post tot secula & annorum milliones, o Patientia cum quiritanti boatu tandem rumpitur, o stridens gemi- tuum sonus omnis spei expers vagitus, o abominan- da & meris desperationibus plena execratio, o hor- rendus anxietatum tumultus, & dira, frustranea moriendi lubido!
81.
Spes, si modo aliqua superest, in ipsis angustiis re- creat ob e longinquo allubescentem mut ationen, Despe- ratio autem funditus omnia evellit, quia omnia fru- straneo nisu invicem conturbabuntur: Desperatio, dum heic vivitur, ultimum remedii auxilium, violentam nimirum mortem, attrahit; at in inferno non mortem, sed horrendum laqueum ita nectit;
82.
Qui laqueus indissolubiliter innectit & constipat aeterna per aeterna, aeterna ex aeternis, tanto cruciatu & tanta anxietate, ut animae damnatae desper abundo mo- riendi impetu jugitur & inaniter ferantur: diritas tormenti mortem semper heic appetit, mors ipsa autem semper aufugit: torquendi interim severitas & mori- endi dira voluptas, post omnes terminos recurrunt & in aeternum renovantur.
83.
Haec omnia quidem, quae de aeternitate ita dicuntur, audimus; haec omnia, quae de tot tormentis perennibus proponuntur, percipimus, at non comprehendimus nec penetram9: at in ipso sentiendi & penetrandi tempore, omnis querulatio & lamentatio erit sera & frustranea.
84. En,
c 2
SUMMARIA.
poſt tot ſecula & annorum milliones, ô Patientia cum quiritanti boatu tandem rumpitur, ô ſtridens gemi- tuum ſonus omnis ꝙ ſpei expers vagitus, ô abominan- da & meris deſperationibus plena execratio, ô hor- rendus anxietatum tumultus, & dira, fruſtraneaꝙ́ moriendi lubido!
81.
Spes, ſi modò aliqua ſuperest, in ipſis anguſtiis re- creat ob è longinquo allubeſcentem mut ationẽ, Deſpe- ratio autem funditùs omnia evellit, quia omnia fru- ſtraneo niſu invicem conturbabuntur: Deſperatio, dum hîc vivitur, ultimum remedii auxilium, violentam nimirum mortem, attrahit; at in inferno non mortem, ſed horrendum laqueum ita nectit;
82.
Qui laqueus indiſſolubiliter innectit & conſtipat æterna per æterna, æterna ex æternis, tanto cruciatu & tantâ anxietate, ut animæ damnatæ deſper abundo mo- riendi impetu jugitur & inaniter ferantur: diritas tormenti mortem ſemper hîc appetit, mors ipſa autem ſemper aufugit: torquendi interim ſeveritas & mori- endi dira voluptas, poſt omnes terminos recurrunt & in æternum renovantur.
83.
Hæc omnia quidem, quæ de æternitate ita dicuntur, audimus; hæc omnia, quæ de tot tormentis perennibus proponuntur, percipimus, at non comprehendimus nec penetram9: at in ipſo ſentiendi & penetrandi tempore, omnis querulatio & lamentatio erit ſera & fruſtranea.
84. En,
c 2
<TEI><text><front><divn="1"><divn="2"><p><pbfacs="#f0055"/><fwplace="top"type="header"><hirendition="#aq"><hirendition="#b"><hirendition="#g">SUMMARIA.</hi></hi></hi></fw><lb/><hirendition="#aq"><hirendition="#i">poſt tot ſecula & annorum milliones, ô Patientia cum<lb/>
quiritanti boatu tandem rumpitur, ô ſtridens gemi-<lb/>
tuum ſonus omnis ꝙſpei expers vagitus, ô abominan-<lb/>
da & meris deſperationibus plena execratio, ô hor-<lb/>
rendus anxietatum tumultus, & dira, fruſtraneaꝙ́<lb/>
moriendi lubido!</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>81.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Spes, ſi modò aliqua ſuperest, in ipſis anguſtiis re-<lb/>
creat ob è longinquo allubeſcentem mut ationẽ, Deſpe-<lb/>
ratio autem funditùs omnia evellit, quia omnia fru-<lb/>ſtraneo niſu invicem conturbabuntur: Deſperatio, dum<lb/>
hîc vivitur, ultimum remedii auxilium, violentam<lb/>
nimirum mortem, attrahit; at in inferno non mortem,<lb/>ſed horrendum laqueum ita nectit;</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>82.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Qui laqueus indiſſolubiliter innectit & conſtipat<lb/>
æterna per æterna, æterna ex æternis, tanto cruciatu &<lb/>
tantâ anxietate, ut animæ damnatæ deſper abundo mo-<lb/>
riendi impetu jugitur & inaniter ferantur: diritas<lb/>
tormenti mortem ſemper hîc appetit, mors ipſa autem<lb/>ſemper aufugit: torquendi interim ſeveritas & mori-<lb/>
endi dira voluptas, poſt omnes terminos recurrunt &<lb/>
in æternum renovantur.</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>83.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Hæc omnia quidem, quæ de æternitate ita dicuntur,<lb/>
audimus; hæc omnia, quæ de tot tormentis perennibus<lb/>
proponuntur, percipimus, at non comprehendimus nec<lb/>
penetram9: at in ipſo ſentiendi & penetrandi tempore,<lb/>
omnis querulatio & lamentatio erit ſera & fruſtranea.</hi></hi></p></div><lb/><fwplace="bottom"type="sig"><hirendition="#aq"><hirendition="#i">c</hi></hi> 2</fw><fwplace="bottom"type="catch">84. <hirendition="#aq"><hirendition="#i">En,</hi></hi></fw><lb/></div></front></text></TEI>
[0055]
SUMMARIA.
poſt tot ſecula & annorum milliones, ô Patientia cum
quiritanti boatu tandem rumpitur, ô ſtridens gemi-
tuum ſonus omnis ꝙ ſpei expers vagitus, ô abominan-
da & meris deſperationibus plena execratio, ô hor-
rendus anxietatum tumultus, & dira, fruſtraneaꝙ́
moriendi lubido!
81.
Spes, ſi modò aliqua ſuperest, in ipſis anguſtiis re-
creat ob è longinquo allubeſcentem mut ationẽ, Deſpe-
ratio autem funditùs omnia evellit, quia omnia fru-
ſtraneo niſu invicem conturbabuntur: Deſperatio, dum
hîc vivitur, ultimum remedii auxilium, violentam
nimirum mortem, attrahit; at in inferno non mortem,
ſed horrendum laqueum ita nectit;
82.
Qui laqueus indiſſolubiliter innectit & conſtipat
æterna per æterna, æterna ex æternis, tanto cruciatu &
tantâ anxietate, ut animæ damnatæ deſper abundo mo-
riendi impetu jugitur & inaniter ferantur: diritas
tormenti mortem ſemper hîc appetit, mors ipſa autem
ſemper aufugit: torquendi interim ſeveritas & mori-
endi dira voluptas, poſt omnes terminos recurrunt &
in æternum renovantur.
83.
Hæc omnia quidem, quæ de æternitate ita dicuntur,
audimus; hæc omnia, quæ de tot tormentis perennibus
proponuntur, percipimus, at non comprehendimus nec
penetram9: at in ipſo ſentiendi & penetrandi tempore,
omnis querulatio & lamentatio erit ſera & fruſtranea.
84. En,
c 2
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Schottel, Justus Georg: Grausame Beschreibung und Vorstellung Der Hölle Und der Höllischen Qwal . Wolfenbüttel, 1676, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/schottel_hoelle_1676/55>, abgerufen am 21.02.2025.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2025 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften
(Kontakt).
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2025. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.