Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.
Et plausus captare leues, tu celfior ira Inuidiae, famaeque potens hos furfure pastos Arcadas, atque hyrtis ructantes allia buccis Arte repreßisti. ah quantum est secernere fumos Ignibus, & castum lacui praeponere fontem, Hoc opus, hic labor est. pauci, quos innuba castos Melpomene in lucos diuaeque sacraria Mantus Deduxit, nouere modum normamque loquendi Quem melior Romanus amat. promulside Graia Tu madidus Latiaque nihil vulgare sonabas. Ergo erit vt viuas, positoque cadauere fama Euolet ex tumulo coelique in parte residat: Vnde omnes spectet populos, spectandaque regnet Aeternum plaude, o iuuenis, quod defuit annis Illa dabit iactura leuis pensabitur amplo. At tu stirpis honos, & spes suprema tuorum, Siue reluctantes exoras carmina Musas, Aeternum facturus opus de funere fratris, Seu calido lauis imbre genas, & torpida lecto Immemor oblitusque tui das membra: dolori Pone modum, mecumque animo communia pensa Fata vicesque nouas. viden vt Mauortia Thrace Hesperias angustet opes? iacet Illyris ora Pressa iugo: tacet Adriaci vicinia Ponti Pannonijque lares. vtinam non Norica tellus Ardeat, atque eadem tangant incendia Boios. Nunquam maiori fuit in discrimine nostrum Imperium: quodcunque latus nos cingit, apertas Aut inimicitias, aut pacem praebet iniquam. Et nos viuendi teneat malesana cupido? Felices quos bora vocat suprema, viriles Ante annos: dum nulla thori consortia: nullus
Et plausus captare leues, tu celfior irâ Inuidiae, famaeque potens hos furfure pastos Arcadas, atque hyrtis ructantes allia buccis Arte repreßisti. ah quantum est secernere fumos Ignibus, & castum lacui praeponere fontem, Hoc opus, hic labor est. pauci, quos innuba castos Melpomene in lucos diuaeque sacraria Mantus Deduxit, nouere modum normamque loquendi Quem melior Romanus amat. promulside Graiâ Tu madidus Latiâque nihil vulgare sonabas. Ergo erit vt viuas, positoque cadauere fama Euolet ex tumulo coelique in parte residat: Vnde omnes spectet populos, spectandaque regnet Aeternùm plaude, ô iuuenis, quod defuit annis Illa dabit iactura leuis pensabitur amplo. At tu stirpis honos, & spes suprema tuorum, Siue reluctantes exoras carmina Musas, Aeternum facturus opus de funere fratris, Seu calido lauis imbre genas, & torpida lecto Immemor oblitusque tui das membra: dolori Pone modum, mecumque animo communia pensa Fata vicesque nouas. viden vt Mauortia Thrace Hesperias angustet opes? iacet Illyris ora Pressa iugo: tacet Adriaci vicinia Ponti Pannonijque lares. vtinam non Norica tellus Ardeat, atque eadem tangant incendia Boios. Nunquam maiori fuit in discrimine nostrum Imperium: quodcunque latus nos cingit, apertas Aut inimicitias, aut pacem praebet iniquam. Et nos viuendi teneat malesana cupido? Felices quos bora vocat suprema, viriles Ante annos: dum nulla thori consortia: nullus
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0075" n="38"/> Et plausus captare leues, tu celfior irâ Inuidiae, famaeque potens hos furfure pastos Arcadas, atque hyrtis ructantes allia buccis Arte repreßisti. ah quantum est secernere fumos Ignibus, & castum lacui praeponere fontem, Hoc opus, hic labor est. pauci, quos innuba castos Melpomene in lucos diuaeque sacraria Mantus Deduxit, nouere modum normamque loquendi Quem melior Romanus amat. promulside Graiâ Tu madidus Latiâque nihil vulgare sonabas. Ergo erit vt viuas, positoque cadauere fama Euolet ex tumulo coelique in parte residat: Vnde omnes spectet populos, spectandaque regnet Aeternùm plaude, ô iuuenis, quod defuit annis Illa dabit iactura leuis pensabitur amplo. At tu stirpis honos, & spes suprema tuorum, Siue reluctantes exoras carmina Musas, Aeternum facturus opus de funere fratris, Seu calido lauis imbre genas, & torpida lecto Immemor oblitusque tui das membra: dolori Pone modum, mecumque animo communia pensa Fata vicesque nouas. viden vt Mauortia Thrace Hesperias angustet opes? iacet Illyris ora Pressa iugo: tacet Adriaci vicinia Ponti Pannonijque lares. vtinam non Norica tellus Ardeat, atque eadem tangant incendia Boios. Nunquam maiori fuit in discrimine nostrum Imperium: quodcunque latus nos cingit, apertas Aut inimicitias, aut pacem praebet iniquam. Et nos viuendi teneat malesana cupido? Felices quos bora vocat suprema, viriles Ante annos: dum nulla thori consortia: nullus </hi> </l> </div> </body> </text> </TEI> [38/0075]
Et plausus captare leues, tu celfior irâ Inuidiae, famaeque potens hos furfure pastos Arcadas, atque hyrtis ructantes allia buccis Arte repreßisti. ah quantum est secernere fumos Ignibus, & castum lacui praeponere fontem, Hoc opus, hic labor est. pauci, quos innuba castos Melpomene in lucos diuaeque sacraria Mantus Deduxit, nouere modum normamque loquendi Quem melior Romanus amat. promulside Graiâ Tu madidus Latiâque nihil vulgare sonabas. Ergo erit vt viuas, positoque cadauere fama Euolet ex tumulo coelique in parte residat: Vnde omnes spectet populos, spectandaque regnet Aeternùm plaude, ô iuuenis, quod defuit annis Illa dabit iactura leuis pensabitur amplo. At tu stirpis honos, & spes suprema tuorum, Siue reluctantes exoras carmina Musas, Aeternum facturus opus de funere fratris, Seu calido lauis imbre genas, & torpida lecto Immemor oblitusque tui das membra: dolori Pone modum, mecumque animo communia pensa Fata vicesque nouas. viden vt Mauortia Thrace Hesperias angustet opes? iacet Illyris ora Pressa iugo: tacet Adriaci vicinia Ponti Pannonijque lares. vtinam non Norica tellus Ardeat, atque eadem tangant incendia Boios. Nunquam maiori fuit in discrimine nostrum Imperium: quodcunque latus nos cingit, apertas Aut inimicitias, aut pacem praebet iniquam. Et nos viuendi teneat malesana cupido? Felices quos bora vocat suprema, viriles Ante annos: dum nulla thori consortia: nullus
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/75 |
Zitationshilfe: | Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. 38. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/75>, abgerufen am 25.07.2024. |