Thomasius, Christian: Einleitung zu der Vernunfft-Lehre. Halle (Saale), 1691.Vorrede. sentia, quam de corpore & substantia extensa.(Bene est, quod Noster talia VULT, nam eruditus Cartesianus nunquam dixit: substantiam quae idem est cum corpore, citius cognosci quam corpus. Num enim IDEM citius cognoscitur SE IPSO? sed Noster pergit:) Qvae veritas adeo clara est, ut mir er a Doctiss. Autore In- trod. in Philos. Aul. in controversiam vocari eam potuisse. Es heisset hier wohl recht: Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz nicht drüber/ denn ich habe in meiner Intro- duction cap. 3. meine Ursachen gnugsam ge- setzt/ die vielleicht kräfftiger seyn als Cartesii seine/ wenn er in Anfang seines methodi diese klare Warheit/ daß er Hände und Füsse habe/ in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe- cimis wird nein darzu sagen/ denn er will die Leute bereden/ quod suo jure id fecerit Carte- sius. Fragst du QUO JURE, so antwortet er/ quia placuit ipsi, dum solidam sapientiam me- ditaretur, omnes opiniones veteres, etsi pro- babiles, ut falsas tamen esse ad tempus abdi- candas &c. etiam de rebus sensibilib 9 &c. quia a somno vigiliam distinguere haud poterat &c. igi- tur patet etiam ipsum eo tem pore jure de- corpore proprio dubitare pot uisse. vid nostr.
Vorrede. ſentia, quam de corpore & ſubſtantia extenſa.(Benè eſt, quod Noſter talia VULT, nam eruditus Carteſianus nunquam dixit: ſubſtantiam quæ idem eſt cum corpore, citius cognoſci quam corpus. Num enim IDEM citius cognoſcitur SE IPSO? ſed Noſter pergit:) Qvæ veritas adeò clara eſt, ut mir er à Doctiſſ. Autore In- trod. in Philoſ. Aul. in controverſiam vocari eam potuiſſe. Es heiſſet hier wohl recht: Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz nicht druͤber/ denn ich habe in meiner Intro- duction cap. 3. meine Urſachen gnugſam ge- ſetzt/ die vielleicht kraͤfftiger ſeyn als Carteſii ſeine/ wenn er in Anfang ſeines methodi dieſe klare Warheit/ daß er Haͤnde und Fuͤſſe habe/ in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe- cimis wird nein darzu ſagen/ denn er will die Leute bereden/ quod ſuo jure id fecerit Carte- ſius. Fragſt du QUO JURE, ſo antwortet er/ quia placuit ipſi, dum ſolidam ſapientiam me- ditaretur, omnes opiniones veteres, etſi pro- babiles, ut falſas tamen eſſe ad tempus abdi- candas &c. etiam de rebus ſenſibilib 9 &c. quia à ſomno vigiliam diſtinguere haud poterat &c. igi- tur patet etiam ipſum eo tem pore jure de- corpore proprio dubitare pot uiſſe. vid noſtr.
<TEI> <text> <front> <div n="1"> <div n="2"> <p><pb facs="#f0077" n="59"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Vorrede.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ſentia, quam de corpore & ſubſtantia extenſa.</hi><lb/> (Benè eſt, quod Noſter talia <hi rendition="#i">VULT,</hi> nam<lb/> eruditus Carteſianus nunquam dixit:<lb/> ſubſtantiam quæ <hi rendition="#i">idem</hi> eſt cum corpore,<lb/> citius cognoſci quam corpus. Num<lb/> enim <hi rendition="#g">IDEM</hi> citius cognoſcitur SE<lb/> IPSO? ſed Noſter pergit:) <hi rendition="#i">Qvæ veritas<lb/> adeò clara eſt, ut mir er à Doctiſſ. Autore In-<lb/> trod. in Philoſ. Aul. in controverſiam vocari<lb/> eam potuiſſe.</hi></hi> Es heiſſet hier wohl recht:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Miri Mir antur</hi> &c.</hi> Jch wundere mich gantz<lb/> nicht druͤber/ denn ich habe in meiner <hi rendition="#aq">Intro-<lb/> duction cap.</hi> 3. meine Urſachen gnugſam ge-<lb/> ſetzt/ die vielleicht kraͤfftiger ſeyn als <hi rendition="#aq">Carteſii</hi><lb/> ſeine/ wenn er in Anfang ſeines <hi rendition="#aq">methodi</hi> dieſe<lb/> klare Warheit/ daß er Haͤnde und Fuͤſſe habe/<lb/> in Zweiffel gezogen. Alleine der <hi rendition="#aq">Autor Spe-<lb/> cimis</hi> wird nein darzu ſagen/ denn er will die<lb/> Leute bereden/ <hi rendition="#aq">quod <hi rendition="#i">ſuo jure</hi> id fecerit Carte-<lb/> ſius.</hi> Fragſt du <hi rendition="#aq">QUO JURE,</hi> ſo antwortet er/<lb/><hi rendition="#aq">quia <hi rendition="#i">placuit</hi> ipſi, dum ſolidam ſapientiam me-<lb/> ditaretur, omnes opiniones veteres, etſi pro-<lb/> babiles, ut falſas tamen eſſe ad tempus abdi-<lb/> candas &c. etiam de rebus ſenſibilib 9 &c. quia <hi rendition="#i">à<lb/> ſomno vigiliam diſtinguere</hi> haud poterat &c. igi-<lb/> tur patet etiam ipſum eo tem pore <hi rendition="#i">jure</hi> de-<lb/> corpore proprio dubitare pot uiſſe. vid</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">noſtr.</hi></fw><lb/></p> </div> </div> </front> </text> </TEI> [59/0077]
Vorrede.
ſentia, quam de corpore & ſubſtantia extenſa.
(Benè eſt, quod Noſter talia VULT, nam
eruditus Carteſianus nunquam dixit:
ſubſtantiam quæ idem eſt cum corpore,
citius cognoſci quam corpus. Num
enim IDEM citius cognoſcitur SE
IPSO? ſed Noſter pergit:) Qvæ veritas
adeò clara eſt, ut mir er à Doctiſſ. Autore In-
trod. in Philoſ. Aul. in controverſiam vocari
eam potuiſſe. Es heiſſet hier wohl recht:
Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz
nicht druͤber/ denn ich habe in meiner Intro-
duction cap. 3. meine Urſachen gnugſam ge-
ſetzt/ die vielleicht kraͤfftiger ſeyn als Carteſii
ſeine/ wenn er in Anfang ſeines methodi dieſe
klare Warheit/ daß er Haͤnde und Fuͤſſe habe/
in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe-
cimis wird nein darzu ſagen/ denn er will die
Leute bereden/ quod ſuo jure id fecerit Carte-
ſius. Fragſt du QUO JURE, ſo antwortet er/
quia placuit ipſi, dum ſolidam ſapientiam me-
ditaretur, omnes opiniones veteres, etſi pro-
babiles, ut falſas tamen eſſe ad tempus abdi-
candas &c. etiam de rebus ſenſibilib 9 &c. quia à
ſomno vigiliam diſtinguere haud poterat &c. igi-
tur patet etiam ipſum eo tem pore jure de-
corpore proprio dubitare pot uiſſe. vid
noſtr.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691/77 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Einleitung zu der Vernunfft-Lehre. Halle (Saale), 1691, S. 59. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691/77>, abgerufen am 18.07.2024. |