Zesen, Philipp von: Assenat. Amsterdam, 1670.Kurtzbündige Zur 6 und 7 zeile des 93 blats. DAs Härmlein oder Armelein/ welches bei den Ghy ziet in dezen ring een van de netste dieren/ reyn over zijn gewaat/ reyn over zijn manieren. Ghy ziet in dezen ring den Witten Armelijn, genegen uitter aart om niet besmet te zijn. Het slik omvangt het beest: daar is niet uit te raken/ of zijn geprezen bont moet tot den drek genaken. Doch/ mits het reyne dier dit boven al ontsiet/ zoo valtet in de praam voor honger en verdriet. De keus is wonderscherp. Het moet voorseker sterven: of anders zal het slik zijn witte vacht bederven. Ziet! wat een reynen aart. Het beest in dezen noot/ gaat met een bast besluit/ en kiest de bleeke doot. Men sietet even staagh sijn reyne leden mijden/ om/ als het nedervalt/ niet in het slik te glijden. Daar leyt het kleine dier ter aarden uitgestrekt/ en geeft zijn leste sucht om niet te zijn bevlekt. Essendo la propria natura dell' Armellino di partir cercan-
Kurtzbuͤndige Zur 6 und 7 zeile des 93 blats. DAs Haͤrmlein oder Armelein/ welches bei den Ghy ziet in dezen ring een van de netſte dieren/ reyn over zijn gewaat/ reyn over zijn manieren. Ghy ziet in dezen ring den Witten Armelijn, genegen uitter aart om niet beſmet te zijn. Het ſlik omvangt het beeſt: daar is niet uit te raken/ of zijn gepꝛezen bont moet tot den dꝛek genaken. Doch/ mits het reyne dier dit boven al ontſiet/ zoo valtet in de pꝛaam vooꝛ honger en verdꝛiet. De keus is wonderſcherp. Het moet vooꝛſeker ſterven: of anders zal het ſlik zijn witte vacht bederven. Ziet! wat een reynen aart. Het beeſt in dezen noot/ gaat met een baſt beſluit/ en kieſt de bleeke doot. Men ſietet even ſtaagh ſijn reyne leden mijden/ om/ als het nedervalt/ niet in het ſlik te glijden. Daar leyt het kleine dier ter aarden uitgeſtrekt/ en geeft zijn leſte ſucht om niet te zijn bevlekt. Eſſendo la propria natura dell’ Armellino di partir cercan-
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <pb facs="#f0464" n="440"/> <fw place="top" type="header">Kurtzbuͤndige</fw><lb/> <div n="3"> <head> <hi rendition="#fr">Zur 6 und 7 zeile des 93 blats.</hi> </head><lb/> <p><hi rendition="#in">D</hi>As <hi rendition="#fr">Haͤrmlein</hi> oder <hi rendition="#fr">Armelein/</hi> welches bei den<lb/> Franzoſen <hi rendition="#aq">hermine,</hi> bei den Englaͤndern <hi rendition="#aq">hermin,</hi><lb/> bei den Lateinern <hi rendition="#aq">mus Armeniacus, Ponticus</hi> und <hi rendition="#aq">Al-<lb/> pinus,</hi> unter dem gemeinen manne mus <hi rendition="#aq">armelinus, ar-<lb/> melina</hi> und <hi rendition="#aq">harmela,</hi> auch ſonſten <hi rendition="#aq">muſtela alba,</hi> das<lb/> iſt <hi rendition="#fr">ein weiſſes Wieſelchen/</hi> genennet wird/ iſt ein<lb/> ſchneeweiſſes tierlein/ und helt ſein fel ſo rein/ daß es<lb/> lieber ſterben/ als ſolches beſudeln wil. Und daruͤm<lb/> haben wir es auch dem keuſchen <hi rendition="#fr">Joſef</hi> auf dem erſten<lb/> Kupfer dieſes buches/ als ein ſinbild ſeiner keuſcheit/<lb/> zugefuͤget. Ja daruͤm hat es auch Ritter <hi rendition="#fr">Kats/</hi> vor<lb/> ſeinem <hi rendition="#fr">Selbſtreite/</hi> der gantzen ehrbahren Jugend/<lb/> als ein feldzeichen/ in einem ſchilde/ rund uͤmher mit<lb/> einem aufgeworfenen ſchlamme beſetzet/ zugeeignet.<lb/> Darbei unter andern dieſe reimbaͤnde zu leſen:</p><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr">Ghy ziet in dezen ring een van de netſte dieren/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">reyn over zijn gewaat/ reyn over zijn manieren.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Ghy ziet in dezen ring den Witten</hi> <hi rendition="#aq">Armelijn,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">genegen uitter aart om niet beſmet te zijn.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Het ſlik omvangt het beeſt: daar is niet uit te raken/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">of zijn gepꝛezen bont moet tot den dꝛek genaken.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Doch/ mits het reyne dier dit boven al ontſiet/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">zoo valtet in de pꝛaam vooꝛ honger en verdꝛiet.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">De keus is wonderſcherp. Het moet vooꝛſeker ſterven:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">of anders zal het ſlik zijn witte vacht bederven.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Ziet! wat een reynen aart. Het beeſt in dezen noot/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">gaat met een baſt beſluit/ en kieſt de bleeke doot.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Men ſietet even ſtaagh ſijn reyne leden mijden/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">om/ als het nedervalt/ niet in het ſlik te glijden.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Daar leyt het kleine dier ter aarden uitgeſtrekt/</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">en geeft zijn leſte ſucht om niet te zijn bevlekt.</hi> </l> </lg><lb/> <p> <hi rendition="#aq">Eſſendo la propria natura dell’ <hi rendition="#i">Armellino</hi> di partir<lb/> prima la morte, per ſame & per ſeto, che imbrattarſi,</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">cercan-</hi> </fw><lb/> </p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [440/0464]
Kurtzbuͤndige
Zur 6 und 7 zeile des 93 blats.
DAs Haͤrmlein oder Armelein/ welches bei den
Franzoſen hermine, bei den Englaͤndern hermin,
bei den Lateinern mus Armeniacus, Ponticus und Al-
pinus, unter dem gemeinen manne mus armelinus, ar-
melina und harmela, auch ſonſten muſtela alba, das
iſt ein weiſſes Wieſelchen/ genennet wird/ iſt ein
ſchneeweiſſes tierlein/ und helt ſein fel ſo rein/ daß es
lieber ſterben/ als ſolches beſudeln wil. Und daruͤm
haben wir es auch dem keuſchen Joſef auf dem erſten
Kupfer dieſes buches/ als ein ſinbild ſeiner keuſcheit/
zugefuͤget. Ja daruͤm hat es auch Ritter Kats/ vor
ſeinem Selbſtreite/ der gantzen ehrbahren Jugend/
als ein feldzeichen/ in einem ſchilde/ rund uͤmher mit
einem aufgeworfenen ſchlamme beſetzet/ zugeeignet.
Darbei unter andern dieſe reimbaͤnde zu leſen:
Ghy ziet in dezen ring een van de netſte dieren/
reyn over zijn gewaat/ reyn over zijn manieren.
Ghy ziet in dezen ring den Witten Armelijn,
genegen uitter aart om niet beſmet te zijn.
Het ſlik omvangt het beeſt: daar is niet uit te raken/
of zijn gepꝛezen bont moet tot den dꝛek genaken.
Doch/ mits het reyne dier dit boven al ontſiet/
zoo valtet in de pꝛaam vooꝛ honger en verdꝛiet.
De keus is wonderſcherp. Het moet vooꝛſeker ſterven:
of anders zal het ſlik zijn witte vacht bederven.
Ziet! wat een reynen aart. Het beeſt in dezen noot/
gaat met een baſt beſluit/ en kieſt de bleeke doot.
Men ſietet even ſtaagh ſijn reyne leden mijden/
om/ als het nedervalt/ niet in het ſlik te glijden.
Daar leyt het kleine dier ter aarden uitgeſtrekt/
en geeft zijn leſte ſucht om niet te zijn bevlekt.
Eſſendo la propria natura dell’ Armellino di partir
prima la morte, per ſame & per ſeto, che imbrattarſi,
cercan-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |