Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723.noch die regulam, quod haec actio contra haeredem non detur, L. 13. pr. l. 15. §. 14. L. 28. ff. h. t.beobachten, noch weniger aber attendiren könte, an reus sit doli capax, welches doch secundum L. 3. §. 1. & 2. eod.ersodert wird; Auch ferner der von Sempronio intendirte Process gantz nicht gebräuchlich ist, cum injuriarum causa non publici judicii, sed privati contineat querelam. L. 7. C. de injur.more vero solito adversus eos, qui minuenda opinionis nostrae causa aliquid confecisse comperientur, injuriarum judicio experiri debeamus; Massen denn auch der Process in injurien-Sachen contra Reum fugitivum & absentem per tradita Carpzovii d. qv. 94. n. 27. seqq. & qv. 95. n. 26. seqq.gantz auf eine andre Art, als Sempronius intendiret, anzustellen; Hiernechst wenn eine Obrigkeit die Ihr selbst angethane Beschimpfung zu vindiciren gesonnen, zuförderst erfordert wird, ut injuria judici, ut judici, ratione officii sit illata Leg. 4. C. h. t.item, ut sit evidens & notoria, nec altiorem requirat probationem; denique, ut Reus in poenam solummodo arbitrariam condemnetur, non etiam ad palinodiam seu aestimationem injuriarum. L. unic. C. ne quis in sua causa, ibique Salicetus. Bartolus in L. si quis §. si quos ff. de poen. Gail. Lib. 1. observ. 39.derer keines doch auff gegenwärtigen Casum appliciret werden kan, und vielmehr Sempronii intention in Wege stehet, quod in causa injuriarum ne quidem judicare debeat, qui ei, qui agit, gener, socer, vitricus, privignus sobrinusque est, propiusve eorum quenquam ea cognatione, affinitateve attingit, L. 5. pr. ff. h. t.Im übrigen aber Sempronius sich nicht zu befahren hat, daß durch dergl. üblen Ruff und dessen Erduldung Er an seiner Ehre gekräncket oder Abbruch leiden mögen, massen der Imperator Gordianus hiervon gar schön redet: Si es nunciator, vereri non debes, ne eapropter, quod injuriae faciendae gratia, quidam te veluti delatorem esse dixerunt, opinio tua maculata sit. L. 3. C. h. t.Unde etiam, si injuriatus nolit vindicare injuriam illatam, non potest ad id compelli nec tacendo periculum suae famae aut existimationis subit, Carpz. d. qv. 95. n. 90. seqq.noch die regulam, quod haec actio contra haeredem non detur, L. 13. pr. l. 15. §. 14. L. 28. ff. h. t.beobachten, noch weniger aber attendiren könte, an reus sit doli capax, welches doch secundum L. 3. §. 1. & 2. eod.ersodert wird; Auch ferner der von Sempronio intendirte Process gantz nicht gebräuchlich ist, cum injuriarum causa non publici judicii, sed privati contineat querelam. L. 7. C. de injur.more vero solito adversus eos, qui minuenda opinionis nostrae causa aliquid confecisse comperientur, injuriarum judicio experiri debeamus; Massen denn auch der Process in injurien-Sachen contra Reum fugitivum & absentem per tradìta Carpzovii d. qv. 94. n. 27. seqq. & qv. 95. n. 26. seqq.gantz auf eine andre Art, als Sempronius intendiret, anzustellen; Hiernechst wenn eine Obrigkeit die Ihr selbst angethane Beschimpfung zu vindiciren gesonnen, zuförderst erfordert wird, ut injuria judici, ut judici, ratione officii sit illata Leg. 4. C. h. t.item, ut sit evidens & notoria, nec altiorem requirat probationem; denique, ut Reus in poenam solummodo arbitrariam condemnetur, non etiam ad palinodiam seu aestimationem injuriarum. L. unic. C. ne quis in sua causa, ibique Salicetus. Bartolus in L. si quis §. si quos ff. de poen. Gail. Lib. 1. observ. 39.derer keines doch auff gegenwärtigen Casum appliciret werden kan, und vielmehr Sempronii intention in Wege stehet, quod in causa injuriarum ne quidem judicare debeat, qui ei, qui agit, gener, socer, vitricus, privignus sobrinusque est, propiusve eorum quenquam ea cognatione, affinitateve attingit, L. 5. pr. ff. h. t.Im übrigen aber Sempronius sich nicht zu befahren hat, daß durch dergl. üblen Ruff und dessen Erduldung Er an seiner Ehre gekräncket oder Abbruch leiden mögen, massen der Imperator Gordianus hiervon gar schön redet: Si es nunciator, vereri non debes, ne eapropter, quod injuriae faciendae gratia, quidam te veluti delatorem esse dixerunt, opinio tua maculata sit. L. 3. C. h. t.Unde etiam, si injuriatus nolit vindicare injuriam illatam, non potest ad id compelli nec tacendo periculum suae famae aut existimationis subit, Carpz. d. qv. 95. n. 90. seqq.<TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0174" n="158"/> <p>noch die regulam, quod haec actio contra haeredem non detur,</p> <l>L. 13. pr. l. 15. §. 14. L. 28. ff. h. t.</l> <p>beobachten, noch weniger aber attendiren könte, an reus sit doli capax, welches doch secundum</p> <l>L. 3. §. 1. & 2. eod.</l> <p>ersodert wird; Auch ferner der von Sempronio intendirte Process gantz nicht gebräuchlich ist, cum injuriarum causa non publici judicii, sed privati contineat querelam.</p> <l>L. 7. C. de injur.</l> <p>more vero solito adversus eos, qui minuenda opinionis nostrae causa aliquid confecisse comperientur, injuriarum judicio experiri debeamus; Massen denn auch der Process in injurien-Sachen contra Reum fugitivum & absentem</p> <l>per tradìta Carpzovii d. qv. 94. n. 27. seqq. & qv. 95. n. 26. seqq.</l> <p>gantz auf eine andre Art, als Sempronius intendiret, anzustellen; Hiernechst wenn eine Obrigkeit die Ihr selbst angethane Beschimpfung zu vindiciren gesonnen, zuförderst erfordert wird, ut injuria judici, ut judici, ratione officii sit illata</p> <l>Leg. 4. C. h. t.</l> <p>item, ut sit evidens & notoria, nec altiorem requirat probationem; denique, ut Reus in poenam solummodo arbitrariam condemnetur, non etiam ad palinodiam seu aestimationem injuriarum.</p> <l>L. unic. C. ne quis in sua causa, ibique Salicetus. Bartolus in L. si quis §. si quos ff. de poen. Gail. Lib. 1. observ. 39.</l> <p>derer keines doch auff gegenwärtigen Casum appliciret werden kan, und vielmehr Sempronii intention in Wege stehet, quod in causa injuriarum ne quidem judicare debeat, qui ei, qui agit, gener, socer, vitricus, privignus sobrinusque est, propiusve eorum quenquam ea cognatione, affinitateve attingit,</p> <l>L. 5. pr. ff. h. t.</l> <p>Im übrigen aber Sempronius sich nicht zu befahren hat, daß durch dergl. üblen Ruff und dessen Erduldung Er an seiner Ehre gekräncket oder Abbruch leiden mögen, massen der Imperator Gordianus hiervon gar schön redet: Si es nunciator, vereri non debes, ne eapropter, quod injuriae faciendae gratia, quidam te veluti delatorem esse dixerunt, opinio tua maculata sit.</p> <l>L. 3. C. h. t.</l> <p>Unde etiam, si injuriatus nolit vindicare injuriam illatam, non potest ad id compelli nec tacendo periculum suae famae aut existimationis subit,</p> <l>Carpz. d. qv. 95. n. 90. seqq.</l> </div> </body> </text> </TEI> [158/0174]
noch die regulam, quod haec actio contra haeredem non detur,
L. 13. pr. l. 15. §. 14. L. 28. ff. h. t. beobachten, noch weniger aber attendiren könte, an reus sit doli capax, welches doch secundum
L. 3. §. 1. & 2. eod. ersodert wird; Auch ferner der von Sempronio intendirte Process gantz nicht gebräuchlich ist, cum injuriarum causa non publici judicii, sed privati contineat querelam.
L. 7. C. de injur. more vero solito adversus eos, qui minuenda opinionis nostrae causa aliquid confecisse comperientur, injuriarum judicio experiri debeamus; Massen denn auch der Process in injurien-Sachen contra Reum fugitivum & absentem
per tradìta Carpzovii d. qv. 94. n. 27. seqq. & qv. 95. n. 26. seqq. gantz auf eine andre Art, als Sempronius intendiret, anzustellen; Hiernechst wenn eine Obrigkeit die Ihr selbst angethane Beschimpfung zu vindiciren gesonnen, zuförderst erfordert wird, ut injuria judici, ut judici, ratione officii sit illata
Leg. 4. C. h. t. item, ut sit evidens & notoria, nec altiorem requirat probationem; denique, ut Reus in poenam solummodo arbitrariam condemnetur, non etiam ad palinodiam seu aestimationem injuriarum.
L. unic. C. ne quis in sua causa, ibique Salicetus. Bartolus in L. si quis §. si quos ff. de poen. Gail. Lib. 1. observ. 39. derer keines doch auff gegenwärtigen Casum appliciret werden kan, und vielmehr Sempronii intention in Wege stehet, quod in causa injuriarum ne quidem judicare debeat, qui ei, qui agit, gener, socer, vitricus, privignus sobrinusque est, propiusve eorum quenquam ea cognatione, affinitateve attingit,
L. 5. pr. ff. h. t. Im übrigen aber Sempronius sich nicht zu befahren hat, daß durch dergl. üblen Ruff und dessen Erduldung Er an seiner Ehre gekräncket oder Abbruch leiden mögen, massen der Imperator Gordianus hiervon gar schön redet: Si es nunciator, vereri non debes, ne eapropter, quod injuriae faciendae gratia, quidam te veluti delatorem esse dixerunt, opinio tua maculata sit.
L. 3. C. h. t. Unde etiam, si injuriatus nolit vindicare injuriam illatam, non potest ad id compelli nec tacendo periculum suae famae aut existimationis subit,
Carpz. d. qv. 95. n. 90. seqq.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/174 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723, S. 158. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/174>, abgerufen am 23.07.2024. |