Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.principia, e quibus omnis fit demonstratio, sub publicae contentionis aleam atque controversiam revocari. Verum enim vero licet & nos prudentiam heic requiramus, ne quaevis sc [fremdsprachliches Material] temere & ubivis, coram rudi cumprimis plebe, in apricum producantur, minime omnium autem, si sine praesentissimo id fiat antidoto; non tamen committendum putamus, ut nobis tacentibus malum istud secure serpat, & vires subinde majores acquirat. Ea enim de bonitate causae Christianae concipienda fiducia est, ut nihil in ejus oppugnationem a quibuscunque infernalis [fremdsprachliches Material] organis excogitari posse credamus, cui non ex instructissima verbi divini [fremdsprachliches Material] & pro re nata e sana quoque ratione, fortitcr obviam iri possit. Et licet de atheis ipsis, [fremdsprachliches Material] scilicet, praefractis & in sensum plerumque reprobum justo DEI judicio jam traditis, exigua conversionis spes sit, sistendus tamen grassantis corum luis impetus est, ne pars sincera trahatur. Praecipue autem Theologiae cultores, ceu futuri aliis olim duces, in Academiis praemuniendi sunt, ut profanis hominibus, gregi suo aliquando forte molestis, [fremdsprachliches Material] oppilare queant. Ratio instituti nostri exponitur.Cum ergo nostram hic opellam a nonnullis expeti videremus, noluimus nos subtrahere labori, quem vel isto nomine nos DEO debere fatemur, quod & nos inter ejusmodi belluas, adolescentiae nostrae olim insidiantes, ceu Danielem inter leones, servavit, iisque (quod citra ullam jactantiam, in solius divini Numinis gloriam dictum esto) instruxit dotibus viribusque, ut Satanae ejusque satellitibus obviare atque aegre facere queamus. Atheorum differentia.Antequam vero de methodo & procedendi ratione aliquid afferamus, exponendum prius videtur, quos nomine atheorum potissimum notemus. Neque enim unius sunt generis, nec pari audacia, ut quae mente premunt, ore calamove expromant & in auras evaporent. Qua ratione Atheismus in Speculativum & Practicum, in proprium & participatum, directum & indirectum, fermalem & virtualem, manifestum & clancularium, inchoatum & consummatum, crassum & subtilem, &c. distingui possit, alii exposuere, & nos suo loco rite & ex ordine trademus. (Vid. interim Voet. Dispp. Sel P l. p. 115. s. 141. 166. & e nostris Calov. Syst. T. II. p. 132. s. Müllerus Ath. dev p. 4. s. Spizelius l. c. p 4. s. J. Diecmannus de Natur alism. p. 26. s. George Petri Deo in admir. Naturae repraesentato principia, e quibus omnis fit demonstratio, sub publicae contentionis aleam atque controversiam revocari. Verum enim vero licet & nos prudentiam hîc requiramus, ne quaevis sc [fremdsprachliches Material] temere & ubivis, coram rudi cumprimis plebe, in apricum producantur, minime omnium autem, si sine praesentissimo id fiat antidoto; non tamen committendum putamus, ut nobis tacentibus malum istud secure serpat, & vires subinde majores acquirat. Ea enim de bonitate causae Christianae concipienda fiducia est, ut nihil in ejus oppugnationem a quibuscunque infernalis [fremdsprachliches Material] organis excogitari posse credamus, cui non ex instructissima verbi divini [fremdsprachliches Material] & pro re nata e sana quoque ratione, fortitcr obviam iri possit. Et licet de atheis ipsis, [fremdsprachliches Material] scilicet, praefractis & in sensum plerumque reprobum justo DEI judicio jam traditis, exigua conversionis spes sit, sistendus tamen grassantis corum luis impetus est, ne pars sincera trahatur. Praecipue autem Theologiae cultores, ceu futuri aliis olim duces, in Academiis praemuniendi sunt, ut profanis hominibus, gregi suo aliquando forte molestis, [fremdsprachliches Material] oppilare queant. Ratio instituti nostri exponitur.Cum ergo nostram hic opellam a nonnullis expeti videremus, noluimus nos subtrahere labori, quem vel isto nomine nos DEO debere fatemur, quod & nos inter ejusmodi belluas, adolescentiae nostrae olim insidiantes, ceu Danielem inter leones, servavit, iisque (quod citra ullam jactantiam, in solius divini Numinis gloriam dictum esto) instruxit dotibus viribusque, ut Satanae ejusque satellitibus obviare atque aegre facere queamus. Atheorum differentia.Antequam vero de methodo & procedendi ratione aliquid afferamus, exponendum prius videtur, quos nomine atheorum potissimum notemus. Neque enim unius sunt generis, nec pari audacia, ut quae mente premunt, ore calamove expromant & in auras evaporent. Qua ratione Atheismus in Speculativum & Practicum, in proprium & participatum, directum & indirectum, fermalem & virtualem, manifestum & clancularium, inchoatum & consummatum, crassum & subtilem, &c. distingui possit, alii exposuere, & nos suo loco rite & ex ordine trademus. (Vid. interim Voët. Dispp. Sel P l. p. 115. s. 141. 166. & e nostris Calov. Syst. T. II. p. 132. s. Müllerus Ath. dev p. 4. s. Spizelius l. c. p 4. s. J. Diecmannus de Natur alism. p. 26. s. George Petri Deo in admir. Naturae repraesentato <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0078" n="72"/> principia, e quibus omnis fit demonstratio, sub publicae contentionis aleam atque controversiam revocari.</p> <note place="left"><hi rendition="#i">Affirmatur, sed cum cautela</hi>.</note> <p>Verum enim vero licet & nos <hi rendition="#i">prudentiam</hi> hîc requiramus, ne quaevis sc <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> temere & ubivis, coram rudi cumprimis plebe, in apricum producantur, minime omnium autem, si sine praesentissimo id fiat antidoto; non tamen committendum putamus, ut nobis tacentibus malum istud secure serpat, & vires subinde majores acquirat. Ea enim de bonitate causae Christianae concipienda fiducia est, ut nihil in ejus oppugnationem a quibuscunque infernalis <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> organis excogitari posse credamus, cui non ex instructissima verbi divini <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> & pro re nata e sana quoque ratione, fortitcr obviam iri possit. Et licet de atheis ipsis, <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> scilicet, praefractis & in sensum plerumque reprobum justo DEI judicio jam traditis, exigua conversionis spes sit, sistendus tamen grassantis corum luis impetus est, <hi rendition="#i">ne pars sincera trahatur</hi>. Praecipue autem <hi rendition="#i">Theologiae cultores</hi>, ceu futuri aliis olim duces, in Academiis praemuniendi sunt, ut profanis hominibus, gregi suo aliquando forte molestis, <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> oppilare queant.</p> <note place="left"><hi rendition="#i">Ratio instituti nostri exponitur</hi>.</note> <p>Cum ergo nostram hic opellam a nonnullis expeti videremus, noluimus nos subtrahere labori, quem vel isto nomine nos DEO debere fatemur, quod & nos inter ejusmodi belluas, adolescentiae nostrae olim insidiantes, ceu Danielem inter leones, servavit, iisque (quod citra ullam jactantiam, in solius divini Numinis gloriam dictum esto) instruxit dotibus viribusque, ut Satanae ejusque satellitibus obviare atque aegre facere queamus.</p> <note place="left"><hi rendition="#i">Atheorum differentia</hi>.</note> <p>Antequam vero de methodo & procedendi ratione aliquid afferamus, exponendum prius videtur, quos nomine <hi rendition="#i">atheorum</hi> potissimum notemus. Neque enim unius sunt generis, nec pari audacia, ut quae mente premunt, ore calamove expromant & in auras evaporent. Qua ratione <hi rendition="#i">Atheismus</hi> in <hi rendition="#i">Speculativum & Practicum, in proprium & participatum, directum & indirectum, fermalem & virtualem, manifestum & clancularium, inchoatum & consummatum, crassum & subtilem</hi>, &c. distingui possit, alii exposuere, & nos suo loco rite & ex ordine trademus. (Vid. interim Voët. <hi rendition="#i">Dispp. Sel P l. p. 115. s. 141. 166</hi>. & e nostris Calov. <hi rendition="#i">Syst. T. II. p. 132. s</hi>. Müllerus <hi rendition="#i">Ath. dev p. 4. s</hi>. Spizelius <hi rendition="#i">l. c. p 4. s</hi>. J. Diecmannus <hi rendition="#i">de Natur alism. p. 26. s</hi>. George Petri <hi rendition="#i">Deo in admir. Naturae repraesentato </hi></p> </div> </body> </text> </TEI> [72/0078]
principia, e quibus omnis fit demonstratio, sub publicae contentionis aleam atque controversiam revocari.
Verum enim vero licet & nos prudentiam hîc requiramus, ne quaevis sc _ temere & ubivis, coram rudi cumprimis plebe, in apricum producantur, minime omnium autem, si sine praesentissimo id fiat antidoto; non tamen committendum putamus, ut nobis tacentibus malum istud secure serpat, & vires subinde majores acquirat. Ea enim de bonitate causae Christianae concipienda fiducia est, ut nihil in ejus oppugnationem a quibuscunque infernalis _ organis excogitari posse credamus, cui non ex instructissima verbi divini _ & pro re nata e sana quoque ratione, fortitcr obviam iri possit. Et licet de atheis ipsis, _ scilicet, praefractis & in sensum plerumque reprobum justo DEI judicio jam traditis, exigua conversionis spes sit, sistendus tamen grassantis corum luis impetus est, ne pars sincera trahatur. Praecipue autem Theologiae cultores, ceu futuri aliis olim duces, in Academiis praemuniendi sunt, ut profanis hominibus, gregi suo aliquando forte molestis, _ oppilare queant.
Cum ergo nostram hic opellam a nonnullis expeti videremus, noluimus nos subtrahere labori, quem vel isto nomine nos DEO debere fatemur, quod & nos inter ejusmodi belluas, adolescentiae nostrae olim insidiantes, ceu Danielem inter leones, servavit, iisque (quod citra ullam jactantiam, in solius divini Numinis gloriam dictum esto) instruxit dotibus viribusque, ut Satanae ejusque satellitibus obviare atque aegre facere queamus.
Antequam vero de methodo & procedendi ratione aliquid afferamus, exponendum prius videtur, quos nomine atheorum potissimum notemus. Neque enim unius sunt generis, nec pari audacia, ut quae mente premunt, ore calamove expromant & in auras evaporent. Qua ratione Atheismus in Speculativum & Practicum, in proprium & participatum, directum & indirectum, fermalem & virtualem, manifestum & clancularium, inchoatum & consummatum, crassum & subtilem, &c. distingui possit, alii exposuere, & nos suo loco rite & ex ordine trademus. (Vid. interim Voët. Dispp. Sel P l. p. 115. s. 141. 166. & e nostris Calov. Syst. T. II. p. 132. s. Müllerus Ath. dev p. 4. s. Spizelius l. c. p 4. s. J. Diecmannus de Natur alism. p. 26. s. George Petri Deo in admir. Naturae repraesentato
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/78 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 72. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/78>, abgerufen am 28.07.2024. |