Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (AmphitheatroVaninus. sc. providentiae & Arcanis naturae) [fremdsprachliches Material] tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictaeSpinosa. memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. ICuperus. ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quemIs. Peyrerius. certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt. Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,Nomina diversa Atheorum. neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e. que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (AmphitheatroVaninus. sc. providentiae & Arcanis naturae) [fremdsprachliches Material] tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictaeSpinosa. memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. ICuperus. ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quemIs. Peyrerius. certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt. Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,Nomina diversa Atheorum. neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e. <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0081" n="75"/> que prostituit v Reiser <hi rendition="#i">de Atheism. p. 261.</hi>) De <hi rendition="#i">Julio Caesare</hi> (alias <hi rendition="#i">Lucilio</hi>) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (<hi rendition="#i">Amphitheatro</hi><note place="right"><hi rendition="#i">Vaninus</hi>.</note> <hi rendition="#i">sc. providentiae & Arcanis naturae</hi>) <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. <hi rendition="#i">l. c. p. 202</hi>. Parkerus <hi rendition="#i">de DEO & provid. p. 77</hi>. Windet <hi rendition="#i">de statu vita funct. p. 34</hi>. Leydecker <hi rendition="#i">Praep. Ev. p. 194</hi>. Reiser <hi rendition="#i">Ep. de Atheism. p. 246</hi>.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo <hi rendition="#i">Bened. de Spinosa</hi>, maledictae<note place="right"><hi rendition="#i">Spinosa</hi>.</note> memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) <hi rendition="#i">Franc. Cuperus</hi> in <hi rendition="#i">Arcanis Atheismi detectis P. I</hi><note place="right"><hi rendition="#i">Cuperus</hi>.</note> ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus <hi rendition="#i">Op. Philos T. I. p. 596. s</hi>. convincit quod ipse quoque <hi rendition="#i">astutam vapido gestet sub pectore vulpem</hi>. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. <hi rendition="#i">Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus</hi>. recte ait Thomas <hi rendition="#i">P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2</hi>. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit <hi rendition="#i">Is. Peyrerius</hi> Gallus, Praeadamitarum conditor, quem<note place="right"><hi rendition="#i">Is. Peyrerius</hi>.</note> certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt.</p> <p>Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum,<note place="right"><hi rendition="#i">Nomina diversa Atheorum</hi>.</note> neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt <hi rendition="#i">nominibus</hi>, non qualia ipsi affectant (dum sese <hi rendition="#i">Destas, les Esprits forts</hi> h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, <hi rendition="#i">De grues</hi> h. e. </p> </div> </body> </text> </TEI> [75/0081]
que prostituit v Reiser de Atheism. p. 261.) De Julio Caesare (alias Lucilio) Vanino similiter certum est, quod in libris suis (Amphitheatro sc. providentiae & Arcanis naturae) _ tam callide texerit, ut censores quoque suos frustratus sit: cum tamen facile sagacioribus suboleat, eum, dum solida argumenta enervat & ficulnea ingerit, ludos facere lectores suos voluisse. (V. Voet. l. c. p. 202. Parkerus de DEO & provid. p. 77. Windet de statu vita funct. p. 34. Leydecker Praep. Ev. p. 194. Reiser Ep. de Atheism. p. 246.) Peffilentissimus Empaecta & versipellis nebulo Bened. de Spinosa, maledictae memoriae DEI existentiam & attributa dum in scriptis suis, praesertim Ethica posthuma, mathematice demonstrare prae se fert, omnem religionem & sanum de DEO sensum pessundare instituit, id quod praeter alios (Poiretum, Velthusium, Regner. a Mansvelt, B yenbergium &c.) Franc. Cuperus in Arcanis Atheismi detectis P. I ostendere visus est, quem vero haud levibus argumentis Henr. Morus Op. Philos T. I. p. 596. s. convincit quod ipse quoque astutam vapido gestet sub pectore vulpem. Namque postquam argumenta pro existentia DEI usitata, eademque solida enervasset, ipse alii ingerit, omni robore destituta praesertim apud Atheos. Cum quis ad probandam fidem inducit rationes, quae non sunt cogentes, cedit in irrisionem infidelium, credunt enim quod hujusmodi rationibus innitamur & propter ea credamus. recte ait Thomas P. I q. 32. Art. 1. & q. 46. art. 2. Alii denique cum totam religionem convellere apertove Marte aggredi vel etiam scripturae autoritatem sollicitare & lacessere tutum haud existiment, per sublestas tamen hypotheses & portentosas opiniones, quasi per cuniculos, utramque subruere tentant, dum scil. ea, quae in scripturis liquidissimam testificationem habent, ex quodam novandi pruritu & vanae gloriae aucupio negant. Talis sycophanta fuit Is. Peyrerius Gallus, Praeadamitarum conditor, quem certatim adorti sunt Dannhawerus, Micrelius, Ursinus, Hilpertus, Eusebius Romanus, Maresius &c. ut alios nunc transmittamus, quorum nomina in quaestionibus nostris passim comparebunt.
Vaninus.
Spinosa.
Cuperus.
Is. Peyrerius. Cum itaque Athei neque eundem malitiae tencant gradum, neque eandem insistant viam (metam interim properantes ad unam) diversis discriminandi sunt nominibus, non qualia ipsi affectant (dum sese Destas, les Esprits forts h. e. ingeniosos & qui confirmatioris animi sint, quam ut omnia credant, De grues h. e.
Nomina diversa Atheorum.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/81 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 75. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/81>, abgerufen am 16.02.2025. |