Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Vierdter Theil. Halle, 1725.to magna autoritas. Inde enim ipsis questus & maximum emolumentum, nec aliud est certius aucupium. Hoc sacramentum est praecipuum fundamentum Imperii papalis & autoritatis facerdotum. Hic adversarii litigant non tam pro aris, quam pro focis. Per hoc sacramentum sacerdotes pernorunt arcana & labes familiarum. Per hoc sacramentum Papa insultat capitibus Regum & nobilissimarum personarum. Quorum peccata postquam innotuerunt Papae, indicit eis poenas & mulctas pecuniarias, per quas Regia Majestas proculcatur & ad pedes Papae abjicitur. Ein gleiches schreibet er von der excommunication lib. 8. cap. 19. p. 555. Excommunicatio praecipuum est firmamentum Pontificalis imperii temporalis Hoc telum formidabile est populis & regibus. Ad fragorem hujus fulminis urbes, regiones, Principes jam ab aliquot seculis contremiscunt. Per excommunicationes Papa factus est Rex Regum & coronas Imperatorum & Regum subjecit suae Monarchiae temporali, & dominia usurpavit in omnia bona terrena &c. wie er denn diese materie in denen folgenden Capiteln dieses 8. Buchs ferner ausführet. Confer similem locum Ziegleri de Episcopis lib. 3. cap. 11. §. 67. p. 619. Et alium adhuc notabiliorem sed prolixiorem, quam ut hic exscribi queat, in Ludovici Molinaei Papa Ultrajectino p. 4. sequent. Ferner, wie Johannes Seldenus in seinen Buch de Synedriis gantz augenscheinlich gewiesen, daß der Binde-Schlüssel ein bloßes Menschen Werck sey, und wir desselben Meinung in ratione prima decidendi summarisch vorgestellet haben; Also hat er auch auf die dicta der Heil. Schrifft, die man insgemein zu Behauptung dessen Göttlichen Ursprungs, anführet, sehr ausführlich geantwortet. d. lib. 1. cap. 8. p. 148. seq. & cap. 9. p. 187. seq. Das fürnehmste hiervon nur zu berühren so antwortet er auf die dicta: Einen ketzerischen Menschen meide. etc. Mit demselben solt ihr auch nicht essen etc. Cibum cum ejusmodi non capere, non commisceri, uti & haereticum vitare, & id genus alia in N. Testamento monita, non magis mihi videntur Excommunicationem, quo trahi saepius solent, innuere aut spectare, quam in veteri: Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum &c. aut: Non sedi cum concilio vanitatis, & cum iniqua gerentibus non introibo &c. & id genus compluria. Neque enim in his neque in illis quid continetur, quo Status personae alicujus, ut in excommunicatione per separationem mutandus, sed tantum peculiaris vitae institutio seu consilium illi, qui sic non commisceretur, cibum non sume- to magna autoritas. Inde enim ipsis questus & maximum emolumentum, nec aliud est certius aucupium. Hoc sacramentum est praecipuum fundamentum Imperii papalis & autoritatis facerdotum. Hic adversarii litigant non tam pro aris, quam pro focis. Per hoc sacramentum sacerdotes pernorunt arcana & labes familiarum. Per hoc sacramentum Papa insultat capitibus Regum & nobilissimarum personarum. Quorum peccata postquam innotuerunt Papae, indicit eis poenas & mulctas pecuniarias, per quas Regia Majestas proculcatur & ad pedes Papae abjicitur. Ein gleiches schreibet er von der excommunication lib. 8. cap. 19. p. 555. Excommunicatio praecipuum est firmamentum Pontificalis imperii temporalis Hoc telum formidabile est populis & regibus. Ad fragorem hujus fulminis urbes, regiones, Principes jam ab aliquot seculis contremiscunt. Per excommunicationes Papa factus est Rex Regum & coronas Imperatorum & Regum subjecit suae Monarchiae temporali, & dominia usurpavit in omnia bona terrena &c. wie er denn diese materie in denen folgenden Capiteln dieses 8. Buchs ferner ausführet. Confer similem locum Ziegleri de Episcopis lib. 3. cap. 11. §. 67. p. 619. Et alium adhuc notabiliorem sed prolixiorem, quam ut hic exscribi queat, in Ludovici Molinaei Papa Ultrajectino p. 4. sequent. Ferner, wie Johannes Seldenus in seinen Buch de Synedriis gantz augenscheinlich gewiesen, daß der Binde-Schlüssel ein bloßes Menschen Werck sey, und wir desselben Meinung in ratione prima decidendi summarisch vorgestellet haben; Also hat er auch auf die dicta der Heil. Schrifft, die man insgemein zu Behauptung dessen Göttlichen Ursprungs, anführet, sehr ausführlich geantwortet. d. lib. 1. cap. 8. p. 148. seq. & cap. 9. p. 187. seq. Das fürnehmste hiervon nur zu berühren so antwortet er auf die dicta: Einen ketzerischen Menschen meide. etc. Mit demselben solt ihr auch nicht essen etc. Cibum cum ejusmodi non capere, non commisceri, uti & haereticum vitare, & id genus alia in N. Testamento monita, non magis mihi videntur Excommunicationem, quo trahi saepius solent, innuere aut spectare, quam in veteri: Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum &c. aut: Non sedi cum concilio vanitatis, & cum iniqua gerentibus non introibo &c. & id genus compluria. Neque enim in his neque in illis quid continetur, quo Status personae alicujus, ut in excommunicatione per separationem mutandus, sed tantum peculiaris vitae institutio seu consilium illi, qui sic non commisceretur, cibum non sume- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0176" n="168"/> to magna autoritas. Inde enim ipsis questus & maximum emolumentum, nec aliud est certius aucupium. Hoc sacramentum est praecipuum fundamentum Imperii papalis & autoritatis facerdotum. Hic adversarii litigant non tam pro aris, quam pro focis. Per hoc sacramentum sacerdotes pernorunt arcana & labes familiarum. Per hoc sacramentum Papa insultat capitibus Regum & nobilissimarum personarum. Quorum peccata postquam innotuerunt Papae, indicit eis poenas & mulctas pecuniarias, per quas Regia Majestas proculcatur & ad pedes Papae abjicitur. Ein gleiches schreibet er von der excommunication <hi rendition="#i">lib. 8. cap. 19. p. 555.</hi> Excommunicatio praecipuum est firmamentum Pontificalis imperii temporalis Hoc telum formidabile est populis & regibus. Ad fragorem hujus fulminis urbes, regiones, Principes jam ab aliquot seculis contremiscunt. Per excommunicationes Papa factus est Rex Regum & coronas Imperatorum & Regum subjecit suae Monarchiae temporali, & dominia usurpavit in omnia bona terrena &c. wie er denn diese materie in denen folgenden Capiteln dieses 8. Buchs ferner ausführet. Confer similem locum Ziegleri <hi rendition="#i">de Episcopis lib. 3. cap. 11. §. 67. p. 619.</hi> Et alium adhuc notabiliorem sed prolixiorem, quam ut hic exscribi queat, in Ludovici Molinaei <hi rendition="#i">Papa Ultrajectino p. 4. sequent.</hi></p> <note place="left">Beantwortung auf die von Gegentheil allegirten Oerter der heiligen Schrifft, aus Seldeno.</note> <p>Ferner, wie Johannes Seldenus in seinen Buch de Synedriis gantz augenscheinlich gewiesen, daß der Binde-Schlüssel ein bloßes Menschen Werck sey, und wir desselben Meinung in ratione prima decidendi summarisch vorgestellet haben; Also hat er auch auf die dicta der Heil. Schrifft, die man insgemein zu Behauptung dessen Göttlichen Ursprungs, anführet, sehr ausführlich geantwortet. <hi rendition="#i">d. lib. 1. cap. 8. p. 148. seq. & cap. 9. p. 187. seq.</hi> Das fürnehmste hiervon nur zu berühren so antwortet er auf die dicta: Einen ketzerischen Menschen meide. etc. Mit demselben solt ihr auch nicht essen etc. Cibum cum ejusmodi non capere, non commisceri, uti & haereticum vitare, & id genus alia in N. Testamento monita, non magis mihi videntur Excommunicationem, quo trahi saepius solent, innuere aut spectare, quam in veteri: Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum &c. aut: Non sedi cum concilio vanitatis, & cum iniqua gerentibus non introibo &c. & id genus compluria. Neque enim in his neque in illis quid continetur, quo Status personae alicujus, ut in excommunicatione per separationem mutandus, sed tantum peculiaris vitae institutio seu consilium illi, qui sic non commisceretur, cibum non sume- </p> </div> </body> </text> </TEI> [168/0176]
to magna autoritas. Inde enim ipsis questus & maximum emolumentum, nec aliud est certius aucupium. Hoc sacramentum est praecipuum fundamentum Imperii papalis & autoritatis facerdotum. Hic adversarii litigant non tam pro aris, quam pro focis. Per hoc sacramentum sacerdotes pernorunt arcana & labes familiarum. Per hoc sacramentum Papa insultat capitibus Regum & nobilissimarum personarum. Quorum peccata postquam innotuerunt Papae, indicit eis poenas & mulctas pecuniarias, per quas Regia Majestas proculcatur & ad pedes Papae abjicitur. Ein gleiches schreibet er von der excommunication lib. 8. cap. 19. p. 555. Excommunicatio praecipuum est firmamentum Pontificalis imperii temporalis Hoc telum formidabile est populis & regibus. Ad fragorem hujus fulminis urbes, regiones, Principes jam ab aliquot seculis contremiscunt. Per excommunicationes Papa factus est Rex Regum & coronas Imperatorum & Regum subjecit suae Monarchiae temporali, & dominia usurpavit in omnia bona terrena &c. wie er denn diese materie in denen folgenden Capiteln dieses 8. Buchs ferner ausführet. Confer similem locum Ziegleri de Episcopis lib. 3. cap. 11. §. 67. p. 619. Et alium adhuc notabiliorem sed prolixiorem, quam ut hic exscribi queat, in Ludovici Molinaei Papa Ultrajectino p. 4. sequent.
Ferner, wie Johannes Seldenus in seinen Buch de Synedriis gantz augenscheinlich gewiesen, daß der Binde-Schlüssel ein bloßes Menschen Werck sey, und wir desselben Meinung in ratione prima decidendi summarisch vorgestellet haben; Also hat er auch auf die dicta der Heil. Schrifft, die man insgemein zu Behauptung dessen Göttlichen Ursprungs, anführet, sehr ausführlich geantwortet. d. lib. 1. cap. 8. p. 148. seq. & cap. 9. p. 187. seq. Das fürnehmste hiervon nur zu berühren so antwortet er auf die dicta: Einen ketzerischen Menschen meide. etc. Mit demselben solt ihr auch nicht essen etc. Cibum cum ejusmodi non capere, non commisceri, uti & haereticum vitare, & id genus alia in N. Testamento monita, non magis mihi videntur Excommunicationem, quo trahi saepius solent, innuere aut spectare, quam in veteri: Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum &c. aut: Non sedi cum concilio vanitatis, & cum iniqua gerentibus non introibo &c. & id genus compluria. Neque enim in his neque in illis quid continetur, quo Status personae alicujus, ut in excommunicatione per separationem mutandus, sed tantum peculiaris vitae institutio seu consilium illi, qui sic non commisceretur, cibum non sume-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725/176 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Vierdter Theil. Halle, 1725, S. 168. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte04_1725/176>, abgerufen am 27.07.2024. |