mum doloris onus intime fovet, & pullos anxietatum infinitos parit: Vermis hic renovat & exornat omnem tuam memoriam refricando vanitates, & peccato- rum stercora, ignominiae faetorem & perditi temporis tui acerbißimam paenitentiam.
77.
Erue ergo, homo, & evelle violenter hunc ver- mem, dum adhuc est eruendi & evellendi tempus: morsu ne appetit te heic conscientiae vermis? statim suf- foca, prensa, abjice, elue: Conscientia mala heic enectae & suffocata, nunquam reviviscet.
78.
Ingens hic sinuosus & convexus fornix, & te- nebrosa infernalium tormentorum laquearia, ubi ictus & mallei avernales horribili tono resonant un- di ex angulis, ubi immensit as dolorum us nutri- tur, & anxietatum stridor & status aeternum incre- scit, ubi innumer abilis moriendi rigor & angor abs- que morte omnem Orci locum indesinenter replent.
79.
Tandem, post tantam neceßitatis, doloris & an- xietatis immensitatem, post tot tormenta, post tot & tantos torturarum gradus, in quibus animae & corpo- ra damnatorum sunt contrita, & post tot incassum spe- rata & optata levamina, tandem inquam, dirißima & cum stridore grunnienti existit Desperatio.
80.
Nullane requies, nullus finis, nullibi desinere, nus- quam ne parcere aut lenire post tot & tanta tempora,
post
SUMMARIA.
mum doloris onus intimè fovet, & pullos anxietatum infinitos parit: Vermis hic renovat & exornat omnem tuam memoriam refricando vanitates, & peccato- rum ſtercora, ignominiæ fætorem & perditi temporis tui acerbißimam pænitentiam.
77.
Erue ergò, homo, & evelle violenter hunc ver- mem, dum adhuc est eruendi & evellendi tempus: morſu ne appetit te hîc conſcientiæ vermis? ſtatim ſuf- foca, prenſa, abjice, elue: Conſcientia mala hîc enectæ & ſuffocata, nunquam reviviſcet.
78.
Ingens hic ſinuoſus & convexus fornix, & te- nebroſa infernalium tormentorum laquearia, ubi ictus & mallei avernales horribili tono reſonant un- diꝙ ex angulis, ubi immenſit as dolorum usꝙ nutri- tur, & anxietatum ſtridor & ſtatus æternùm incre- ſcit, ubi innumer abilis moriendi rigor & angor abs- que morte omnem Orci locum indeſinenter replent.
79.
Tandem, poſt tantam neceßitatis, doloris & an- xietatis immenſitatem, poſt tot tormenta, poſt tot & tantos torturarum gradus, in quibus animæ & corpo- ra damnatorum ſunt contrita, & poſt tot incaſſum ſpe- rata & optata levamina, tandem inquam, dirißima & cum ſtridore grunnienti exiſtit Deſperatio.
80.
Nullanè requies, nullus finis, nullibi deſinere, nus- quam ne parcere aut lenire poſt tot & tanta tempora,
poſt
<TEI><text><front><divn="1"><divn="2"><p><pbfacs="#f0054"/><fwplace="top"type="header"><hirendition="#aq"><hirendition="#b"><hirendition="#g">SUMMARIA.</hi></hi></hi></fw><lb/><hirendition="#aq"><hirendition="#i">mum doloris onus intimè fovet, & pullos anxietatum<lb/>
infinitos parit: Vermis hic renovat & exornat omnem<lb/>
tuam memoriam refricando vanitates, & peccato-<lb/>
rum ſtercora, ignominiæ fætorem & perditi temporis<lb/>
tui acerbißimam pænitentiam.</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>77.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Erue ergò, homo, & evelle violenter hunc ver-<lb/>
mem, dum adhuc est eruendi & evellendi tempus:<lb/>
morſu ne appetit te hîc conſcientiæ vermis? ſtatim ſuf-<lb/>
foca, prenſa, abjice, elue: Conſcientia mala hîc enectæ<lb/>&ſuffocata, nunquam reviviſcet.</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>78.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Ingens hic ſinuoſus & convexus fornix, & te-<lb/>
nebroſa infernalium tormentorum laquearia, ubi<lb/>
ictus & mallei avernales horribili tono reſonant un-<lb/>
diꝙ ex angulis, ubi immenſit as dolorum usꝙ nutri-<lb/>
tur, & anxietatum ſtridor &ſtatus æternùm incre-<lb/>ſcit, ubi innumer abilis moriendi rigor & angor abs-<lb/>
que morte omnem Orci locum indeſinenter replent.</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>79.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Tandem, poſt tantam neceßitatis, doloris & an-<lb/>
xietatis immenſitatem, poſt tot tormenta, poſt tot &<lb/>
tantos torturarum gradus, in quibus animæ & corpo-<lb/>
ra damnatorum ſunt contrita, & poſt tot incaſſum ſpe-<lb/>
rata & optata levamina, tandem inquam, dirißima<lb/>& cum ſtridore grunnienti exiſtit Deſperatio.</hi></hi></p></div><lb/><divn="2"><head>80.</head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#i">Nullanè requies, nullus finis, nullibi deſinere, nus-<lb/>
quam ne parcere aut lenire poſt tot & tanta tempora,</hi></hi><lb/><fwplace="bottom"type="catch"><hirendition="#aq"><hirendition="#i">poſt</hi></hi></fw><lb/></p></div></div></front></text></TEI>
[0054]
SUMMARIA.
mum doloris onus intimè fovet, & pullos anxietatum
infinitos parit: Vermis hic renovat & exornat omnem
tuam memoriam refricando vanitates, & peccato-
rum ſtercora, ignominiæ fætorem & perditi temporis
tui acerbißimam pænitentiam.
77.
Erue ergò, homo, & evelle violenter hunc ver-
mem, dum adhuc est eruendi & evellendi tempus:
morſu ne appetit te hîc conſcientiæ vermis? ſtatim ſuf-
foca, prenſa, abjice, elue: Conſcientia mala hîc enectæ
& ſuffocata, nunquam reviviſcet.
78.
Ingens hic ſinuoſus & convexus fornix, & te-
nebroſa infernalium tormentorum laquearia, ubi
ictus & mallei avernales horribili tono reſonant un-
diꝙ ex angulis, ubi immenſit as dolorum usꝙ nutri-
tur, & anxietatum ſtridor & ſtatus æternùm incre-
ſcit, ubi innumer abilis moriendi rigor & angor abs-
que morte omnem Orci locum indeſinenter replent.
79.
Tandem, poſt tantam neceßitatis, doloris & an-
xietatis immenſitatem, poſt tot tormenta, poſt tot &
tantos torturarum gradus, in quibus animæ & corpo-
ra damnatorum ſunt contrita, & poſt tot incaſſum ſpe-
rata & optata levamina, tandem inquam, dirißima
& cum ſtridore grunnienti exiſtit Deſperatio.
80.
Nullanè requies, nullus finis, nullibi deſinere, nus-
quam ne parcere aut lenire poſt tot & tanta tempora,
poſt
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Schottel, Justus Georg: Grausame Beschreibung und Vorstellung Der Hölle Und der Höllischen Qwal . Wolfenbüttel, 1676, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/schottel_hoelle_1676/54>, abgerufen am 22.07.2024.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.