie ich mich vbir dich erbarmet habe? Matthäus 18,34Vnd ſeyn herre wart tzoꝛnig/ vnd vbir antwoꝛtt yhn den peynigernn/ bis das er betzalet alles was er yhm ſchuldig war. Matthäus 18,35Alſo wirt euch meyn hymliſcher vater auch thun/ ſo yhꝛ nit vergebt võ hertzen eyn iglicher ſeynẽ bruder ſeyne feyle.
Das Neunzehend Capitel.
Und es begab
L iij
<TEI><text><body><divxml:id="Mt"n="1"><divxml:id="Mt.18"n="2"><p><pbfacs="#f0043"n="[37]"/><fwplace="top"type="header">Sanct Matthes. XV.</fw><lb/><noteplace="left">Luce. 15.</note>das do verloꝛen iſt. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,12">Matthäus 18,12</ref></note>Was dunckt euch? weñ yrgent eyn menſche <choice><orig>hun</orig><reg>hun-</reg></choice><lb/>
dert ſchaff hette/ vnd eyns vnter den ſelben ſich veryrrete/ leſſit er nitt<lb/>
die neun vnd neuntzig auff den bergen/ gehet hyn/ vnnd ſucht das<lb/>
veryrrete/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,13">Matthäus 18,13</ref></note>vnd ſo ſichs begibt/ das ers findet/ warlich ſage ich euch/<lb/>
er frewt ſich daruber/ mehꝛ denn vber die neun vnnd neuntzig/ die<lb/>
nicht veryrret ſind. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,14">Matthäus 18,14</ref></note>Alſzo auch iſts fur ewrem vatter ym hymel nicht<lb/>
der wille/ das yemand von diſen kleynen verloꝛen werde.</p><lb/><p><noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,15">Matthäus 18,15</ref></note><noteplace="left">Luce. 17.</note>Sundigt aber deyn bꝛuder an dyr/ ſo gang hyn vnnd ſtraff yhn<lb/>
zwiſſchen dyr vnd yhm alleyn. Hoꝛet er dich/ ſo haſtu deynen bꝛu-<lb/>
der gewunnen. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,16">Matthäus 18,16</ref></note>Hoꝛet er dich nicht/ ſo nym zu dyr noch eynen odder<lb/>
zween/ auff das alle ſach beſtehe auff zwey oder dꝛeyer zeugẽ mund/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,17">Matthäus 18,17</ref></note><lb/>
Hoꝛet er die nicht/ ſo ſag es der gemeyne/ Hoꝛet er die gemeyne nit/<lb/>ſo halt yhn als eynen heyden vnd zolner. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,18">Matthäus 18,18</ref></note>Warlich ich ſage euch/ was<lb/>
yhꝛ auff erden bindẽ werdet/ ſoll auch ym hymel gepunden ſeyn/ vñ<lb/>
was yhꝛ auff erdẽ loſen werdet/ ſoll auch ym hymel los ſeyn. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,19">Matthäus 18,19</ref></note>Wey-<lb/>
ter ſag ich euch/ wo tzween vnter euch eynis werden auff erden/ <choice><orig>war</orig><reg>war-</reg></choice><lb/>
umb es iſt/ das ſie bitten wollen/ das ſoll yhn widderfaren võ mey-<lb/>
nem vatter ym hymel/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,20">Matthäus 18,20</ref></note>deñ wo tzween odder dꝛey verſamlet ſind ynn<lb/>
meynem namen da byn ich mitten vnter yhn.</p><lb/><p><noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,21">Matthäus 18,21</ref></note>Da trat Petrus zu yhm/ vñſpꝛach/ Herre wie offt mus ich denn<lb/>
meynem bꝛuder vergeben? iſts gnug ſieben mal? <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,22">Matthäus 18,22</ref></note>Jheſus ſpꝛach tzu<lb/>
yhm/ ich ſage dyr nicht ſieben mal/ ſondernn/ <choice><sic>ſiebentzigmal</sic><corr>ſiebentzig mal</corr></choice>ſieben<lb/>
mal. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,23">Matthäus 18,23</ref></note>Darumb iſt das hymelreych gleych eynem konige/ der mit ſey-<lb/>
nen knechten rechen wolt/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,24">Matthäus 18,24</ref></note>vñ als er anfieng zu rechẽ/ kam yhm eyner<lb/>
fur/ der war tzehen tauſend pfundt ſchuldig/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,25">Matthäus 18,25</ref></note>da ers nu nicht hatte zu<lb/>
betzalen/ hies der herr verkeuffen/ yhn vnd ſeyn weyb vnd ſeyne kyn-<lb/>
der vnd alles was er hatte/ vnnd betzalen/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,26">Matthäus 18,26</ref></note>da fiel der knecht nyder/<lb/>
vnnd bettet yhn an/ vnd ſpꝛach/ Herr/ habe gedult mit myr/ ich will<lb/>
dyrs alles betzalen. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,27">Matthäus 18,27</ref></note>Da iamert den herren deſſelbigen knechts/ vnd<lb/>
lies yhn loſz/ vnd die ſchuld erlies er yhm auch.</p><lb/><p><noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,28">Matthäus 18,28</ref></note>Da gieng der ſelbige knecht hynaus/ vnnd fand eynen ſeyner mit-<lb/>
knechte/ der war yhm hũdert groſſchẽſchuldig/ vñ er greyff yhn an/<lb/>
vnd wurget yhn/ vnd ſpꝛach/ betzale myr was du myr ſchuldig biſt/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,29">Matthäus 18,29</ref></note><lb/>
da fiel ſeyn mitknecht nydder/ vnd bat yhn/ vnd ſpꝛach/ habe gedult<lb/>
mit myr/ ich wil dyrs alles betzalen/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,30">Matthäus 18,30</ref></note>Er wollt aber nicht/ ſondern<lb/>
gieng hyn/ vñ warff yhn yns gefencknis/ bis das er betzalet was er<lb/>ſchuldig war/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,31">Matthäus 18,31</ref></note>Da aber ſeyne mitknechte ſolchs ſahen/ woꝛdẽſie ſeer<lb/>
betrubt/ vnd kamen vnnd bꝛachten fur yhren herrn alles das ſich be-<lb/>
geben hatte/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,32">Matthäus 18,32</ref></note>da foddert yhn ſeyn herre fur ſich/ vnd ſpꝛach tzu yhm/<lb/>
Du ſchalck/ alle diſe ſchuld hab ich dyr erlaſſen/ die weyl du mich<lb/>
batiſt/ <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,33">Matthäus 18,33</ref></note>ſolltiſtu deñ nit auch dich erbarmen vbir deynen mittknecht/<lb/>
wie ich mich vbir dich erbarmet habe? <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,34">Matthäus 18,34</ref></note>Vnd ſeyn herre wart tzoꝛnig/<lb/>
vnd vbir antwoꝛtt yhn den peynigernn/ bis das er betzalet alles was<lb/>
er yhm ſchuldig war. <noteresp="#AH"type="editorial"><reftarget="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Matthäus18,35">Matthäus 18,35</ref></note>Alſo wirt euch meyn hymliſcher vater auch<lb/>
thun/ ſo yhꝛ nit vergebt võ hertzen eyn iglicher ſeynẽ<choice><abbr>bꝛud̕</abbr><expan>bruder</expan></choice>ſeyne feyle.</p><lb/></div><divxml:id="Mt.19"n="2"><head>Das Neunzehend Capitel.</head><lb/><fwtype="catch"place="bottom">Und es begab</fw><fwtype="sig"place="bottom">L iij</fw></div></div></body></text></TEI>
[[37]/0043]
Sanct Matthes. XV.
das do verloꝛen iſt. Was dunckt euch? weñ yrgent eyn menſche hun
dert ſchaff hette/ vnd eyns vnter den ſelben ſich veryrrete/ leſſit er nitt
die neun vnd neuntzig auff den bergen/ gehet hyn/ vnnd ſucht das
veryrrete/ vnd ſo ſichs begibt/ das ers findet/ warlich ſage ich euch/
er frewt ſich daruber/ mehꝛ denn vber die neun vnnd neuntzig/ die
nicht veryrret ſind. Alſzo auch iſts fur ewrem vatter ym hymel nicht
der wille/ das yemand von diſen kleynen verloꝛen werde.
Luce. 15.
Sundigt aber deyn bꝛuder an dyr/ ſo gang hyn vnnd ſtraff yhn
zwiſſchen dyr vnd yhm alleyn. Hoꝛet er dich/ ſo haſtu deynen bꝛu-
der gewunnen. Hoꝛet er dich nicht/ ſo nym zu dyr noch eynen odder
zween/ auff das alle ſach beſtehe auff zwey oder dꝛeyer zeugẽ mund/
Hoꝛet er die nicht/ ſo ſag es der gemeyne/ Hoꝛet er die gemeyne nit/
ſo halt yhn als eynen heyden vnd zolner. Warlich ich ſage euch/ was
yhꝛ auff erden bindẽ werdet/ ſoll auch ym hymel gepunden ſeyn/ vñ
was yhꝛ auff erdẽ loſen werdet/ ſoll auch ym hymel los ſeyn. Wey-
ter ſag ich euch/ wo tzween vnter euch eynis werden auff erden/ war
umb es iſt/ das ſie bitten wollen/ das ſoll yhn widderfaren võ mey-
nem vatter ym hymel/ deñ wo tzween odder dꝛey verſamlet ſind ynn
meynem namen da byn ich mitten vnter yhn.
Luce. 17.
Da trat Petrus zu yhm/ vñ ſpꝛach/ Herre wie offt mus ich denn
meynem bꝛuder vergeben? iſts gnug ſieben mal? Jheſus ſpꝛach tzu
yhm/ ich ſage dyr nicht ſieben mal/ ſondernn/ ſiebentzig mal ſieben
mal. Darumb iſt das hymelreych gleych eynem konige/ der mit ſey-
nen knechten rechen wolt/ vñ als er anfieng zu rechẽ/ kam yhm eyner
fur/ der war tzehen tauſend pfundt ſchuldig/ da ers nu nicht hatte zu
betzalen/ hies der herr verkeuffen/ yhn vnd ſeyn weyb vnd ſeyne kyn-
der vnd alles was er hatte/ vnnd betzalen/ da fiel der knecht nyder/
vnnd bettet yhn an/ vnd ſpꝛach/ Herr/ habe gedult mit myr/ ich will
dyrs alles betzalen. Da iamert den herren deſſelbigen knechts/ vnd
lies yhn loſz/ vnd die ſchuld erlies er yhm auch.
Da gieng der ſelbige knecht hynaus/ vnnd fand eynen ſeyner mit-
knechte/ der war yhm hũdert groſſchẽ ſchuldig/ vñ er greyff yhn an/
vnd wurget yhn/ vnd ſpꝛach/ betzale myr was du myr ſchuldig biſt/
da fiel ſeyn mitknecht nydder/ vnd bat yhn/ vnd ſpꝛach/ habe gedult
mit myr/ ich wil dyrs alles betzalen/ Er wollt aber nicht/ ſondern
gieng hyn/ vñ warff yhn yns gefencknis/ bis das er betzalet was er
ſchuldig war/ Da aber ſeyne mitknechte ſolchs ſahen/ woꝛdẽ ſie ſeer
betrubt/ vnd kamen vnnd bꝛachten fur yhren herrn alles das ſich be-
geben hatte/ da foddert yhn ſeyn herre fur ſich/ vnd ſpꝛach tzu yhm/
Du ſchalck/ alle diſe ſchuld hab ich dyr erlaſſen/ die weyl du mich
batiſt/ ſolltiſtu deñ nit auch dich erbarmen vbir deynen mittknecht/
wie ich mich vbir dich erbarmet habe? Vnd ſeyn herre wart tzoꝛnig/
vnd vbir antwoꝛtt yhn den peynigernn/ bis das er betzalet alles was
er yhm ſchuldig war. Alſo wirt euch meyn hymliſcher vater auch
thun/ ſo yhꝛ nit vergebt võ hertzen eyn iglicher ſeynẽ bꝛud̕ ſeyne feyle.
Das Neunzehend Capitel.
Und es begab
L iij
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Sie haben einen Fehler gefunden?
Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform
DTAQ melden.
Kommentar zur DTA-Ausgabe
Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert.
Weitere Informationen …
Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription.
(2017-03-09T12:26:56Z)
Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat.
(2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition.
(2017-10-30T12:00:00Z)
Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [37]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/43>, abgerufen am 16.07.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.