Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641.Dimidium cordis; sociae Pars altera vitae? Sic est: cum socii finduntur vincula lecti, Corda Maritorum diffindit luctus, & urget Intima; quod solos, credendum est, nosse Maritos. Sed dii sana vulnus medicamine verbi, Cor sana, cor luctificis inamabile curis. Optima flammiferis Conjux sociata catervis Jam nunc mellifluo recreatur Nectare vitae; Vitae, continuo quae secula protrahit aevo Ergo quid invideas cumulata, Marite, Maritae Haec bona, quae mundus nescit; quae sperat, & ad quae Tecum caelorum quivis adspirat amator? Desine luctisoni questaus. Testamen amoris Sinceri est, eadem sibi fausta, aliisq; favere. Haec doloris minuendi caussa honoratissimo Domino Avunculo scribebat Johannes Kutschreuterus Lign: Siles. WAnn Jhr/ Herr Steudner/ sinnt wie euch die Krie- ges-glut Vom Vaterland entreist/ Hauß/ Hoff/ vnd alles Gut Zu Boden außverheert/ so kan es nimmer fehlen An schwerer Trawrigkeit/ vnd Hertz-bedrägtem quälen. Doch L
Dimidium cordis; ſociæ Pars altera vitæ? Sic est: cum ſocii finduntur vincula lecti, Corda Maritorum diffindit luctus, & urget Intima; quod ſolos, credendum est, noſse Maritos. Sed dii ſana vulnus medicamine verbi, Cor ſana, cor luctificis inamabile curis. Optima flammiferis Conjux ſociata catervis Jam nunc mellifluo recreatur Nectare vitæ; Vitæ, continuo quæ ſecula protrahit ævo Ergò quid invideas cumulata, Marite, Maritæ Hæc bona, quæ mundus neſcit; quæ ſperat, & ad quæ Tecum cælorum quivis adſpirat amator? Deſine luctiſoni queſtûs. Teſtamen amoris Sinceri eſt, eadem ſibi fauſta, aliisq́; favere. Hæc doloris minuendi cauſsâ honoratisſimo Domino Avunculo ſcribebat Johannes Kutschreuterus Lign: Siles. WAnn Jhr/ Herr Steudner/ ſinnt wie euch die Krie- ges-glut Vom Vaterland entreiſt/ Hauß/ Hoff/ vnd alles Gut Zu Boden außverheert/ ſo kan es nimmer fehlen An ſchwerer Trawrigkeit/ vnd Hertz-bedraͤgtem quaͤlen. Doch L
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <pb facs="#f0081" n="[81]"/> <lg xml:id="poem2b" prev="#2a" type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Dimidium cordis; ſociæ Pars altera vitæ?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sic est: cum ſocii finduntur vincula lecti,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Corda Maritorum diffindit luctus, & urget</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Intima; quod ſolos, credendum est, noſse Maritos.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sed dii ſana vulnus medicamine verbi,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Cor ſana, cor luctificis inamabile curis.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Optima flammiferis Conjux ſociata catervis</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Jam nunc mellifluo recreatur Nectare vitæ;</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vitæ, continuo quæ ſecula protrahit ævo</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ergò quid invideas cumulata, Marite, Maritæ</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc bona, quæ mundus neſcit; quæ ſperat, & ad quæ</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Tecum cælorum quivis adſpirat amator?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Deſine luctiſoni queſtûs.</hi> Teſtamen amoris</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq">Sinceri eſt, eadem ſibi fauſta, aliisq́; favere.</hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Hæc doloris minuendi cauſsâ<lb/> honoratisſimo Domino Avunculo<lb/> ſcribebat<lb/><hi rendition="#k">Johannes Kutschreuterus</hi><lb/> Lign: Siles.</hi> </hi> </hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <div n="2"> <head/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr"><hi rendition="#in">W</hi>Ann Jhr/ Herr Steudner/ ſinnt wie euch die Krie-</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">ges-glut</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Vom Vaterland entreiſt/ Hauß/ Hoff/ vnd alles Gut</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Zu Boden außverheert/ ſo kan es nimmer fehlen</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">An ſchwerer Trawrigkeit/ vnd Hertz-bedraͤgtem quaͤlen.</hi> </l><lb/> <fw place="bottom" type="sig">L</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#fr">Doch</hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[81]/0081]
Dimidium cordis; ſociæ Pars altera vitæ?
Sic est: cum ſocii finduntur vincula lecti,
Corda Maritorum diffindit luctus, & urget
Intima; quod ſolos, credendum est, noſse Maritos.
Sed dii ſana vulnus medicamine verbi,
Cor ſana, cor luctificis inamabile curis.
Optima flammiferis Conjux ſociata catervis
Jam nunc mellifluo recreatur Nectare vitæ;
Vitæ, continuo quæ ſecula protrahit ævo
Ergò quid invideas cumulata, Marite, Maritæ
Hæc bona, quæ mundus neſcit; quæ ſperat, & ad quæ
Tecum cælorum quivis adſpirat amator?
Deſine luctiſoni queſtûs. Teſtamen amoris
Sinceri eſt, eadem ſibi fauſta, aliisq́; favere.
Hæc doloris minuendi cauſsâ
honoratisſimo Domino Avunculo
ſcribebat
Johannes Kutschreuterus
Lign: Siles.
WAnn Jhr/ Herr Steudner/ ſinnt wie euch die Krie-
ges-glut
Vom Vaterland entreiſt/ Hauß/ Hoff/ vnd alles Gut
Zu Boden außverheert/ ſo kan es nimmer fehlen
An ſchwerer Trawrigkeit/ vnd Hertz-bedraͤgtem quaͤlen.
Doch
L
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427/81 |
Zitationshilfe: | Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641, S. [81]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/386427/81>, abgerufen am 03.03.2025. |