Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium, & Arabicae literaturae vindicem inter Germanos e primis.
ROgatu tuo, Vir amicissime at praeclare, cujus auctoritati, quae merito suo apud me magna est, & plura, si possum, debeo, quae publice recitavi, e suggesto, in lucem palam ire patiar, at ty- pis exscripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju- gis tuae eximiae, quam disserentem audivi in ipso vitae crepusculo, quum nullus est simulationi lociis, de debito Christiano offensarum inimicis, quos unquam experti sumus, condonandarum, & seculi alterius, in quo nunc beata degit, deliciis, quas non tantum credere se, verum etiam de- libare ajebat, & persuadebat. Ita serio vultu aversabatur sordes hujus mundi, & velut evolatura in coelum, protentis brachiis & oculis inten- tis, supernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat scio, si quae ad- fuissent spectatrices ex eodem sexu, faces cordi subditas sensissent, non abs voto, quo tandem armatae eadem audacia, quae supra sexun non so- lum erat, verum & vulgarem homulorum sortem, virili & Christiana ex hac scena exirent, quum arbiter vitae mortis vocaverit. Quid enim vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in isto genere imi- tandum, quum D. Petrus ad Sarae exemplum easdem in conjugio vitam transigentes vocet & moneat. Te vero quod attinet, Eximie virorum, non multis solatiorum argumentis morabor, ne cum Iliensibus ineptire videar, qui intempestiva allocutione paulo serius Tiberio ob filiun amis- sum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliterata ejus memo- ria, quibus ille, joci, quam officii studiosior, collugere se respondit ob He- ctora civem egregium, ante secula aliquot, e vita & Graecia ereptum. Et scis ipse probe, me tacente quo, quod mature didicisti ex sacris pagi- [unleserliches Material - 3 Zeichen fehlen]non amissum esse decus illud, sed praemissum in antecessum; nec ma- sculum esse in quocun casu insolabiliter moerere, cum omnes fere gen- tes justorum certos fines & tempus teneant. Ne te uxoris singularis in te pietatis foeminae abitionem solummodo patienter & aequo animo tulis- se ab initio vidi, sed, quod ex vero testor, ut fati con scium ex artis divi- nae, quam tractas, consilio, privatim praedixisse, diebus ante aliquot au- divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amoren per- severa, quod semper mutuo facies, ac vale tuo & multorun, qui vitan tibi ac valetudinem debebunt, bono, Vir praestantissime. Scripsi in Musae meo.
Calendis Junii Anno 1631.
Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium, & Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis.
ROgatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ merito ſuo apud me magna est, & plura, ſi posſum, debeo, quæ publicé recitavi, è ſuggeſto, in lucem palam ire patiar, atꝙ́ ty- pis exſcripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju- gis tuæ eximiæ, quam disſerentem audivi in ipſo vitæ crepuſculo, quum nullus est ſimulationi lociis, de debito Chriſtiano offenſarum inimicis, quos unquam experti ſumus, condonandarum, & ſeculi alterius, in quo nunc beata degit, deliciis, quas non tantùm credere ſe, verùm etiam de- libare ajebat, & perſuadebat. Ita ſerio vultu averſabatur ſordes hujus mundi, & velut evolatura in cœlum, protentis brachiis & oculis inten- tis, ſupernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat ſcio, ſi quæ ad- fuisſent ſpectatrices ex eodem ſexu, faces cordi ſubditas ſenſisſent, non absꝙ́ voto, quo tandem armatæ eâdem audaciâ, quæ ſupra ſexũ non ſo- lùm erat, verùm & vulgarem homulorum ſortem, virili & Chriſtianâ ex hac ſcenâ exirent, quum arbiter vitæ mortisꝙ́ vocaverit. Quid enim vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in iſto genere imi- tandum, quum D. Petrus ad Saræ exemplum easdem in conjugio vitam tranſigentes vocet & moneat. Te verò quod attinet, Eximie virorum, non multis ſolatiorum argumentis morabor, ne cum Ilienſibus ineptire videar, qui intempeſtivâ allocutione paulò ſerius Tiberio ob filiũ amis- ſum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliteratâ ejus memo- riâ, quibus ille, joci, quàm officii ſtudioſior, collugere ſe reſpondit ob He- ctora civem egregium, ante ſecula aliquot, è vita & Græciâ ereptum. Et ſcis ipſe probè, me tacente quoꝙ́, quod maturè didiciſti ex ſacris pagi- [unleserliches Material – 3 Zeichen fehlen]non amisſum esſe decus illud, ſed præmisſum in antecesſum; nec ma- ſculum esſe in quocunꝙ́ caſu inſolabiliter mœrere, cùm omnes ferè gen- tes juſtorum certos fines & tempus teneant. Neꝙ́ te uxoris ſingularis in te pietatis fœminæ abitionem ſolummodò patienter & æquo animo tulis- ſe ab initio vidi, ſed, quod ex vero teſtor, ut fati con ſcium ex artis divi- næ, quam tractas, conſilio, privatim prædixisſe, diebus antè aliquot au- divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amorẽ per- ſevera, quod ſemper mutuò facies, ac vale tuo & multorũ, qui vitã tibi ac valetudinem debebunt, bono, Vir præſtantisſime. Scripſi in Muſæ meo.
Calendis Junii Anno 1631.
<TEI><text><body><pbfacs="#f0002"n="[2]"/><divtype="preface"n="1"><head><hirendition="#aq">Ad Virum Cl. <hirendition="#k">Dn. D. Kirstenium</hi> Medicum eximium,<lb/>& Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis.</hi></head><lb/><p><hirendition="#aq"><hirendition="#in">R</hi><hirendition="#i">Ogatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ<lb/>
merito ſuo apud me magna est, & plura, ſi posſum, debeo, quæ<lb/>
publicé recitavi, è ſuggeſto, in lucem palam ire patiar, atꝙ́ ty-<lb/>
pis exſcripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju-<lb/>
gis tuæ eximiæ, quam disſerentem audivi in ipſo vitæ crepuſculo, quum<lb/>
nullus est ſimulationi lociis, de debito Chriſtiano offenſarum inimicis,<lb/>
quos unquam experti ſumus, condonandarum, &ſeculi alterius, in quo<lb/>
nunc beata degit, deliciis, quas non tantùm credere ſe, verùm etiam de-<lb/>
libare ajebat, & perſuadebat. Ita ſerio vultu averſabatur ſordes hujus<lb/>
mundi, & velut evolatura in cœlum, protentis brachiis & oculis inten-<lb/>
tis, ſupernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat ſcio, ſi quæ ad-<lb/>
fuisſent ſpectatrices ex eodem ſexu, faces cordi ſubditas ſenſisſent, non<lb/>
absꝙ́ voto, quo tandem armatæ eâdem audaciâ, quæ ſupra ſexũ non ſo-<lb/>
lùm erat, verùm & vulgarem homulorum ſortem, virili & Chriſtianâ<lb/>
ex hac ſcenâ exirent, quum arbiter vitæ mortisꝙ́ vocaverit. Quid enim<lb/>
vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in iſto genere imi-<lb/>
tandum, quum D. Petrus ad Saræ exemplum easdem in conjugio vitam<lb/>
tranſigentes vocet & moneat. Te verò quod attinet, Eximie virorum,<lb/>
non multis ſolatiorum argumentis morabor, ne cum Ilienſibus ineptire<lb/>
videar, qui intempeſtivâ allocutione paulò ſerius Tiberio ob filiũ amis-<lb/>ſum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliteratâ ejus memo-<lb/>
riâ, quibus ille, joci, quàm officii ſtudioſior, collugere ſe reſpondit ob He-<lb/>
ctora civem egregium, ante ſecula aliquot, è vita & Græciâ ereptum.<lb/>
Et ſcis ipſe probè, me tacente quoꝙ́, quod maturè didiciſti ex ſacris pagi-<lb/><gapreason="illegible"unit="chars"quantity="3"/>non amisſum esſe decus illud, ſed præmisſum in antecesſum; nec ma-<lb/>ſculum esſe in quocunꝙ́ caſu inſolabiliter mœrere, cùm omnes ferè gen-<lb/>
tes juſtorum certos fines & tempus teneant. Neꝙ́ te uxoris ſingularis in<lb/>
te pietatis fœminæ abitionem ſolummodò patienter & æquo animo tulis-<lb/>ſe ab initio vidi, ſed, quod ex vero teſtor, ut fati con ſcium ex artis divi-<lb/>
næ, quam tractas, conſilio, privatim prædixisſe, diebus antè aliquot au-<lb/>
divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amorẽ per-<lb/>ſevera, quod ſemper mutuò facies, ac vale tuo & multorũ, qui vitã tibi<lb/><hirendition="#c">ac valetudinem debebunt, bono, Vir præſtantisſime. Scripſi in Muſæ<lb/>
meo.</hi></hi></hi></p><dateline><hirendition="#i"><hirendition="#aq">Calendis Junii Anno</hi> 1631.</hi></dateline></div><lb/></body></text></TEI>
[[2]/0002]
Ad Virum Cl. Dn. D. Kirstenium Medicum eximium,
& Arabicæ literaturæ vindicem inter Germanos é primis.
ROgatu tuo, Vir amicisſime atꝙ́ præclare, cujus auctoritati, quæ
merito ſuo apud me magna est, & plura, ſi posſum, debeo, quæ
publicé recitavi, è ſuggeſto, in lucem palam ire patiar, atꝙ́ ty-
pis exſcripta in vulgus emitti. Interpretaberis hoc factum honori conju-
gis tuæ eximiæ, quam disſerentem audivi in ipſo vitæ crepuſculo, quum
nullus est ſimulationi lociis, de debito Chriſtiano offenſarum inimicis,
quos unquam experti ſumus, condonandarum, & ſeculi alterius, in quo
nunc beata degit, deliciis, quas non tantùm credere ſe, verùm etiam de-
libare ajebat, & perſuadebat. Ita ſerio vultu averſabatur ſordes hujus
mundi, & velut evolatura in cœlum, protentis brachiis & oculis inten-
tis, ſupernis immorabatur, & ut audio, immortua est. Sat ſcio, ſi quæ ad-
fuisſent ſpectatrices ex eodem ſexu, faces cordi ſubditas ſenſisſent, non
absꝙ́ voto, quo tandem armatæ eâdem audaciâ, quæ ſupra ſexũ non ſo-
lùm erat, verùm & vulgarem homulorum ſortem, virili & Chriſtianâ
ex hac ſcenâ exirent, quum arbiter vitæ mortisꝙ́ vocaverit. Quid enim
vetat, eam laudare velut exemplar moriturientibus, in iſto genere imi-
tandum, quum D. Petrus ad Saræ exemplum easdem in conjugio vitam
tranſigentes vocet & moneat. Te verò quod attinet, Eximie virorum,
non multis ſolatiorum argumentis morabor, ne cum Ilienſibus ineptire
videar, qui intempeſtivâ allocutione paulò ſerius Tiberio ob filiũ amis-
ſum conabantur ex animo dolorem eximere, jam obliteratâ ejus memo-
riâ, quibus ille, joci, quàm officii ſtudioſior, collugere ſe reſpondit ob He-
ctora civem egregium, ante ſecula aliquot, è vita & Græciâ ereptum.
Et ſcis ipſe probè, me tacente quoꝙ́, quod maturè didiciſti ex ſacris pagi-
___non amisſum esſe decus illud, ſed præmisſum in antecesſum; nec ma-
ſculum esſe in quocunꝙ́ caſu inſolabiliter mœrere, cùm omnes ferè gen-
tes juſtorum certos fines & tempus teneant. Neꝙ́ te uxoris ſingularis in
te pietatis fœminæ abitionem ſolummodò patienter & æquo animo tulis-
ſe ab initio vidi, ſed, quod ex vero teſtor, ut fati con ſcium ex artis divi-
næ, quam tractas, conſilio, privatim prædixisſe, diebus antè aliquot au-
divi. Macte fis hoc animo, & quod reliquum est, tuum in me amorẽ per-
ſevera, quod ſemper mutuò facies, ac vale tuo & multorũ, qui vitã tibi
ac valetudinem debebunt, bono, Vir præſtantisſime. Scripſi in Muſæ
meo.
Calendis Junii Anno 1631.
Informationen zur CAB-Ansicht
Diese Ansicht bietet Ihnen die Darstellung des Textes in normalisierter Orthographie.
Diese Textvariante wird vollautomatisch erstellt und kann aufgrund dessen auch Fehler enthalten.
Alle veränderten Wortformen sind grau hinterlegt. Als fremdsprachliches Material erkannte
Textteile sind ausgegraut dargestellt.
Mochinger, Johannes: Histori Von dem Todt vnnd Begräbnus Sarae. Danzig, 1631, S. [2]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/524823/2>, abgerufen am 06.01.2025.
Alle Inhalte dieser Seite unterstehen, soweit nicht anders gekennzeichnet, einer
Creative-Commons-Lizenz.
Die Rechte an den angezeigten Bilddigitalisaten, soweit nicht anders gekennzeichnet, liegen bei den besitzenden Bibliotheken.
Weitere Informationen finden Sie in den DTA-Nutzungsbedingungen.
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf
diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken
dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder
nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der
Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden.
Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des
§ 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen
Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung
der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu
vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
Zitierempfehlung: Deutsches Textarchiv. Grundlage für ein Referenzkorpus der neuhochdeutschen Sprache. Herausgegeben von der Berlin-Brandenburgischen Akademie der Wissenschaften, Berlin 2024. URL: https://www.deutschestextarchiv.de/.