Erhard, Johannes: Eine Christliche LeichPredigt. Lüneburg, 1620.Epistola Consolatoria Viri Amplissimi & Consultissimi Dn. Bernhardini Purgoldts Consiliarii Saxonici Dignissimi. NOBILISSIME ET CONSVL- Potius hoc apud omnes in confesso est: sustinuisse quidem gna- Hanc felicitatem M. T. invideret defunctae, & ipsi Deo resi- geret, E 2
Epiſtola Conſolatoria Viri Ampliſsimi & Conſultiſsimi Dn. Bernhardini Purgoldts Conſiliarii Saxonici Digniſſimi. NOBILISSIME ET CONSVL- Potius hoc apud omnes in confeſſo est: ſuſtinuiſſe quidem gna- Hanc felicitatem M. T. invideret defunctæ, & ipſi Deo reſi- geret, E 2
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <floatingText> <body> <pb facs="#f0035" n="[35]"/> <div type="fsCondolence" n="1"> <head> <hi rendition="#aq">Epiſtola Conſolatoria<lb/><hi rendition="#i">Viri Ampliſsimi & Conſultiſsimi</hi><lb/> Dn. <hi rendition="#k">Bernhardini Purgoldts</hi><lb/> Conſiliarii Saxonici Digniſſimi.</hi> </head><lb/> <p> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">N</hi><hi rendition="#i"><hi rendition="#g">OBILISSIME ET CONSVL-</hi><lb/> tißime</hi> D<hi rendition="#i">n. Cancellarie, Fautor & Promotor admo-<lb/> dum colende & ſuſpiciende. Non fugit M. T. tot in<lb/> Sacris literis ſparſim extare remedia, ex beata mor-<lb/> te <hi rendition="#g">AV GVSTÆ EVGENIÆ,</hi> filiolæ nuper M. T. mel-<lb/> litiß. præterita nocte ſubortæ mæſtitiæ acerbitatem leniendi, do-<lb/> lorisꝙ impatientiam compeſcendi & profligandi, quot modis for-<lb/> ſitan animum ſuum M. T. affligi & perturbari crebriùs per-<lb/> ſentiſcit. Inter plurima verò illuceſcit hoc præcipue pharma-<lb/> cum, dum certi ſumus, I. quos Dominus diligit, mori pueros, item<lb/> II. nulli hominum ne quidem capillum imminui absꝙ́ Dei nutu.<lb/> Tantum abest, quî dictam M T quondam filiolam, ſine ſingulari<lb/> Creatoris ſui gratioſißima ordinatione animulã exhalâße, à quo-<lb/> quam autumandum, vel, quòd aliquid inhumanitùs illi contige-<lb/> rit, putandum ſit.</hi></hi> </p><lb/> <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Potius hoc apud omnes in confeſſo est: ſuſtinuiſſe quidem gna-<lb/> tam ine vitabiliter, juſtâ perpetuaꝙ́ diviná lege, tum ob lapſum<lb/> protoplaſmi, tum etiam ſuam ipſius, non ſine malo, ſubſequutam<lb/> conceptionem ac nativitatem, in ſe redundantis peccati, ſancitum<lb/> temporale ſtipendium. Nec tamen omninò perditam aut amiſ-<lb/> ſam eſſe, ſed ſanguine Chriſti mundam, ſacro lavacro id obſignan-<lb/> te, animulam ſervatam, nunc cum pace in Abrahæ ſinu requieſce-<lb/> rc, ibi corporis futuram glorioſam reſurrectionem & coadunatio-<lb/> nem exſpectare.</hi> </hi> </p><lb/> <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hanc felicitatem M. T. invideret defunctæ, & ipſi Deo reſi-<lb/> ſteret, ſi nimiùm mœſtitiæ vel dolori, ex impatientia indul-</hi> </hi><lb/> <fw place="bottom" type="sig"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">E</hi> 2</hi> </fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">geret,</hi> </hi> </fw><lb/> </p> </div> </body> </floatingText> </div> </body> </text> </TEI> [[35]/0035]
Epiſtola Conſolatoria
Viri Ampliſsimi & Conſultiſsimi
Dn. Bernhardini Purgoldts
Conſiliarii Saxonici Digniſſimi.
NOBILISSIME ET CONSVL-
tißime Dn. Cancellarie, Fautor & Promotor admo-
dum colende & ſuſpiciende. Non fugit M. T. tot in
Sacris literis ſparſim extare remedia, ex beata mor-
te AV GVSTÆ EVGENIÆ, filiolæ nuper M. T. mel-
litiß. præterita nocte ſubortæ mæſtitiæ acerbitatem leniendi, do-
lorisꝙ impatientiam compeſcendi & profligandi, quot modis for-
ſitan animum ſuum M. T. affligi & perturbari crebriùs per-
ſentiſcit. Inter plurima verò illuceſcit hoc præcipue pharma-
cum, dum certi ſumus, I. quos Dominus diligit, mori pueros, item
II. nulli hominum ne quidem capillum imminui absꝙ́ Dei nutu.
Tantum abest, quî dictam M T quondam filiolam, ſine ſingulari
Creatoris ſui gratioſißima ordinatione animulã exhalâße, à quo-
quam autumandum, vel, quòd aliquid inhumanitùs illi contige-
rit, putandum ſit.
Potius hoc apud omnes in confeſſo est: ſuſtinuiſſe quidem gna-
tam ine vitabiliter, juſtâ perpetuaꝙ́ diviná lege, tum ob lapſum
protoplaſmi, tum etiam ſuam ipſius, non ſine malo, ſubſequutam
conceptionem ac nativitatem, in ſe redundantis peccati, ſancitum
temporale ſtipendium. Nec tamen omninò perditam aut amiſ-
ſam eſſe, ſed ſanguine Chriſti mundam, ſacro lavacro id obſignan-
te, animulam ſervatam, nunc cum pace in Abrahæ ſinu requieſce-
rc, ibi corporis futuram glorioſam reſurrectionem & coadunatio-
nem exſpectare.
Hanc felicitatem M. T. invideret defunctæ, & ipſi Deo reſi-
ſteret, ſi nimiùm mœſtitiæ vel dolori, ex impatientia indul-
geret,
E 2
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/523943 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/523943/35 |
Zitationshilfe: | Erhard, Johannes: Eine Christliche LeichPredigt. Lüneburg, 1620, S. [35]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523943/35>, abgerufen am 21.02.2025. |