Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652.

Bild:
<< vorherige Seite
EPISTOLA
ad
Illustrissimum, Celsissimum Principem ac Dominum
Dn. ANTHONIUM UDAL-
RICUM

Ducem Brunsv. & Lunaeb. Principem Iuv.
in commendationem huius meletematis scribta.

Crescere & corroborari! Repeto dulcissimum Lite-
rarun commercium, cui quod Tua pace, Celsissime
Princeps
, indulgere licet, est, quo beatun me depraedicem.
Si enim toto Hybla suavius mihi debet esse, ut certe est,
de Te cogitare; cum quo mellis favo comparabo, posse
ad Te scribere. Accessit etiam nuper mellitissima occa-
sio, Te videndi: sed in aere, non ab ore. Mirabantur qui-
dam celatam Tui imaginem; magis miraturi archetypun,
si coram videndi copia fuisset. Verum cum, me Apelle,
animi etiam Tui lineamenta, tam celse mentis lineam
antea ex ipso statim vultu edocti, discerent, ea res mi-
randi finem, venerationis initium fecit apud ipsos. Vis
scire, Deliciae Heroum, ubi te viderim? Seleniana Au-
gustalia
adi, quae magnus ille e longinquo Doctor
& Ductor vester* vestrae aeternitati dica vit. Intime gavi-
* J.V.A.
susmihi sum de libello, qui eruditionen & virtutes tuas,
simul & Celsiß. Dnnn. Fratrum & Sororis (Sieyllae illius
Guelficae) tam aperte loquebatur. Et ut, quod res est,
dicam, tam placuit vox illa Selenianum, ut sub ea ru-
brica Meletema quoddam, cujus sibi, Celsiss. Principis
Fer dinandi Alberti Dn. Fratris tui praescribsit ja-
nua nomen, ad vos mitterem. In eo, si, quae te spectant
Epigrammata, Tuae Celsit placeredebent, indigni Auto-
ris nomen demas oportet. Sic enim, demto praecone
non ingrata leges preconia, & tantas laudes culpa in-

genii
EPISTOLA
ad
Illuſtriſſimum, Celſiſſimum Principem ac Dominum
Dn. ANTHONIUM UDAL-
RICUM

Ducem Brunſv. & Lunæb. Principem Iuv.
in commendationem huius meletematis ſcribta.

Creſcere & corroborari! Repeto dulciſſimum Lite-
rarũ commercium, cui quod Tua pace, Celſiſſime
Princeps
, indulgere licet, eſt, quo beatũ me deprædicem.
Si enim toto Hybla ſuavius mihi debet eſſe, ut certè eſt,
de Te cogitare; cum quo mellis favo comparabo, poſſe
ad Te ſcribere. Acceſſit etiam nuper mellitiſsima occa-
ſio, Te videndi: ſed in ære, non ab ore. Mirabantur qui-
dam cęlatam Tui imaginem; magis miraturi archetypũ,
ſi coram videndi copia fuiſſet. Verùm cum, me Apelle,
animi etiam Tui lineamenta, tàm celſę mentis lineam
antea ex ipſo ſtatim vultu edocti, diſcerent, ea res mi-
randi finem, venerationis initium fecit apud ipſos. Vis
ſcire, Deliciæ Heroum, ubi te viderim? Seleniana Au-
gustalia
adi, quæ magnus ille è longinquo Doctor
& Ductor veſter* veſtræ æternitati dica vit. Intimè gavi-
* J.V.A.
ſusmihi ſum de libello, qui eruditionẽ & virtutes tuas,
ſimul & Celſiß. Dnnn. Fratrum & Sororis (Sieyllæ illius
Guelficæ) tàm apertè loquebatur. Et ut, quod res eſt,
dicam, tam placuit vox illa Selenianum, ut ſub ea ru-
bricâ Meletema quoddam, cujus ſibi, Celſiſſ. Principis
Fer dinandi Alberti Dn. Fratris tui præſcribſit ja-
nua nomen, ad vos mitterem. In eo, ſi, quæ te ſpectant
Epigrammata, Tuæ Celſit placeredebent, indigni Auto-
ris nomen demas oportet. Sic enim, demto præcone
non ingrata leges pręconia, & tantas laudes culpâ in-

genii
<TEI>
  <text>
    <front>
      <pb facs="#f0045"/>
      <div n="1">
        <head> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i"><hi rendition="#g">EPISTOLA</hi></hi><lb/>
ad<lb/><hi rendition="#i">Illu&#x017F;tri&#x017F;&#x017F;imum, Cel&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imum Principem ac Dominum</hi><lb/><hi rendition="#k">Dn</hi>. <hi rendition="#g">ANTHONIUM UDAL-<lb/>
RICUM</hi><lb/><hi rendition="#i">Ducem Brun&#x017F;v. &amp; Lunæb. Principem Iuv.<lb/>
in commendationem huius meletematis &#x017F;cribta.</hi></hi> </head><lb/>
        <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">C</hi><hi rendition="#k">r</hi>e&#x017F;cere &amp; corroborari<hi rendition="#i">! R</hi>epeto dulci&#x017F;&#x017F;imum Lite-<lb/>
raru&#x0303; commercium, cui quod Tua pace<hi rendition="#i">, Cel&#x017F;i&#x017F;&#x017F;ime<lb/>
Princeps</hi>, indulgere licet, e&#x017F;t, quo beatu&#x0303; me deprædicem.<lb/>
Si enim toto Hybla &#x017F;uavius mihi debet e&#x017F;&#x017F;e, ut certè e&#x017F;t,<lb/>
de Te cogitare; cum quo mellis favo comparabo, po&#x017F;&#x017F;e<lb/>
ad Te &#x017F;cribere. Acce&#x017F;&#x017F;it etiam nuper melliti&#x017F;<hi rendition="#i">s</hi>ima occa-<lb/>
&#x017F;io, Te videndi: &#x017F;ed in ære, non ab ore. Mirabantur qui-<lb/>
dam c&#x0119;latam Tui imaginem; magis miraturi archetypu&#x0303;,<lb/>
&#x017F;i coram videndi copia fui&#x017F;&#x017F;et. Verùm cum, me Apelle,<lb/>
animi etiam Tui lineamenta, tàm cel&#x017F;&#x0119; mentis lineam<lb/>
antea ex ip&#x017F;o &#x017F;tatim vultu edocti, di&#x017F;cerent, ea res mi-<lb/>
randi finem, venerationis initium fecit apud ip&#x017F;os. <hi rendition="#i">V</hi>is<lb/>
&#x017F;cire, Deliciæ Heroum, ubi <hi rendition="#k">t</hi>e viderim? <hi rendition="#k">Seleniana Au-<lb/>
gustalia</hi> adi, quæ magnus ille è longinquo Doctor<lb/>
&amp; <hi rendition="#i">D</hi>uctor ve&#x017F;ter* ve&#x017F;træ æternitati dica vit. Intimè gavi-</hi> <note place="right"> <hi rendition="#aq">* J.V.A.</hi> </note><lb/> <hi rendition="#aq">&#x017F;usmihi &#x017F;um de libello, qui eruditione&#x0303; &amp; virtutes <hi rendition="#k">t</hi>uas,<lb/>
&#x017F;imul &amp; <hi rendition="#i">Cel&#x017F;iß. <hi rendition="#k">Dnnn</hi>. Fratrum &amp; Sororis (<hi rendition="#k">Sie</hi>y<hi rendition="#k">llæ</hi></hi> illius<lb/><hi rendition="#i">Guelficæ)</hi> tàm apertè loquebatur. Et ut, quod res e&#x017F;t,<lb/>
dicam, tam placuit vox illa <hi rendition="#k">Selenianum</hi>, ut &#x017F;ub ea ru-<lb/>
bricâ <hi rendition="#k">Meletema</hi> quoddam, cujus &#x017F;ibi, <hi rendition="#i">Cel&#x017F;i&#x017F;&#x017F;. Principis</hi><lb/><hi rendition="#k">Fer dinandi Alberti Dn</hi>. Fratris <hi rendition="#k">t</hi>ui præ&#x017F;crib&#x017F;it ja-<lb/>
nua nomen, ad vos mitterem. In eo, &#x017F;i, quæ <hi rendition="#k">t</hi>e &#x017F;pectant<lb/><hi rendition="#i">Epigrammata, T</hi>uæ Cel&#x017F;it placeredebent, indigni Auto-<lb/>
ris nomen demas oportet. Sic enim, demto præcone<lb/>
non ingrata leges pr&#x0119;conia, &amp; tantas laudes culpâ in-</hi><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">genii</hi> </fw><lb/>
        </p>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0045] EPISTOLA ad Illuſtriſſimum, Celſiſſimum Principem ac Dominum Dn. ANTHONIUM UDAL- RICUM Ducem Brunſv. & Lunæb. Principem Iuv. in commendationem huius meletematis ſcribta. Creſcere & corroborari! Repeto dulciſſimum Lite- rarũ commercium, cui quod Tua pace, Celſiſſime Princeps, indulgere licet, eſt, quo beatũ me deprædicem. Si enim toto Hybla ſuavius mihi debet eſſe, ut certè eſt, de Te cogitare; cum quo mellis favo comparabo, poſſe ad Te ſcribere. Acceſſit etiam nuper mellitiſsima occa- ſio, Te videndi: ſed in ære, non ab ore. Mirabantur qui- dam cęlatam Tui imaginem; magis miraturi archetypũ, ſi coram videndi copia fuiſſet. Verùm cum, me Apelle, animi etiam Tui lineamenta, tàm celſę mentis lineam antea ex ipſo ſtatim vultu edocti, diſcerent, ea res mi- randi finem, venerationis initium fecit apud ipſos. Vis ſcire, Deliciæ Heroum, ubi te viderim? Seleniana Au- gustalia adi, quæ magnus ille è longinquo Doctor & Ductor veſter* veſtræ æternitati dica vit. Intimè gavi- ſusmihi ſum de libello, qui eruditionẽ & virtutes tuas, ſimul & Celſiß. Dnnn. Fratrum & Sororis (Sieyllæ illius Guelficæ) tàm apertè loquebatur. Et ut, quod res eſt, dicam, tam placuit vox illa Selenianum, ut ſub ea ru- bricâ Meletema quoddam, cujus ſibi, Celſiſſ. Principis Fer dinandi Alberti Dn. Fratris tui præſcribſit ja- nua nomen, ad vos mitterem. In eo, ſi, quæ te ſpectant Epigrammata, Tuæ Celſit placeredebent, indigni Auto- ris nomen demas oportet. Sic enim, demto præcone non ingrata leges pręconia, & tantas laudes culpâ in- genii * J.V.A.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/45
Zitationshilfe: Birken, Sigmund von: Die Fried-erfreuete Teutonje. Nürnberg, 1652, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/birken_friedensvergleich_1652/45>, abgerufen am 30.12.2024.