Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641.Sie ist dem Frawen-Volck gar wol gestanden an/ Drumb man jhr auch mit recht viel guts nachrühmen kan. Sie hat nun durch den Todt jhr Leben bald geendet/ Vnd ist der Seelen nach an den Orth angelendet/ Da sie Gott/ den sie hier gefürchtet hat allein/ Jn solcher Frewde hat/ die wird ohn' Ende sein. Drumb Ihre Freunde/ die sie hier hat hinterlassen/ Nicht nach der Heyden brauch/ sie sollen sehr benassen. Sie ist geraffet weg auß Vnglück/ Angst vnd Qual/ Hat rechten Fried' vnd Ruh im sichern Himmel-Saal. Honoratissimae & desideratissimae Matronae supremi honoris & debitae sompatheias ergo erexit Mauritius Edelman SS. Th: Cand: p. t. Scholae Gryphorinae Coll: & Org. QUaesitis Petrus, redivivam sistere nollet Cur Petronillam, talia voce tulit: Vitae mors Natae praestat, mala taedia vitae Idcirco Natae reddere nolo meae. Praestat & Uxoris Vitae Mors lenta: Mariam Ergo defunctam desine flere tuam. Hisce qualibus qualibus Dn. Viduum Maestiss. Promotorem suum Ho- noratiss. erigere voluit, Casparus Exnerus, Gryphor. Scholae Patr. Alumnus. Sie iſt dem Frawen-Volck gar wol geſtanden an/ Drumb man jhr auch mit recht viel guts nachruͤhmen kan. Sie hat nun durch den Todt jhr Leben bald geendet/ Vnd iſt der Seelen nach an den Orth angelendet/ Da ſie Gott/ den ſie hier gefuͤrchtet hat allein/ Jn ſolcher Frewde hat/ die wird ohn’ Ende ſein. Drumb Ihre Freunde/ die ſie hier hat hinterlaſſen/ Nicht nach der Heyden brauch/ ſie ſollen ſehr benaſſen. Sie iſt geraffet weg auß Vngluͤck/ Angſt vnd Qual/ Hat rechten Fried’ vnd Ruh im ſichern Himmel-Saal. Honoratisſimæ & deſideratisſimæ Matronæ ſupremi honoris & debitæ σομπαθείας ergò erexit Mauritius Edelman SS. Th: Cand: p. t. Scholæ Gryphorinæ Coll: & Org. QUæſitis Petrus, redivivam ſiſtere nollet Cur Petronillam, talia voce tulit: Vitæ mors Natæ præſtat, mala tædia vitæ Idcircò Natæ reddere nolo meæ. Præſtat & Uxoris Vitæ Mors lenta: Mariam Ergo defunctam deſine flere tuam. Hiſce qualibus qualibus Dn. Viduum Mæſtiſs. Promotorem ſuum Ho- noratiſs. erigere voluit, Casparus Exnerus, Gryphor. Scholæ Patr. Alumnus. <TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0056" n="[56]"/> <l> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#fr">Sie iſt dem Frawen-Volck gar wol geſtanden an/</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">Drumb man jhr auch mit recht viel guts nachruͤhmen kan.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Sie hat nun durch den Todt jhr Leben bald geendet/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Vnd iſt der Seelen nach an den Orth angelendet/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">Da ſie Gott/ den ſie hier gefuͤrchtet hat allein/</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">Jn ſolcher Frewde hat/ die wird ohn’ Ende ſein.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Drumb Ihre Freunde/ die ſie hier hat hinterlaſſen/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Nicht nach der Heyden brauch/ ſie ſollen ſehr benaſſen.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">Sie iſt geraffet weg auß Vngluͤck/ Angſt vnd Qual/</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr"> <hi rendition="#et">Hat rechten Fried’ vnd Ruh im ſichern Himmel-Saal.</hi> </hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Honoratisſimæ & deſideratisſimæ Matronæ<lb/> ſupremi honoris & debitæ</hi></hi> σομπαθείας<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ergò erexit</hi><lb/><hi rendition="#k">Mauritius</hi></hi> <hi rendition="#fr">Edelman</hi> <hi rendition="#aq">SS. Th:<lb/> Cand: p. t. Scholæ Gryphorinæ<lb/> Coll: & Org.</hi></hi> </salute> </closer> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> <div n="2"> <head/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"><hi rendition="#in">Q</hi>Uæſitis Petrus, redivivam ſiſtere nollet</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#et">Cur Petronillam, talia voce tulit:</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Vitæ mors Natæ præſtat, mala tædia vitæ</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#et">Idcircò Natæ reddere nolo meæ.</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Præſtat & Uxoris Vitæ Mors lenta: Mariam</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#et">Ergo defunctam deſine flere tuam.</hi> </hi> </hi> </l> </lg><lb/> <closer> <salute> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq">Hiſce qualibus qualibus Dn. Viduum<lb/> Mæſtiſs. Promotorem ſuum Ho-<lb/> noratiſs. erigere voluit,<lb/><hi rendition="#k">Casparus Exnerus,</hi> Gryphor.<lb/> Scholæ Patr. Alumnus.</hi> </hi> </salute> </closer> </div> </div><lb/> <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/> </body> </text> </TEI> [[56]/0056]
Sie iſt dem Frawen-Volck gar wol geſtanden an/
Drumb man jhr auch mit recht viel guts nachruͤhmen kan.
Sie hat nun durch den Todt jhr Leben bald geendet/
Vnd iſt der Seelen nach an den Orth angelendet/
Da ſie Gott/ den ſie hier gefuͤrchtet hat allein/
Jn ſolcher Frewde hat/ die wird ohn’ Ende ſein.
Drumb Ihre Freunde/ die ſie hier hat hinterlaſſen/
Nicht nach der Heyden brauch/ ſie ſollen ſehr benaſſen.
Sie iſt geraffet weg auß Vngluͤck/ Angſt vnd Qual/
Hat rechten Fried’ vnd Ruh im ſichern Himmel-Saal.
Honoratisſimæ & deſideratisſimæ Matronæ
ſupremi honoris & debitæ σομπαθείας
ergò erexit
Mauritius Edelman SS. Th:
Cand: p. t. Scholæ Gryphorinæ
Coll: & Org.
QUæſitis Petrus, redivivam ſiſtere nollet
Cur Petronillam, talia voce tulit:
Vitæ mors Natæ præſtat, mala tædia vitæ
Idcircò Natæ reddere nolo meæ.
Præſtat & Uxoris Vitæ Mors lenta: Mariam
Ergo defunctam deſine flere tuam.
Hiſce qualibus qualibus Dn. Viduum
Mæſtiſs. Promotorem ſuum Ho-
noratiſs. erigere voluit,
Casparus Exnerus, Gryphor.
Scholæ Patr. Alumnus.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/386427/56 |
Zitationshilfe: | Adolph, Christian: Daktulion (he)pomnematikon. Breslau, 1641, S. [56]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/386427/56>, abgerufen am 03.03.2025. |